Król węży

Opowieść o trojgu nastolatków z małego miasteczka w Tennessee, którzy borykają się z typowymi dla nastolatków problemami, z zaściankowością i małomiasteczkowością rówieśników i sąsiadów oraz problemami (zarówno typowymi jak i nietypowymi) rodzinnymi. Miejscami smutna, miejscami straszna, w ogólnym ostatecznym wydźwięku jednak dająca nadzieję, że życie może być lepsze. Nie żałuję czasu poświęconego na lekturę.

Opowieść o trojgu nastolatków z małego miasteczka w Tennessee, którzy borykają się z typowymi dla nastolatków problemami, z zaściankowością i małomiasteczkowością rówieśników i sąsiadów oraz problemami (zarówno typowymi jak i nietypowymi) rodzinnymi. Miejscami smutna, miejscami straszna, w ogólnym ostatecznym wydźwięku jednak dająca nadzieję, że życie może być lepsze. Nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ta książka emocjonalnie "wbiła mnie w fotel", i to zdawałoby się bez jakiejś większej przyczyny. Zaczynając czytać " Króla węży" tak naprawdę nie oczekiwałam, historii, która zagra na moich emocjach, i to z taką siłą...

Trójka przyjaciół, dość eklektyczne trio. Banał prawda?
Otóż nie w tym przypadku, trójka przyjaciół... Trzy historie, z czego dwie dalekie od siekanki.
Diliard i Travis zmagają się z rzeczywistością, która chce ich stłamsić, obaj żyją pod ogromną presją otoczenia i oczekiwań które łagodnie da się określić chyba jedynie słowem wygórowane, starając się unieść, niesprawiedliwe osądy - za nie swoje winy.
Lydia, jej życie różni się diametralnie od życia jej najlepszych przyjaciół, choć ona długo nie zdaje sobie z tego sprawy. Lydia ma to czego nie mają pozostali bohaterowie - kochający dom i rodzinę która ją wspiera.

To mądra historia o przyjaźni i odwadze, choć nie w klasycznym znaczeniu tego słowa, walce o siebie, próbie zerwania z tłamszącym toksycznym otoczeniem. Opowieść o ucieczce w marzenia, i o tym jak życie bywa niesprawiedliwe.

To co mnie urzekło w tej książce, to niezwykle emocjonalne jej oddziaływanie, postacie, które są takie "prawdziwe"w tym z czego pragną się wyrwać.
Ale postacią która wydała mi się najbardziej tragiczna, ale i najbardziej odważna był Dill , który musiał wyrwać się z pod toksycznego wpływu swojej rodziny i jej "wypaczonego religijnego fanatyzmu", który mi kojarzył się z sektą.

Nie spodziewałam się, że będzie to tak dobra i mądra książka, pełna emocji, a jednocześnie bardzo realistyczna.
To opowieść, o tym jak bardzo kształtuje nas otoczenie i że kochająca rodzina i bezpieczny dom, - to szczęście w życiu.
( Szkoda, że Lydia uświadamia sobie późno jak inna i jest jej perspektywa. Bardzo polubiłam postacie jej rodziców, za ich mądrość życiową i ciepło.)

Ta książka emocjonalnie "wbiła mnie w fotel", i to zdawałoby się bez jakiejś większej przyczyny. Zaczynając czytać " Króla węży" tak naprawdę nie oczekiwałam, historii, która zagra na moich emocjach, i to z taką siłą...

Trójka przyjaciół, dość eklektyczne trio. Banał prawda?
Otóż nie w tym przypadku, trójka przyjaciół... Trzy historie, z czego dwie dalekie od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Borze liściasty, jaka to jest dobra książka. Po pierwsze bardzo dobrze napisana, po drugie niesamowicie prawdziwa, po trzecie mocna, po czwarte z bardzo dobrym przesłaniem.
Czyta się błyskawicznie, bohaterowie są autentyczni, a każdy z nich mierzy się z własnymi problemami. W pewnym momencie fabuła uderza w nas takim zwrotem akcji, że pęka serce. Jednak nie jest to standardowy smut o trudnej młodzieży. Są dowcipne dialogi, które skutecznie pozwalają odetchnąć, gdy sytuacja robi się ciężka.

Super książka, 10/10, a tą oceną nie szafuję za bardzo. Doskonała.

Borze liściasty, jaka to jest dobra książka. Po pierwsze bardzo dobrze napisana, po drugie niesamowicie prawdziwa, po trzecie mocna, po czwarte z bardzo dobrym przesłaniem.
Czyta się błyskawicznie, bohaterowie są autentyczni, a każdy z nich mierzy się z własnymi problemami. W pewnym momencie fabuła uderza w nas takim zwrotem akcji, że pęka serce. Jednak nie jest to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

3 nastolatków mierzy się ze swoimi problemami. Książka zawiera dużo mądrych sentencji.

3 nastolatków mierzy się ze swoimi problemami. Książka zawiera dużo mądrych sentencji.

Pokaż mimo to

Jak często dorośli się mylą, jak często ich dzieci mają więcej odwagi niż oni i wreszcie jak często zostawiamy dzieci bez wsparcia. Tak ksiazka to obraz ogromnego spustoszenia w sercach i duszach dzieci, który jest właśnie dziełem dorosłych. Chociaż autor znalazł też iskierkie nadziei, dał im przyjaźń.
Polecam

Jak często dorośli się mylą, jak często ich dzieci mają więcej odwagi niż oni i wreszcie jak często zostawiamy dzieci bez wsparcia. Tak ksiazka to obraz ogromnego spustoszenia w sercach i duszach dzieci, który jest właśnie dziełem dorosłych. Chociaż autor znalazł też iskierkie nadziei, dał im przyjaźń.
Polecam

Pokaż mimo to

Nie jest prawdą, że jest to książka dla tylko dla młodzieży. To wspaniała opowieść o przyjaźni ale przede wszystkim o próbach przezwyciężenia przeciwności i zmaganiu się z prądem przykrej rzeczywistości, na jaką jest się skazanym.
Ukazuje jak łatwo dać się pogrążyć w ciemności narzuconego losu, ale też wskazuje, że wypłynięcie na powierzchnię jest możliwe, wymaga dużej determinacji i ogromnych nakładów pracy ale jest warte podejmowanych wysiłków.
Bardzo mocno zaangażowałam się emocjonalnie w tę książkę. Historia chociaż wydaje się dość prosta, schematyczna, porusza wiele bardzo istotnych tematów.
Na przykładzie Dilla obserwujemy okrutną przemoc psychiczną, podającą niemal z każdej strony: szkoły, członków wspólnoty, sąsiadów ale przede wszystkim własnych rodziców.

Nie jest prawdą, że jest to książka dla tylko dla młodzieży. To wspaniała opowieść o przyjaźni ale przede wszystkim o próbach przezwyciężenia przeciwności i zmaganiu się z prądem przykrej rzeczywistości, na jaką jest się skazanym.
Ukazuje jak łatwo dać się pogrążyć w ciemności narzuconego losu, ale też wskazuje, że wypłynięcie na powierzchnię jest możliwe, wymaga dużej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

*NOTATKA PRYWATNA*
Najlepiej chyba trafi do młodzieży 13-18 lat.
Bohaterowie z dziwnej, dziwno-patologicznej i nierealnie-idealnej rodziny. Jednak nie są dziwni, lubimy ich, całkiem fajnie nakreślone postaci i ich przeżycia.,
Każdy rozdział niby z perspektywy jednego z trojga bohaterów ale nie odczułam, by sie szczególnie różniły.
Mała mieścina, piętno ciążące na rodzinie, kontakty z rodzicami, strata bliskiej osoby, depresja, walka o własną tożsamość, planowanie przyszłości po liceum,miłość,hobby. Czyli rzeczy dotyczace licealistów.
Książka raczej z kręgu obyczajowych, choć nie jest mdła ani nudna.
Kilka momentów z nieco większym napięciem.

*NOTATKA PRYWATNA*
Najlepiej chyba trafi do młodzieży 13-18 lat.
Bohaterowie z dziwnej, dziwno-patologicznej i nierealnie-idealnej rodziny. Jednak nie są dziwni, lubimy ich, całkiem fajnie nakreślone postaci i ich przeżycia.,
Każdy rozdział niby z perspektywy jednego z trojga bohaterów ale nie odczułam, by sie szczególnie różniły.
Mała mieścina, piętno ciążące na rodzinie,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem dlaczego, ale byłam przekonana, że będzie to fantastyka. Jednak otrzymałam young adult z krwi i kości. Bardzo w stylu książek Johna Greena, ale na pewno nie była to kopia.

Nie czyta się tej książki za szybko, pewnie przez natłok poważnych tematów, które sprawiają, że co jakiś czas trzeba ochłonąć. Nie jest to też pozycja z nie wiadomo jak szybką akcją. Mimo to, jednak była dobra.

Autor opowiada o takich tematach i pisze w taki sposób, że otrzymujemy coś innego, coś nowego. Nawet jeśli podobne motywy się już pojawiły, to i tak nie czujemy, że gdzieś to już czytaliśmy.

Nie jest to też pozycja, która wbiła mnie w fotel. Był pewien moment, który mnie zaskoczył, ale mimo wszytsko przez brak akcji, nie ma tu momentów wbijających w fotel.

Mimo to jest to fajna młodzieżówka i więcej osób powinno sie nią zainteresować.

Nie wiem dlaczego, ale byłam przekonana, że będzie to fantastyka. Jednak otrzymałam young adult z krwi i kości. Bardzo w stylu książek Johna Greena, ale na pewno nie była to kopia.

Nie czyta się tej książki za szybko, pewnie przez natłok poważnych tematów, które sprawiają, że co jakiś czas trzeba ochłonąć. Nie jest to też pozycja z nie wiadomo jak szybką akcją. Mimo to,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mam wielką słabość do stylu Zentnera, jest taki piękny, prosty, ale w taki poetycki sposób.

Mam wielką słabość do stylu Zentnera, jest taki piękny, prosty, ale w taki poetycki sposób.

Pokaż mimo to

Od czasu „Morza spokoju” nie było nic równie emocjonalnego...

Wczoraj tymi słowami dzieliłem się z pewną osobą, wczoraj też dotarłem do ostatnich stron tej wyjątkowej ze wszech miar opowieści o sile przyjaźni, o wzajemnych relacjach młodych ludzi, która poruszyła mnie bardziej, niż mógłbym zdawać sobie z tego sprawę. Wczoraj również długo nie mogłem zasnąć, gdyż nadmiar emocji był jak wzburzony ocean, który po gwałtownym sztormie dłuższej potrzebuje chwili, aby uspokoić swe wody.

Nie tak dawno zapomniana przez Boga i ludzi malutka osada na odległej Alasce, dziś Forrestville w stanie Tennessee, który nie zapisał się pozytywnie w historii młodego amerykańskiego narodu. To właśnie tu mniej lub bardziej udany żywot splata losy trójki przyjaciół - Lydia, Dill i Travis. W swej inności, w określonym spojrzeniu na otaczający ich świat odnajdują wspólną pasję przeżywania prostych chwil w życiu dzięki wsparciu i wzajemnej motywacji.

https://internetowacela.blogspot.com/

Od czasu „Morza spokoju” nie było nic równie emocjonalnego...

Wczoraj tymi słowami dzieliłem się z pewną osobą, wczoraj też dotarłem do ostatnich stron tej wyjątkowej ze wszech miar opowieści o sile przyjaźni, o wzajemnych relacjach młodych ludzi, która poruszyła mnie bardziej, niż mógłbym zdawać sobie z tego sprawę. Wczoraj również długo nie mogłem zasnąć, gdyż nadmiar...

więcej

mniej

Pokaż mimo to