Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Piękny pierwszy rozdział o śmierci brata i wiążącej ich miłości. Później ciut gorzej jednak ciekawa historia. Trochę za dużo dla mnie o polityce i o trampie.

Piękny pierwszy rozdział o śmierci brata i wiążącej ich miłości. Później ciut gorzej jednak ciekawa historia. Trochę za dużo dla mnie o polityce i o trampie.

Dodaję komentarz dopiero po przeczytaniu trylogii, nie mogłem się zdecydować gdzie dodać to dodam wszędzie taki sam :).

Im dalej w las (ciemny :P) tym więcej abstrakcji, filozofi, socjologii fizyki (i można tak wymieniać bez końca). Fakt, autor czasami może zbyt na siłę próbował wytłumaczyć wszystkie zjawiska fizyczne występujące w książce, ale hej! Czyż nie po to czytamy sf / fantasy by wejść do świata marzeń. Dla mnie cała opowieść była tylko ramą obnażającą prawdę o naszej ludzkiej naturze. Przez trzy książki autor dawał szansę ludzkości na różnych polach, rezultat - dla mnie zawszę ten sam :) ( wyjatki to poszczególne jednostki)

Każda z książek jest inna, pierwsza to dla mnie dreszczowiec z zwrotem akcji jak w kryminale, zdecydowanie inna od drugiej i trzeciej. Druga jest sf z krwi i kości, epicentrum wydarzeń, czytało się ja wyśmienicie. Przez wielu uważana za najlepszą, chociaż u mnie wygrała część trzecia! Przypominała mi momentami trochę Lema. A pewne opowiadania w środku książki to opowieść w opowieści jak w mistrzu i Małgorzacie.

Dodaję komentarz dopiero po przeczytaniu trylogii, nie mogłem się zdecydować gdzie dodać to dodam wszędzie taki sam :).

Im dalej w las (ciemny :P) tym więcej abstrakcji, filozofi, socjologii fizyki (i można tak wymieniać bez końca). Fakt, autor czasami może zbyt na siłę próbował wytłumaczyć wszystkie zjawiska fizyczne występujące w książce, ale hej! Czyż nie po to czytamy...

Dodaję komentarz dopiero po przeczytaniu trylogii, nie mogłem się zdecydować gdzie dodać to dodam wszędzie taki sam :).

Im dalej w las (ciemny :P) tym więcej abstrakcji, filozofi, socjologii fizyki (i można tak wymieniać bez końca). Fakt, autor czasami może zbyt na siłę próbował wytłumaczyć wszystkie zjawiska fizyczne występujące w książce, ale hej! Czyż nie po to czytamy sf / fantasy by wejść do świata marzeń. Dla mnie cała opowieść była tylko ramą obnażającą prawdę o naszej ludzkiej naturze. Przez trzy książki autor dawał szansę ludzkości na różnych polach, rezultat - dla mnie zawszę ten sam :) ( wyjatki to poszczególne jednostki)

Każda z książek jest inna, pierwsza to dla mnie dreszczowiec z zwrotem akcji jak w kryminale, zdecydowanie inna od drugiej i trzeciej. Druga jest sf z krwi i kości, epicentrum wydarzeń, czytało się ja wyśmienicie. Przez wielu uważana za najlepszą, chociaż u mnie wygrała część trzecia! Przypominała mi momentami trochę Lema. A pewne opowiadania w środku książki to opowieść w opowieści jak w mistrzu i Małgorzacie.

Dodaję komentarz dopiero po przeczytaniu trylogii, nie mogłem się zdecydować gdzie dodać to dodam wszędzie taki sam :).

Im dalej w las (ciemny :P) tym więcej abstrakcji, filozofi, socjologii fizyki (i można tak wymieniać bez końca). Fakt, autor czasami może zbyt na siłę próbował wytłumaczyć wszystkie zjawiska fizyczne występujące w książce, ale hej! Czyż nie po to czytamy...

Dodaję komentarz dopiero po przeczytaniu trylogii, nie mogłem się zdecydować gdzie dodać to dodam wszędzie taki sam :).

Im dalej w las (ciemny :P) tym więcej abstrakcji, filozofi, socjologii fizyki (i można tak wymieniać bez końca). Fakt, autor czasami może zbyt na siłę próbował wytłumaczyć wszystkie zjawiska fizyczne występujące w książce, ale hej! Czyż nie po to czytamy sf / fantasy by wejść do świata marzeń. Dla mnie cała opowieść była tylko ramą obnażającą prawdę o naszej ludzkiej naturze. Przez trzy książki autor dawał szansę ludzkości na różnych polach, rezultat - dla mnie zawszę ten sam :) ( wyjatki to poszczególne jednostki)

Każda z książek jest inna, pierwsza to dla mnie dreszczowiec z zwrotem akcji jak w kryminale, zdecydowanie inna od drugiej i trzeciej. Druga jest sf z krwi i kości, epicentrum wydarzeń, czytało się ja wyśmienicie. Przez wielu uważana za najlepszą, chociaż u mnie wygrała część trzecia! Przypominała mi momentami trochę Lema. A pewne opowiadania w środku książki to opowieść w opowieści jak w mistrzu i Małgorzacie.

Dodaję komentarz dopiero po przeczytaniu trylogii, nie mogłem się zdecydować gdzie dodać to dodam wszędzie taki sam :).

Im dalej w las (ciemny :P) tym więcej abstrakcji, filozofi, socjologii fizyki (i można tak wymieniać bez końca). Fakt, autor czasami może zbyt na siłę próbował wytłumaczyć wszystkie zjawiska fizyczne występujące w książce, ale hej! Czyż nie po to czytamy...

Chciałbym ją kiedyś w pełni zrozumieć.

Chciałbym ją kiedyś w pełni zrozumieć.

Wgniata od pierwszych stron i trzyma za gardło do końca. Nic tak bardzo nie uświadomiło mi jak mało ważne są moje problemy

Wgniata od pierwszych stron i trzyma za gardło do końca. Nic tak bardzo nie uświadomiło mi jak mało ważne są moje problemy