Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Według wyobrażenia ludzi mojego pokolenia (urodzonego w latach dziewięćdziesiątych) czasy poprzedniego ustroju pod względem materialnym to przede wszystkim trudności w zdobywaniu przedmiotów codziennego użytku, w związku z czym produkty luksusowe znane były tylko z filmów. Jednak nie znaczy to, że nikomu nie dało się ,,oszukać” systemu promującego równość materialną i zdobyć coś ekskluzywnego (głównie z zachodu Europy). Autorka starała się także pokazać nam, że luksusem może być także władza czy życie zgodne z etykietą dawnej sfery wyższej.
Pierwszy rozdział przenosi nas do Gdyni w środowisko marynarzy i jest to jeden z tematów, których się spodziewałem. Poznajemy osiedle domków wybudowanych za pieniądze z przemyconych dóbr deficytowych (bardzo ciekawie opisane zostały metody handlu zagranicznego i ukrywania przedmiotów) i zamkniętą społeczność je zamieszkującą. Już tutaj widzimy względność luksusu, który zawsze zależy od średniego poziomu zamożności społeczeństwa i chęć wybicia się.
W następnych rozdziałach zostaje poruszony temat możliwości przestrzegania zwyczajów i znajomości kultury dawnej arystokracji jako luksusu w czasie wojny ideologicznej. U mnie te starania wywołały jednocześnie podziw dzięki uporowi, ale też i wrażenie próby zatrzymania procesu zmian obyczajów, które muszą się dokonać. W obydwu rozdziałach opisane zostały społeczności trzymające ze sobą i upewniające się w słuszności swojego zachowania.
Kolejne poruszone zagadnienia to wysoki poziom życia na Górnym Śląsku (dzięki eksportowi węgla) oraz hotelom dla zagranicznych gości. Także te rozdziały były ciekawe, natomiast nie przekonały mnie opisy polityki i walki poszczególnych frakcji PZPR. Reporterka uznała pewnie, że czytelnik dobrze zna poszczególne postacie i ustrój polityczny, więc zarzuca nas nazwiskami działaczy i nazwami różnych departamentów. Ja czułem się w tej części przytłoczony, a poza tym nie jest to tematyka, której bym w tej książce oczekiwał.
Największą wartością książki było dla mnie przybliżenie różnych dziwnych sposobów sterowania gospodarką, przez które nie miała prawa być sprawna i rodziła absurdy oraz konieczność kombinowania. Wywoływało to także różne przekonania u obywateli jak np. Brak marzeń o luksusie, którego przejawy były nierealne. Udanym pomysłem było oddanie głosu w końcówce różnym historykom i socjologom, którzy starali się wysnuć wnioski z przedstawionych w głównej części zjawisk. Gdyby w książce było mniej intryg polityków, a w zamian więcej opisu wpływu ich zarządzeń na dobrobyt obywateli ocena byłaby wyższa.

Według wyobrażenia ludzi mojego pokolenia (urodzonego w latach dziewięćdziesiątych) czasy poprzedniego ustroju pod względem materialnym to przede wszystkim trudności w zdobywaniu przedmiotów codziennego użytku, w związku z czym produkty luksusowe znane były tylko z filmów. Jednak nie znaczy to, że nikomu nie dało się ,,oszukać” systemu promującego równość materialną i...

Autorka nie napisała typowego poradnika jak się odżywiać by cieszyć się zdrowiem i urodą, ale postanowiła przeanalizować proces przygotowywania i konsumpcji jedzenia na przestrzeni kilku ostatnich wieków. Te zagadnienia to przede wszystkim skład posiłków, proces nabywania składników oraz czas i wysiłek poświęcony na spożycie, a także znaczenie w kulturze i społeczeństwie. Dobór tematów jest moim zdaniem trafiony, bo sprowadzenie jedzenia tylko do jego przygotowania i konsumpcji nie jest pełne. Jak już wspomniałem nie jest to poradnik z radami w punktach gotowymi do zawieszenia nad lodówką, ale przez porównanie różnych sposobów zakupów czy poświęconemu czasu łatwo dostrzec, jaka postawa zdaniem autorki jest odpowiednia i zapewni nam zdrowie i przyjemność z posilania się. W przypadku tej tematyki nie da się nie skrytykować wielkich koncernów spożywczych jako źródła zepsucia jakości i przyzwyczajania do niezdrowych nawyków. Rzeczą, która mnie zaskoczyła jest pokazanie globalizacji jako procesu, który niszczy lokalne zwyczaje i potrawy zubożając kulinarny atlas świata zastępując je produktami sprzedawanymi wszędzie. Wielką zaletą jest przekonanie blogerki, że niezbędna do polepszenia naszych nawyków jest poprawa smaku zdrowych potraw – marchewka działa skuteczniej od kija (pouczeni8a i zachęty do spożywania niesmacznego jedzenia rzadko są skuteczne). Książka jest napisana lekkim, trochę gawędziarskim piórem i zrozumienie jej nie jest wyzwaniem, trochę tylko irytuje światowa poza, która rzuca nazwami egzotycznych potraw i miejscami, gdzie się stołowała. Nie mam wątpliwości, że zamysł książki był bardzo ciekawy a jego wykonanie udane.

Autorka nie napisała typowego poradnika jak się odżywiać by cieszyć się zdrowiem i urodą, ale postanowiła przeanalizować proces przygotowywania i konsumpcji jedzenia na przestrzeni kilku ostatnich wieków. Te zagadnienia to przede wszystkim skład posiłków, proces nabywania składników oraz czas i wysiłek poświęcony na spożycie, a także znaczenie w kulturze i społeczeństwie....

Reportaż jest chaotyczny i pokazuje kilka niekorzystnych zjawisk , ale nie porządkuje ich chronologicznie ani czasami nie pokazuje ciągu przyczynowo-skutkowego. Celem książki było zaprezentowanie mieszkańcom wielkich miast i zapalonym samochodziarzom jak niedostępność transportu zbiorowego wpływa niekorzystnie najpierw na życie jednej osoby, a następnie całej społeczności, a myślenie ,,każdy może sobie kupić samochód" jest szkodliwe. Najlepiej sprawdziły się rozmowy z mieszkańcami wsi, jak muszą układać plan dnia na podstawie rozkładu jazdy albo być zdani na przysługę sąsiadów. Świetna jest relacja autorki z jej podróży busem, gdy nie mogła znaleźć przystanku, z którego ktoś odjeżdża. Gorsze są fragmenty, gdy głos jest oddany miłośnikom kolei - ich wypowiedzi są ciekawe, ale odbiegają od głównego tematu, nie pokazują zjawisk społeczno-gospodarczych, które spowodowały gigantyczną przewagę podróży transportem indywidualnym nad zbiorowym. Bronią się jeszcze fragmenty o władzach PKP, gdzie nominaci partyjni mieszają się ze związkowcami, a pasażer jest na ostatnim miejscu. Książka jest więc dla mnie przez nienajlepszą selekcję materiału zmarnowaną szansą.

Reportaż jest chaotyczny i pokazuje kilka niekorzystnych zjawisk , ale nie porządkuje ich chronologicznie ani czasami nie pokazuje ciągu przyczynowo-skutkowego. Celem książki było zaprezentowanie mieszkańcom wielkich miast i zapalonym samochodziarzom jak niedostępność transportu zbiorowego wpływa niekorzystnie najpierw na życie jednej osoby, a następnie całej społeczności,...