Jesteśmy społecznością, która kocha książki

...Żyjemy w świecie, który sobie wymyślamy. Ustalamy sobie, co jest dobre, a co nie, rysujemy mapy znaczeń... A potem całe życie zmagamy się z tym, cośmy sobie wykoncypowali. Problem polega na tym, że każdy ma swoją wersję, i dlatego tak trudno się jest ludziom porozumieć.

...Żyjemy w świecie, który sobie wymyślamy. Ustalamy sobie, co jest dobre, a co nie, rysujemy mapy znaczeń... A potem całe życie zmagamy się...

Niech się pani nie martwi, pani Szuro. Nas w naszej historii tylko mordowali, nie ma miejsca na takich, co próbowali ratować, ani na takich, którzy się modlą i którzy nam wieszają ruczniki i poprawiają, jak ktoś zerwie. Nie dajemy swoim sprawiedliwym medali, nie sadzimy drzewek. Nie dajemy im też telewizorów. szczerze mówiąc, to w ogóle o nich nie pamiętamy. Może pani spać spokojnie.

Niech się pani nie martwi, pani Szuro. Nas w naszej historii tylko mordowali, nie ma miejsca na takich, co próbowali ratować, ani na takich,...

Gniew zawsze zostawia po sobie wiele pustego miejsca, w które natychmiast, jak powódź, wlewa się smutek i płynie wielką rzeką, bez początku i końca. Łzy, znowu odnowiły się ich źródła.

Gniew zawsze zostawia po sobie wiele pustego miejsca, w które natychmiast, jak powódź, wlewa się smutek i płynie wielką rzeką, bez początku ...

Często dochodzę do wniosku, że książki[...] nie zostają w naszej pamięci, a raczej zachowują się w naszym ciele. Można nawet rzec, że zapisują się znacznie głębiej, w samej podświadomości. Sądzę, że pewne zdania i opowieści, których zbyt dobrze nie pamiętam, okazują się dla mnie pomocą, gdy staję przed jakimś wyborem.

Często dochodzę do wniosku, że książki[...] nie zostają w naszej pamięci, a raczej zachowują się w naszym ciele. Można nawet rzec, że zapisu...

Dawne urazy są klatką, a talent to zamknięty w niej ptak. Rozbij klatkę, wypuść go i pozwól mu wzbić się wysoko.

Dawne urazy są klatką, a talent to zamknięty w niej ptak. Rozbij klatkę, wypuść go i pozwól mu wzbić się wysoko.

Człowiek żyje obok człowieka, kościół stoi przy cerkwi, dalej kiwa się Żyd i nic, jeno zgoda. Lata mijają, ludzie rodzą się i umierają jedni przy drugich [...]Aż tu nagle przychodzi ktoś uczony, z wielkiego świata przybywa, a że na wszystkim się zna, to i mówi, że w miejscowych problemach obeznany, choć nigdy na tej ziemi nie był. {...} i mówi, że ten sąsiad od dziś jest zły. Zawsze był zły, tylko oni tego nie wiedzieli, bo za prości są.

Człowiek żyje obok człowieka, kościół stoi przy cerkwi, dalej kiwa się Żyd i nic, jeno zgoda. Lata mijają, ludzie rodzą się i umierają jedni...

Czekanie stało się w tym zagruzowanym świecie jedyną możliwą czynnością, cała reszta przestała mieć znaczenie. Ludzie wypatrywali wiosny, jesieni, emerytury i śmierci. Wiedzieli, że ich życie się skończyło, że zostało im tylko to czekanie.

Czekanie stało się w tym zagruzowanym świecie jedyną możliwą czynnością, cała reszta przestała mieć znaczenie. Ludzie wypatrywali wiosny, je...

...zrozumiał, że sekret mistrza kryje się nie w jego surowości, bo nie był surowy, nie w jego niezniszczalności, bo nie był niezniszczalny, lecz w umiejętności przystosowania się do zmian i nieszczęść, do dźwigania się raz za razem z ruin.

...zrozumiał, że sekret mistrza kryje się nie w jego surowości, bo nie był surowy, nie w jego niezniszczalności, bo nie był niezniszczalny, ...

Mistrzowie są wspaniali, ale książki jeszcze lepsze. Ten, kto zebrał bibliotekę, ma tysiąc nauczycieli.

Mistrzowie są wspaniali, ale książki jeszcze lepsze. Ten, kto zebrał bibliotekę, ma tysiąc nauczycieli.