Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Boleśnie milenialska, ale z fajną intrygą, na pewno dam szansę kolejnym tomom

Boleśnie milenialska, ale z fajną intrygą, na pewno dam szansę kolejnym tomom

CUDOWNE TŁUMACZENIE! Poświęcenie tłumaczki jest niezwykłe, to ile poświęciła w oddanie klimatu oryginalnej Anne nawet poprzez sam opis flory, jest niewiarygodne. Najbardziej urzekł mnie sposób wypowiedzi bohaterów, tak żywy i prawdziwy, naturalny! Bije pokłony i chociaż trudno będzie mi wykorzenić z siebie Anię, to Anne wspięła się na szczyt moich ukochanych bohaterek literackich.

CUDOWNE TŁUMACZENIE! Poświęcenie tłumaczki jest niezwykłe, to ile poświęciła w oddanie klimatu oryginalnej Anne nawet poprzez sam opis flory, jest niewiarygodne. Najbardziej urzekł mnie sposób wypowiedzi bohaterów, tak żywy i prawdziwy, naturalny! Bije pokłony i chociaż trudno będzie mi wykorzenić z siebie Anię, to Anne wspięła się na szczyt moich ukochanych bohaterek...

Oj.
Pierwsza część książki, czyli ta którą tak naprawdę byłam zainteresowana, część o feminatywach - wspaniała. Precyzyjnie definiuje, wyjaśnia, mówi o żeńskich formach w historii, podając rzetelnie źródła, co tworzy świetną bibliografię dla szerzej zainteresowanych, a laików wspaniale wprowadza w temat. Dlatego czytając tę część nie mogłam się naliczyć osób, którym polecę tę książkę, bo jedyne, co można było jej zarzucić to momentami fajnopisanie (a to niekoniecznie grzech ciężki).

Niestety później autorka podejmuje się wyjaśnienia problematyki wszystkich grup represjonowanych, od rasy przez tożsamość płciową i menistów. Co gorsza, robi to okropnie powierzchownie. Trudno by to było zrobić inaczej, bo każde z tych zagadnień nadaje się na osobną książkę, żeby podejść do tematu z czułością i rzetelnością (tak, jak miało to miejsce przy samych feminatywach), zapewniając kontekst, źródła, jasne definicje. Tymczasem autorka na jednej stronie podejmuje niezdarną próbę zdefiniowania niebinarności, na innej, w przypadku "analizowania" menosfery, powołuje się na wypowiedzi przypadkowych, anonimowych internautów o nazwach typu maciek210 czy kapibara. W drugiej połowie książki równocześnie opadał mój entuzjazm i kurczyła się lista osób, którym chciałabym polecić tę książkę. Ostatecznie wahałabym się, czy dać ją osobie, którą chciałabym przekonać do feminatywów. Bo o ile z pierwszej części może faktycznie udałoby się ją przekonać, szczególnie że autorka celnie obala najpopularniejsze argumenty przeciw żeńskim formom, to druga, niezwykle chaotyczna część, jeszcze bardziej przejaskrawiona przez fajnopisanie, zostawiłaby pewnie tę osobę z myślą, że to wszystko to faktycznie nowomowa i wymysł dzisiejszych płatków śniegu.

Wielka szkoda, bo widać że autorka mogłaby dobrze podjąć wiele z tematów, które podjąć próbuje. Ale z osobna. Duża część tej książki dalej brzęczy mi w głowie w formie "A! I jeszcze jedno!".

Oj.
Pierwsza część książki, czyli ta którą tak naprawdę byłam zainteresowana, część o feminatywach - wspaniała. Precyzyjnie definiuje, wyjaśnia, mówi o żeńskich formach w historii, podając rzetelnie źródła, co tworzy świetną bibliografię dla szerzej zainteresowanych, a laików wspaniale wprowadza w temat. Dlatego czytając tę część nie mogłam się naliczyć osób, którym polecę...

Świetny sposób narracji, jako słuchaczce Podcastexu czytało mi się jak audiobooka, miałam wrażenie, że słucham nowych odcinków. Niestety żałuję, że większość tej książki to trochę tajemny klub, kto ma wiedzieć ten wie i się pośmieje, ale w momencie kiedy nie zna się jakiegoś wydarzenia/zjawiska, trudno rezonować z tekstem. To już raczej lektura dla kogoś kto albo świadomie przeżył lata 90 i 00., albo z innych źródeł dobrze zna przedstawione historie. Kilka rozdziałów musiałam ominąć, bo czułam się jak kiedy znajomi nagle zaczynają rozmawiać o imprezie, na której mnie nie było. NATOMIAST jeśli chodzi o wydarzenia i osoby, które znałam, to muszę przyznać, że temat (jak zwykle w podcaście) rozwinięty świetnie, ciekawie pokazuje jak na pozór trywialne sprawy wpłynęły na społeczeństwo polskie, a czasem i na miejsce Polski na arenie międzynarodowej.

Świetny sposób narracji, jako słuchaczce Podcastexu czytało mi się jak audiobooka, miałam wrażenie, że słucham nowych odcinków. Niestety żałuję, że większość tej książki to trochę tajemny klub, kto ma wiedzieć ten wie i się pośmieje, ale w momencie kiedy nie zna się jakiegoś wydarzenia/zjawiska, trudno rezonować z tekstem. To już raczej lektura dla kogoś kto albo świadomie...

Może to kwestia tego, że książka była pierwotnie skierowana do norweskiego czytelnika, ale myślę, że dużo by zyskała, gdyby odjąć jej trochę fajnopisania. Trochę za dużo tu podkolorywania anegdotek i opierania na tym researchu, a szkoda, bo temat jest naprawdę ciekawy i powinien być poruszany. Mimo wszystko warto przeczytać, myślę że może to być dobry punkt wyjścia do własnych rozważań i pogłębiań tematu na poziomie faktycznych badań czy statystyk, a nie tylko historii "sąsiada, koleżanki i wujka".

Może to kwestia tego, że książka była pierwotnie skierowana do norweskiego czytelnika, ale myślę, że dużo by zyskała, gdyby odjąć jej trochę fajnopisania. Trochę za dużo tu podkolorywania anegdotek i opierania na tym researchu, a szkoda, bo temat jest naprawdę ciekawy i powinien być poruszany. Mimo wszystko warto przeczytać, myślę że może to być dobry punkt wyjścia do...

Świetnie napisany, rzetelny reportaż, który z empatią i czułością opowiada historie Japonek - pomijanych, wymazywanych, umniejszanych. Nie stawia pustych stwierdzeń, sentencji, statystyk, wszystko oprawia życiowymi historiami, które sprawiają, że dyskryminacja kobiet w Japonii ma nie imię, a imiona - jest teściową, matką, córką. Do tego książka zawiera podręczny słowniczek japońskich trudno przetłumaczalnych pojęć (które wyjaśnia kontekstowo, nieskrótowo i zrozumiale!) i imponującą bibliografię. Czytając nie mogłam się powstrzymać od zachwytów, jak porządnie napisana jest ta książka - przedstawiła mi mnóstwo (bo powiedzieć garść to niedopowiedzenie) informacji w sposób, który sprawił, że na pewno nie będzie to moja ostatnia pozycja, ani o Japonii, ani od Karoliny Bednarz. Polecam z całego serca!!

Świetnie napisany, rzetelny reportaż, który z empatią i czułością opowiada historie Japonek - pomijanych, wymazywanych, umniejszanych. Nie stawia pustych stwierdzeń, sentencji, statystyk, wszystko oprawia życiowymi historiami, które sprawiają, że dyskryminacja kobiet w Japonii ma nie imię, a imiona - jest teściową, matką, córką. Do tego książka zawiera podręczny słowniczek...