Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytana po raz pierwszy 10 lat temu. Książka, dzięki której nie przestałam czytać. Była moją pierwszą lekturą i na szczęście nie zraziła mnie do dalszej wędrówki po kartach literatury.

Oprócz malowniczych bałtyckich pejzaży, obcowania z naturą i przemiany Danusi, najbardziej ujął mnie w niej aspekt niepełnosprawności Elzy, który miał dla mnie szczególne znaczenie. Odebrałam książkę bardzo osobiście, gdyż wśród moich bliskich jest osoba niewidoma. Dlatego cieszyłam się, że dziewczynka jest ukazana jako osoba niezależna, która radzi sobie z codziennymi zadaniami. Nie poddała się, pomimo tego, co ją spotkało. Pokazała, że choroba nie musi być wyrokiem, że można i tak cieszyć się życiem, czego jestem światkiem na co dzień.

Pozytywne zakończenie - operacja Elżuni dała mi dodatkowo cień nadziei. Choć życie niestety nie jest takie jak w książkach. Dziesięcioletnia Marta bardzo potrzebowała wtedy takiej lektury.

Przeczytana po raz pierwszy 10 lat temu. Książka, dzięki której nie przestałam czytać. Była moją pierwszą lekturą i na szczęście nie zraziła mnie do dalszej wędrówki po kartach literatury.

Oprócz malowniczych bałtyckich pejzaży, obcowania z naturą i przemiany Danusi, najbardziej ujął mnie w niej aspekt niepełnosprawności Elzy, który miał dla mnie szczególne znaczenie....