Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po co pisać prozę, która mogłaby być rocznikiem statystycznym? Zgadzam się, że warto mówić o mizoginicznej rzeczywistości w Korei bo to chyba jedyny sposób aby coś zmienić. Ale wydaje mi się, że można to zrobić z jakimś literackim polotem, tymczasem książka te nie ma jakiejkolwiek wartości literackiej. Słaba fabuła, słaba warstwa językowa, zero metafor. Porywa dokładnie tak jak porywa rocznik statystyczny właśnie. Dla miłośnika statystyki i słów "procent", "odsetek", "X na dziesięć" to z pewnością powieść zasługująca na literackiego nobla.
Tak w ogóle to chyba żaden kraj na świecie do końca nie znalazł idealnego sposobu na pogodzenia macierzyństwa i kariery zawodowej kobiet.

Po co pisać prozę, która mogłaby być rocznikiem statystycznym? Zgadzam się, że warto mówić o mizoginicznej rzeczywistości w Korei bo to chyba jedyny sposób aby coś zmienić. Ale wydaje mi się, że można to zrobić z jakimś literackim polotem, tymczasem książka te nie ma jakiejkolwiek wartości literackiej. Słaba fabuła, słaba warstwa językowa, zero metafor. Porywa dokładnie tak...