Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najlepsza książka o modlitwie, jaką dotychczas czytałam. Uświadamia sprawy, które gdzieś istniały w myśleniu, ale nie były w stanie się przedrzeć przez przyzwyczajenia, rutyny i tradycje. Pokazuje sposoby szukania Boga i nawiązywania relacji z Nim. Odpowiada na pytanie dlaczego mamy wrażenie, że nasze modlitwy nie docierają do adresata?

Najlepsza książka o modlitwie, jaką dotychczas czytałam. Uświadamia sprawy, które gdzieś istniały w myśleniu, ale nie były w stanie się przedrzeć przez przyzwyczajenia, rutyny i tradycje. Pokazuje sposoby szukania Boga i nawiązywania relacji z Nim. Odpowiada na pytanie dlaczego mamy wrażenie, że nasze modlitwy nie docierają do adresata?

Książka byłaby niezła jako powieść dla młodzieży, gdyby nie brak logiki w stworzonym przez autorkę świecie. Zaświaty, w których można ponownie umrzeć? Serio?
Głupota jakich mało i to zaniża ocenę.

Książka byłaby niezła jako powieść dla młodzieży, gdyby nie brak logiki w stworzonym przez autorkę świecie. Zaświaty, w których można ponownie umrzeć? Serio?
Głupota jakich mało i to zaniża ocenę.

Daję 5 gwiazdek, bo jako powieść młodzieżowa książka jest całkiem zgrabna, historia zwarta, a jezyk pozwalający na szybkie wchłanianie opowieści.
Jednak.... Cóż to była za żenada! Doświadczony mężczyzna postępujący jak nastolatek, nastolatka zachowująca się jak dorosła i świat ponadzmysłowy tak spłycony, że aż raził. Najbardziej jednak martwi mnie fakt wyprowadzania zamętu w młodych umysłach poprzez nieuprawnione wycieczki na grunt moralności, wiary i religii. Autorka chyba się zagalopowała prowadząc wykłady z zakresu historii kościoła, znaczenia religii i prawd wiary.

Daję 5 gwiazdek, bo jako powieść młodzieżowa książka jest całkiem zgrabna, historia zwarta, a jezyk pozwalający na szybkie wchłanianie opowieści.
Jednak.... Cóż to była za żenada! Doświadczony mężczyzna postępujący jak nastolatek, nastolatka zachowująca się jak dorosła i świat ponadzmysłowy tak spłycony, że aż raził. Najbardziej jednak martwi mnie fakt wyprowadzania zamętu...

Jedyny plus to dobry styl pozwalający na szybkie płynięcie przez fabułę.
Minusy. Dużo. Najważniejsze:
- fabuła nie związana z tytułem, przynajmniej do około 350 strony;
- mnóstwo szczegółów, kompletnie zbędnych;
- cała seria scen, które nie mają absolutnie żadnego znaczenia dla fabuły;
- główna bohaterka to zwyczajna ignorantka, a do tego głupia i wredna;
- inne bohaterki to kobiety okropnie skupione na sobie, wbrew próbom autorki wmówienia czytelnikowi, że są takie fantastyczne;
- męscy bohaterowie to niemal same ideały z punktu widzenia obiektywnego obserwatora;
- nie rozumiem dlaczego autorka wykorzystała prawdziwe postaci z historii wprowadzając do ich życiorysów wydarzenia, których nie było, a które bardzo obniżają ich ocenę moralną; bardzo nieelegancko ze strony autorki.
- zbiegi okoliczności idiotyczne;
- błędy dotyczące rzeczywistości różnych epok świadczą o ignorancji lub marzycielstwie autorki;
- do około 350 strony to nudna obyczajówka, którą nie wiadomo dlaczego się czyta, potem pojawia się nie do końca przemyślany tajemniczy motyw, który jest zwyczajnie dziwny.
Mam resztę tej sagi na półce. Przeczytam, ale tylko dlatego, że kończę to, co zaczynam. Przynajmniej dotychczas.

Jedyny plus to dobry styl pozwalający na szybkie płynięcie przez fabułę.
Minusy. Dużo. Najważniejsze:
- fabuła nie związana z tytułem, przynajmniej do około 350 strony;
- mnóstwo szczegółów, kompletnie zbędnych;
- cała seria scen, które nie mają absolutnie żadnego znaczenia dla fabuły;
- główna bohaterka to zwyczajna ignorantka, a do tego głupia i wredna;
- inne bohaterki...

Niestety, ale książka, chociaż porusza ciekawe tematy, jest zwyczajnie nudna.
Strasznie długo mi się czytało, może dlatego że nie czułam żadnych emocji. Nie identyfikowałam się z żadną z postaci, nie współczułam, nie żałowałam. I wcale nie dlatego, że sytuacje były nierealne, albo mało interesujące, ale dlatego, że zostały przedstawione jako suche sprawozdanie z wydarzeń, absolutnie nie zachęcające do przemyśleń. To moja pierwsza książka mistrzyni Steel i spodziewałam się przynajmniej dobrej historii. Niestety, ale jestem zawiedziona.

Niestety, ale książka, chociaż porusza ciekawe tematy, jest zwyczajnie nudna.
Strasznie długo mi się czytało, może dlatego że nie czułam żadnych emocji. Nie identyfikowałam się z żadną z postaci, nie współczułam, nie żałowałam. I wcale nie dlatego, że sytuacje były nierealne, albo mało interesujące, ale dlatego, że zostały przedstawione jako suche sprawozdanie z wydarzeń,...

Nudna. Rozwleczona. O niczym.
Mnóstwo opisów kto w co był ubrany, jak wyglądało otoczenie, wnętrza, kto kim był, itp. Niezliczona ilość bohaterów, nagromadzenie spotkań, rozmów, działań kompletnie nie związanych z akcją, a to wszystko doprawione żenującym niezdecydowaniem i serią niedopowiedzeń.
Straszne!

Nudna. Rozwleczona. O niczym.
Mnóstwo opisów kto w co był ubrany, jak wyglądało otoczenie, wnętrza, kto kim był, itp. Niezliczona ilość bohaterów, nagromadzenie spotkań, rozmów, działań kompletnie nie związanych z akcją, a to wszystko doprawione żenującym niezdecydowaniem i serią niedopowiedzeń.
Straszne!

Świetna, tak jak poprzednie części.
Bardzo dokładnie przeprowadzone badania i niezwykła wiedza. Super.

Świetna, tak jak poprzednie części.
Bardzo dokładnie przeprowadzone badania i niezwykła wiedza. Super.

Świetna fabularyzowana opowieść o człowieku, który mimo dzikich czasów starał się być wierny swoim ideałom. Jego bronią były słowa, a tarczą inteligencja. Miał zadziwiającą zdolność podnoszenia się z niepowodzeń i wyciągania z nich wniosków. Po nim nie było i nigdy nie będzie takiego mówcy, takiego przywódcy, takiego polityka.
Podziwiam autora książki, który musiał spędzić wiele godzin studiując rzymską historię, prawa i dzieje różnych rodów. Genialnie przedstawił charaktery ludzi, wygląd budowli, topografię miasta.
Polecam.

Świetna fabularyzowana opowieść o człowieku, który mimo dzikich czasów starał się być wierny swoim ideałom. Jego bronią były słowa, a tarczą inteligencja. Miał zadziwiającą zdolność podnoszenia się z niepowodzeń i wyciągania z nich wniosków. Po nim nie było i nigdy nie będzie takiego mówcy, takiego przywódcy, takiego polityka.
Podziwiam autora książki, który musiał spędzić...

Chciałabym dać wyższą ocenę, bo sam pomysł na fabułę był niezły, ale błagam ten język, to zachowanie!
Czy 34-letnia pani adwokat nosi publicznie szorty ledwie zakrywające siedzisko? Czy używa takiego infantylnego, a do tego rynsztokowego słownictwa, że bardziej kojarzy się z nastoletnią galerianką niż wykształconą kobietą sukcesu? Czy ma aż tak lekkie podejście do spraw damsko-męskich, że idzie do łóżka z kimś kogo zna dwa dni, a potem jest niemal wyłącznie zajęta igraszkami z policjantem, podczas gdy jej bratanica najwyraźniej została porwana?
Seria Prokurator mi się podobała, mimo iż miałam zastrzeżenia do języka. Czytałam też inną książkę tej autorki z ogromnym zawodem, że problem jest taki sam. Ale ta pozycja, to zwyczajna kalka. Taki sam styl, ten sam sposób zachowania, temperament i słownictwo głównych bohaterów.
Stoi na mojej półce jeszcze kilka pozycji autorstwa Pani Pauliny, ale nie wiem czy przeczytam, może jako zapchajdziurę w chwili posuchy czytelniczej, bo muszę przyznać, że czyta się błyskawicznie.

Chciałabym dać wyższą ocenę, bo sam pomysł na fabułę był niezły, ale błagam ten język, to zachowanie!
Czy 34-letnia pani adwokat nosi publicznie szorty ledwie zakrywające siedzisko? Czy używa takiego infantylnego, a do tego rynsztokowego słownictwa, że bardziej kojarzy się z nastoletnią galerianką niż wykształconą kobietą sukcesu? Czy ma aż tak lekkie podejście do spraw...

Wesoła, choć momentami bohaterowie byli zbyt infantylni.
Dla relaksu ok.

Wesoła, choć momentami bohaterowie byli zbyt infantylni.
Dla relaksu ok.

Byłaby lepsza ocena, gdyby nie tendencyjne stereotypy, bardzo krzywdzące i pokazujące nieprawdziwy obraz pewnej grupy.
Poza tym, naiwność bohaterów przerażająca, a humor, o ile na początku nawet śmieszył, to potem przybrał formę groteski.

Byłaby lepsza ocena, gdyby nie tendencyjne stereotypy, bardzo krzywdzące i pokazujące nieprawdziwy obraz pewnej grupy.
Poza tym, naiwność bohaterów przerażająca, a humor, o ile na początku nawet śmieszył, to potem przybrał formę groteski.

Świetna pigułka prawd wiary dla każdego zainteresowanego.
Niewierzący pozna przyczyny wiary, a katolik znajdzie tu źródło prostego wytłumaczenia swoich praktyk dla ludzi, którzy będą chcieli wiedzieć.
Polecam także jako przypomnienie, utwierdzenie, źródło wstępnej, prostej wiedzy.

Świetna pigułka prawd wiary dla każdego zainteresowanego.
Niewierzący pozna przyczyny wiary, a katolik znajdzie tu źródło prostego wytłumaczenia swoich praktyk dla ludzi, którzy będą chcieli wiedzieć.
Polecam także jako przypomnienie, utwierdzenie, źródło wstępnej, prostej wiedzy.

Ciekawa historia popsuta słownictwem, które nie zawsze pasuje do akcji. Niektóre decyzje bohaterów przedziwne i niezrozumiałe, tak jakby autorka chciała doprowadzić opowieść do końca, ale zabrakło jej pomysłu na doprowadzenie bohaterów fo danego punktu.
Dodatkowo opinię zaniża kiepska redakcja.

Ciekawa historia popsuta słownictwem, które nie zawsze pasuje do akcji. Niektóre decyzje bohaterów przedziwne i niezrozumiałe, tak jakby autorka chciała doprowadzić opowieść do końca, ale zabrakło jej pomysłu na doprowadzenie bohaterów fo danego punktu.
Dodatkowo opinię zaniża kiepska redakcja.

Połączenie powieści historycznej z erotykiem. Reklamowana jako ekscytująca opowieść książka jest raczej pobieżną historią, gdzie głównym motywem są tytułowe żądze. Tyle że nie wiem o czyje żądze tu chodzi. Miałam wrażenie, że historia Kleopatry jest tylko tłem.
Opowieść z perspektywy służki była ciekawsza.

Połączenie powieści historycznej z erotykiem. Reklamowana jako ekscytująca opowieść książka jest raczej pobieżną historią, gdzie głównym motywem są tytułowe żądze. Tyle że nie wiem o czyje żądze tu chodzi. Miałam wrażenie, że historia Kleopatry jest tylko tłem.
Opowieść z perspektywy służki była ciekawsza.

Tendencyjna. Pobieżna. Stronnicza.
Poza tym sposób w jaki wypowiada się ten bandyta świadczy, że on się wcale nie "nawrócił", a jedynie znalazł sobie nowy sposób łatwego zarobku poprzez wykorzystanie dziennikarzy.
Jego buta i chamskie opowiastki powinny odstraszać od niego każdego, a już tym bardziej rzetelnych dziennikarzy, a tymczasem lecą do niego jak muchy. Gdyby faktycznie wsłuchali się w to co mówi, to wiedzieliby, że on każdego uważa za gorszego, bo on jest najmądrzejszy, najbystrzejszy i wie wszystko.
Nie trzeba być psychologiem aby zauważyć, że on jedynie tych "pismaków" wykorzystuje. Ale widać wielu ludzi chowa do kieszeni dumę i zdrowy rozsądek, bo "zło bywa kuszące".

Tendencyjna. Pobieżna. Stronnicza.
Poza tym sposób w jaki wypowiada się ten bandyta świadczy, że on się wcale nie "nawrócił", a jedynie znalazł sobie nowy sposób łatwego zarobku poprzez wykorzystanie dziennikarzy.
Jego buta i chamskie opowiastki powinny odstraszać od niego każdego, a już tym bardziej rzetelnych dziennikarzy, a tymczasem lecą do niego jak muchy. Gdyby...

Dobre kompendium wiedzy na temat ludzkiej zadziwiającej zdolności do czynienia złym lub moralnie wątpliwym nawet działań dobrych.
Może trochę miejscami przekombinowany język, no i bardzo wątpliwy sposób zwracania się do siebie naszych anielskich pomocników 😁

Dobre kompendium wiedzy na temat ludzkiej zadziwiającej zdolności do czynienia złym lub moralnie wątpliwym nawet działań dobrych.
Może trochę miejscami przekombinowany język, no i bardzo wątpliwy sposób zwracania się do siebie naszych anielskich pomocników 😁

Świetna.
Może trochę przerysowana główna bohaterka, ale generalnie cudownie pozytywna książka!
Polecam.

Świetna.
Może trochę przerysowana główna bohaterka, ale generalnie cudownie pozytywna książka!
Polecam.

Naprawdę dobra.
Śmieszna.
Nie przesadzona.
Klasyczna obyczajówka z pieprzem.
Naprawdę mi się podobało.

Naprawdę dobra.
Śmieszna.
Nie przesadzona.
Klasyczna obyczajówka z pieprzem.
Naprawdę mi się podobało.

Trochę odrealniony romans. Momentami ilość poezji przytłaczała, podobnie jak zbyt dorosłe jak na zakochanych młodych ludzi zachowania i dialogi.

Trochę odrealniony romans. Momentami ilość poezji przytłaczała, podobnie jak zbyt dorosłe jak na zakochanych młodych ludzi zachowania i dialogi.

Historyczne powieści lubię najbardziej, a ta jest świetna. Nie czyta się szybko, ale w tym gatunku nie o to chodzi. Opowieść zgrabna, bez zbędnych opisów. Naprawdę dobra.

Historyczne powieści lubię najbardziej, a ta jest świetna. Nie czyta się szybko, ale w tym gatunku nie o to chodzi. Opowieść zgrabna, bez zbędnych opisów. Naprawdę dobra.