Ciemność

Bardzo dobra książka. Było to moje pierwsze spotkanie z autorem, natomiast "Szczelina" już czeka w kolejce :)

Narracja pierwszoosobowa, względnie wysokie tempo akcji, umiejscowienie - no czytało mi się to świetnie. Fakt, książka nie jest długa, ale nawet nie wiem kiedy ten czas przy lekturze zleciał.

Momentami wydawała się przesadzona, ale mi to zupełnie nie przeszkadzało. Realizm mam w życiu, więc lubię trochę wariacji w sztuce :)

Polecam :)

Bardzo dobra książka. Było to moje pierwsze spotkanie z autorem, natomiast "Szczelina" już czeka w kolejce :)

Narracja pierwszoosobowa, względnie wysokie tempo akcji, umiejscowienie - no czytało mi się to świetnie. Fakt, książka nie jest długa, ale nawet nie wiem kiedy ten czas przy lekturze zleciał.

Momentami wydawała się przesadzona, ale mi to zupełnie nie...

Podobnie jak w "Szczelinie" akcja powieści toczy się w górach i również tak jak tam spotykamy się z narracją pierwszoosobową, co jest dużym atutem, bo poznajemy meandry psychiki człowieka, który postradał przynajmniej jeden zmysł. Przyznam, że zakończenie dość mnie zaskoczyło.

Podobnie jak w "Szczelinie" akcja powieści toczy się w górach i również tak jak tam spotykamy się z narracją pierwszoosobową, co jest dużym atutem, bo poznajemy meandry psychiki człowieka, który postradał przynajmniej jeden zmysł. Przyznam, że zakończenie dość mnie zaskoczyło.

Naczytałam i nasłuchałam się o Karice tyle ochów i achów, że hoho jaki mrok i horror i zasnąć się będę po nim bała... wynudziłam się jak mops. Nużąca, monotonna, usypiająca, z irytującym bohaterem, do tego język powieści też był dość średni - nie wiem, czy to kwestia tłumaczenia, czy "ten typ tak ma", bo robiłam podejścia jeszcze do "Wiatru", "Szczeliny" i "Strachu" i we wszystkich jest dokładnie ten sam problem. Ja zawiodłam się masakrycznie.

Naczytałam i nasłuchałam się o Karice tyle ochów i achów, że hoho jaki mrok i horror i zasnąć się będę po nim bała... wynudziłam się jak mops. Nużąca, monotonna, usypiająca, z irytującym bohaterem, do tego język powieści też był dość średni - nie wiem, czy to kwestia tłumaczenia, czy "ten typ tak ma", bo robiłam podejścia jeszcze do "Wiatru", "Szczeliny" i "Strachu" i we...

To moje trzecie spotkanie z Kariką, trzeci raz w formie audio. Faktycznie, zgodzę się z większością stwierdzeń, że na tle pozostałych wydaje się być najsłabsza ale to jedynie sprawia, że jeśli tamte były genialne ta spada aż i jednie na bycie bardzo dobrą :)

Nie wyobrażam sobie też już innej formy przyswajania pozycji autora jak audiobooki - za każdym razem mam wrażenie, że oglądam film z zamkniętymi oczami. Wrażenie w tej formie jest jak dla mnie spotęgowane.

Co do samej "Ciemności" ciężko jest napisach coś dokładniej nie spojlerując. Mogę jednak zapewnić, że były takie momenty, w których na zmianę oddech mi zamierał by po chwili przyspieszyć. To co autor robi z naszą psychiką lokując nas w pierwszej osobie, sprawiając, że widzimy, słyszymy i czujemy to co bohater jest majstersztykiem. I choć był moment, zaledwie momencik, gdy odczułam lekkie "przegadanie", całość jest naprawdę świetna. Zakończenie nie idealne, nie do końca satysfakcjonujące ale za to tuż przed nim wyjaśnienie wątku robi wrażenie.

To teraz skoro już to wszystko wiemy, spakujmy plecak, coś na przegryzkę i udajmy się w góry, do małej drewnianej chatki, gdzieś daleko od ludzi, poczekajmy aż nastanie ciemność...i wsłuchajmy w skrzypienie śniegu, zawodzenie wiatru i głos Pójdźki wzywający nas w zimowy, mroczny las.

To moje trzecie spotkanie z Kariką, trzeci raz w formie audio. Faktycznie, zgodzę się z większością stwierdzeń, że na tle pozostałych wydaje się być najsłabsza ale to jedynie sprawia, że jeśli tamte były genialne ta spada aż i jednie na bycie bardzo dobrą :)

Nie wyobrażam sobie też już innej formy przyswajania pozycji autora jak audiobooki - za każdym razem mam wrażenie,...

Krokiem eksplorujemy meandry ciemnej rzeczywistości Kariki. Bohater pragnie iść czy biec, ruszyć, lecz zatrzymuje go na tej chwili pióro. To daje historię

Krokiem eksplorujemy meandry ciemnej rzeczywistości Kariki. Bohater pragnie iść czy biec, ruszyć, lecz zatrzymuje go na tej chwili pióro. To daje historię

Książka bardzo dobra. Napięcie budowane od samego początku. Motyw farmaceutki trucicielki oraz tajemniczego prześladowcy. Jedyny zarzut jest taki, że po przeczytaniu innych książek tego
Autora niestety można było przewidzieć do czego zmierzał finał.

Książka bardzo dobra. Napięcie budowane od samego początku. Motyw farmaceutki trucicielki oraz tajemniczego prześladowcy. Jedyny zarzut jest taki, że po przeczytaniu innych książek tego
Autora niestety można było przewidzieć do czego zmierzał finał.

Karika potrafi utrzymywać stan napięcia dosłownie przez całą historię. To oczywiście literatura rozrywkowa, ale za to świetnie dopracowana i sprawiająca, że chce się sięgać po więcej i więcej.

"Ciemność" to najsłabsza ze wszystkich wydanych w Polsce książek Słowaka, ale i tak nie da się nie ocenić jej pozytywnie. Może zakończenie mogło być lepsze, bo czytelnik od pewnego momentu jest w stanie się go domyślić - przynajmniej w ogólnym zarysie. Może dało się rozwinąć pewien wątek pojawiający się w historii, który nie do końca klei się z ostatecznym rozwiązaniem, ale wciąż to książka, która każe prosić o więcej. I ja nie mogę się doczekać kolejnych pozycji. Jak udało mi się dowiedzieć od samego autora, kolejna powieść powinna być wydana w Polsce jeszcze w tym roku. A to świetna wiadomość. Czekam z niecierpliwością.

Scenarzysta, chcąc odpocząć od problemów rodzinnych i tych związanych z pracą, wyjeżdża na słowackie odludzie w górach. Nagle dzieje się coś, co leniwy wyjazd zamienia w wykańczającą walkę o życie.

Karika potrafi utrzymywać stan napięcia dosłownie przez całą historię. To oczywiście literatura rozrywkowa, ale za to świetnie dopracowana i sprawiająca, że chce się sięgać po więcej i więcej.

"Ciemność" to najsłabsza ze wszystkich wydanych w Polsce książek Słowaka, ale i tak nie da się nie ocenić jej pozytywnie. Może zakończenie mogło być lepsze, bo czytelnik od pewnego...

Bardzo fajny, przyjemny horror choć uważam, że jest to bardziej thriller. Bardzo ciekawie pokazuje w jaką histerię człowiek może wpaść po utracie jednego z najważniejszych zmysłów - wzroku. Jaką może mieć przez to niemoc. Zgrabnie opisana. Polecam.

Ps. sceny gdy intruz wychodzi z szafy.... Teraz boję się swojej szafy...

Ps.2. Co to był za koniec książki!!! Wciąż jestem w szoku...

Bardzo fajny, przyjemny horror choć uważam, że jest to bardziej thriller. Bardzo ciekawie pokazuje w jaką histerię człowiek może wpaść po utracie jednego z najważniejszych zmysłów - wzroku. Jaką może mieć przez to niemoc. Zgrabnie opisana. Polecam.

Ps. sceny gdy intruz wychodzi z szafy.... Teraz boję się swojej szafy...

Ps.2. Co to był za koniec książki!!! Wciąż jestem w...

Może mam przesyt jego książkami, a może nie jest tak dobra jak inne? Zdecydowanie wolę klimat lekko z horrorów niż "ludzki", ale nie psujmy innym lektury.

Może mam przesyt jego książkami, a może nie jest tak dobra jak inne? Zdecydowanie wolę klimat lekko z horrorów niż "ludzki", ale nie psujmy innym lektury.

Niezła,ale brakuje klimatu "Szczeliny". Próby przetrwania głównego bohatera skojarzyły mi się z "Marsjaninem", tylko oczywiście nie ten level. Końcówka zaskakująca,ale mogła by się bardziej rozwinąć.

Niezła,ale brakuje klimatu "Szczeliny". Próby przetrwania głównego bohatera skojarzyły mi się z "Marsjaninem", tylko oczywiście nie ten level. Końcówka zaskakująca,ale mogła by się bardziej rozwinąć.