Prowadź swój pług przez kości umarłych

Po lekturze "Bieguni" podchodziłam ostrożnie do kolejnej lektury aktorki, ależ jakie pozytywne było moje rozczarowanie. Książka świetna trzymająca w napięciu po prostu warta przeczytania.

Po lekturze "Bieguni" podchodziłam ostrożnie do kolejnej lektury aktorki, ależ jakie pozytywne było moje rozczarowanie. Książka świetna trzymająca w napięciu po prostu warta przeczytania.

Pokaż mimo to

Bohaterkę w snach odwiedza Matka i Babka. Ubrane odświętnie.
Dodatkowo wszystkim nadaje imiona zgodne z tym, jakie ma z nimi skojarzenia i tak jej samochód nazywa się Samuraj (dla Policji Samuraj Suzuki :) ). Często też ludzie przekręcają jej nazwisko jakby robili dokładnie to samo.

Bohaterkę w snach odwiedza Matka i Babka. Ubrane odświętnie.
Dodatkowo wszystkim nadaje imiona zgodne z tym, jakie ma z nimi skojarzenia i tak jej samochód nazywa się Samuraj (dla Policji Samuraj Suzuki :) ). Często też ludzie przekręcają jej nazwisko jakby robili dokładnie to samo.

Pokaż mimo to

Ciekawy, dotykający nieco filozoficznych tematów kryminał, którego odbiór, jak mi się wydaje, jest w sporej części zależny od charakteru i podejścia czytelnika. Dotyka on bowiem problematyki stawiania życia ludzkiego na równi z życiem zwierzęcym w świecie gdzie wydaje się to już prawie nie możliwe. Postać narratorki jest dość nietuzinkowa i dla jednych wyda się dziwaczna lecz dla drugich może być wzorem do naśladowania. Walczy ona o prawa zwierząt do życia ścierając się z ludźmi dla których rola jeleni, lisów czy dzików ogranicza się do bycia pokarmem na ich niedzielnym talerzu lub współtworzenia puchowych kurtek. Równolegle do tego poprowadzone są wątki nagłych śmierci mieszkańców Kotliny Kłodzkiej, oraz astrologii która jest "konikiem" głównej bohaterki i która również zdaje się mieć wpływ na wydarzenia. Całość jest napisana przepięknym językiem - jednocześnie prostym i porywającym się na opisywanie wielu odległych, czy nawet egzystencjalnych myśli. Może ta książka nie zmieni was w wegetarian, ale myślę, że z pewnością zmusi do pewnych rozważań i zastanowień.

Ciekawy, dotykający nieco filozoficznych tematów kryminał, którego odbiór, jak mi się wydaje, jest w sporej części zależny od charakteru i podejścia czytelnika. Dotyka on bowiem problematyki stawiania życia ludzkiego na równi z życiem zwierzęcym w świecie gdzie wydaje się to już prawie nie możliwe. Postać narratorki jest dość nietuzinkowa i dla jednych wyda się dziwaczna...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wbrew opisom nie jest to kryminał, ale książka z przesłaniem, dla której kryminalny charakter jest tylko tłem. Dużo też tu filozofii i poglądów autorki, mądrych poglądów do rozważenia. W tym przypadku nie tyle pochwalam, co usprawiedliwiam czyn mordercy. Ciekawe zakończenie.

Wbrew opisom nie jest to kryminał, ale książka z przesłaniem, dla której kryminalny charakter jest tylko tłem. Dużo też tu filozofii i poglądów autorki, mądrych poglądów do rozważenia. W tym przypadku nie tyle pochwalam, co usprawiedliwiam czyn mordercy. Ciekawe zakończenie.

Pokaż mimo to

Uwielbiam prace Tokarczuk, więc do tej książki podeszłam z dobrym nastawieniem. Decyzja zapadła, kiedy dowiedziałam się, że w założeniu miał to być kryminał. I chociaż faktycznie występuje motyw kryminalny, cóż... nie jest zbyt dobry. Książka była momentami męcząca. Najbardziej nudziły mnie wywody o astrologii i chociaż bogate w rozważania o losie człowieka, były po prostu przeze mnie omijane. Wynika to może z faktu, że sama astrologii nie trawię i uważam za bzdury. Główna bohaterka jest ekscentryczna i trudno mi się z nią utożsamiać, najwidoczniej zbyt się różnimy. Akcent ochrony zwierząt wybrzmiewa tutaj wręcz ironicznie, morderca przeciwko mordercom. Sam styl i klimat opowieści jest wspaniały. Tokarczuk postawiła raczej na spokojny nastrój i czuć to nawet w momentach odkrywania zbrodni. Czytało się raczej przyjemnie, jednak celowałabym raczej w inne pozycje autorstwa Tokarczuk.

Uwielbiam prace Tokarczuk, więc do tej książki podeszłam z dobrym nastawieniem. Decyzja zapadła, kiedy dowiedziałam się, że w założeniu miał to być kryminał. I chociaż faktycznie występuje motyw kryminalny, cóż... nie jest zbyt dobry. Książka była momentami męcząca. Najbardziej nudziły mnie wywody o astrologii i chociaż bogate w rozważania o losie człowieka, były po prostu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaczęło się cudownie.
Wsiąkałam klimat dziewiczej Kotliny Kłodzkiej, gdzie ma przywilej mieszkać ekscentryczna Pani Duszejko. Miłośniczka astrologii i zwolenniczka wszelkich żywych istot🐺
Gdy przez idylliczne, trochę odizolowane od świata miejsce przelewa się fala zbrodni, mieszkańcy zaczynają czuć niepokój. Pani Duszejko natomiast uważa, że we wszystkie morderstwa są zamieszane zwierzęta, które wcześniej cierpiały przez ludzi, którzy zginęli. Choć uważana jest za wariatkę, sama mocno wierzy w swoją teorię, w której być może jest ziarno prawdy.

Gdzieś w połowie historii byłam nią znużona i jednocześnie ciekawa rozwiązania. Jest to raczej powieść jednostajna i zrównoważona. Nawet w momentach gdy "coś się działo" czułam pewien spokój i harmonię, tak jakby to nic nie zmieniało. Nie jest to na pewno kryminał, dlatego wszyscy którzy macie zamiar ją przeczytać, nie nastawiajcie się na to🙂

Zaczęło się cudownie.
Wsiąkałam klimat dziewiczej Kotliny Kłodzkiej, gdzie ma przywilej mieszkać ekscentryczna Pani Duszejko. Miłośniczka astrologii i zwolenniczka wszelkich żywych istot🐺
Gdy przez idylliczne, trochę odizolowane od świata miejsce przelewa się fala zbrodni, mieszkańcy zaczynają czuć niepokój. Pani Duszejko natomiast uważa, że we wszystkie morderstwa są...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Generalnie nie czytam książek Olgi Tokarczuk, bo to totalnie nie moja bajka. Miałam już kilka podejść i dobrze się one nie kończyły. Postanowiłam spróbować jeszcze raz z "Prowadź swój pług przez kości umarłych" ze względu na kryminalny wątek . Niestety było ciężkawo i po raz ostatni.

Ja rozumiem, że historia dziwaczki zafascynowanej astrologią i tajemniczych śmierci może być ciekawa i dla niektórych jest to historia o czymś, tak dla mnie jest to książka o niczym. Nawet ten sprzeciw wobec zabijania zwierząt nie wybrzmiał, bo główna bohaterka sama zabija. A to miało być chyba główne przesłanie. Jednakże najgorsze są te niezrozumiałe metafizyczne i astrologiczne wywody. To miała być obyczajówka z wątkiem kryminalnym, czy esej o życiu i śmieci? Nie podobała mi się również czarno-biała kreacja reszty bohaterów. Rozumiem koncept, ale jakoś mało to ciekawe i nie akceptuję tego.

Jedną rzecz którą warto pochwalić to nic innego jak styl.
Cała reszta do mnie nie przemówiła.

Ocena 5/10
Instagram @moze_booka

Generalnie nie czytam książek Olgi Tokarczuk, bo to totalnie nie moja bajka. Miałam już kilka podejść i dobrze się one nie kończyły. Postanowiłam spróbować jeszcze raz z "Prowadź swój pług przez kości umarłych" ze względu na kryminalny wątek . Niestety było ciężkawo i po raz ostatni.

Ja rozumiem, że historia dziwaczki zafascynowanej astrologią i tajemniczych śmierci może...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

PROWADŹ SWÓJ PŁUG PRZEZ KOŚCI UMARŁYCH to powieść z niepowtarzalnym klimatem i historią, którą nie tak łatwo zaszufladkować. Książka ma w sobie odrobinę realizmu magicznego. Jest przyrodniczym i umoralniającym thrillerem z wątkami ekologicznymi, astrologicznymi oraz filozoficznymi. Całość jest przepełniona mistycyzmem i poezją Blake’a.

Autorka dzieli się z czytelnikami wieloma ciekawymi spostrzeżeniami, które umiejętnie wplątuje w fabułę. Właściwe momentami miałam wrażenie, że rozmyślań jest w tej powieści więcej niż samej fabuły. Jednak mi to w żadnym wypadku nie przeszkadzało ani nie nużyło, a wręcz zainteresowało bardziej niż sama zagadka kryminalna.
Historia opowiada głównie o relacji człowieka z naturą. O wrażliwości na cierpienie i obojętności na nie. Olga Tokarczuk zmusza do zastanowienia się, jak daleko człowiek może posunąć się, ingerując w przyrodę. Zwierzęta to przecież nasi mniejsi bracia i siostry więc czy mamy prawo zabijać te bezbronne stworzenia? Dlaczego tak łatwo przychodzi nam usprawiedliwianie się, skoro codziennie na naszych oczach dokonuje się rzeź? Czy nie popadamy na każdym kroku w hipokryzję? Zastanowić się zawsze warto, nawet jeśli nie zgadzamy się z poglądami autorki.

Pomimo poważnego tematu historia jest opowiedziana z poczuciem humoru i pewnym dystansem. Nie sposób nie uśmiechnąć się przy niektórych sytuacjach, a już sama główna bohaterka wywołuje nieodpartą sympatię. Sprawia to, że całość staje się bardziej przystępna i lżejsza.

Książka jest pełna opisów przyrody, gwiazd, planet, uczuć, wydarzeń z przeszłości. Z pewną melancholią obserwujemy świat kreowany przez narratorkę, powoli zatracając się w tym specyficznym klimacie. Książka wywołuje sporo emocji i przemyśleń, co bardzo cenię. Pochłania jak mało który kryminał.

PROWADŹ SWÓJ PŁUG PRZEZ KOŚCI UMARŁYCH to powieść z niepowtarzalnym klimatem i historią, którą nie tak łatwo zaszufladkować. Książka ma w sobie odrobinę realizmu magicznego. Jest przyrodniczym i umoralniającym thrillerem z wątkami ekologicznymi, astrologicznymi oraz filozoficznymi. Całość jest przepełniona mistycyzmem i poezją Blake’a.

Autorka dzieli się z czytelnikami...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Obyczajówka z wątkiem kryminalnym w tle. Denerwujące postaci. Ciekawa hipoteza co do mordercy (mszczące się na oprawcach zwierzęta), wysnuta przez główną bohaterkę. Było interesująco, ale do czasu. Zakończenie wkurzyło mnie najbardziej - wyjaśniając zagadkę, po podpusze ze zwierzętami, autorka wybrała najprostsze rozwiązanie i tym samym zrobiła ze mnie idiotę.

Obyczajówka z wątkiem kryminalnym w tle. Denerwujące postaci. Ciekawa hipoteza co do mordercy (mszczące się na oprawcach zwierzęta), wysnuta przez główną bohaterkę. Było interesująco, ale do czasu. Zakończenie wkurzyło mnie najbardziej - wyjaśniając zagadkę, po podpusze ze zwierzętami, autorka wybrała najprostsze rozwiązanie i tym samym zrobiła ze mnie idiotę.

Pokaż mimo to

Moja pierwsza styczność z prozą pani Tokarczuk i od razu świetna książka. Thriller moralny tak, ale kryminał stanowczo nie. Przeczytałem blurb, postawiłem na mordercę, czytając coraz bardziej utwierdzałem się w swym przekonaniu i okazało się, że trafiłem, więc cóż to za kryminał... Tak czy owak wciągnęły mnie dylematy pani Duszejko. Wiara w to, że niebo, astrologia kształtuje osobowość ludzi i wpływa na ich życie do tego stopnia, że działa w zasadzie jak przeznaczenie. Jeżeli zaś naszym życiem rządzi przeznaczenie to jaki mamy wpływ mamy na to kim jesteśmy i jakie prawo ma pani Duszejko, żeby kogoś oceniać, nienawidzić lub nie? Wiele zostaje bez odpowiedzi... wiele rzeczy jest ze sobą sprzecznych... może także nie wszystko rozumiem... a może po prostu "wszyscy jesteśmy obiektem błądzenia"?

A tak przy okazji czy ta książka nie ma najlepszego pierwszego zdania ze wszystkich książek w ogóle? :)

Moja pierwsza styczność z prozą pani Tokarczuk i od razu świetna książka. Thriller moralny tak, ale kryminał stanowczo nie. Przeczytałem blurb, postawiłem na mordercę, czytając coraz bardziej utwierdzałem się w swym przekonaniu i okazało się, że trafiłem, więc cóż to za kryminał... Tak czy owak wciągnęły mnie dylematy pani Duszejko. Wiara w to, że niebo, astrologia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to