Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo irytujące i nielogiczne zachowanie głównej bohaterki przez całą książkę.
Fabuła przewidywalna i sztampowa.
Sceny zbliżeń miały chyba przykryć defekty, w zasadzie niczego nie wnoszą - ani nie powodują rozwinięcia akcji ani nie budzą większego zainteresowania i pisane są tak nieco na jedno kopyto.
Całość się ciągnie a absurd goni absurd.
Całość można by spokojnie skrócić o połowę, gdyby bohaterowie jeden raz ze sobą porozmawiali.

Bardzo irytujące i nielogiczne zachowanie głównej bohaterki przez całą książkę.
Fabuła przewidywalna i sztampowa.
Sceny zbliżeń miały chyba przykryć defekty, w zasadzie niczego nie wnoszą - ani nie powodują rozwinięcia akcji ani nie budzą większego zainteresowania i pisane są tak nieco na jedno kopyto.
Całość się ciągnie a absurd goni absurd.
Całość można by spokojnie...

Fatalne postacie, fatalny styl pisania, przeraźliwie nudna.
Wydaje się, że autorka nie wie o czym pisze.
Scenarzyści szmatławych porno kreują lepsze sceny zbliżeń.

Fatalne postacie, fatalny styl pisania, przeraźliwie nudna.
Wydaje się, że autorka nie wie o czym pisze.
Scenarzyści szmatławych porno kreują lepsze sceny zbliżeń.

Autorka chyba straciła serce do kryminałów.

Autorka chyba straciła serce do kryminałów.

Śmiertelne tatuaże jako metoda zbrodni wg mnie genialna.
To kim okazał się czarny charakter również wypada dobrze. Ale na tym chyba plusy tej książki się kończą.
Wplątanie złoczyńcy sprzed lat w wątek główny wyjątkowo przekombinowane.
Motyw jakim kieruje się tatuator w jakiś sposób mnie rozczarował.

Samą książkę czytało się niezwykle topornie i męczyłam się z nią strona po stronie.

Śmiertelne tatuaże jako metoda zbrodni wg mnie genialna.
To kim okazał się czarny charakter również wypada dobrze. Ale na tym chyba plusy tej książki się kończą.
Wplątanie złoczyńcy sprzed lat w wątek główny wyjątkowo przekombinowane.
Motyw jakim kieruje się tatuator w jakiś sposób mnie rozczarował.

Samą książkę czytało się niezwykle topornie i męczyłam się z nią...

Całkiem poprawny kryminał z w miarę intrygującym motywem zbrodni. Ciekawie zarysowane postacie Witka i Helgi.

Na uwagę zasługuje poboczny wątek oskarżenia Weinera przez studentkę, pokazujący jak łatwo społeczeństwu wydać wyrok, zlinczować kogoś i zatruć mu życie, be znajomości faktów czy chociażby próby dopuszczenia do siebie innej wersji wydarzeń niż z góry założona.

Kontrowersje wokół książki wywołane prawdopodobnie jedynie w celach marketingowych - owej głośnej "brutalnej sceny" szukałam całą książkę i jej nie znalazłam.

Całkiem poprawny kryminał z w miarę intrygującym motywem zbrodni. Ciekawie zarysowane postacie Witka i Helgi.

Na uwagę zasługuje poboczny wątek oskarżenia Weinera przez studentkę, pokazujący jak łatwo społeczeństwu wydać wyrok, zlinczować kogoś i zatruć mu życie, be znajomości faktów czy chociażby próby dopuszczenia do siebie innej wersji wydarzeń niż z góry...

Dwie gwiazdki z sentymentu do autorki, jedna bo czyta się szybko.

To nie jest Camilla Läckberg jaką czytywałam.
Wyszła mieszanka Gery'a, Danielle Steel i Harlequinów.

Pierwsza część też była inna niż dotychczasowa proza autorki jednak trzymała poziom.
Nie wiem nawet jak wyrazić to, jak ta książka jest zła.
Akcja bzdurna. 75% to opisy drogich marek modowych, ekskluzywnych apartamentów i wykwintnego jedzenia. Pozostałe 25% książki nie ratuje.
Dialogi infantylne jakby pisała je 13-latka a nie doświadczona pisarka.
Trup ściele się gęsto - główna bohaterka zabija każdego na swej drodze niemal z beztroską, nie ponosząc za to żadnych konsekwencji.

Sama bohaterka jest tak bezmyślna i tak irytuje każdym swoim zachowaniem, że nie da się z nią sympatyzować.
Miał być obraz silnej, przedsiębiorczej kobiety, pokonującej każą przeciwność losu, a wyszedł z tego obraz lekkomyślnej trzpiotki, dającej się wodzić za nos, tracącej cały zdrowy rozsądek na widok faceta, paplającej bez sensu, działającej wbrew logice, za to z rozbuchanym ego.
Sposób pokonywania przeciwności losu natomiast jest wysoce wątpliwy moralnie i nie ma nic wspólnego z przedsiębiorczością, bo polega albo na mordowaniu albo na szantażowaniu.

Jedynie powrót do wspomnień bohaterki wydaje się wart uwagi.

Dość duża niechęć autorki do mężczyzn również daje się łatwo zauważyć. Przedstawieni są oni albo aroganckie bezmózgi myślący tylko o seksie lub pozbawione uczuć, zapatrzone w siebie, dyskryminujące kobiety jednostki.
Co jest przedstawione w tak przerysowany sposób, że zwyczajnie razi.

Ale najgorsze w tej książce jest to, że na sam jej koniec dostajemy zapowiedź kolejnego tomu!

Dwie gwiazdki z sentymentu do autorki, jedna bo czyta się szybko.

To nie jest Camilla Läckberg jaką czytywałam.
Wyszła mieszanka Gery'a, Danielle Steel i Harlequinów.

Pierwsza część też była inna niż dotychczasowa proza autorki jednak trzymała poziom.
Nie wiem nawet jak wyrazić to, jak ta książka jest zła.
Akcja bzdurna. 75% to opisy drogich marek modowych,...

Strata czasu.
Okropna. Miałka. Przewidywalna.
Toporna fabuła, jakby ciosana siekierą, całkowicie pozbawiona subtelności i finezji.
Naszpikowana najgorszymi banalnymi stereotypami, które może były aktualne 50 lat temu.
Rasizm z książki się wylewa ale wbrew intencji autorki nie jest wymierzony w Afroamerykanów lecz przez sposób przedstawienia, właśnie w "białych".

Czytelnik nie ma możliwości wyrobienia sobie własnego zdania o postaciach i sytuacjach - od początku dostajemy dokładny łopatologiczny opis o jak musimy daną sytuację rozumieć, bo jeszcze ktoś nie domyśliłby się, że przy pytaniu jaką uczelnie skończyła główna bohaterka, mamy do czynienia z dyskryminacją.
Wszystko to opisywane w nudny sposób, akcja ciągnąca się w nieskończoność a ostatecznie nic z tego nie wynika.

Zakończenie i "nagły zwrot akcji" tak trywialny i groteskowy, że czyni całą książkę po prostu śmieszną.

Najciekawszą postacią książki jest Turk, który faktycznie opowiada jakąś historię. Mroczną, brutalną i pełną bólu ale interesującą. I tylko za tę postać są dwie gwiazdki zamiast jednej.

Szczerze zawiodłam się na Picoult.
Poprzednie książki autorki mnie porwały, wdarły się w mój umysł i nie pozwoliły otrząsnąć przez kilka dni.
Postacie nie były oczywiste, można było próbować wejść w ich skórę i zrozumieć ich tok myślenia, zadać sobie pytanie "co ja bym zrobiła w takiej sytuacji".
Tutaj tego nie ma.
A biorąc pod uwagę, iż nie jest to najniżej oceniana pozycja autorki, szczerze waham się czy sięgać po kolejne.

Strata czasu.
Okropna. Miałka. Przewidywalna.
Toporna fabuła, jakby ciosana siekierą, całkowicie pozbawiona subtelności i finezji.
Naszpikowana najgorszymi banalnymi stereotypami, które może były aktualne 50 lat temu.
Rasizm z książki się wylewa ale wbrew intencji autorki nie jest wymierzony w Afroamerykanów lecz przez sposób przedstawienia, właśnie w "białych"....

Przyznaję, modus operandi inny niż wszystkie.
Zakończenie jest zupełnym zaskoczeniem. W trakcie wyjaśniania co chwila w mojej głowie jawiło się pytanie "Ale jak to możliwe? Przecież kilka stron temu wyglądało to zupełnie inaczej!"
W połowie lektury przez głową przebiegła mi myśl, kto jest prawdziwym zbrodniarzem, szczególnie po "wizjach" głównego bohatera, jednak wydawała mi się tak nieprawdopodobna, że szybko ją odrzuciłam.

Niestety przebrnięcie przez całą lekturę było dość męczące i mozolne. Styl nie jest najprzyjemniejszy, chwilami zwyczajnie nudzi.

Przyznaję, modus operandi inny niż wszystkie.
Zakończenie jest zupełnym zaskoczeniem. W trakcie wyjaśniania co chwila w mojej głowie jawiło się pytanie "Ale jak to możliwe? Przecież kilka stron temu wyglądało to zupełnie inaczej!"
W połowie lektury przez głową przebiegła mi myśl, kto jest prawdziwym zbrodniarzem, szczególnie po "wizjach" głównego bohatera, jednak...

Zachęcona opiniami, spodziewałam się czegoś więcej.
Tytułową stażystkę trudno było polubić, podjęła dużo błędnych decyzji, usprawiedliwiając wszystko trudnym startem, gdzie ta naprawdę szła po najniższej linii oporu.
Marek jawił się jako człowiek owładnięty obsesją o symetrii i dążeniu do perfekcji. Dominujący, apodyktyczny, nieznoszący sprzeciwu, trochę Grey w polskich realiach, ostateczne usilnie przedstawiany niemal jako ofiara.
Wreszcie Ewa próbująca uratować woje zniszczone małżeństwo kosztem własnej godności, godząc się na chory układ byleby odpokutować swoje winy.
A jako wisienka na torcie fanatyczka religijna jawiąca się niemal dosłownie jako wilk w owczej skórze.

Prawdziwy czarny charakter okazał się zaskoczeniem, motyw nim kierujący również, co stworzyło dość mroczną atmosferę, z lekkim dreszczykiem.

Sam powód chorego układu małżonków również był ciekawy, jednak bardzo szybko można było przewidzieć przebieg wydarzeń prowadzący do tej sytuacji.

Zachęcona opiniami, spodziewałam się czegoś więcej.
Tytułową stażystkę trudno było polubić, podjęła dużo błędnych decyzji, usprawiedliwiając wszystko trudnym startem, gdzie ta naprawdę szła po najniższej linii oporu.
Marek jawił się jako człowiek owładnięty obsesją o symetrii i dążeniu do perfekcji. Dominujący, apodyktyczny, nieznoszący sprzeciwu, trochę Grey w polskich...

Przyjemnie napisana, plastycznym i barwnym językiem.
Od pierwszych stron wciąga czytelnika w historię procesu, w którym nic nie jest takie jak się wydaje.
Wspaniale przedstawione starcie dwóch bystrych prawników na sali sądowej.
Jedynie czarny charakter wydał mi się nieco przerysowany a przez to lekko odrealniony - chyba znacznie lepiej współgrałoby z fabułą, gdyby nie miał on swojej szczególnej przypadłości a był "zwykłym śmiertelnikiem". Jednak być prawdopodobnie dla innych czytelników będzie to znaczna zaleta.
Podsumowując gorąco polecam.

Przyjemnie napisana, plastycznym i barwnym językiem.
Od pierwszych stron wciąga czytelnika w historię procesu, w którym nic nie jest takie jak się wydaje.
Wspaniale przedstawione starcie dwóch bystrych prawników na sali sądowej.
Jedynie czarny charakter wydał mi się nieco przerysowany a przez to lekko odrealniony - chyba znacznie lepiej współgrałoby z fabułą, gdyby nie...

Gorąco polecam, naprawdę warto. Ale uwaga, nie jest to przyjemna książka "do poduszki".

Długo po przeczytaniu nie mogłam wyjść ze świata tej książki. Wdziera się głęboko w umysł, szarpie nerwy i zakotwicza w emocjach. Ostatecznie nie jest się w stanie stwierdzić kto był dobry a kto zły i czy w ogóle możemy mówić tutaj o dobrych i złych bohaterach.

Narracja prowadzona jest z perspektyw 3 osób, co jest zabiegiem genialnym, pozwalającym poznać wszystkie strony dramatu i utożsamić się z każdą z postaci, związać emocjonalnie i przeżywać z nim tę straszną historię.
Niekiedy zachowanie bohatera denerwuje, drażni w szczególności zaślepienie Christopher i bezradność Hannah. O rozpacz przyprawia beznadzieja sytuacji i brak jakiegokolwiek dobrego wyjścia. Ostatecznie któregoś z bohaterów czeka cierpienie.

Książka zmusza do rozważań czy człowiek rodzi się zły, czy dopiero los go takim kształtuje. Czy gdyby Janie urodziła się w kochającej rodzinie nadal wykazywałaby tak ciężkie zaburzenia? Czy może były one wynikiem najpierw stylu życia jej matki, potem niemal porzuceniem jej aż wreszcie czy bezradność kobiety potęgowała stan dziecka? Czy psychika dziecka byłaby możliwa do uratowania, gdyby zareagowano odpowiednio wcześniej?
Czy jednak to wszystko nie miało znaczenia i Janie od początku była wcielonym złem w czystej postaci?

Gorąco polecam, naprawdę warto. Ale uwaga, nie jest to przyjemna książka "do poduszki".

Długo po przeczytaniu nie mogłam wyjść ze świata tej książki. Wdziera się głęboko w umysł, szarpie nerwy i zakotwicza w emocjach. Ostatecznie nie jest się w stanie stwierdzić kto był dobry a kto zły i czy w ogóle możemy mówić tutaj o dobrych i złych bohaterach.

Narracja prowadzona...

Nie spodziewałam się zbyt wiele a i tak czuję się rozczarowana.
Ciąg wydarzeń wydaje się nie do końca mieć sens a sama historia na wskroś przewidywalna i banalna.
Dialogi męczące i mało wnoszące do fabuły., dodatkowo przerysowane sytuacje a sam wątek romantyczny sztuczny.

Twarda policjanta, jedna z najlepszych, myśląca poza schematami do tego walcząca z własnymi słabościami, losem spleciona z aktorem (oczywiście nieziemsko przystojnym), który to wydobywa na powierzchnię jej ukrytą kobiecość i pozwala jej na słabości.
No bo, wiecie, przecież każda w głębi duszy marzy by być księżniczką.
Romans, tajemnica i przerażająca zbrodnia u szczytu służb specjalnych (absolutnie nie możliwych do ruszenia przez nikogo, prócz rzeczonej policjantki).
Banał na banale.

Nie spodziewałam się zbyt wiele a i tak czuję się rozczarowana.
Ciąg wydarzeń wydaje się nie do końca mieć sens a sama historia na wskroś przewidywalna i banalna.
Dialogi męczące i mało wnoszące do fabuły., dodatkowo przerysowane sytuacje a sam wątek romantyczny sztuczny.

Twarda policjanta, jedna z najlepszych, myśląca poza schematami do tego walcząca z własnymi...

Dziesięcioletni chłopiec twierdzący, że przed ponad piętnasty laty zabijał. Jego ofiarami padali najgorsi zbrodniarze.
Czy to możliwe, że chłopiec pamięta swoje poprzednie wcielenie? Kim jest wspomniany mściciel i co nim kieruje?
W jaki sposób ta "spowiedź" łączy się z grupą pedofilów handlujących dziećmi?

Intrygujący pomysł autora, początek bardzo wciągający. Niestety im akcja książki sięga dalej tym robi się coraz mniej interesująco. Postacie są dość schematyczne. Akcja toczy się szybko ale w nieco bezbarwny sposób.
Wyjaśnienie zagadki nie zwala z nóg a samo zakończenie wydaje się nieco przerysowane.

Nie jest to najlepsza książka autora, nie jest też najgorszą.
Nie wzbudza skrajnych emocji i nie miesza w głowie.

Dziesięcioletni chłopiec twierdzący, że przed ponad piętnasty laty zabijał. Jego ofiarami padali najgorsi zbrodniarze.
Czy to możliwe, że chłopiec pamięta swoje poprzednie wcielenie? Kim jest wspomniany mściciel i co nim kieruje?
W jaki sposób ta "spowiedź" łączy się z grupą pedofilów handlujących dziećmi?

Intrygujący pomysł autora, początek bardzo wciągający. ...

Po "Łamacza dusz" sięgałam z ogromną niecierpliwością.
Po opisie spodziewałam się prawdziwego trzęsienia ziemi i wywrócenia umysłu do góry nogami.
Dostałam dziwną karuzele chaosu i naciąganych sytuacji.
Ten dobry okazuje się złym, ten zły okazuje się dobrym, hipnozy zakrawające niemal o zjawiska paranormalne a to wszystko okraszone amnezją i na dokładkę szpital psychiatryczny, za pewne w celu budowania grozy, co niestety sprawiało wrażenie przesytu.

Po "Łamacza dusz" sięgałam z ogromną niecierpliwością.
Po opisie spodziewałam się prawdziwego trzęsienia ziemi i wywrócenia umysłu do góry nogami.
Dostałam dziwną karuzele chaosu i naciąganych sytuacji.
Ten dobry okazuje się złym, ten zły okazuje się dobrym, hipnozy zakrawające niemal o zjawiska paranormalne a to wszystko okraszone amnezją i na dokładkę szpital...

Bardzo dobrze napisana książka poruszająca bardzo trudny temat. Trwająca latami przemoc, która popycha do desperackiej ucieczki. Bohaterka zamienia strach przed nieuchronnym biciem i poniżaniem na strach przed byciem odnalezioną. Prze do przodu, robi wszystko by przeżyć, chociaż doskonale wie, że sadysta jest tuż za nią i nie wątpi, że i tak ją odnajdzie - przecież w tropieniu jest mistrzem.

Najbardziej chyba poruszył mnie sposób w jaki bohaterka przytacza przykłady przemocy, jakiej doświadczyła - wpłata je we fragmenty myśli, w sposób pozornie nieznaczący.

Bardzo dobrze napisana książka poruszająca bardzo trudny temat. Trwająca latami przemoc, która popycha do desperackiej ucieczki. Bohaterka zamienia strach przed nieuchronnym biciem i poniżaniem na strach przed byciem odnalezioną. Prze do przodu, robi wszystko by przeżyć, chociaż doskonale wie, że sadysta jest tuż za nią i nie wątpi, że i tak ją odnajdzie - przecież w...

Jest to moje drugie spotkanie z twórczością tego autora i tym razem jestem bardzo miłe zaskoczona.
Akcja pędzi niezłomnie przez cały czas, a pozornie przypadkowy dobór ofiar gry łączy się w spójną całość.
Opisy zbrodni są dobitne, mocne i oddziałujące na wyobraźnię.
Do samego końca nie zgadłam kim był morderca, za co duży plus .

Jest to moje drugie spotkanie z twórczością tego autora i tym razem jestem bardzo miłe zaskoczona.
Akcja pędzi niezłomnie przez cały czas, a pozornie przypadkowy dobór ofiar gry łączy się w spójną całość.
Opisy zbrodni są dobitne, mocne i oddziałujące na wyobraźnię.
Do samego końca nie zgadłam kim był morderca, za co duży plus .

Wybitna. Ponadczasowa.

Za pośrednictwem prostej historyjki ukazany został schemat "rodzenia się" totalitarnego reżimu i komunizmu w otoczce wzniosłych haseł i propagandy oraz wskazane zostały tego straszliwe konsekwencje.

Pokazuje jak władza zmienia oblicza rządzących, jak łatwo jest manipulować społeczeństwem, jak szybko można stać się bezkarnym.
A gdy piękne hasła przestają być wystarczające do poskramiania obywateli, do gry włączona zostaje zawsze skuteczna przemoc i strach.
Wszakże władza chce tylko Twojego dobra i dla niego się całkowicie poświęca. A jeśli masz wątpliwości to władza Cię o tym siłą przekona.

Pozycja obowiązkowa dla każdego człowieka.

Książka bardzo smutna, bardzo pouczająca niestety bez szczęśliwego zakończenia, pozostawiająca z natłokiem myśli.

Przyglądając się otaczającej nas rzeczywistości wciąż niestety możemy dostrzec zbieżne elementy do tych przedstawionych w "Folwarku", dlatego właśnie jest wspaniałym ostrzeżeniem i nakazuje zachować czujność.

Wybitna. Ponadczasowa.

Za pośrednictwem prostej historyjki ukazany został schemat "rodzenia się" totalitarnego reżimu i komunizmu w otoczce wzniosłych haseł i propagandy oraz wskazane zostały tego straszliwe konsekwencje.

Pokazuje jak władza zmienia oblicza rządzących, jak łatwo jest manipulować społeczeństwem, jak szybko można stać się bezkarnym.
A gdy piękne hasła...

Nie jest prawdą, że jest to książka dla tylko dla młodzieży. To wspaniała opowieść o przyjaźni ale przede wszystkim o próbach przezwyciężenia przeciwności i zmaganiu się z prądem przykrej rzeczywistości, na jaką jest się skazanym.
Ukazuje jak łatwo dać się pogrążyć w ciemności narzuconego losu, ale też wskazuje, że wypłynięcie na powierzchnię jest możliwe, wymaga dużej determinacji i ogromnych nakładów pracy ale jest warte podejmowanych wysiłków.
Bardzo mocno zaangażowałam się emocjonalnie w tę książkę. Historia chociaż wydaje się dość prosta, schematyczna, porusza wiele bardzo istotnych tematów.
Na przykładzie Dilla obserwujemy okrutną przemoc psychiczną, podającą niemal z każdej strony: szkoły, członków wspólnoty, sąsiadów ale przede wszystkim własnych rodziców.

Nie jest prawdą, że jest to książka dla tylko dla młodzieży. To wspaniała opowieść o przyjaźni ale przede wszystkim o próbach przezwyciężenia przeciwności i zmaganiu się z prądem przykrej rzeczywistości, na jaką jest się skazanym.
Ukazuje jak łatwo dać się pogrążyć w ciemności narzuconego losu, ale też wskazuje, że wypłynięcie na powierzchnię jest możliwe, wymaga dużej...

Bardzo fajny pomysł, wszystkie wątki interesujące. Niestety sama "realizacja" bardzo spłycona przez co wyszło "romansidło" dla nastolatek a szkoda, bo moim zdaniem w historii tej był ogromny potencjał na naprawdę dobrą książkę obyczajową.

Bardzo fajny pomysł, wszystkie wątki interesujące. Niestety sama "realizacja" bardzo spłycona przez co wyszło "romansidło" dla nastolatek a szkoda, bo moim zdaniem w historii tej był ogromny potencjał na naprawdę dobrą książkę obyczajową.

Nie sposób się oderwać.
Wspaniała kontynuacja "Opowieści Podręcznej", w wielu kwestiach wzorowana na kolejnych sezonach serialu, niosąca ze sobą dużo nadziei, iż żadna tyrania i dyktatura nie jest wieczna i niezwyciężona.
Świetnie ukazany rozkład Gileadu, historia i sama postać Ciotki Lidii fenomenalnie ukazana.

Nie sposób się oderwać.
Wspaniała kontynuacja "Opowieści Podręcznej", w wielu kwestiach wzorowana na kolejnych sezonach serialu, niosąca ze sobą dużo nadziei, iż żadna tyrania i dyktatura nie jest wieczna i niezwyciężona.
Świetnie ukazany rozkład Gileadu, historia i sama postać Ciotki Lidii fenomenalnie ukazana.