Publicystyka
19
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCPowiązane treści
Zobacz więcej treści
Aktualności8Oscary 2023: które książkowe adaptacje nagrodzono?
Aktualności
15Nominacje do Oscarów i Złotych Malin 2023: które z filmów to ekranizacje i adaptacje książek?
Aktualności4„Ród smoka” nagrodzony Złotym Globem 2023. Poznaj innych „książkowych” laureatów
W nocy z 10 na 11 stycznia 2023 w Beverly Hills wręczono Złote Globy, jedne z najważniejszych nagród przyznawanych twórcom filmów i seriali. Wyróżniony został m.in. serial...
Aktualności16„Dżentelmen w Moskwie” zostanie zekranizowany
„Dżentelmen w Moskwie”, powieść Amora Towlesa, niedługo zostanie przeniesiony na ekrany. Główną rolę w produkcji zagra Ewan McGregor. W kolejnym artykule z cyklu „Najpierw książka,...
Aktualności8„Pinokio” i „Opowieść podręcznej” wracają na ekrany
„Pinokio” doczekał się kolejnej adaptacji – tym razem w reżyserii Roberta Zemeckisa. Z kolei „Opowieść podręcznej” wraca z piątym sezonem. Jakich jeszcze premier warto oczekiwać w...
Aktualności
89Co czyta Samuel z Gniezna? Książkowa wizyta na straganie z malinami
Wtorek, przed południem. Z kartonem książek dla młodzieży podjeżdżam taksówką pod jeden z supermarketów w Gnieźnie. Od razu wiem, że trafiłam pod dobry adres. Stragan po brzegi...Pinokio Carlo Collodi
Warto przeczytać pełną powieść, gdyż różni się od znanej wszystkim animacji Disneya z 1940 czy innych skróconych iteracji na potrzeby książek przeznaczonych dla dzieci. Opowieść jest bardziej surowa, dużo mroczniejsza, wypełniona większą liczbą przygód, choć niektóre wydały mi się zbędne jak np. ta z wężem. Sam Pinokio jest też bardziej irytujący. Jest lekkomyślny i nie uczy się na własnych błędach. Rozdziały są krótkie, więc czyta się je szybko i sprawnie. Nie da się ukryć, iż tekst się już trochę zestarzał. Brak tu większej liczby opisów, wszystko dzieje się szybko, czasami bezceremonialnie. Wracając jeszcze do ekranizacji. Jak wspomniałem animacja Disneya z 1940 jest przyjemna, w sam raz dla dzieci. Pinokio tam jest słodko-naiwny, a nie tak irytujący jak w książce. Zupełnie niepotrzebny wydaje się aktorski remake Disneya z 2022 roku, gdyż nie wnosi nic nowego względem wersji z 1940 roku. Animacja Guillermo del Toro wykonana metodą poklatkową historię Pinokia opowiada nieco z innej strony. Zamiast moralizatorskiej opowieści o tym, że trzeba być grzecznym, chodzić do szkoły i słuchać się rodziców mamy historię o stracie, żałobie, rodzicielstwie, a także o wojnie. Chociażby z tego względu warto ją obejrzeć, gdyż różni się od książki i innych adaptacji. "Pinokio - opowieść o chłopcu z drewna" z 2008 roku częściowo bazuje na powieści, część pomysłów bierze również z animacji Disneya. Twórcy poszli tutaj nieco na łatwiznę i Pinokio od razu staje się chłopcem, tyle, że wróżka mówi, iż ma drewniane serce. Tylko raz zamienia się w drewnianą kukłę, gdy idzie do teatru kukiełek i wykonane jest to naprawdę słabo. Postać Pinokia wygenerowana jest w całości komputerowo i wygląda jak ze starej gry wideo. Rozumiem więc dlaczego przez większość filmu Pinokio po prostu jest chłopcem. Jednak film sam w sobie jest całkiem przyjemny i najdłuższy ze wszystkich tutaj omawianych. Składa się z dwóch części, które łącznie trwają 3 godziny, więc mimo wszystko jest dość wierny powieści. Za najlepszą ekranizację "Pinokia" (z tych które widziałem rzecz jasna) uważam włoski film z 2019 r. z Roberto Beniginim roli Geppetta. Najlepiej ze wszystkich ekranizacji oddaje klimat książkowego pierwowzoru.Baśnie mojej babci Hans Christian Andersen
Jest to pięknie ilustrowany zbiór baśni, większość to popularne, znane opowieści, jednak muszę przyznać się, że ja, choć wiele czytałam książeczek dla dzieci, sama będąc jeszcze szkrabem, czy też, gdy moja Groszek była mała. Teraz czytuję Misiowi i Laleńce i kilku historii z tego ogromnego tomiska nie znałam. Książka jest ślicznie wydana, ma twardą oprawę, każda baśń jest innego autora, podpisana i ciekawie opowiedziana. Mamy tu Czerwonego Kapturka, co słysząc mój synek krzyczał, że ten wilk wcale nie jest taki zły, bo pani w przedszkolu nam mówiła! Co miał na myśli, już nie udało się od niego dowiedzieć. Kolejny tytuł to Przygody Pinokia, moja Groszek i Miś znają to doskonale, ponieważ niejednokrotnie oglądali film o drewnianym chłopczyku. Misiowi najbardziej z tej opowieści podobał się nos Pinokia, który wydłużał się, gdy ten kłamał. Trzecia baśń to Różyczka, o pięknej królewnie, która spała przez sto lat, czekając na swego wybawcę. Jest też Zaczarowane krzesiwo, Kopciuszek i Opowieści Tołstoja, krótkie, ale niesamowicie mądre historyjki z morałem, nie wszystkie je znałam i bardzo mi się spodobały. Jest też Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków, Księżniczka i krasnoludki (Zaczarowane bajki z elfami, krasnoludkami i wróżkami) i tu najciekawsza według mnie baśń, ponieważ nigdy o niej wcześniej nie słyszałam: "Błękitna czereśnia". Po pierwsze niebieski jest moich ulubionym kolorem, a po drugie ma doskonałe zakończenie, jest mądrze napisana i wymyślona, przemyślana. Książka kończy się historią miłości "Pięknej Adrianny", której również nigdy wcześniej nie słyszałam, a która kończy się tak romantycznie... Moim zdaniem warto mieć w swoich zbiorach, na swoich półkach, w swoich biblioteczkach taka lekturę, ponieważ baśnie są uniwersalne, ponadczasowe, zawsze aktualne, tyle możemy z nich się dowiedzieć, czerpać wiedzę i mądrość, wyszukać jej między poszczególnymi linijkami. Tutaj zawsze dobro zwycięża i tego uczy się nasze dziecko, że zło nie ma szans, że warto mieć serce i pamiętać o tym, by z niego korzystać, by pomagać innym, być po prostu dobrym, chociaż we wszystkim lepiej zachować umiar i nie być naiwnym, jak Pinokio na przykład. Polecam, choć chyba nie muszę do takich książek zbytnio namawiać.Popularni autorzy
Popularne w kategorii książek autora
