Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cudowna, wzruszająca. Uwielbiam tę serię

Cudowna, wzruszająca. Uwielbiam tę serię

Piękna baśń o umieraniu

Piękna baśń o umieraniu

Nie lubię książek motywacyjnych. Wstawaj o 5 rano, trening, dżurnaling, macza, a potem praca dla idei... tia, mówią ludzie, którzy dostali milion od rodziców na rozp***. Ale Arnold to co innego. Ta książka jest fenomenalna - o ciężkiej pracy, samozaparciu i otaczaniu się odpowiednimi ludźmi. Bo sami, bez kontaktów niewiele zdziałamy, choćbyśmy byli najbardziej utalentowani na świecie. Cenię Arnolda - to prawdziwa historia od pucybuta do milionera. I chyba niestety jedyna taka...

Nie lubię książek motywacyjnych. Wstawaj o 5 rano, trening, dżurnaling, macza, a potem praca dla idei... tia, mówią ludzie, którzy dostali milion od rodziców na rozp***. Ale Arnold to co innego. Ta książka jest fenomenalna - o ciężkiej pracy, samozaparciu i otaczaniu się odpowiednimi ludźmi. Bo sami, bez kontaktów niewiele zdziałamy, choćbyśmy byli najbardziej utalentowani...

Po Pilipiuka sięgam, bo chociaż ostatnio wtórny, to jednak jakiś poziom trzyma. Nie wiem, co tutaj się stało. Czyta się to, jak słaby debiut. Sztuczne dialogi, drętwa fabuła, świat i postaci papierowe. Dopiero pod koniec co nieco się rozkręca, ale też jest to na dość średnim poziomie. Nie sięgnę po kolejny tom.

Po Pilipiuka sięgam, bo chociaż ostatnio wtórny, to jednak jakiś poziom trzyma. Nie wiem, co tutaj się stało. Czyta się to, jak słaby debiut. Sztuczne dialogi, drętwa fabuła, świat i postaci papierowe. Dopiero pod koniec co nieco się rozkręca, ale też jest to na dość średnim poziomie. Nie sięgnę po kolejny tom.

Audiobook wiele wybacza. Pierwszą część wysłuchałam właśnie w audio. Była naiwna, ale świeża, dawała nadzieję na naprawdę ciekawą serię. Po tę część sięgnęłam w ebooku. I niestety widać było jak na dłoni wszystkie braki. Nie broni się to ani warsztatowo, ani sam pomysł. Zły charakter jest po prostu zły i do końca złym pozostaje. Wiadomo, co się wydarzy. Intryga... Ciężko nazwać ją intrygą. Szkoda.

Audiobook wiele wybacza. Pierwszą część wysłuchałam właśnie w audio. Była naiwna, ale świeża, dawała nadzieję na naprawdę ciekawą serię. Po tę część sięgnęłam w ebooku. I niestety widać było jak na dłoni wszystkie braki. Nie broni się to ani warsztatowo, ani sam pomysł. Zły charakter jest po prostu zły i do końca złym pozostaje. Wiadomo, co się wydarzy. Intryga... Ciężko...

Co się tutaj stało? Humor stępiony, bohaterka drętwa, a książka po prostu nudna. A szkoda, bo jestem wielką fanką Arystokratki. Ta część nie wyszła zupełnie.

Co się tutaj stało? Humor stępiony, bohaterka drętwa, a książka po prostu nudna. A szkoda, bo jestem wielką fanką Arystokratki. Ta część nie wyszła zupełnie.

Piękna, subtelna, uwodzicielska opowieść o dzieciństwie i dorastaniu. Nie da się jej zbyt szybko czytać - poryczałam się tyle razy, że musiałam sobie robić przerwy. Chwyta za gardło i nie chce puścić

Piękna, subtelna, uwodzicielska opowieść o dzieciństwie i dorastaniu. Nie da się jej zbyt szybko czytać - poryczałam się tyle razy, że musiałam sobie robić przerwy. Chwyta za gardło i nie chce puścić

Zgadzam się z opinią na LC - pierwsze opowiadanie robi efekt wow.

Zgadzam się z opinią na LC - pierwsze opowiadanie robi efekt wow.

Że też ta książka przeszła cenzurę - już bardziej wprost się nie dało opisać absurdów socjalistycznych krajów. Mam wrażenie, że albo Zajdel pisał to na pełnym wku*** wobec rządu, albo testował, na jak dużo może sobie pozwolić.

Że też ta książka przeszła cenzurę - już bardziej wprost się nie dało opisać absurdów socjalistycznych krajów. Mam wrażenie, że albo Zajdel pisał to na pełnym wku*** wobec rządu, albo testował, na jak dużo może sobie pozwolić.

Bawiłam się doskonale. Czysto rozrywkowy, zabawny serial audio, idealny na weekend. Dawno nic mnie tak nie wciągnęło. Przesłuchałam wszystkie odcinki na raz :)

Bawiłam się doskonale. Czysto rozrywkowy, zabawny serial audio, idealny na weekend. Dawno nic mnie tak nie wciągnęło. Przesłuchałam wszystkie odcinki na raz :)

Ptaki - doskonałe
Stary - co za zakończenie
Pocałuj mnie jeszcze raz - mroczne, jesienne, pełne napięcia
Jabłonka - bolesne
Monte Verita - klimatyczne
Prowincjonalny fotograf - aż chce się krzyczeć: głupia!

Ptaki - doskonałe
Stary - co za zakończenie
Pocałuj mnie jeszcze raz - mroczne, jesienne, pełne napięcia
Jabłonka - bolesne
Monte Verita - klimatyczne
Prowincjonalny fotograf - aż chce się krzyczeć: głupia!

I co o ten cały krzyk i histeria? Opowieść nadal tak samo urocza, naiwna i w jakimś sensie dojrzała. Ach, jak miło było wrócić do Anne i Zielonych Szczytów, bardzo melancholijna była to podróż. Bez nowego tłumaczenia na pewno nie sięgnęłabym po Anię, a tak był pretekst.

I co o ten cały krzyk i histeria? Opowieść nadal tak samo urocza, naiwna i w jakimś sensie dojrzała. Ach, jak miło było wrócić do Anne i Zielonych Szczytów, bardzo melancholijna była to podróż. Bez nowego tłumaczenia na pewno nie sięgnęłabym po Anię, a tak był pretekst.

Kolejna piękna baśń o umieraniu

Kolejna piękna baśń o umieraniu

Nie wiem, co myśleć. Bezduszna, zimna, nie przeraża, nie porusza... I chyba o to chodziło, ale bardzo ciężko jest mi ją ocenić. Do tego niezbyt dobre tłumaczenie.
Kolejna książka, którą muszę przemyśleć, zanim ocenię.

Nie wiem, co myśleć. Bezduszna, zimna, nie przeraża, nie porusza... I chyba o to chodziło, ale bardzo ciężko jest mi ją ocenić. Do tego niezbyt dobre tłumaczenie.
Kolejna książka, którą muszę przemyśleć, zanim ocenię.

W skrócie: nie ma magicznego sposobu, trzeba poświęcić wiele godzin na naukę. Można natomiast te godziny spędzić intensywniej i efektywniej.

W skrócie: nie ma magicznego sposobu, trzeba poświęcić wiele godzin na naukę. Można natomiast te godziny spędzić intensywniej i efektywniej.

Moja nowa wielka literacka miłość! Kiedy kolejne wznowienia powieści Daphne Du Maurier?

Moja nowa wielka literacka miłość! Kiedy kolejne wznowienia powieści Daphne Du Maurier?

Już po kilkunastu stronach w głowie mi kołatało: no umrzyj w końcu. Nie wiem, na ile ocenić tę powieść. Na pewno męczy, na pewno osacza. Jest świetna i nie do przejścia jednocześnie.

Już po kilkunastu stronach w głowie mi kołatało: no umrzyj w końcu. Nie wiem, na ile ocenić tę powieść. Na pewno męczy, na pewno osacza. Jest świetna i nie do przejścia jednocześnie.

Dobra, rozrywkowa fantastyka. Bardzo brutalna, miejscami przerażająco obrzydliwa, ale niestety tak wyglądały konflikty (Pol Pot i rządy Czerwonych Khmerów wydają się inspiracją dla niektórych scen).

Dobra, rozrywkowa fantastyka. Bardzo brutalna, miejscami przerażająco obrzydliwa, ale niestety tak wyglądały konflikty (Pol Pot i rządy Czerwonych Khmerów wydają się inspiracją dla niektórych scen).

Coś tu się stało złego z zakończeniem, po obiecujących pierwszych stronach wszystko siada i staje się przewidywalne.

Coś tu się stało złego z zakończeniem, po obiecujących pierwszych stronach wszystko siada i staje się przewidywalne.

Sam Lovecraft bywa grafomański, jednak Derleth wydobył z niego to coś, co sprawia, że historia pochłania. Opowiadania co prawda schematyczne, jednak mają ten cudowny klimat starych, zakurzonych ksiąg i plugawego zła.

Sam Lovecraft bywa grafomański, jednak Derleth wydobył z niego to coś, co sprawia, że historia pochłania. Opowiadania co prawda schematyczne, jednak mają ten cudowny klimat starych, zakurzonych ksiąg i plugawego zła.