Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książki przeznaczone dla dzieci w wieku 9-12?

Myślę, że książka nie będzie dobra dla dzieci w wieku 9 czy 10 lat.

Książki przeznaczone dla dzieci w wieku 9-12?

Myślę, że książka nie będzie dobra dla dzieci w wieku 9 czy 10 lat.

Tytuł znakomity. Ile zapłacono?

Po pierwsze, przypomnę fakt, iż to już było...
Po drugie, jak już ktoś pisze o naukowych rzeczach, to warto by było się coś o nich dowiedzieć. Nie jestem co prawda "Profesorką" ale jako inżynier mogę śmiało powiedzieć, iż Pan bredzi.
Mamy więc fabularyzowany pseudonaukowy bełkot.

Polecam poczytać o bracie Piłsudskiego, znacznie ciekawsze i myślę, że będzie "ziarno prawdy".

Tytuł znakomity. Ile zapłacono?

Po pierwsze, przypomnę fakt, iż to już było...
Po drugie, jak już ktoś pisze o naukowych rzeczach, to warto by było się coś o nich dowiedzieć. Nie jestem co prawda "Profesorką" ale jako inżynier mogę śmiało powiedzieć, iż Pan bredzi.
Mamy więc fabularyzowany pseudonaukowy bełkot.

Polecam poczytać o bracie Piłsudskiego, znacznie ciekawsze...

Urwane w połowie, porozwlekane kilka spraw, nic nie jest skończone. Mam wrażenie, że autorki miały termin na oddanie książki na wczoraj i skończyły jednym zdaniem, byle skończyć. Szkoda, bo można było wątek Alzheimera znacznie rozbudować, a tak mamy opowiadankę na dobranoc. Jedyny plus to chyba kot.

Urwane w połowie, porozwlekane kilka spraw, nic nie jest skończone. Mam wrażenie, że autorki miały termin na oddanie książki na wczoraj i skończyły jednym zdaniem, byle skończyć. Szkoda, bo można było wątek Alzheimera znacznie rozbudować, a tak mamy opowiadankę na dobranoc. Jedyny plus to chyba kot.

Co się działo na wyspie, zostaje na wyspie.

Sytuacja, w której wszyscy dobrze się znają, a nic o sobie nie wiedzą.
Szkoda, że taka krótka. Zakończenie zdecydowanie na plus.

Co się działo na wyspie, zostaje na wyspie.

Sytuacja, w której wszyscy dobrze się znają, a nic o sobie nie wiedzą.
Szkoda, że taka krótka. Zakończenie zdecydowanie na plus.

No troszku nie za fajno.

No troszku nie za fajno.

Troszkę Pana poniosło.

Troszkę Pana poniosło.

Mega.

Chce żółwia.

Mega.

Chce żółwia.

Kiedy obserwacja nie jest Twoją mocną stroną...

Kiedy obserwacja nie jest Twoją mocną stroną...

Strasznie nierówna ta książka.

Strasznie nierówna ta książka.

Przewidywalna.

Przewidywalna.

Czytałam ją już jakiś czas temu i pamiętam w większości tylko przekleństwa.
Miało być chyba odkrywczo i nowocześnie, wyszło jak zawsze. I jeszcze te wszystkie zachwyty. Albo ja czegoś nie rozumiem, albo Pan ma dobrych ludzi od reklamy.

Czytałam ją już jakiś czas temu i pamiętam w większości tylko przekleństwa.
Miało być chyba odkrywczo i nowocześnie, wyszło jak zawsze. I jeszcze te wszystkie zachwyty. Albo ja czegoś nie rozumiem, albo Pan ma dobrych ludzi od reklamy.

Nie potrafię ocenić.
Niby arcydzieło literatury światowej, niby zwykły "pamiętnik" pedofila.

Ciekawa jestem, jak zostałby odebrany dzisiaj, w świecie gdzie ciężko się wypowiedzieć, bez urażenia kogokolwiek.

Nie potrafię ocenić.
Niby arcydzieło literatury światowej, niby zwykły "pamiętnik" pedofila.

Ciekawa jestem, jak zostałby odebrany dzisiaj, w świecie gdzie ciężko się wypowiedzieć, bez urażenia kogokolwiek.

7/10
Po przeczytaniu chce się odwiedzić i zobaczyć wszystkie te miejsca.

Do osób, które uważają, że legendy są kiepskie... proszę, wymyślcie swoje, takie by przetrwała wieki. Z chęcią przeczytam.

7/10
Po przeczytaniu chce się odwiedzić i zobaczyć wszystkie te miejsca.

Do osób, które uważają, że legendy są kiepskie... proszę, wymyślcie swoje, takie by przetrwała wieki. Z chęcią przeczytam.

Namiastka kryminału. Taka mało wymagająca pozycja, idealna do poduszki.

Namiastka kryminału. Taka mało wymagająca pozycja, idealna do poduszki.

Pan Gross powiedział, cytuję: „Jadę z Warszawy do Berlina i czuję się, jakbym wracał do siebie? Coś niedobrego musiało się stać.”

Tak, Panie Janie, stało się. Pisząc, że Polacy wymordowali więcej Żydów niż Niemców, wtedy to się stało. Dochodzimy do jakiegoś absurdu, który rani wielu ludzi. Może dobrze, że większość walczących (w tym Pana matka) o to, by mógł Pan nazywać się Polakiem, już nie żyją. Skoro mnie to dotyka, to nie chcę myśleć, co czuliby oni.

Nie żałuję, że przeczytałam ten wywiad, utwierdził mnie tylko w przekonaniu, jaka skomplikowana jest natura człowieka skrzywdzonego. To zobaczyłam, czytając książkę. Żal mi, naprawdę, bo wiem, że ciężko będzie się Panu przyznać do błędu, a czas tyka. Man jednak nadzieję, że na końcu swojej drogi się Pan opamięta, tylko to już dla Polski nic nie zmieni. Niestety.

Z książki wynika, że Pan Jan miał bardzo kolorowe życie, pełne wzlotów i upadków. Przechodzimy przez dzieciństwo po dorastanie, dostajemy wypowiedzi przyjaciół i uwikłania pełne historycznych i politycznych anegdot. Wydawałoby się, że to było dobre, długie życie, jednak czuć gorycz i smutek związany z niezrozumieniem (po słynnej książce, nawet przyjaciele się odwrócili).
Bardzo dawno temu był człowiek, wielowymiarowy człowiek, smutne, że taki smutny. Pytanie, dlaczego.

PS. Jedwabne - W momencie, gdy rozpoczynane jest śledztwo w sprawie ustalenia faktycznej liczby ofiar (Liczba 1600 podana w książkach Grossa – to liczba mieszkańców żyjących w tamtym okresie w Jedwabnem), więc kiedy rozpoczynane jest śledztwo w sprawie ustalenia faktycznej liczby ofiar, rabini żydowscy żądają wstrzymania prac, prawo żydowskie W POLSCE zabrania naruszania miejsc spoczynku. To jak to jest z tymi liczbami?

Po latach IPN po ekshumacji zwłok wyjaśnia "nieścisłości". Pan Gross pomylił się tylko o 80%.
Oczywiście liczba 1600 jest już w obiegu i stwierdzenie, że Polacy wymordowali więcej Żydów niż Niemców, wróć... NAZISTÓW. Przecież musimy być poprawni politycznie. My tak, oni nie.

Jedwabny interes – Leszek Czajkowski
„Jakiś Gross się na nas zaciął,
Grzmią Wyborczej jęki stadne,
Że Polacy Starszym Braciom
Urządzili rzeź w Jedwabnem.

Starczy spojrzeć do „Sąsiadów”
Pisarz nić wypadków mota.
Ani ładu, ani składu,
Kropla faktów - kubeł błota.

Lecz wiadomo, o co chodzi
Autorowi brudnej książki.
W antypolskich bzdur powodzi
Walka idzie o pieniążki.

Geszefciarzy cwana grupa
Chce dorobić się na trupach

Jakiś Gross teorie chore,
Wysnuł czyniąc wróżby z fusów.
Żeśmy byli wręcz motorem
Żydowskiego eksodusu

Lewicowy świat nie wierzy
W romans Icka ze Stalinem.
Przeliczają buchalterzy
Na dolary naszą winę.

Płacą więcej niż są w stanie Kraje,
gdy je opluć sprytnie.
Na strzelistym Manhattanie
Holokaustu biznes kwitnie.
(…)
Że za hitlerowskie zbrodnie
Polska nie zamierza płacić.
I przestańcie mą Ojczyznę
Straszyć antysemityzmem.”

Tyle w temacie.

Pan Gross powiedział, cytuję: „Jadę z Warszawy do Berlina i czuję się, jakbym wracał do siebie? Coś niedobrego musiało się stać.”

Tak, Panie Janie, stało się. Pisząc, że Polacy wymordowali więcej Żydów niż Niemców, wtedy to się stało. Dochodzimy do jakiegoś absurdu, który rani wielu ludzi. Może dobrze, że większość walczących (w tym Pana matka) o to, by mógł Pan nazywać...

Retrospekcja ludzkiej psychiki, zmiany zachodzące po stracie. Rzeczy i obrazy, których wcześniej nie dostrzegamy, ale widzimy, dopiero jak coś się zmienia, zazwyczaj na gorsze.

Retrospekcja ludzkiej psychiki, zmiany zachodzące po stracie. Rzeczy i obrazy, których wcześniej nie dostrzegamy, ale widzimy, dopiero jak coś się zmienia, zazwyczaj na gorsze.

Obraz osoby samotnej, przepełnionej goryczą, u której kiełkuje depresja.

Za krótka, tematy zaczęte, ale nie skończone, pozostawia niedosyt. Szkoda

Obraz osoby samotnej, przepełnionej goryczą, u której kiełkuje depresja.

Za krótka, tematy zaczęte, ale nie skończone, pozostawia niedosyt. Szkoda

Kiedy pieniądze szczęścia nie dają? Człowiek, który ma duszę artysty, czego się w życiu nie dotknie, zamienia w złoto. Jak to zazwyczaj bywa, komunikacja nie jest jego mocną stroną.

Kiedy ulubionym przedmiotem staje się grzejnik? Życie jednostki, która odbiera rzeczywistość zupełnie inaczej, jednak wciąż poszukuje imitacji ciepła i domu. Zmiany są trudne, przyzwyczajenie też, dlatego trwamy się w czymś do końca bez sensu i logiki.

Kiedy psiarz umieszcza się w książce i zabija w sposób zapadający w pamięć?
Wątek kryminalny – element ironii i satyry czy narcyzmu.

Kiedy pieniądze szczęścia nie dają? Człowiek, który ma duszę artysty, czego się w życiu nie dotknie, zamienia w złoto. Jak to zazwyczaj bywa, komunikacja nie jest jego mocną stroną.

Kiedy ulubionym przedmiotem staje się grzejnik? Życie jednostki, która odbiera rzeczywistość zupełnie inaczej, jednak wciąż poszukuje imitacji ciepła i domu. Zmiany są trudne, przyzwyczajenie...

„Koleżanko wstań, dosyć się już nażyłaś.”

Opis kamienicy oraz zmieniających się w niej mieszkańców. Niby to samo miejsce, a jednak różne historie. Kamienica pozostaje niezmiennie na swoim miejscu, tylko aktorzy się zmieniają, przemijają wraz z upływającym czasem.

„Nieobecność musi mieć formę szczególnie wyszukaną.” Autorka utrwaliła życiorysy mieszkańców w sposób szczególny. Z perspektywy czasu nie ma znaczenia wyjątkowo krótka linia ich życia, w pamięci pozostaną na zawsze. Historia nie zapomina.

„Koleżanko wstań, dosyć się już nażyłaś.”

Opis kamienicy oraz zmieniających się w niej mieszkańców. Niby to samo miejsce, a jednak różne historie. Kamienica pozostaje niezmiennie na swoim miejscu, tylko aktorzy się zmieniają, przemijają wraz z upływającym czasem.

„Nieobecność musi mieć formę szczególnie wyszukaną.” Autorka utrwaliła życiorysy mieszkańców w sposób...

Kiedy po przeczytaniu Twoje macierzyństwo przesuwa się o kolejne 10 lat. 🤡

Kiedy po przeczytaniu Twoje macierzyństwo przesuwa się o kolejne 10 lat. 🤡