Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zdecydowanie jedna z najważniejszych książę w moim życiu.

Zdecydowanie jedna z najważniejszych książę w moim życiu.

Jak dla mnie zbyt nierówne, aczkolwiek ciekawe

Jak dla mnie zbyt nierówne, aczkolwiek ciekawe

Był listopadowy wieczór. Zimno. Podmuchy wiatru uginały drzewa stojące przed kamienicą. Deszcz zacinał prosto w okno. Wreszcie miał chwilę spokoju. Mimo późnego wieczoru, zrobił sobie czarna kawę, usiadł na kanapie i czytał...
Czytał o morzach, o ludziach którzy dzielnie zmagali się z pogodą, przed którą teraz jego chroniła poniemiecka cegła i dachówka.
Czytał i jakby tam był....

Niesamowita przygoda. Cudnie wydana. Była to jakby druga część "Atlasu Wysp Odległych".

Wiele myśli tłukło się po głowie po odłożeniu Atlasu na bok.

Ale najważniejsza była taka:
Czy będzie część trzecia?

Był listopadowy wieczór. Zimno. Podmuchy wiatru uginały drzewa stojące przed kamienicą. Deszcz zacinał prosto w okno. Wreszcie miał chwilę spokoju. Mimo późnego wieczoru, zrobił sobie czarna kawę, usiadł na kanapie i czytał...
Czytał o morzach, o ludziach którzy dzielnie zmagali się z pogodą, przed którą teraz jego chroniła poniemiecka cegła i dachówka.
Czytał i jakby tam...

Konkretna, ale czasami pisana nieprzystępnym językiem

Konkretna, ale czasami pisana nieprzystępnym językiem

Doceniam ogrom pracy włożony w napisanie tej biografii. Wydaje się że naprawdę można zgłębić postać, choć chwilowo zbytnie wdawanie się w szczegóły - męczyło.

Doceniam ogrom pracy włożony w napisanie tej biografii. Wydaje się że naprawdę można zgłębić postać, choć chwilowo zbytnie wdawanie się w szczegóły - męczyło.

Bardzo ciekawa. Szczególnie gdy na Dolnym Śląsku z niewiadomych wcześniej przyczyn spotykasz ludzi o nazwiskach typu Anagnostopulos mówiących biegle po polsku.

Bardzo ciekawa. Szczególnie gdy na Dolnym Śląsku z niewiadomych wcześniej przyczyn spotykasz ludzi o nazwiskach typu Anagnostopulos mówiących biegle po polsku.

Mam wrażenie że autor mimo braku zasobu historii chciał napisać książkę na temat wyspy Man. I trzeba przyznać że mu to wyszło. To kolejna przeczytana przeze mnie książka Dionizosa Sturisa i muszę przyznać że po rozczarowujących "Gorzkich pomarańczach", było tylko lepiej. Dobry klimat.

Mam wrażenie że autor mimo braku zasobu historii chciał napisać książkę na temat wyspy Man. I trzeba przyznać że mu to wyszło. To kolejna przeczytana przeze mnie książka Dionizosa Sturisa i muszę przyznać że po rozczarowujących "Gorzkich pomarańczach", było tylko lepiej. Dobry klimat.

Wspaniała inicjatywa. Ale chyba nie pod wszystkimi pomysłami mógłbym się podpisać. Niemniej jednak warta polecenia. Do dyskusji

Wspaniała inicjatywa. Ale chyba nie pod wszystkimi pomysłami mógłbym się podpisać. Niemniej jednak warta polecenia. Do dyskusji

Dobry wstęp przed finansową fortecą

Dobry wstęp przed finansową fortecą

Mnóstwo ciekawych informacji. Dobre, chronologiczne przedstawienie biografii

Mnóstwo ciekawych informacji. Dobre, chronologiczne przedstawienie biografii

Mam problem z tą autorką. Bo pomysły na fabułę ma naprawdę ciekawe, ale styl pozostawia niestety wiele do życzenia...

Mam problem z tą autorką. Bo pomysły na fabułę ma naprawdę ciekawe, ale styl pozostawia niestety wiele do życzenia...

Jakkolwiek temat ważny i ciekawy, to jednak narracja skupiająca się na emocjach autorki, trochę przyćmiewa powagę problemu. Szkoda...

Jakkolwiek temat ważny i ciekawy, to jednak narracja skupiająca się na emocjach autorki, trochę przyćmiewa powagę problemu. Szkoda...

Mam nieodparte wrażenie że już tu kiedyś byłem.... A może się tu urodziłem? Dla osób wychowanych na "ziemiach odzyskanych", którzy przeżyli tu całe swoje 30-letnie życie, poniższe słabe opinie wydadzą się kompletnie niezrozumiałe. Bo ile razy wracając do domu przez Ostbahn, patrząc się na dolinę Netze, nie wypowiedziało się (może nie tymi słowami): Mein Gott, jak pięknie.

Mam nieodparte wrażenie że już tu kiedyś byłem.... A może się tu urodziłem? Dla osób wychowanych na "ziemiach odzyskanych", którzy przeżyli tu całe swoje 30-letnie życie, poniższe słabe opinie wydadzą się kompletnie niezrozumiałe. Bo ile razy wracając do domu przez Ostbahn, patrząc się na dolinę Netze, nie wypowiedziało się (może nie tymi słowami): Mein Gott, jak...

Wspaniała!

Wspaniała!

Temat bardzo ciekawy, ale narracja jakoś do mnie nie przemawiała. Było w niej coś sztucznego

Temat bardzo ciekawy, ale narracja jakoś do mnie nie przemawiała. Było w niej coś sztucznego