Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przyjaźń to tarcza ochronna przed złem tego świata. Jest cierpliwa, zawsze wysłucha, nie oceni, poda pomocną dłoń, podpowie rozwiązanie. Ona jest, trwa niezależnie od pory roku, dnia, od mijających tygodni, miesięcy czy lat. Do zgranej paczki przyjaciółek na dobre i na złe : Majki, Gosi, Basi i Agi dołącza Inka, sąsiadka Mai. Mama 11-letniej Marysi, żona Adama. To wredny typ, rządziciel, pan i władca, któremu żona ma być bezwzględnie podporządkowana Ona siedzi w domu a on pracuje i wymaga. Wszystko miało być pod jego dyktando. Ale Inka nie chce już tak żyć. Miała dość tego, że mąż psychicznie oraz ekonomicznie się nad nią znęcał. Bo Adam wydziela pieniądze, rozlicza z każdej wydanej złotówki. Ale o ironio to on odchodzi do kochanki. Po pierwszym szoku Inka odkrywa, że jest w końcu wolna. Ułożyła sobie plan działania i postanowiła go realizować krok po kroku. Przede wszystkim praca. Na początek korepetycje z gry na pianie, ale i tu z pomocą przychodzi Majka. Proponuje jej pracę w Kociej Kawiarni, której współwłaścicielem jest Wiktor. Mieszka on u Mai ale to tylko przyjaźń mimo, że próbowali stworzyć związek. Inka ma zająć się pracą papierkową, prowadzić stronę kawiarni w mediach społecznościowych oraz robić zdjęcia. I wszystko powoli zaczyna się układać, jednak los szykuje Ince niespodziankę a nawet dwie. Pewnego dnia podczas kąpieli odkrywa, że ma guzek w piersi, do tego dochodzą problemy Marysi w szkole. Ale, ale od czego ma się przyjaciół? Ano od tego aby wszystko skończyło się szczęśliwie. Ta przyjaźń to siła kobiet, która w każdej z nich tkwi. To moc jaką mają aby wyciągnąć za uszy z czarnej rozpaczy, ustawić do pionu tą, która tego potrzebuje. I nie trzeba słów, bo one rozumieją się bez słów. Potrafią zostawić za sobą to co złe, porzucić negatywne emocje aby w nadzieją patrzeć na lepsze jutro. Każda z nich przeszła w życiu swoje małe piekiełko: depresję, przemoc psychiczną i ekonomiczną, brak akceptacji społeczeństwa na zmianę płci dziecka to je wzmocniło. Okazało się, że ma sytuacji bez wyjścia po prostu trzeba przyjąć wyciągniętą pomocną dłoń. A czasami o nią poprosić. Nie można być samej, w tym co zostało zburzone, nie można się poddawać, bo życie nie kończy się kiedy ukochana osoba odchodzi. Świetna książka, która nam kobietom dodaje wiary w siebie, w przyjaźń, w życie. Czekam po prostu czekam na kolejne przygody tym razem pięciu przyjaciółek. Jeszcze będzie epicko, bo Nigdy będziesz sama, aby Sięgnąć gwiazd. POLECAM!!! Książkę przeczytałam dzięki Book Tourowi zorganizowanemu przez Czytam dla przyjemności.