Król węży

Kiedy wzięłam do ręku „Króla węży” czułam, że to będzie książka, która połamie moje serducho na milion kawałków. I wcale się bardzo nie myliłam. To naprawdę dobra książka przede wszystkim o przyjaźni, ale też o tym, że nigdy nie należy się poddawać, że nasze pochodzenie, nazwisko, krew, która w nas płynie nie muszą determinować tego kim jesteśmy ani kim zostaniemy w przyszłości. Pokazuje, jak ogromny wpływ na ludzi mają jego rodzice oraz sytuacja w domu, jednak pokazuje też można stawić temu opór. Nie jest to też łatwa lektura. Robiłam wielkie oczy, gdy czytałam o zachowaniu rodziców Dilla oraz ojca Travisa. Jakim człowiekiem trzeba być, żeby tak traktować własne dzieci, ale najgorsze w tym wszystkim jest to, że tacy ludzie naprawdę istnieją. A fanatyzm ojca Dilla, a także jego matki był dla mnie czymś niepojętym. Do tego kontrast między tymi dwiema rodzinami a rodziną Lydii, zarówno finansowa jak i mentalna. Choć właśnie chyba Lydia wydawała mi się najsłabszym punktem tej książki. Była ona zbyt wyidealizowana z tymi swoimi poglądami, gustem, mimo nawet tego, że nieco wstydziła się swoich przyjaciół. Z całej książki ona jedynie mnie denerwowała (oczywiście z pozytywnych bohaterów). Trochę odkupiła winy, gdy zrozumiała, co czuje do Dilla, ale i tak mnie drażniła. Za to jej ojca polubiłam, choć też złapał u mnie minusa za to, że nie podjął żadnych kroków mimo iż wiedział jaka jest sytuacja w domu Travisa. „Król węży” to naprawdę dobra książka, warta przeczytania zarówno dla młodszych, jak i starszych czytelników. Również styl autora przypadł mi do gustu. Zdarzały się momenty, kiedy się uśmiechałam, ale to też pierwsza książka od bardzo dawna, przy której omal nie uroniłam łzy. Dlatego ogromny szacun dla Zentnera. Na pewno sięgnę również po inne książki tego autora.

Kiedy wzięłam do ręku „Króla węży” czułam, że to będzie książka, która połamie moje serducho na milion kawałków. I wcale się bardzo nie myliłam. To naprawdę dobra książka przede wszystkim o przyjaźni, ale też o tym, że nigdy nie należy się poddawać, że nasze pochodzenie, nazwisko, krew, która w nas płynie nie muszą determinować tego kim jesteśmy ani kim zostaniemy w...

Piękna powieść. Mimo że jest to raczej młodzieżówka, znalazłam w niej całe morze emocji. Momentami wzruszenie mocno chwytało mnie za gardło i zdarzyło mi się uronić kilka łez. Autor zdecydowanie potrafi oddać emocje swoich bohaterów przy okazji targając emocjami czytelnika. Samotność, depresja, brak poczucia własnej wartości, pierwsza miłość, prawdziwa przyjaźń, przemoc domowa, głębokie rozterki i bycie widzianym przez pryzmat grzechów ojca- to wszystko i jeszcze więcej można znaleźć w tej niesamowitej powieści.

Jest to historia trojga przyjaciół, którzy bardzo się od siebie różnią- sytuacją domową, zainteresowaniami, planami na przyszłość. A jednak są ze sobą związani bardzo mocno i inspirują się nawzajem. Pomagają sobie jak tylko mogą w trudnych sytuacjach- grupka outsiderów, pośród szyderstw pozostałych nastolatków z miasteczka, w którym mieszkają. Nie sądziłam, że taka z pozoru nieskomplikowana historia może zawierać w sobie taki ładunek emocjonalny i tak pochłonąć w czytaniu.

Piękna powieść. Mimo że jest to raczej młodzieżówka, znalazłam w niej całe morze emocji. Momentami wzruszenie mocno chwytało mnie za gardło i zdarzyło mi się uronić kilka łez. Autor zdecydowanie potrafi oddać emocje swoich bohaterów przy okazji targając emocjami czytelnika. Samotność, depresja, brak poczucia własnej wartości, pierwsza miłość, prawdziwa przyjaźń, przemoc...

8.5 naprawdę bardzo motywująca i przyjemna książka serdecznie polecam

8.5 naprawdę bardzo motywująca i przyjemna książka serdecznie polecam

Historia skupia się na życiu i problemach trzech nastolatków. Dilla, który od kilkunastu miesięcy tylko egzystuje, stoi na rozdrożu i żadna decyzja jaką podejmie nie przynosi poczucia ulgi czy szczęścia.
Lydii, twórczej artystki która pragnie wyrwać się z małego miasteczka i pokazać światu i innym, że warto mieć marzenia.
Oraz Travisa, który dzięki ukochanej serii książkowej czuje że żyje.
Troje różnych ludzi, łączy przyjaźń i ukryte pragnienia, których nie akceptują inni.
Cała magia tej książki polega na tym, że utożsamiamy się z każdym z bohaterów. To może być nawet jedna cecha, ale czujemy emocjonalną więź i przeżywamy wszystko tak samo jak główni bohaterowie.
Ta książka jest trudna, nie jest wypełniona cukierkowatymi schematami i otwiera w nas miejsca, do których nie chcemy już wracać.
"Uważam, że życie człowieka to coś więcej niż suma fragmentów".
Ta historia mną wstrząsnęła, a pisząc dla Was tę recenzję czuję ją nadal w swoim sercu. Brak mi słów, dlatego mam nadzieję, że ktoś z Was da jej szansę lub zrobi re-read bo jest tego warta.

Historia skupia się na życiu i problemach trzech nastolatków. Dilla, który od kilkunastu miesięcy tylko egzystuje, stoi na rozdrożu i żadna decyzja jaką podejmie nie przynosi poczucia ulgi czy szczęścia.
Lydii, twórczej artystki która pragnie wyrwać się z małego miasteczka i pokazać światu i innym, że warto mieć marzenia.
Oraz Travisa, który dzięki ukochanej serii...

To mądra opowieść dla nastolatków jak znaleźć w sobie siłę, sięgnąć po niedostępne marzenia, odważyć się żyć inaczej niż rodzice, niż oczekuje tego środowisko. Historia trójki przyjaciół Dilla, Lydii i Travisa, którzy nie są akceptowani przez rówieśników, mieszkają w beznadziejnym dla nich miejscu bez perspektyw a w dodatku życie rodzinne Dilla i Travisa mocno odbiega od normalności.
Piękna, mocna, prawdziwa, wartościowa. Choć dzieje się na południu Stanów Zjednoczonych to można przenieść na każdy grunt. Niech będzie motywacją dla młodzieży i lekcją dla rodziców.
Jedyne moje zastrzeżenie jest do tłumaczenia z angielskiego, w kilku momentach jest tak dosłowne, że w języku polskim traci sens i płynność. Za to grafika i wężowa skóra okładki są mistrzowskie!

To mądra opowieść dla nastolatków jak znaleźć w sobie siłę, sięgnąć po niedostępne marzenia, odważyć się żyć inaczej niż rodzice, niż oczekuje tego środowisko. Historia trójki przyjaciół Dilla, Lydii i Travisa, którzy nie są akceptowani przez rówieśników, mieszkają w beznadziejnym dla nich miejscu bez perspektyw a w dodatku życie rodzinne Dilla i Travisa mocno odbiega od...

Spodziewałam się lekkiej, przyjemnej i niewymagającej lektury. Dostałam znacznie więcej.

"Król węży" to książka o wkraczaniu w dorosłość przez mieszkańców małej miejscowości na południu Stanów Zjednoczonych. Miejsce akcji nie tylko nadaje szczególny klimat, ale ma na nią duży wpływ. Nasuwa się bowiem pytanie czy o życiu człowieka decyduje to, gdzie się urodził bądź kim byli jego przodkowie. Jest to jedna z wielu refleksji, które pojawiają się w książce. Autor nie unika ważnych tematów takich jak strata, przemijanie, przeznaczenie czy religia. Pod osłoną zwykłej opowieści o dorastaniu kryje się coś znacznie większego, niekiedy szokującego i przerażającego.

Stopniowo poznajemy trójkę głównych bohaterów - Dilla, Lydię i Travisa. Troje młodych ludzi, którzy nie mogą skupić się na "tu i teraz", ponieważ walczą z demonami przeszłości lub obawiają się o swoją przyszłość. Każde z nich jest odmienną postacią żyjącą w innych warunkach, choć w tym samym miejscu na świecie. Łączy ich między innymi wyobcowanie w środowisku szkolnym, które doprowadziło do nawiązania relacji między tą trójką młodych ludzi. Dill, Lydia i Travis to bohaterowie pełni, autentyczni, mający swoją osobowość i wyróżniający się. Na szczęście nie wiodą oni życia w oderwanym od rzeczywistości świecie, gdzie w wieku siedemnastu lat są całkowicie samodzielni i niezależni. Wręcz przeciwnie, istotną rolę w ich życiu pełnią rodzice, a relacje z nimi są naprawdę złożone.
Rzadko zdarza mi się tak przywiązać do bohaterów, aby odczuwać smutek przy ich porażkach i radość przy sukcesach na tyle mocno, by naprawdę się wzruszać. Ku mojemu zdziwieniu miało to jednak miejsce podczas lektury "Króla węży", przez co w tej pozycji szczególnie doceniam kreację postaci.

"Król węży" ma w sobie coś, czego nie potrafię do końca określić, a co wywołało we mnie niezwykle silne emocje. Z pewnością trafia więc do moich ulubieńców.

Spodziewałam się lekkiej, przyjemnej i niewymagającej lektury. Dostałam znacznie więcej.

"Król węży" to książka o wkraczaniu w dorosłość przez mieszkańców małej miejscowości na południu Stanów Zjednoczonych. Miejsce akcji nie tylko nadaje szczególny klimat, ale ma na nią duży wpływ. Nasuwa się bowiem pytanie czy o życiu człowieka decyduje to, gdzie się urodził bądź kim...

Opowieść o trojgu nastolatków z małego miasteczka w Tennessee, którzy borykają się z typowymi dla nastolatków problemami, z zaściankowością i małomiasteczkowością rówieśników i sąsiadów oraz problemami (zarówno typowymi jak i nietypowymi) rodzinnymi. Miejscami smutna, miejscami straszna, w ogólnym ostatecznym wydźwięku jednak dająca nadzieję, że życie może być lepsze. Nie żałuję czasu poświęconego na lekturę.

Opowieść o trojgu nastolatków z małego miasteczka w Tennessee, którzy borykają się z typowymi dla nastolatków problemami, z zaściankowością i małomiasteczkowością rówieśników i sąsiadów oraz problemami (zarówno typowymi jak i nietypowymi) rodzinnymi. Miejscami smutna, miejscami straszna, w ogólnym ostatecznym wydźwięku jednak dająca nadzieję, że życie może być lepsze. Nie...

Ta książka emocjonalnie "wbiła mnie w fotel", i to zdawałoby się bez jakiejś większej przyczyny. Zaczynając czytać " Króla węży" tak naprawdę nie oczekiwałam, historii, która zagra na moich emocjach, i to z taką siłą...

Trójka przyjaciół, dość eklektyczne trio. Banał prawda?
Otóż nie w tym przypadku, trójka przyjaciół... Trzy historie, z czego dwie dalekie od siekanki.
Diliard i Travis zmagają się z rzeczywistością, która chce ich stłamsić, obaj żyją pod ogromną presją otoczenia i oczekiwań które łagodnie da się określić chyba jedynie słowem wygórowane, starając się unieść, niesprawiedliwe osądy - za nie swoje winy.
Lydia, jej życie różni się diametralnie od życia jej najlepszych przyjaciół, choć ona długo nie zdaje sobie z tego sprawy. Lydia ma to czego nie mają pozostali bohaterowie - kochający dom i rodzinę która ją wspiera.

To mądra historia o przyjaźni i odwadze, choć nie w klasycznym znaczeniu tego słowa, walce o siebie, próbie zerwania z tłamszącym toksycznym otoczeniem. Opowieść o ucieczce w marzenia, i o tym jak życie bywa niesprawiedliwe.

To co mnie urzekło w tej książce, to niezwykle emocjonalne jej oddziaływanie, postacie, które są takie "prawdziwe"w tym z czego pragną się wyrwać.
Ale postacią która wydała mi się najbardziej tragiczna, ale i najbardziej odważna był Dill , który musiał wyrwać się z pod toksycznego wpływu swojej rodziny i jej "wypaczonego religijnego fanatyzmu", który mi kojarzył się z sektą.

Nie spodziewałam się, że będzie to tak dobra i mądra książka, pełna emocji, a jednocześnie bardzo realistyczna.
To opowieść, o tym jak bardzo kształtuje nas otoczenie i że kochająca rodzina i bezpieczny dom, - to szczęście w życiu.
( Szkoda, że Lydia uświadamia sobie późno jak inna i jest jej perspektywa. Bardzo polubiłam postacie jej rodziców, za ich mądrość życiową i ciepło.)

Ta książka emocjonalnie "wbiła mnie w fotel", i to zdawałoby się bez jakiejś większej przyczyny. Zaczynając czytać " Króla węży" tak naprawdę nie oczekiwałam, historii, która zagra na moich emocjach, i to z taką siłą...

Trójka przyjaciół, dość eklektyczne trio. Banał prawda?
Otóż nie w tym przypadku, trójka przyjaciół... Trzy historie, z czego dwie dalekie od...

Borze liściasty, jaka to jest dobra książka. Po pierwsze bardzo dobrze napisana, po drugie niesamowicie prawdziwa, po trzecie mocna, po czwarte z bardzo dobrym przesłaniem.
Czyta się błyskawicznie, bohaterowie są autentyczni, a każdy z nich mierzy się z własnymi problemami. W pewnym momencie fabuła uderza w nas takim zwrotem akcji, że pęka serce. Jednak nie jest to standardowy smut o trudnej młodzieży. Są dowcipne dialogi, które skutecznie pozwalają odetchnąć, gdy sytuacja robi się ciężka.

Super książka, 10/10, a tą oceną nie szafuję za bardzo. Doskonała.

Borze liściasty, jaka to jest dobra książka. Po pierwsze bardzo dobrze napisana, po drugie niesamowicie prawdziwa, po trzecie mocna, po czwarte z bardzo dobrym przesłaniem.
Czyta się błyskawicznie, bohaterowie są autentyczni, a każdy z nich mierzy się z własnymi problemami. W pewnym momencie fabuła uderza w nas takim zwrotem akcji, że pęka serce. Jednak nie jest to...

3 nastolatków mierzy się ze swoimi problemami. Książka zawiera dużo mądrych sentencji.

3 nastolatków mierzy się ze swoimi problemami. Książka zawiera dużo mądrych sentencji.