Marina

Jak na Zafona dość krótka i "prosta" lektura, można powiedzieć, że wręcz młodzieżowa. Nie spodziewałam się takiej fabuły. Udane dwa wieczory z tajemniczymi bohaterami i lekki powiem grozy.

Jak na Zafona dość krótka i "prosta" lektura, można powiedzieć, że wręcz młodzieżowa. Nie spodziewałam się takiej fabuły. Udane dwa wieczory z tajemniczymi bohaterami i lekki powiem grozy.

Mistrz narracji. Moja opinia ma tu jedynie znaczenie takie, że trzeba Carlosa Ruiza Zafóna obowiązkowo czytać. Czytać. Pisanie o nim pozbawione jest sensu.

Mistrz narracji. Moja opinia ma tu jedynie znaczenie takie, że trzeba Carlosa Ruiza Zafóna obowiązkowo czytać. Czytać. Pisanie o nim pozbawione jest sensu.

Książka opisuje historię znajomości Oskara i Mariny oraz wielu pobocznych bohaterów. Przez całość przewija się ciężka i mroczna atmosfera, która zmierza ku tragicznemu finałowi. Wprawia w smutek po zakończonej lekturze.
Fabuła jest dość naiwna, wątek Kolvenika nie ma realnego połączenia z Oskarem i Mariną, fabuła przypomina bardziej przypadkowe science fiction a główny bohater pozostaje nam obcy do samego końca, co jest wielką wadą.

Książka opisuje historię znajomości Oskara i Mariny oraz wielu pobocznych bohaterów. Przez całość przewija się ciężka i mroczna atmosfera, która zmierza ku tragicznemu finałowi. Wprawia w smutek po zakończonej lekturze.
Fabuła jest dość naiwna, wątek Kolvenika nie ma realnego połączenia z Oskarem i Mariną, fabuła przypomina bardziej przypadkowe science fiction a główny...

Zakupiłem jako punkt wyjścia do kolejnych, bardziej znanych książek Zafona. To była przyzwoita, wielowątkowa lektura, łącząca gotycki horror z sentymentalnymi relacjami bohaterów. Czasem wkurzała mnie ekspozycja, w wielu miejscach polegająca na snuciu retrospektywnych opowieści przez postacie poboczne. Opowieść która na początku faktycznie urzekła mnie klimatem i opisami, później poddała się w dużym stopniu intrydze i jej skrupulatnym wyjaśnianiu, po drodze gubiąc gdzieś tę magię barcelońskich zaułków. Książka pozostawiła uczucie pewnego bałaganu. Główny bohater nie był w moim odczuciu interesującą postacią, a niektóre jego zachowania wydawały się infantylne. Nie jestem przekonany czy w ogóle połączenie tego gotyckiego klimatu horroru pasuje mi do miejsca, w którym została osadzona akcja.
Mimo powyższych wątpliwości, warto przeczytać tę książkę. Liczę jednak, że słynny "Cień wiatru" zawieje trochę mocniej, niż "Marina" :)

Zakupiłem jako punkt wyjścia do kolejnych, bardziej znanych książek Zafona. To była przyzwoita, wielowątkowa lektura, łącząca gotycki horror z sentymentalnymi relacjami bohaterów. Czasem wkurzała mnie ekspozycja, w wielu miejscach polegająca na snuciu retrospektywnych opowieści przez postacie poboczne. Opowieść która na początku faktycznie urzekła mnie klimatem i opisami,...

To nie jest lekka i optymistyczna bajeczka dla dzieci, to opowieść o odwiecznym ludzkim pragnieniu – nieśmiertelności. O miłości tak wielkiej, że skoro tylko przeminie odbiera człowiekowi zdolność trzeźwego myślenia i chęć do życia. Jakby z odejściem bliźniaczej duszy, zostało z nas tylko puste ciało, opuszczone jak skorupka ślimaka. To także opowieść o wiernej przyjaźni, takiej, która zmienia życie.
Zafón, kolejny raz udowadnia, ze potrafi stworzyć atmosferę grozy, doskonale dozuje napięcie i tka misterną, mistrzowską intrygę, to jest przepiękna opowieść o tym co w życiu ważne. Książka mądra, stawiająca pytania i zmuszająca czytelnika do tego, by sam szukał własnej, satysfakcjonującej odpowiedzi, chociaż może na szukaniu upłynie nam życie.

To nie jest lekka i optymistyczna bajeczka dla dzieci, to opowieść o odwiecznym ludzkim pragnieniu – nieśmiertelności. O miłości tak wielkiej, że skoro tylko przeminie odbiera człowiekowi zdolność trzeźwego myślenia i chęć do życia. Jakby z odejściem bliźniaczej duszy, zostało z nas tylko puste ciało, opuszczone jak skorupka ślimaka. To także opowieść o wiernej przyjaźni,...

wywarła na mnie ogromne wrażenie. nie spodziewałam się akurat takiej fabuły - ale nie czułam przez to zawodu. wydarzenia pod koniec książki działy się jednak zbyt szybko, co jest według mnie lekkim minusem, ale w każdym bądź razie ta pozycja bardzo mi się podobała i mam zamiar przeczytać inne tytuły autorstwa Zafona. na długo zakorzeni się w moim umyśle.

wywarła na mnie ogromne wrażenie. nie spodziewałam się akurat takiej fabuły - ale nie czułam przez to zawodu. wydarzenia pod koniec książki działy się jednak zbyt szybko, co jest według mnie lekkim minusem, ale w każdym bądź razie ta pozycja bardzo mi się podobała i mam zamiar przeczytać inne tytuły autorstwa Zafona. na długo zakorzeni się w moim umyśle.

Bardzo fajny, gotycki niemal klimat, jak zwykle u Zafona. Niestety zawiodłem się samym początkiem i rozwinięciem. Sam finał jest niezwykle mocny i czyta się go jak na szpilkach. Rozczarował mnie też główny bohater a zarazem narrator książki, który w porównaniu do Daniela Sempere czy Davida Martina z Cmentarza Zapomnianych Książek wydawał mi się strasznie bezosobowy

Bardzo fajny, gotycki niemal klimat, jak zwykle u Zafona. Niestety zawiodłem się samym początkiem i rozwinięciem. Sam finał jest niezwykle mocny i czyta się go jak na szpilkach. Rozczarował mnie też główny bohater a zarazem narrator książki, który w porównaniu do Daniela Sempere czy Davida Martina z Cmentarza Zapomnianych Książek wydawał mi się strasznie bezosobowy

Magiczna opowieść w magicznej Barcelonie z magicznymi bohaterami. Wzruszyłam się pięknem języka pisarza opisującym nas ludzi, miejsca, miłość, przyjaźń, tragedię i śmierć. Niezapomniana historia, która pozostanie na zawsze wewnątrz mego serca. Historia, do której zawsze można powrócić.

Magiczna opowieść w magicznej Barcelonie z magicznymi bohaterami. Wzruszyłam się pięknem języka pisarza opisującym nas ludzi, miejsca, miłość, przyjaźń, tragedię i śmierć. Niezapomniana historia, która pozostanie na zawsze wewnątrz mego serca. Historia, do której zawsze można powrócić.

Mroczna zagadkowa i przerażająca książka. Widać tutaj, że styl Zafona dooiero kiełkuje, ale pomysł i fabuła nadrabiają. Książka napewno daje do myslenia i na długo pozostaje w pamięci.

Mroczna zagadkowa i przerażająca książka. Widać tutaj, że styl Zafona dooiero kiełkuje, ale pomysł i fabuła nadrabiają. Książka napewno daje do myslenia i na długo pozostaje w pamięci.

Książka ma cudowny klimat. Jest bardzo malowniczo napisana, można w istocie poczuć się jak w Barcelonie. Zdecydowanie warta przeczytania pozycja, lecz troszkę przewidywalna.

Książka ma cudowny klimat. Jest bardzo malowniczo napisana, można w istocie poczuć się jak w Barcelonie. Zdecydowanie warta przeczytania pozycja, lecz troszkę przewidywalna.