Jean Marie Auel (ur. 18 lutego 1936 w Chicago),amerykańska pisarka znana z cyklu powieściowego Dzieci Ziemi. Jej książki zostały przetłumaczone na 28 języków oraz zostały sprzedane w łącznym nakładzie ok. 34 mln egzemplarzy. Była drugą z piątki dzieci. Po skończeniu nauki wyszła za Raya Bernarda Auel i również wychowała piątkę dzieci. W 1964 roku została członkinią Mensy.
Pierwszy tom podobał mi się bardzo, podobał mi się również początek "Doliny koni", ale później zaczęłam się najnormalniej w świecie nudzić. Miałam wrażenie, że autorce zabrakło pomysłu i cały czas powtarzała sceny z pierwszego tomu. Akcja nierówna, są momenty ciekawe, ale po nich następują znowu powroty do byłych scen opisanych tymi samymi słowami: kopiuj-wklej. Przyznaję, że ledwie dało się to czytać.
Kolejny etap przygód Ayli i Jondalara. Tym razem dzieje się więcej niż w poprzednim tomie. Poznajemy plemię, ich styl życia, interakcje międzyludzkie, polowania, wierzenia. Mamy dość skomplikowaną sytuację miłosną (nasza bohaterka i 3 amantów :) ) Spędzamy zimę w ziemiance, zaś wiosną odkrywamy stepową roślinność. Podziwiamy lodowiec. Jest kolejny zjazd plemienia, coś podobnego jak zjazd klanu neandertalczyków, zaś ten etap opowieści kończy się dość niespodziewanie, choć przez cały czas czytania czujemy że tak będzie.
W powieści tej podoba mi się troska autorki o odtworzenie możliwie realistyczne podstaw kultury materialnej ówczesnych ludzi. Są czasem sytuacje nierealno/komiczne, jak jazda wierzchem na lwie albo zabicie dorosłego mamuta uderzeniem włóczni. Casem opisy nie w pełni oddają wszystko, ale od czego jest wyobraźnia. Falujące stepy, rwące rzeki, polowania z konia, ciemna, śmierdząca i zadymiona ziemianka - to wszystko można "zobaczyć", trzeba tylko przewrócić stronę :)