Straszno wszędzie
Głucho wszędzie
co to będzie
co to będzie

Straszno wszędzie
Głucho wszędzie
co to będzie
co to będzie

Zamknij oczy, poczuj ciemność, a potem wyobraź sobie, że po ich otwarciu... ta ciemność zostaje. Dodatkowo jesteś odcięty od świata, powoli odcinasz się od zmysłów. Jak sobie radzisz daleko od cywilizacji w krytycznych warunkach?
A tak naprawdę...
Karika tworzy historię, w którą wierzysz, a potem końcówka wszystko Ci wyjaśnia i rozwala całą koncepcję. I trochę umysł. I może życie też.
Zmagania ludzkiej psychiki, walka o życie, a może walka o śmierć...
Fantastyczna, wciągająca lektura.

Zamknij oczy, poczuj ciemność, a potem wyobraź sobie, że po ich otwarciu... ta ciemność zostaje. Dodatkowo jesteś odcięty od świata, powoli odcinasz się od zmysłów. Jak sobie radzisz daleko od cywilizacji w krytycznych warunkach?
A tak naprawdę...
Karika tworzy historię, w którą wierzysz, a potem końcówka wszystko Ci wyjaśnia i rozwala całą koncepcję. I trochę umysł. I...

Trochę przeciętna i bardzo nierealna :)

Trochę przeciętna i bardzo nierealna :)

Bardzo dobra, klimatyczna, soczysta, mięsista. Trzyma w napięciu. Krwawa; niekiedy zbyt

Bardzo dobra, klimatyczna, soczysta, mięsista. Trzyma w napięciu. Krwawa; niekiedy zbyt

To moja trzecia już książka słowackiego mistrza grozy po bardzo ciekawej Szczelinie" i póki co, nadal jest ona u mnie numerem jeden spośród wszystkich przeczytanych przeze mnie książek tego autora.

"Ciemność" początkowo zapowiadała się bardzo intrygująco ale z czasem zaczęła troszkę tracić na atrakcyjności. Nie wszystkie wątki w książce zostały rozpracowane do końca np. sytuacja z radiem, której nie rozumiem i nie wiem jak ją sobie tłumaczyć ale nie jest to jedyny niewyjaśniony w tej powieści wątek, nad którym łamałam sobie głowę. Finał też nie jest jakiś bardzo spektakularny mimo to zaskakuje. Jedno, co w tej książce nie ulega wątpliwości to fakt, że autor jest mistrzem budowania napięcia i grozy, i widać to nie tylko w "Ciemności" ale i też w pozostałych tytułach pisarza. Bije na głowę samego Stephena Kinga i piszę to z pełną świadomością i przekonaniem. Jego narracja jest sugestywna, bardzo niepokojąca i klaustrofobiczna - duszny i obezwładniający klimat książki mocno daje odczuć pułapkę w jakiej znalazł się główny bohater. To teatr jednego aktora w którym czytelnik obserwuje samotnego mężczyznę mierzącego się z projekcją własnych lęków...

Mimo, że książka słabsza od "Szczeliny" to i tak bawiłam się przy niej całkiem nieźle a do autora jeszcze będę wracać....

To moja trzecia już książka słowackiego mistrza grozy po bardzo ciekawej Szczelinie" i póki co, nadal jest ona u mnie numerem jeden spośród wszystkich przeczytanych przeze mnie książek tego autora.

"Ciemność" początkowo zapowiadała się bardzo intrygująco ale z czasem zaczęła troszkę tracić na atrakcyjności. Nie wszystkie wątki w książce zostały rozpracowane do końca np....

Mam mieszane uczucia. Początek super. Im głębiej, tym bardziej wszystko robi się oczywisty. Fragmenty rozwiązania podawane są podawane jak kolejne dania w knajpie, w tak prostacki sposób, że deser jest znany w połowie opowiadanie. Mnie zakończenie nie zaskoczyło.
Sam klimat super. Ciemno, zimno, mroczno.

Mam mieszane uczucia. Początek super. Im głębiej, tym bardziej wszystko robi się oczywisty. Fragmenty rozwiązania podawane są podawane jak kolejne dania w knajpie, w tak prostacki sposób, że deser jest znany w połowie opowiadanie. Mnie zakończenie nie zaskoczyło.
Sam klimat super. Ciemno, zimno, mroczno.

Po genialnej w odbiorze "Szczelinie" sięgnęłam po "Ciemność" Josefa Karika i moja ocena jest łamana.

Klimat jest dobry, pomysł ciekawy, ale trochę za daleko to poszło moim zdaniem, przez co stało się mega nierealne.

Zakończenie jest trochę rozczarowujące, spodziewałam się czegoś więcej, większego wow.

Ogólnie odsłuchało mi się "Ciemność" dobrze i fanom gatunku na pewno się spodoba.

Po genialnej w odbiorze "Szczelinie" sięgnęłam po "Ciemność" Josefa Karika i moja ocena jest łamana.

Klimat jest dobry, pomysł ciekawy, ale trochę za daleko to poszło moim zdaniem, przez co stało się mega nierealne.

Zakończenie jest trochę rozczarowujące, spodziewałam się czegoś więcej, większego wow.

Ogólnie odsłuchało mi się "Ciemność" dobrze i fanom gatunku na pewno...

Nazwisko słowackiego pisarza Jozefa Kariki zapadło mi w pamięć po przeczytaniu Waszych licznych recenzji na temat jego książek. Dlatego podczas ostatniej wizyty w bibliotece wypożyczyłam powieść "Ciemność". Na moje nieszczęście zdecydowałam się na audiobooka. Już po kilku minutach zorientowałam się, że pisarz to niezwykle poczytny , gdyż płyta była tak porysowana, że wysłuchanie jej do końca wymagało ode mnie mnóstwa cierpliwości. Jeden rozdział (na szczęście nie ostatni) urywał się w połowie odtwarzania, co wystawiło moje nerwy na próbę.
Starałam się jednak aby ta sytuacja nie wpłynęła na odbiór książki i skupiłam się na wysłuchaniu tej historii w interpretacji Jacka Draguna.

Bohater "Ciemności", to wydawać by się mogło, człowiek sukcesu. Ma ciekawą pracę scenarzysty filmowego, uroczą żonę i pasje, które realizuje w wolnym czasie. Jednak gdy przyjrzymy się bliżej zauważymy, że jest on człowiekiem, który mierzy się z wypaleniem zawodowym, a jego małżeństwo od dawna nie przypomina sielanki. Aby uciec od problemów dnia codziennego postanawia on spędzić święta samotnie, w górach, w drewnianej chacie, którą odziedziczył po swoim ojcu. Z dala od zgiełku chce mieć czas aby przemyśleć co chce zrobić ze swoim życiem.
Niestety ta samotna wyprawa szybko przeradza się w koszmar a nasz bohater zamiast łapać dystans i odpoczywać będzie musiał stanąć do walki o własne życie z siłami zła, z tego bądź innego świata.

Trzeba przyznać, że pomysł na fabułę miał Jozef Karika niezwykle oryginalny. Tytułowa ciemność spowodowała, że ta historia była niezwykle mroczna i przerażająca, a towarzyszenie bohaterowie dzień do dniu w jego zmaganiach z samym sobą i otaczającą go rzeczywistością, przyprawiało o dreszcze. Dlatego tak bardzo jestem rozczarowana zakończeniem tej powieści. Poczułam się nabita przez autora w butelkę, kiedy po pompowaniu balonika grozy pękł on z hukiem ukazując finał, któremu zabrakło tej nuty tajemniczości. I niby rozumiem przesłanie, że zło czai się wszędzie, również (a może głównie) w nas samych ale oczekiwałam większych emocji.
Niemniej była to interesująca lektura i z pewnością sięgnę po inne książki, które wyszły spod pióra słowackiego pisarza.

Nazwisko słowackiego pisarza Jozefa Kariki zapadło mi w pamięć po przeczytaniu Waszych licznych recenzji na temat jego książek. Dlatego podczas ostatniej wizyty w bibliotece wypożyczyłam powieść "Ciemność". Na moje nieszczęście zdecydowałam się na audiobooka. Już po kilku minutach zorientowałam się, że pisarz to niezwykle poczytny , gdyż płyta była tak porysowana, że...

Jest mocno, jest krwawo, lekko filozoficznie...
To była pierwsza książka tego autora jaką przeczytałam i jestem pozytywnie zaskoczona. Bardzo podobała mi się forma tej powieści. Pisana z pierwszej osoby, językiem takim... Normalnym? Potocznym? To ten styl, kiedy ktoś jest w ciężkiej sytuacji i nawet używając wulgaryzmów potrafi odpowiedzieć o tym w sposób rozśmieszający.
Pomysł na fabułę dobry, jeszcze nie czytałam takiej książki. Wczuwając się w sytuację narratora, myślę, że mogłabym skończyć z podobnymi schizami.

Jest mocno, jest krwawo, lekko filozoficznie...
To była pierwsza książka tego autora jaką przeczytałam i jestem pozytywnie zaskoczona. Bardzo podobała mi się forma tej powieści. Pisana z pierwszej osoby, językiem takim... Normalnym? Potocznym? To ten styl, kiedy ktoś jest w ciężkiej sytuacji i nawet używając wulgaryzmów potrafi odpowiedzieć o tym w sposób...

Pomysł na tę powieść jest w zasadzie całkiem ciekawy - Karika rusza tym razem w nieco inne rejony grozy niż przy "Szczelinie" i "Strachu". Mamy tu trochę survival horroru, jest też slasher, są w końcu również elementy horroru psychologicznego. To połączenie miało prawo nie zagrać, ale ostatecznie wyszło dobrze. Jest tu napięcie, jest niepokój, jest spora dawka niepewności.

Karika sprawia, że od początku zastanawiamy się co takiego dzieje się z głównym bohaterem? I jakkolwiek konkluzja nie jest przesadnie oryginalna, to nie wywołuje zgrzytania zębów, a dla części czytelników może być zaskakująca.

"Ciemność", choć słabsza od "Szczeliny' i "Strachu", jest książką wartą uwagi.

Pomysł na tę powieść jest w zasadzie całkiem ciekawy - Karika rusza tym razem w nieco inne rejony grozy niż przy "Szczelinie" i "Strachu". Mamy tu trochę survival horroru, jest też slasher, są w końcu również elementy horroru psychologicznego. To połączenie miało prawo nie zagrać, ale ostatecznie wyszło dobrze. Jest tu napięcie, jest niepokój, jest spora dawka niepewności....