Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rzadko sięgam po literaturę obyczajową, bo zbyt często przypomina telewizyjne telenowele, w których wszystko się rozmywa i jest rozciągnięte na 2 746 odcinków. Okazuje się jednak, że da się napisać książkę o historii poczciwego taksówkarza, która nie znudzi, a rozbawi, momentami zaś zezłości i zasmuci.

To przede wszystkim zasługa świetnego języka, wyrazistych postaci i wartkiej akcji – po prostu chce się przeczytać kolejny rozdział, żeby dowiedzieć się, co spotka bohatera, który ewidentnie lubi sobie komplikować relacje z kobietami.

Końcówkę można przewidzieć, ale to przecież nie kryminał. To dobra historia, którą spokojnie można by rozpisać na dodatkowe 100 stron.

Rzadko sięgam po literaturę obyczajową, bo zbyt często przypomina telewizyjne telenowele, w których wszystko się rozmywa i jest rozciągnięte na 2 746 odcinków. Okazuje się jednak, że da się napisać książkę o historii poczciwego taksówkarza, która nie znudzi, a rozbawi, momentami zaś zezłości i zasmuci.

To przede wszystkim zasługa świetnego języka, wyrazistych postaci i...