Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niewiarygodne! Nieprawdopodobne! To ponoć bestseller (legimi) - jakim cudem?! Wieje nudą - mało powiedziane. To huragan nudy, strona redakcyjna jest bardziej frapująca... Nie polecam, nawet w kategorii książek lekkich i łatwych.

Niewiarygodne! Nieprawdopodobne! To ponoć bestseller (legimi) - jakim cudem?! Wieje nudą - mało powiedziane. To huragan nudy, strona redakcyjna jest bardziej frapująca... Nie polecam, nawet w kategorii książek lekkich i łatwych.

Chciałam przeczytać coś wakacyjnego, a jednocześnie dobrego. Tę książkę wyszukałam na TOP 100 na LC. Książka nie jest zła, ale żeby znalazła się wśród 100 najlepszych - to LEKKA przesada...
Główna bohaterka - wnerwiająca, główny bohater - powinien zostać świętym, za to ile cierpliwości miał do bohaterki...

Chciałam przeczytać coś wakacyjnego, a jednocześnie dobrego. Tę książkę wyszukałam na TOP 100 na LC. Książka nie jest zła, ale żeby znalazła się wśród 100 najlepszych - to LEKKA przesada...
Główna bohaterka - wnerwiająca, główny bohater - powinien zostać świętym, za to ile cierpliwości miał do bohaterki...

Cudnie ciepła książka. Może zbyt cukierkowa, zbyt nierealna, ale przesympatyczna szczególnie, gdy przeczytałam ją w noc sylwestrową.
ps. Tylko niech nie zrobią na jej podstawie filmu, bo aż boję się, że wszystko popsują... Lepiej czytać tę książkę i wyświetlać sobie film we własnej głowie.

Cudnie ciepła książka. Może zbyt cukierkowa, zbyt nierealna, ale przesympatyczna szczególnie, gdy przeczytałam ją w noc sylwestrową.
ps. Tylko niech nie zrobią na jej podstawie filmu, bo aż boję się, że wszystko popsują... Lepiej czytać tę książkę i wyświetlać sobie film we własnej głowie.

Świetny kryminał. Świetny, bo do końca nie wiadomo kto jest mordercą, mimo że ma się świadomość, że to ktoś z postaci, które w książce się przewijają, a nie będzie to nowa osoba, która znienacka objawi się na końcu historii.

Świetny kryminał. Świetny, bo do końca nie wiadomo kto jest mordercą, mimo że ma się świadomość, że to ktoś z postaci, które w książce się przewijają, a nie będzie to nowa osoba, która znienacka objawi się na końcu historii.

Cóż. Określenie "jestem zirytowana" jest bardzo łagodnym wyrażeniem emocji po przeczytaniu tej książki. Pierwsza połowa jeszcze ok. Ale druga część - NUDA, NUDA, NUDA!!! Wszystko co istotne można byłoby napisać na 2-3 stronach, litując się w ten sposób nad czytelnikiem i nie zamęczając go. W tej drugiej części wszystko kręci się wokół jedzenia, przeziębionych dzieci, co zupełnie nie jest istotne w całej historii.
Do tego wszystkiego główna bohaterka tak mnie denerwowała, że miałabym ochotę babą potrząsnąć, albo jeszcze lepiej kopnąć...gdziekolwiek, aby oprzytomniała. Zero asertywności. Ale może o to chodziło autorce, aby jej bohaterka właśnie taka była, więc tego się nie czepiam.
Czeka na mnie drugi tom tej książki. Ale na razie biorę się za inną książkę, bo drugiej nudnej z rzędu nie ścierpię.

Cóż. Określenie "jestem zirytowana" jest bardzo łagodnym wyrażeniem emocji po przeczytaniu tej książki. Pierwsza połowa jeszcze ok. Ale druga część - NUDA, NUDA, NUDA!!! Wszystko co istotne można byłoby napisać na 2-3 stronach, litując się w ten sposób nad czytelnikiem i nie zamęczając go. W tej drugiej części wszystko kręci się wokół jedzenia, przeziębionych dzieci, co...

Książka z fajną, wciągającą historią z zaskakującymi zwrotami akcji. I za to dałabym co najmniej 8 gwiazdek. Ale za błędy merytoryczne gwiazdki zabieram. Między innymi nielegalne i szczęśliwe przekroczenie granicy PRL na początku lat 50 było bardzo trudne, choć niektórym to się udało - fakt. Ale zrobienie tego 2 razy przez tę samą osobę, to cud wielki. Wyjazd z Polski ot tak sobie do Szkocji jednej z bohaterek to następny cud. Autorka mogła chociaż zrobić z tej bohaterki członkinię zespołu typu Mazowsze/Śląsk, która podczas wyjazdu zagranicznego po prostu uciekła za granicę i w ten sposób znalazła się w Szkocji. Mam także wątpliwości czy bohater mógł polecać spędzanie czasu w Bieszczadach. Musiałby poznać Bieszczady i jeździć tam jeszcze przez wojną, a nie był to wówczas rejon znany z turystyki. W tamtej "okolicy"prędzej jeździło się na Huculszczyznę, a z gór to i tak najbardziej modne były Tatry. No i jeszcze wiele innych błędów, które rażą, a zostały wyłapane przez innych czytelników. Z jednej strony autorka przyznaje się, że korzystała ze źródeł historycznych, co się chwali, ale z drugiej strony, sądzę że niechcący "przemyciła" sporo błędów. A już najbardziej mnie raziły wulgaryzmy - zupełnie nie na miejscu, niepotrzebne i nie adekwatne do sytuacji. Przez to książka na pewno nie może leżeć na półce w dziale "literatura piękna". Może warto poprawić tę książkę, dać do zrecenzowania historykowi, albo chociaż osobie, która po prostu pamięta tamte czasy i wówczas przygotować nowe, poprawione wydanie pod nowym tytułem?

Książka z fajną, wciągającą historią z zaskakującymi zwrotami akcji. I za to dałabym co najmniej 8 gwiazdek. Ale za błędy merytoryczne gwiazdki zabieram. Między innymi nielegalne i szczęśliwe przekroczenie granicy PRL na początku lat 50 było bardzo trudne, choć niektórym to się udało - fakt. Ale zrobienie tego 2 razy przez tę samą osobę, to cud wielki. Wyjazd z Polski ot...

Cudna książka! Bardzo naładowana emocjami. Do tego stopnia, że wychodzą one z bohaterów i wciskają się w czytelnika. Historia o nastolatkach, ale dla każdego, bez względu na wiek. Dla nastolatków, aby wiedzieli, co może ich spotkać, dla starszych, aby sobie przypomnieli jak to było, dla rodziców, aby zdawali sobie sprawę co może się dziać z ich dziećmi. Brawo dla autorki za to, że tak bardzo prawdziwie oddała to, co kłębi się w głowach młodych ludzi. Dorośli, mimo że kiedyś byli młodzi, zapominają jak to było...

Cudna książka! Bardzo naładowana emocjami. Do tego stopnia, że wychodzą one z bohaterów i wciskają się w czytelnika. Historia o nastolatkach, ale dla każdego, bez względu na wiek. Dla nastolatków, aby wiedzieli, co może ich spotkać, dla starszych, aby sobie przypomnieli jak to było, dla rodziców, aby zdawali sobie sprawę co może się dziać z ich dziećmi. Brawo dla autorki za...

Od autora, Nicholasa Sparksa oczekiwałam czegoś bardziej niepowtarzalnego. Początkowa ponad połowa książki nudnawa. Całość bardzo przewidywalna - od razu przewidziałam rolę każdego bohatera oraz epilog. Jak już nie ma ktoś żadnej innej książki pod ręką - można przeczytać, ale "zabijać się" o nią nie ma po co.

Od autora, Nicholasa Sparksa oczekiwałam czegoś bardziej niepowtarzalnego. Początkowa ponad połowa książki nudnawa. Całość bardzo przewidywalna - od razu przewidziałam rolę każdego bohatera oraz epilog. Jak już nie ma ktoś żadnej innej książki pod ręką - można przeczytać, ale "zabijać się" o nią nie ma po co.

Książka dobra, szybko się czyta. W drugiej część trochę nudnawe dialogi. Ale przede wszystkim nie mogę darować autorce spoilerowania własnej książki! Książka zaczyna się od prologu, który tak naprawdę jest epilogiem, bo przedstawia scenę rozgrywającą się 3 lata po wydarzeniach, które stanowią główną historię. To jakaś nowa moda pisania takich prologo-epilogów czy epilogo-prologów. Nie rozumiem "co autor miał na myśli" robiąc coś takiego. Radzę więc tym, którzy jeszcze nie czytali książki, aby prolog przeczytali na końcu. Bo choć można przewidzieć zakończenie, to jednak co innego znać je na początku, a co innego dowiedzieć się chronologicznie.

Książka dobra, szybko się czyta. W drugiej część trochę nudnawe dialogi. Ale przede wszystkim nie mogę darować autorce spoilerowania własnej książki! Książka zaczyna się od prologu, który tak naprawdę jest epilogiem, bo przedstawia scenę rozgrywającą się 3 lata po wydarzeniach, które stanowią główną historię. To jakaś nowa moda pisania takich prologo-epilogów czy...

Nieeeeeeee!
Bohatersko doszłam do 150 strony. Po takim dystansie zasłużyłam, aby dalej ta książka przestała mnie męczyć.
Podpisuję się pod opiniami wszystkich osób, które dały tej książce <4 gwiazdki.

Nieeeeeeee!
Bohatersko doszłam do 150 strony. Po takim dystansie zasłużyłam, aby dalej ta książka przestała mnie męczyć.
Podpisuję się pod opiniami wszystkich osób, które dały tej książce <4 gwiazdki.

Dziwna ta książka.
Myślę, że osoby bardzo wierzące są w stanie ją przeczytać. Innym się nie uda, albo przeczytają i nie będą zadowoleni. Albo się mylę... Według mnie wpadała w dewotyzm, który drażnił.
Z tą książką troche jak np. ze Świadkiem Jehowy, który zaczepia na ulicy, żeby porozmawiać. Jest "uduchowiona", są w niej wciąż odwołania do Bibli tak jakoś dziwnie podane, że mnie tylko irytowały. Więc potraktowałam je jak Świadka Jehowy i podziękowałam, tzn. w książce te fragmenty omijałam. Ale niestety i to nie pomogło. Bohaterowie ok. 30-letni, a zachowywali się jak pensjonarki. Chciałoby się powiedzieć, że cała książka jak dla pensjonarek, ale nie chcę obrażać pensjonarek... Tak, zdecydowanie książka mi się nie podobała, mimo że autorka chciała przekazać coś ważnego czytelnikowi. Zrobiła to, ale w sposób który - patrz wyżej.

Dziwna ta książka.
Myślę, że osoby bardzo wierzące są w stanie ją przeczytać. Innym się nie uda, albo przeczytają i nie będą zadowoleni. Albo się mylę... Według mnie wpadała w dewotyzm, który drażnił.
Z tą książką troche jak np. ze Świadkiem Jehowy, który zaczepia na ulicy, żeby porozmawiać. Jest "uduchowiona", są w niej wciąż odwołania do Bibli tak jakoś dziwnie podane, że...

Książka w sam raz dla tych bardzo zapracowanych. Bo czy ta się ją szybko (...długość jednego wypełnienia pęcherza, albo jak kto woli między śniadaniem a drugim śniadaniem). Więc po jej skończeniu ci zapracowani mają świadomość, że w szaleństwie szybkiej codzienności znalazło się jeszcze czas na przeczytanie książki. Historia nieskomplikowana i mimo że gdy dotarłam do jej punktu kulminacyjnego przewidziałam dalszy bieg,to pozostawia uśmiech na twarzy.

Książka w sam raz dla tych bardzo zapracowanych. Bo czy ta się ją szybko (...długość jednego wypełnienia pęcherza, albo jak kto woli między śniadaniem a drugim śniadaniem). Więc po jej skończeniu ci zapracowani mają świadomość, że w szaleństwie szybkiej codzienności znalazło się jeszcze czas na przeczytanie książki. Historia nieskomplikowana i mimo że gdy dotarłam do jej...

Przeczytałam dwa rozdziały i ciepnęłam tę książkę w kąt. Później przypomniałam sobie, że czytałam inne książki tej autorki, które mi się podobały, wiec dałam drugą szansę i książce, i sobie. I to była bardzo dobra decyzja! Książka świetna. Pokazuje brudy życia, ale takie jest życie czasami...

Przeczytałam dwa rozdziały i ciepnęłam tę książkę w kąt. Później przypomniałam sobie, że czytałam inne książki tej autorki, które mi się podobały, wiec dałam drugą szansę i książce, i sobie. I to była bardzo dobra decyzja! Książka świetna. Pokazuje brudy życia, ale takie jest życie czasami...

Skończyłam i odetchnęłam,że to koniec! Ależ ta książka nierówna. Granica między dobrą częścią, a fatalną jest mniej więcej w połowie książki. Czytając tę pierwszą nawet myślałam, że ocenię książkę wysoko. Druga część okropnie zepsuła całość. Nudna - to za mało powiedziane. To relacja na temat tego co bohaterowie kupili (zwykle do zjedzenia), ugotowali, czego się napili i co zwiedzili. Nawet te relacje podróżnicze były byle jakie. W książce są także historie Polek, które wyjechały z Polski i żyją poza nią. Są to historie, które główna bohaterka zbiera do pisanej przez siebie książki. Są tak "porywające", że już ich nie pamiętam. No dobrze, uczciwie przyznam, że zapamiętałam pierwszą. Gdybym miała ocenić tę drugą książkę - z historiami Polek, także szału by nie było...

Skończyłam i odetchnęłam,że to koniec! Ależ ta książka nierówna. Granica między dobrą częścią, a fatalną jest mniej więcej w połowie książki. Czytając tę pierwszą nawet myślałam, że ocenię książkę wysoko. Druga część okropnie zepsuła całość. Nudna - to za mało powiedziane. To relacja na temat tego co bohaterowie kupili (zwykle do zjedzenia), ugotowali, czego się napili i co...

Super komedia. Sugeruje, aby przemyśleć czytanie tej książki w miejscu publicznym, bo grozi niekontrolowanymi wybuchami śmiechu. Ale w tej książce nie tylko chodzi o to, żeby się pośmiać. Morał przekazany dosłownie - warto się nad przekazanym problemem zastanowić. Książka napisana przez 2 autorki, których większość książek przeczytałam, a więc znam ich sposób pisania, mimo to nie potrafiłam odkryć, który fragment pisany był przez daną autorkę. Poza tym czytając, cały czas w głowie wyświetlał mi się film z tą historią. W rolach męskich widziałam Pawła Domagałę oraz Borysa Szyca...

Super komedia. Sugeruje, aby przemyśleć czytanie tej książki w miejscu publicznym, bo grozi niekontrolowanymi wybuchami śmiechu. Ale w tej książce nie tylko chodzi o to, żeby się pośmiać. Morał przekazany dosłownie - warto się nad przekazanym problemem zastanowić. Książka napisana przez 2 autorki, których większość książek przeczytałam, a więc znam ich sposób pisania, mimo...

Cudem dobrnęłam do końca i właściwie zła jestem, że nie przerwałam tej męki. Za kilka dni zapomnę o tej książce i na pewno nie będę umiała jej streścić - to opowieść, która na pewno nie zapisze się w mej pamięci. Opisana historia może i mogłaby się wydarzyć, ale podana została w taki nienaturalny sposób. Dialogi nienaturalne, myśli bohaterów nienaturalne (kto normalnie powiedziałby, że "poszedł do sklepu po produkty spożywcze" - stwierdzenie poprawne, ale nienaturalne, bo raczej mówimy, że idziemy po coś do zjedzenia - takich przykładów na każdej stronie mnóstwo).
Nie polecam.

Cudem dobrnęłam do końca i właściwie zła jestem, że nie przerwałam tej męki. Za kilka dni zapomnę o tej książce i na pewno nie będę umiała jej streścić - to opowieść, która na pewno nie zapisze się w mej pamięci. Opisana historia może i mogłaby się wydarzyć, ale podana została w taki nienaturalny sposób. Dialogi nienaturalne, myśli bohaterów nienaturalne (kto normalnie...

Przesympatyczna. Jak usiadłam, to przeczytałam i dopiero wówczas wstałam. Zalecam: zanim ktoś zabierze się za tę książkę, niech zrobi sobie duży kubek czegoś do picia, żeby nie musiał wstawać i odrywać się od czytania. Pewnie najlepiej czytałoby się ją w grudniu, w czasie Świąt, ja czytałam w czasie najbardziej odległym, bo w wakacje, ale i tak dało się odczuć świąteczną atmosferę. I nawet nie czepiam się tego, że jest wprost nieprawdopodobne, aby tylu bohaterów w jakiś sposób ze sobą związanych, znienacka na siebie wpadło. Może coś jest z tym rachunkiem prawdopodobieństwa, o którym wspomina autorka. Wszak prawdopodobieństwo, że trafi człowieka piorun jest jak 1: 400 000 000, że trafi nas dwukrotnie, prawdopodobieństwo wynosi 1: 16 000 000 000 000 000, a są osoby, które przeżyły to nawet 8 razy. Prawdopodobieństwo bez podania czasu, kiedy dane zdarzenie nastąpi nie ma sensu ;)

Przesympatyczna. Jak usiadłam, to przeczytałam i dopiero wówczas wstałam. Zalecam: zanim ktoś zabierze się za tę książkę, niech zrobi sobie duży kubek czegoś do picia, żeby nie musiał wstawać i odrywać się od czytania. Pewnie najlepiej czytałoby się ją w grudniu, w czasie Świąt, ja czytałam w czasie najbardziej odległym, bo w wakacje, ale i tak dało się odczuć świąteczną...

Powinien być wprowadzony zakaz czytania tej książki w miejscach publicznych! No chyba, że ktoś nie przejmuje się tym, że wszyscy się na niego gapią, bo co jakiś czas wybucha śmiechem. Historia opowiedziana zabawnie i jak zwykle u Magdaleny Witkiewicz zawierająca nie tylko opowieść, ale też morał.

Powinien być wprowadzony zakaz czytania tej książki w miejscach publicznych! No chyba, że ktoś nie przejmuje się tym, że wszyscy się na niego gapią, bo co jakiś czas wybucha śmiechem. Historia opowiedziana zabawnie i jak zwykle u Magdaleny Witkiewicz zawierająca nie tylko opowieść, ale też morał.

Nie lubię pisać złych recenzji, bo żal mi autora. Ale w wypadku tej książki nie mogę się pohamować. Historia zaczęła się nawet ciekawie, ale później okazało się, że jest do bólu przewidywalna. Druga część trochę przyspieszyła, ale nie do zdzierżenia było to grafomaństwo... Są wydawnictwa, które wydawało mi się, że nie pozwalają sobie na wydawanie złych książek. Tak zawsze myślałam m.in o "Prószyńskim". No to teraz wiem,że jest inaczej...

Nie lubię pisać złych recenzji, bo żal mi autora. Ale w wypadku tej książki nie mogę się pohamować. Historia zaczęła się nawet ciekawie, ale później okazało się, że jest do bólu przewidywalna. Druga część trochę przyspieszyła, ale nie do zdzierżenia było to grafomaństwo... Są wydawnictwa, które wydawało mi się, że nie pozwalają sobie na wydawanie złych książek. Tak zawsze...

Bardzo dowcipna.

Bardzo dowcipna.