Opinie użytkownika
Książka, którą określiłabym mianem letniej. W sumie nie bawiłam się źle, ale też nie bawiłam się dobrze. Wszystko tu jest poprawne i warsztatowo dopracowane, ale zbyt wiele emocji nie czułam. Z jednej strony mogę wczuć się w sytuację bohatera, ale z drugiej nie sympatyzowałam z nim. Intryga mnie specjalnie nie zaskoczyła. Fabuła płynęła, a ja razem z nią. Ot leniwa lektura.
Pokaż mimo toJedyna słaba rzecz w tej książce to tytuł, poza tym nie mam się do czego przyczepić. Opowiadana historia wciąga. Bohaterów da się polubić od razu. Sposób narracji jest wyważony, nie ma tu nadmiaru dramatyzmu, nudy, niepotrzebnych ozdobników, ani głupoty. Autorka nie próbuje stawiać tez, oceniać, ani pouczać. Dawno nie czytałam tak normalnej, ludzkiej powieści. Lektura to...
więcej Pokaż mimo toPoczątkowo byłam zachwycona - o! wreszcie bohaterka, z którą mogę się identyfikować. Jednak czym więcej stron przewracałam, tym mnie więcej było we mnie zrozumienia, a więcej złości. Jakbym mogła to weszłabym do tej książki i potrząsnęłabym bohaterką z całych sił. Jest w niej tyle irracjonalnej złości i zazdrości, że jej przemyślenia przelane na papier nie mogę nazwać...
więcej Pokaż mimo toGłówna wada - wolno się rozkręcała. Jednak jak już się rozkręciła to dostaliśmy wszystko za co kochamy Park Jurajski - dinozaury, przygody z dinozaurami, dinozaury zjadające ludzi i jeszcze trochę dinozaurów. No i co najważniejsze dawka naukowej nudy wypływającej z ust bohaterów była trochę mniejsza niż w pierwszej części.
Pokaż mimo toDawno już się tak nie wciągnęłam w książkę. Trudno było mi się oderwać od kolejnych podróży do światów równoległych. Kolejne smaczki podrzucane przez autora powodowały coraz większy uśmiech na twarzy. Nie jestem jednak pewna, czy ta książka zestarzej się ładnie. Dziś wszystko jest aktualne i sexi, ale czy wciąż będzie cieszyć za 5 lat? Czas pokaże
Pokaż mimo to
Uwielbiam filmowy Park Jurajski. Nie zliczę ile razy go oglądałam i z pewnością znajduje się na szczycie mojej filmowej top-listy. Czemu do tej pory nie zabrałam się za książkę? Nie mam bladego pojęcia. Gdy w końcu po nią sięgnęłam, czułam się podekscytowana.
Ekscytacja utrzymywała się w czasie lektury. Książka jest wartka, pełna akcji, a kolejne strony połykałam łapczywie...
Powiernik miecza ma jedną wadę. Jest to wada poważna, bo to główny bohater tej książki. Rezkin jest typem przystojnego, szarmanckiego, inteligentnego, niezniszczalnego pół boga-pół amanta. Jego lista zalet, umiejętności, adoratorek i zabitych wrogów nie ma końca. Jego lista wad, słabości i porażek nie istnieje. To taki typ bohatera, który jak się potknie to zrobi salto,...
więcej Pokaż mimo toBilly Summers ma to co lubię u Kinga najbardziej - bohaterów, których od samego początku mogłam polubić, trzymać za nich kciuki, martwić się o nich i pożegnać ze smutkiem. Na pewno nie jest to lektura zmieniająca życie, ale to solidny kawał czytadła na spokojny wieczór, podróż pociągiem lub leżenie w łóżeczku nad ranem. Bawiłam się po raz kolejny bardzo dobrze!
Pokaż mimo toAutor wspaniale przelewa swoje historie na papier. O Grecji opowiada oczami swoich bohaterów - członków własnej rodziny, osób z którymi się spotkał i postaci historycznych. Wychodzą z tego bardzo barwne opowieści, w które od razu się wciągałam. Niestety w książce zdarzały się też mniej interesujące momenty, co trochę obniża moją ocenę. Wciąż jednak uważam, że to jeden z...
więcej Pokaż mimo to
Oj, w dziwnym nastroju zaczynałam tę lekturę. Byłam z jakiegoś powodu przekonana, że książka mi się nie spodoba, że znajdę w niej nie jedną dziurę i się poprzyczepiam. No nie ma siły, ja nie znajdę? Znajdę i już!
Rzeczywiście siły brak... mnie w starciu z panem Autorem. Co znalazłam jakąś nielogiczność, ten za kilka albo kilkadziesiąt stron zamieniał ją w ważny dla fabuły...
Wydanie, które czytałam zaczyna się od długiego wstępu, w którym King mówi o tym, że do napisania cyklu Mroczna Wieża zainspirował go Tolkien. Chciał stworzyć podobną epicką sagę fantasy do Władcy Pierścieni. Nie umiem powiedzieć po lekturze pierwszego tomu, czy mu się to udało. Wiem jednak, że świat Tolkiena jest barwny, pełen kolorów i trudno oderwać od niego oczy. Świat...
więcej Pokaż mimo toTa książka była dla mnie podróżą do dobrze znanego świata, przedstawionego w obcych mi, mrocznych barwach. Przede wszystkim znam autorkę, pracowałam z nią kiedyś, ale zupełnie nie byłam świadoma jej przeszłości i przemyśleń. Wychowałam się w tej samej okolicy. Opisywane miejsca, które autorka zapamiętała negatywnie, we mnie budzą szczęśliwe wspomnienia. Choć w mojej...
więcej Pokaż mimo toNiestety nie byłam w nastroju na czytanie, gdy padło na Lśnienie. W rezultacie tak dziubdziałam tę książkę, bo kilka stron dziennie. Na pewno wpłynęło to na mój odbiór, bo w 100% nie mogłam się wczuć w niesamowitą atmosferę Panoramy. Nawet czytając tak po łebkach, mogłam ją poczuć. Niestety nie zagrała u mnie jedna rzecz, która zawsze zachwyca mnie u Kinga - bohaterowie,...
więcej Pokaż mimo toNie jestem fanką futbolu. Mecze, które oglądałam można policzyć na palcach jednej ręki i to raczej towarzysko, niż celowo. Czemu wzięłam się więc za tę książkę? Dlatego, że autorzy przekonywali mnie, że mogą :) Bardzo zainteresował mnie wywiad Anity Werner, w którym opowiadała o tej pozycji, ale niestety sama pozycja nie do końca mnie przekonała. Był momenty, w których się...
więcej Pokaż mimo toMam trudną relację z Tym. Nie mogę powiedzieć, że jest to zła książka. Miała wszystko to, co działa u Kinga. Byli bohaterowie, którzy wzbudzają sympatię lub wstręt, których świetnie rozumiałam, nawet jeśli pojawiają się na jeden rozdział, tylko po to, żeby zaraz zginąć. Była wartka akcja. Były sytuacje tak straszne lub odrażające, że czytanie przed snem kończyło się...
więcej Pokaż mimo toSanderson to dla mnie znak jakości, więc zabierałam się za tę książkę z werwą i nadzieją w sercu. Oj, jak szybko mój entuzjazm skurczył się prawie do zera. Autor bardzo mocno skoncentrował się na kreacji świata i przyznaję, że ta jest bardzo ciekawa. Allomancja to koncept świeży i intrygujący. Rzeczywistość pełna mgieł, nierówności społecznych i majaczącego gdzieś tam...
więcej Pokaż mimo toCiekawie czyta się w 2021 książkę napisaną pod koniec lat 70-tych, traktującą o dystopijnej przyszłości w 2025. Świat poszedł w inną stronę niż King przewidywał ponad 40-lat temu, choć niektóre problemy są zdecydowanie obecne. Pomijając przedstawiony świat, książkę czyta się świetnie. Trudno było mi się od niej oderwać, połykałam walkę tytułowego Uciekiniera bez zbędnego...
więcej Pokaż mimo toŻeby odnieść sukces w czytaniu tej książki wystarczy jedno - przebrnąć przez rozdział o historii, szczególnie tej najdawniejszej. Nudny jest tak bardzo, że czytałam po stronie dziennie, żeby jakoś go przetrwać. Poza tym książka jest świetnym kompendium wiedzy o Korei, wzbogaconym przez historyjki z życia autora. Dotyka wielu aspektów od polityki, po kulturę i codzinne życie...
więcej Pokaż mimo to
Niestety mam wrażenie, że książki z tego Universum są coraz gorsze. Choć z drugiej strony może już mi się po prostu przejadło i straciło swój urok.
Początkowo moja przygoda z ciężkimi tunelami nie była zbyt przyjemna - ciężko było mi się wciągnąć i cały czas gubiłam się w akcji.
Dopiero pod koniec podłapałam klimat książki, a akcja stała się trochę bardziej...
Tom 3, tym razem bez Igrzysk. Wydał mi się niestety najsłabszy, ale i tak trzymał bardzo wysoki poziom. Autorka odsłoniła zasłonę, pozwalając nam lepiej przyjrzeć się Kapitolowi i innym Dystryktom. Przy bliższym przyjrzeniu się Panem, nie wydało mi się aż tak urokliwe. Chyba to najmocniej wpłynęło na moje niezadowolenie. Za to zakończenie zaskoczyło mnie bardzo pozytywnie....
więcej Pokaż mimo to