Ciężko wystawić ocenę, bo tak na prawdę nie wiadomo do czego w niej się odnieść. Powieść nie jest ani dla dorosłych ani dla dzieci. Powieść nie jest żadnym stadium osobowości, nie ma w niej większych emocji, a już na pewno nie ma w niej najmniejszego akcentu polskiego - jak to w tym wydaniu zaznaczył sam autor na wstępie ( podejrzewam, że taki sam prolog ze zmienioną narodowością był dołączony do wydań w innych krajach).
Mamy śmiertelnie chore dziecko i jego opiekunkę Różę, która każdy z ostatnich dni życia chłopca zamienia wraz z nim na kolejne 10 lat życia. Pomysł fajny, lecz wykonanie go jest jakby nieudolnym szkicem. Niedopracowanym zalążkiem, który nie rozkwitł i nie zdołał oczarować czytelnika... Gdyby autor postarał się przelać więcej emocji, więcej cierpienia, przemyśleń nad sensem życia i śmierci, też Boga powieść mogłaby być perełką, a tak pozostała tylko otwartą zawczasu omszałą ostrygą.

Ciężko wystawić ocenę, bo tak na prawdę nie wiadomo do czego w niej się odnieść. Powieść nie jest ani dla dorosłych ani dla dzieci. Powieść nie jest żadnym stadium osobowości, nie ma w niej większych emocji, a już na pewno nie ma w niej najmniejszego akcentu polskiego - jak to w tym wydaniu zaznaczył sam autor na wstępie ( podejrzewam, że taki sam prolog ze zmienioną...

Dawno temu byłam w posiadaniu tej książki, niestety uciekłam od niej, jak tylko zobaczyłam odniesienia do wiary. Jako osoba niewierząca nie chciałam czytać czegoś, co kłóciło się z moimi poglądami. Jednak po latach, kiedy mój syn dorósł i owa książka stała się jego lekturą, dla dobra dziecka przeczytałam ją razem z nim, na głos. Nawet dla mnie, ateistki z krwi i kości ta krótka historia była piękną przygodą. To jest hołd składany Bogu i wierze, to jest wspaniała przeprawa o przemijaniu i nieuchronności śmierci.
W efekcie, czytałam przez łzy i starałam się zachować powagę przed synem... oboje nie byliśmy w stanie zatrzymać łez.

Dawno temu byłam w posiadaniu tej książki, niestety uciekłam od niej, jak tylko zobaczyłam odniesienia do wiary. Jako osoba niewierząca nie chciałam czytać czegoś, co kłóciło się z moimi poglądami. Jednak po latach, kiedy mój syn dorósł i owa książka stała się jego lekturą, dla dobra dziecka przeczytałam ją razem z nim, na głos. Nawet dla mnie, ateistki z krwi i kości ta...

Przeczytałam jako lekturę, jednak książka absolutnie zdobyła moje serce. Bardzo mądra, z przesłaniem i wzruszająca.

Przeczytałam jako lekturę, jednak książka absolutnie zdobyła moje serce. Bardzo mądra, z przesłaniem i wzruszająca.

Ciekawa książka, którą według mnie warto przeczytać, jest pisana prostym językiem, więc nie jest nudna i są nawet śmieszne momenty, ta książka wiele nas uczy

Ciekawa książka, którą według mnie warto przeczytać, jest pisana prostym językiem, więc nie jest nudna i są nawet śmieszne momenty, ta książka wiele nas uczy

bardzo dobra pozycja dla czytelnika w każdym wieku, dużo emocji

bardzo dobra pozycja dla czytelnika w każdym wieku, dużo emocji

"Myśli, których się nie zdradza, ciążą nam, zagnieżdżają się, paraliżują nas, nie dopuszczają nowych i w końcu zaczynają gnić. Staniesz się składem starych, śmierdzących myśli, jeśli ich nie wypowiesz." - ten cytat pozostanie ze mną po lekturze.

"Myśli, których się nie zdradza, ciążą nam, zagnieżdżają się, paraliżują nas, nie dopuszczają nowych i w końcu zaczynają gnić. Staniesz się składem starych, śmierdzących myśli, jeśli ich nie wypowiesz." - ten cytat pozostanie ze mną po lekturze.

Książka, która zmienia postrzeganie świata. Dla mnie historia zdecydowanie zbyt krótka i płytka. Smutne było to, że cała historia dotyczy dzieci i ich cierpienia a szczególnie głównego bohatera, który wydoroślał i rozumiał o wiele więcej od swoich rodziców. Najgorszym fragmentem było dla mnie odrzucenie rodziców przez małego bohatera. POLECAM

Książka, która zmienia postrzeganie świata. Dla mnie historia zdecydowanie zbyt krótka i płytka. Smutne było to, że cała historia dotyczy dzieci i ich cierpienia a szczególnie głównego bohatera, który wydoroślał i rozumiał o wiele więcej od swoich rodziców. Najgorszym fragmentem było dla mnie odrzucenie rodziców przez małego bohatera. POLECAM

Piękna i wzruszają historia, napisana formie listów. Opowieść o niezwykłej przyjaźni.

Piękna i wzruszają historia, napisana formie listów. Opowieść o niezwykłej przyjaźni.

Ujmujące bezpośrednie listy umierającego chłopca do Boga.

Ujmujące bezpośrednie listy umierającego chłopca do Boga.

ostatnio bardzo ciągnęło do książki "Oskar i Pani Róża", którą pierwszy i ostatni raz czytałam 14 lat temu. Wtedy zrobiła na mnie duże wrażenie i zapadła w pamięć. Teraz płakałam już na pierwszych listach do Pana Boga, które pisze umierający Oskar.

To niezwykle piękna i poruszająca książka. I choć jest bardzo krótka to zawiera dużo filozoficznych tematów do przemyśleń. Pokazuje, że osoby chore chcą być traktowane normalnie, chcą szczerości i obecności kochających osób.
To jedna z takich książek, które warto mieć w domu, warto je znać i z pewnością jeszcze kiedyś znów do niej wrócę.

ostatnio bardzo ciągnęło do książki "Oskar i Pani Róża", którą pierwszy i ostatni raz czytałam 14 lat temu. Wtedy zrobiła na mnie duże wrażenie i zapadła w pamięć. Teraz płakałam już na pierwszych listach do Pana Boga, które pisze umierający Oskar.

To niezwykle piękna i poruszająca książka. I choć jest bardzo krótka to zawiera dużo filozoficznych tematów do przemyśleń....