Egzekutor

Ta powieść to nic odkrywczego, ale czyta się ją całkiem dobrze. Carter nie jest może mistrzem słowa, ale wszystkie puzzle dobrego thrillera są na swoich miejscach.

Ta powieść to nic odkrywczego, ale czyta się ją całkiem dobrze. Carter nie jest może mistrzem słowa, ale wszystkie puzzle dobrego thrillera są na swoich miejscach.

Robert Hunter zmierzy się z katem, który zna najgłębszy strach swoich ofiar. Morderca zabija bestialsko bez żadnych skrupułów. Detektyw Hunter uważa, że są to morderstwa rytualne, ale gdy ciał zaczyna przybywać jego dedukcja ulega zmianie. Egzekutor zabija ofiary ich najgorszymi koszmarami.

👤Druga część z psychologiem kryminalnym i detektywem Hunterem rozłożyła mnie na łopatki.
Fabuła wciąga na maxa, świetnie przemyślana. Akcja nie ustępuje nawet na sekundę, nie ma czasu na banały i kity. Wszystko jest spójne i zgrane.

👤Jeżeli chodzi o bohaterów to dopracowani są na amen. Portret psychologiczny mordercy jest bardzo rozbudowany, świetnie wykreowany. Czytając masz wrażenie jakbyś uczestniczył w procesie portretu psychologicznego. Pojawia się nowy szef wydziału zabójstw, kapitan Blake, twarda babka. Ciekawym charakterem jest dziewczyna o imieniu Mollie, która ma ciężką przeszłość. Mollie pomoże w śledztwie, jak? To już musicie sami przeczytać.😏 No co mogę napisać więcej? Hunter i Garcia to duet wyborowy.

👤Bardzo ciekawe są zabójstwa, momentami było odrażająco do tego stopnia, że chciało mi się wymiotować razem z bohaterami.Egzekutor eksponuje swoje dzieła niczym prosto z galerii sztuki. Nie spotkałam się z takimi pomysłami jeszcze w żadnym kryminale.

👤Egzekutor był dla mnie lepszy niż Krucyfiks! Niesamowicie wciągająca historia, a sam motyw zbrodni był prosty, ale bolesny. Przeszłość zawsze zostawia piętno, piętno którego nie da się wymazać z pamięci. Nie mam się czego przyczepić. Nie jestem w stanie znaleźć ani jednego minusa. Ofiary w rękach zabójcy to zwykłe marionetki. Zakończeniem byłam podwójnie zaskoczona, kto czytał ten wie dlaczego.

Robert Hunter zmierzy się z katem, który zna najgłębszy strach swoich ofiar. Morderca zabija bestialsko bez żadnych skrupułów. Detektyw Hunter uważa, że są to morderstwa rytualne, ale gdy ciał zaczyna przybywać jego dedukcja ulega zmianie. Egzekutor zabija ofiary ich najgorszymi koszmarami.

👤Druga część z psychologiem kryminalnym i detektywem Hunterem rozłożyła mnie na...

Najlepszy autor thrillerów na jakiego trafiłam do tej pory. Końcówka zaskakująca!

Najlepszy autor thrillerów na jakiego trafiłam do tej pory. Końcówka zaskakująca!

Zdecydowanie najlepsza z dotychczas poznanych przez mnie części serii. Akcja trzymająca w napięciu, nietypowy pomysł na uatrakcyjnienie fabuły i zaskakujące rozwiązanie. Co prawda mnóstwo skrajnej przemocy, ale taki to już urok prozy Autora. I tylko ciągle podświadomie czekałem, ze Robert Hunter przedstawi się jako dottore Balistreri (ten sam lektor Adam Bauman). Polecam.

Zdecydowanie najlepsza z dotychczas poznanych przez mnie części serii. Akcja trzymająca w napięciu, nietypowy pomysł na uatrakcyjnienie fabuły i zaskakujące rozwiązanie. Co prawda mnóstwo skrajnej przemocy, ale taki to już urok prozy Autora. I tylko ciągle podświadomie czekałem, ze Robert Hunter przedstawi się jako dottore Balistreri (ten sam lektor Adam Bauman). Polecam.

Ależ to była fenomenalna książka!!! Nie pamiętam żebym w tym roku czytał lekture która dostarczyłaby mi tylu niesamowitych emocji, od złości po wzruszenie itd... Mocna rzecz, ubrana w emocje które przechodzą na czytelnika, czytanie takich książek to czysta przyjemność 😉 POLECAM 👍

Ależ to była fenomenalna książka!!! Nie pamiętam żebym w tym roku czytał lekture która dostarczyłaby mi tylu niesamowitych emocji, od złości po wzruszenie itd... Mocna rzecz, ubrana w emocje które przechodzą na czytelnika, czytanie takich książek to czysta przyjemność 😉 POLECAM 👍

Nie znam tej książki i zapewne nie poznam, ale mam wrażenie, graniczące z pewnością, że o wiele mocniejsza jest pozycja pod tym samym tytułem, ale autorstwa Stefana Dąmbskiego, która mną
wstrząsnęła jak rzadko która. Acha, i była prawdziwa…

Nie znam tej książki i zapewne nie poznam, ale mam wrażenie, graniczące z pewnością, że o wiele mocniejsza jest pozycja pod tym samym tytułem, ale autorstwa Stefana Dąmbskiego, która mną
wstrząsnęła jak rzadko która. Acha, i była prawdziwa…

Mocny thriller z potężną dawką makabry.
To mój drugi Carter. Dopiero zaczynam przygodę z Robertem Hunterem, a już jestem zachwycona.
Perwersja, tortury, strach i niewyobrażalne cierpienie.
Carter pokazuje okrucieństwo w czystej postaci.
Tak drastycznych scen się nie spodziewałam.
Nie jeden raz przeszedł mnie zimny dreszcz.
Sadystyczny morderca żeruje na najgorszych lękach swoich ofiar. Inteligentny i brutalny. Działa z zimną krwią. Stosuje najbardziej przerażające metody tortur i śmierci.
Miłośnik gatunku nie odłoży tej książki.
Polecam!
Dzięki krótkim rozdziałom szybko się czyta!

Mocny thriller z potężną dawką makabry.
To mój drugi Carter. Dopiero zaczynam przygodę z Robertem Hunterem, a już jestem zachwycona.
Perwersja, tortury, strach i niewyobrażalne cierpienie.
Carter pokazuje okrucieństwo w czystej postaci.
Tak drastycznych scen się nie spodziewałam.
Nie jeden raz przeszedł mnie zimny dreszcz.
Sadystyczny morderca żeruje na najgorszych lękach...

Witajcie w świecie największych ludzkich lęków. Po raz kolejny okazuje się, że Los Angeles to nie miasto aniołów, ale miasto zła, grzechu i szatana. Serce zaczyna walić jak młot, kiedy patrzy się na ten nowy wymiar paniki i bólu. Traficie prosto w koszmar, by zamglonym wzrokiem zobaczyć dzieło sztuki czystego zła. Poczujecie, co znaczy zalewająca fala bólu i chęć modlitwy o jedynie pewną rzecz- śmierć. Bo zabójca tutaj to nie tylko człowiek zły i chory- on także nienawidzi swoje ofiary każdą cząstką swojego ciała. Ale przyjdzie mu się zmierzyć z godnym siebie przeciwnikiem. Hunter z sekcji specjalnej wydziału zabójstw, dla którego seryjni zabójcy i zabójstwa o szczególnym znaczeniu to chleb powszedni potrafi pracować pod presją czasu oraz posiada wiedzę z różnych dziedzin, w tym psychologii. Dużo wie, bo dużo... czyta. I jest po prostu fenomenalnie bystry.
.
Carter jest specyficzny. Nie ma tutaj budowania klimatu, budowania psychologii postaci ani żadnego psychologicznego tła. Nie ma przydługich opisów, monologów wewnętrznych ani żadnej wymuszonej "głębi". Ale ten klimat i tak się czuje, bohaterów się lubi, a brak tej "głębi" wydarzeń i postaci rekompensuje fabuła, od której nie można się oderwać. Carter szczątkowo tylko pokazuje genezę zła. Bardziej skupia się na tym, jak ono wygląda, w czym się przejawia i jakie może przybierać formy. Pokazuje, że człowiek nawet w zabijaniu nie jest tylko drapieżnikiem, bo zabijanie potrafi wynieść w inny wymiar wyrafinowania, tworząc z tego rodzaju sztuki. Ale kiedy z dumą pokazuje swoje dzieło światu, mówiąc "Patrzcie i podziwiajcie", trudno nie odwrócić wzroku od tej makabry z taką myślą: "Jakie to jest popieprzone". Carter nie sili się na wielkie słowa. Jego styl jest bardzo prosty, a słowa same płyną, tworząc wizje okrutnych morderstw. Podsyca to zapachem miejsca zbrodni, bo u niego całość ma nie tylko wyglądać, ale ma mieć zapach i oddziaływać na zmysły. Jest efektownie, widowiskowo i po amerykańsku. Makabryczne zbrodnie, psychopatyczni bohaterowie i błyskotliwi śledczy... To już było miliony razy. Ale u Cartera jest inaczej. Gdzie tkwi sekret? Chyba właśnie w tej prostocie przekazu i oddziaływaniu obrazami na zmysły...

Witajcie w świecie największych ludzkich lęków. Po raz kolejny okazuje się, że Los Angeles to nie miasto aniołów, ale miasto zła, grzechu i szatana. Serce zaczyna walić jak młot, kiedy patrzy się na ten nowy wymiar paniki i bólu. Traficie prosto w koszmar, by zamglonym wzrokiem zobaczyć dzieło sztuki czystego zła. Poczujecie, co znaczy zalewająca fala bólu i chęć modlitwy o...

Policja odkrywa na stopniach kościoła ciało księdza pozbawione głowy. Nogi duchownego leżą wyprostowane,ramiona złożone na piersi jak do modlitwy,a tam gdzie powinna być głowa,spoczywa łeb psa. Na klatce piersiowej widnieje napisana krwią cyfra 3. Detektyw Hunter myśli,że to morderstwo rytualne. Jednak gdy ciał przybywa odkrywa,że ofiary umarły w sposób,który je najbardziej przerażał.

Obok książek Cartera nie sposób przejść obojętnie. Z jednej strony żałuję,że siegnelam po nie tak późno,a z drugiej cieszę się,że jeszcze parę tomów przede mną. To jest wyśmienita uczta na thrillerowe serce. Jest krwawo,dzieje się i nie są to zbrodnie byle jakie. Są przemyślane i często mają głębsze znaczenia.

To chyba najbardziej lubię w thrillerach,ale jak i kryminałach. Jest krwawo,coś się dzieje i dodatkowo musimy się głowic o co chodzi. Dodatkowo są to zbrodnie,które raczej nie są powielane. Nie są spotykane w innych czytanych przeze mnie książkach. Dzięki temu nie nudzimy się. Kolejny świetny tom z detektywem Hunterem. Oceniam ją jako rewelacyjna 8⭐/10.

Policja odkrywa na stopniach kościoła ciało księdza pozbawione głowy. Nogi duchownego leżą wyprostowane,ramiona złożone na piersi jak do modlitwy,a tam gdzie powinna być głowa,spoczywa łeb psa. Na klatce piersiowej widnieje napisana krwią cyfra 3. Detektyw Hunter myśli,że to morderstwo rytualne. Jednak gdy ciał przybywa odkrywa,że ofiary umarły w sposób,który je najbardziej...

Robert Hunter rządzi!
Takie książki, to ja baaardzo lubię. Autor zna się na tym, co opisuje, więc wszystko jest logicznie ze sobą połączone, jedno wynika z drugiego i jak po sznurku prowadzi nas do zakończenia.
Z przyjemnością sięgnę po tom trzeci :)

Robert Hunter rządzi!
Takie książki, to ja baaardzo lubię. Autor zna się na tym, co opisuje, więc wszystko jest logicznie ze sobą połączone, jedno wynika z drugiego i jak po sznurku prowadzi nas do zakończenia.
Z przyjemnością sięgnę po tom trzeci :)