Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękna historia o przyjaźni dwóch ludzi znających się od najmłodszych lat, która jest otulona przepięknymi krajobrazami gór. Oprócz głównego wątku przyjaźni jest tu przedstawiony aspekt relacji ojca z synem, który pokazuje jak bardzo można nie znać drugiej osoby albo znać ją tylko z jednej strony. Książka pokazuje również to jak ludzie przywiązują się do jednego miejsca i nie potrafią albo wręcz nie chcą tego zmieniać nawet w przypadku gdy wiąże się to z poważniejszymi konsekwencjami. A z drugiej strony również jak w przypadku głównego bohatera (w przeciwieństwie do Bruna) nie możność znalezienia swojego miejsca na ziemi. Prawdopodobnie właśnie te przeciwieństwa, które wystąpiły w tych dwóch osobach połączyła ich przyjaźnią do końca życia. Polecam bardzo serdecznie każdemu nie tylko osobom kochającym góry.

Piękna historia o przyjaźni dwóch ludzi znających się od najmłodszych lat, która jest otulona przepięknymi krajobrazami gór. Oprócz głównego wątku przyjaźni jest tu przedstawiony aspekt relacji ojca z synem, który pokazuje jak bardzo można nie znać drugiej osoby albo znać ją tylko z jednej strony. Książka pokazuje również to jak ludzie przywiązują się do jednego miejsca i...

Podszedłem do opinii tej trzeciej części Andrzeja Sapkowskiego z cyklu Geralt z Rivii na chłodno ponad dzień po przeczytaniu ostatnich słów. Cała książka poświęcona jest właściwie Cirii słynnej niespodziance co samo w sobie nie jest złe, ale jakoś mi mało wiedźmina w wiedźminie. Plus te dysputy i knowania polityczne strasznie nudne ale to dlatego, że w życiu też mnie to nudzi. Swoją drogą jest to bardzo dobrze i fajnie opisane przez autora do tego nie mam całkowicie żadnych zastrzeżeń. Nie każdy się w tym odnajdzie chociaż jest to szersze przybliżenie kontekstu dalszych etapów książek.

Podszedłem do opinii tej trzeciej części Andrzeja Sapkowskiego z cyklu Geralt z Rivii na chłodno ponad dzień po przeczytaniu ostatnich słów. Cała książka poświęcona jest właściwie Cirii słynnej niespodziance co samo w sobie nie jest złe, ale jakoś mi mało wiedźmina w wiedźminie. Plus te dysputy i knowania polityczne strasznie nudne ale to dlatego, że w życiu też mnie to...

Jako wieloletni fan Harrego Pottera nie mogłem przejść obojętnie obok tej pozycji chociaż jest ona bardziej związana z Tomem Feltonem jako „mugolem”. Przez cały czas gdy czytałem kartkę za kartką miałem wrażenie jakby Draco Malfoy w swoich przylizanych blond włosach siedział obok mnie i opowiadał mi o swoim życiu. Życiu pomiędzy magią a normalnością, a nawet chęcią zdobycia tej normalności. Jest przedstawiona rzeczywistość człowieka, który od dziecka wychowywał się na planie filmowym, która wygląda całkiem inaczej niż wyobraża sobie większość ludzi na świecie. Bardzo serdecznie polecam każdemu nie tylko fanom Harrego Pottera, a nawet bardziej tzw. „mugolom”.

Jako wieloletni fan Harrego Pottera nie mogłem przejść obojętnie obok tej pozycji chociaż jest ona bardziej związana z Tomem Feltonem jako „mugolem”. Przez cały czas gdy czytałem kartkę za kartką miałem wrażenie jakby Draco Malfoy w swoich przylizanych blond włosach siedział obok mnie i opowiadał mi o swoim życiu. Życiu pomiędzy magią a normalnością, a nawet chęcią zdobycia...