Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Styczniowa premiera pewnej książki, na której okładce widniał tytuł tej opowieści zachęciła mnie do lektury. To historia około 20 lat działalności jedynej na wyspie księgarni, w której splata się wielu ludzkich losów. Książka o książkach, miłości do nich i o mostach jakie buduje wspólna pasja czytania. Lektura przyjemna, otulająca z szczyptą codzienności.

Styczniowa premiera pewnej książki, na której okładce widniał tytuł tej opowieści zachęciła mnie do lektury. To historia około 20 lat działalności jedynej na wyspie księgarni, w której splata się wielu ludzkich losów. Książka o książkach, miłości do nich i o mostach jakie buduje wspólna pasja czytania. Lektura przyjemna, otulająca z szczyptą codzienności.

Nigdy nie jest za późno na zamiany - w moim odczuciu to motto tej książki. Mamy też motyw żałoby, samobójstwa oraz wielu innych traumatycznych przeżyć. Mimo tak wymagających i trudnych tematów książka nie jest przytłaczająca i pesymistyczna. Wprost przeciwnie patrzymy na życie i śmierć z dystansu, z powagą bez patosu i z czułością do każdego stanu. Powieść podnosząca na duchu i wywołująca wzruszenie.

Nigdy nie jest za późno na zamiany - w moim odczuciu to motto tej książki. Mamy też motyw żałoby, samobójstwa oraz wielu innych traumatycznych przeżyć. Mimo tak wymagających i trudnych tematów książka nie jest przytłaczająca i pesymistyczna. Wprost przeciwnie patrzymy na życie i śmierć z dystansu, z powagą bez patosu i z czułością do każdego stanu. Powieść podnosząca na...

Powieść o starszym mężczyźnie, 3 złodziejach i pewnym sklepie w którym Ci bohaterowie przebywają w różnym czasie. Powieść szkatułkowa poruszająca tematy realizacji marzeń, miłości, wyborów życiowych i tych wszystkich spraw, które pojawiają się w życiu wielu z nas. Mamy historie trudne, tragiczne ale w tym wszystkim nie brak nadziei i pogody ducha. Polecam wybrać tą książkę gdy potrzebujecie ciepłej i podnoszącej na duchu lektury.

Powieść o starszym mężczyźnie, 3 złodziejach i pewnym sklepie w którym Ci bohaterowie przebywają w różnym czasie. Powieść szkatułkowa poruszająca tematy realizacji marzeń, miłości, wyborów życiowych i tych wszystkich spraw, które pojawiają się w życiu wielu z nas. Mamy historie trudne, tragiczne ale w tym wszystkim nie brak nadziei i pogody ducha. Polecam wybrać tą książkę...

Niesamowita powieść szpiegowska z wyrazistym, inteligentnym ale nie nieomylnym głównym bohaterem. Główny wątek jest przeplatany retrospekcjami głównego bohatera, które są równie emocjonujące oraz zamykają klamrą całą powieść pod koniec lektury. Różne sprawy i wątki rozwiązuj się na przestrzeni książki nieraz zaskakująco niekiedy w sposób przewidywalny dla powieści szpiegowskiej, jednak cala historia w żaden sposób nie traci na takim rozwiązaniu. Polecam wciągnąć się w wyrafinowaną i misterną intrygę i zanurzyć w brutalnym służb bezpieczeństwa.

Niesamowita powieść szpiegowska z wyrazistym, inteligentnym ale nie nieomylnym głównym bohaterem. Główny wątek jest przeplatany retrospekcjami głównego bohatera, które są równie emocjonujące oraz zamykają klamrą całą powieść pod koniec lektury. Różne sprawy i wątki rozwiązuj się na przestrzeni książki nieraz zaskakująco niekiedy w sposób przewidywalny dla powieści...

Wciągająca mroczna powieść z wątkiem satanistycznym z dotąd przeczytanych książek w tej serii. Bardziej jest to literatura grozy z wątkiem kryminalnym.

Wciągająca mroczna powieść z wątkiem satanistycznym z dotąd przeczytanych książek w tej serii. Bardziej jest to literatura grozy z wątkiem kryminalnym.

Reportażem zainteresowała się po obejrzeniu pewnej recenzji. Temat Auroville był mi nieznany i zaciekawiła mnie próba stworzenia przez ludzkość miasta utopijnego. W pierwszej części mamy opis historii miasta Auroville z perspektywy osób go tworzących oraz biografię pierwszego dziecka, w drugiej relację z pobytów autorki w tym mieście, w trzeciej biografię założycieli. W całej powieści są dodane rozdziały na temat filozofii, zasad panujących w owym mieści. Książka mnie rozczarowała, mimo przytoczenia wielu informacji na temat miasta i jego historii, miałam odczucie, że fakty w niej zawarta stanowią może 5% objętości. Po lekturze miałam więcej pytań niż odpowiedzi oraz czułam znużenie fragmentami „filozofii/zasad”, które pogłębimy frustrację. Więcej o samym Auroville dowidziałam się z kilku artykułów znalezionych w internecie niż z reportażu. Jestem bardzo rozczarowana lekturą.

Reportażem zainteresowała się po obejrzeniu pewnej recenzji. Temat Auroville był mi nieznany i zaciekawiła mnie próba stworzenia przez ludzkość miasta utopijnego. W pierwszej części mamy opis historii miasta Auroville z perspektywy osób go tworzących oraz biografię pierwszego dziecka, w drugiej relację z pobytów autorki w tym mieście, w trzeciej biografię założycieli. W...

Powieść zaczyna się 3 lata po wydarzeniach z pierwszego tomu. Profesor Wilczur pracuje w lecznicy w Warszawie, ale w wyniku intryg i plotek skierowanych w stosunku do jego osoby postanawia wrócić na wieś, którą tak ukochał i tam spełniać swe powołanie. Akcja w powieści dzieje się powoli i leniwie, nie ma nagłych zwrotów akcji. Jednak małe sprawy dni codziennych pozwalają historii płynąć. Więcej znajdziemy w tej części dyskusji na tematy egzystencjalne, filozoficzne i moralne między bohaterami. Jedyne znużenie odczuwałam przy opisach pewnego romansu, przy zaledwie 2 rozdziałach.

Powieść zaczyna się 3 lata po wydarzeniach z pierwszego tomu. Profesor Wilczur pracuje w lecznicy w Warszawie, ale w wyniku intryg i plotek skierowanych w stosunku do jego osoby postanawia wrócić na wieś, którą tak ukochał i tam spełniać swe powołanie. Akcja w powieści dzieje się powoli i leniwie, nie ma nagłych zwrotów akcji. Jednak małe sprawy dni codziennych pozwalają...

Na moje pierwsze spotkanie z królem horroru padło na tą pozycje po odsłuchaniu ciekawego fragmentu w audiobooku. Początkowe około 450 stron czytało się dobrze, ciekawe wprowadzenie do świata, akcja, aura tajemnicy, portrety bohaterów zachęcały do dalszej lektury. Jednak im dalej toczyła się akcja, czułam coraz większe znużenie i nudę. Finał książki czyli ostatnie ok. 250 stron było w mojej ocenie tragiczne. Przedłużające się opisy urywające akcję, sam pomysł na finał i starcie z To zarówno w przeszłości jaki i teraźniejszości nie było spójne z wcześniejsza kreacją świata. Niektóre wątki były urwane lub zakończone w sposób, który pozostawał niedosyt. To spotkanie z autorem zaliczam do nieudanych, ale ma nadzieję sięgnąć po inne pozycje.

Na moje pierwsze spotkanie z królem horroru padło na tą pozycje po odsłuchaniu ciekawego fragmentu w audiobooku. Początkowe około 450 stron czytało się dobrze, ciekawe wprowadzenie do świata, akcja, aura tajemnicy, portrety bohaterów zachęcały do dalszej lektury. Jednak im dalej toczyła się akcja, czułam coraz większe znużenie i nudę. Finał książki czyli ostatnie ok. 250...

Główna bohaterka przybywa do Pełni aby zacząć nowe życie. Nowa osoba w spokojnym dotąd mieście powoduje lawinę nowych, niespotykanych dotąd wydarzeń. Sprawa, którą rozwiązują bohaterowie staje się coraz bardziej zawiła i niebezpieczna. Literatura gatunkowa z najlepszymi jego cechami i wartką akcją. Autorka podrzuca fałszywe tropy dotyczące podejrzanych co utrudnia rozwiązanie zagadki. Przyjemnie spędzony czas z lekturą. Pierwsze i na pewno nie ostatnie moje spotkanie z autorką.

Główna bohaterka przybywa do Pełni aby zacząć nowe życie. Nowa osoba w spokojnym dotąd mieście powoduje lawinę nowych, niespotykanych dotąd wydarzeń. Sprawa, którą rozwiązują bohaterowie staje się coraz bardziej zawiła i niebezpieczna. Literatura gatunkowa z najlepszymi jego cechami i wartką akcją. Autorka podrzuca fałszywe tropy dotyczące podejrzanych co utrudnia...

Uważam, że ta książka jest przede wszystkim dla czytelnika dorosłego, choć głównym odbiorcą zgodnie z gatunkiem jest dziecko. Mamy tu pewny wycinek z życia małej dziewczynki, choć nie tuż po tragedii która ją spotkała. Poznajemy osobę którą się staje i którą była. To książka o poczuciu bezpieczeństwa, jak ważna jest posiadanie kogoś komu możemy zaufać i co tak naprawdę znaczy dom, rodzina i bliskość dla dziecka. Mamy też niewyobrażalną tragedię dorosłych. Osobiście co jakiś czas wracam do niej myślami, ponownie zachęciła mnie do literatury dziecięcej.

Uważam, że ta książka jest przede wszystkim dla czytelnika dorosłego, choć głównym odbiorcą zgodnie z gatunkiem jest dziecko. Mamy tu pewny wycinek z życia małej dziewczynki, choć nie tuż po tragedii która ją spotkała. Poznajemy osobę którą się staje i którą była. To książka o poczuciu bezpieczeństwa, jak ważna jest posiadanie kogoś komu możemy zaufać i co tak naprawdę...

Pierwszy tom przygód o Trzanie, wyjaśnia pochodzenie naszego bohatera i przedstawia okres z niecałych pierwszych 20 lat jego życia. To świetna powieść przygodowa o człowieku żyjącym w tropikalnej dżungli i z niebezpieczeństwami, z którymi musi się mierzyć. Książka jest również zestawieniem różnicy w zachowaniu i sposobie życia plemion pierwotnych i świata cywilizowanego i jakie w tym wszystkim miejsce ma nasz tytułowy bohater. To powieść akcji gdzie przygoda goni przygodę, pomimo to czuć w powieści uczucie głębokiej samotności. Polecam wszystkim, którzy chcieliby przenieść się do Afrykańskiej dżungli i przeżyć niesamowite przygody często mrożące krew w żyłach.

Pierwszy tom przygód o Trzanie, wyjaśnia pochodzenie naszego bohatera i przedstawia okres z niecałych pierwszych 20 lat jego życia. To świetna powieść przygodowa o człowieku żyjącym w tropikalnej dżungli i z niebezpieczeństwami, z którymi musi się mierzyć. Książka jest również zestawieniem różnicy w zachowaniu i sposobie życia plemion pierwotnych i świata cywilizowanego i...

Po książkę sięgnęłam z powodu pozytywnych opinii i ciekawej formy przekazu. Książka to wciągająca przygoda kosmiczna, z bohaterami zachowującymi się odpowiednio do swojego wieku. Forma powieści czyli raporty, przebiegi konwersacji oraz szata graficzna z nią związana pozwoliła na doznania rodem z Gwiezdnych Wojen. Serdecznie polecam.

Po książkę sięgnęłam z powodu pozytywnych opinii i ciekawej formy przekazu. Książka to wciągająca przygoda kosmiczna, z bohaterami zachowującymi się odpowiednio do swojego wieku. Forma powieści czyli raporty, przebiegi konwersacji oraz szata graficzna z nią związana pozwoliła na doznania rodem z Gwiezdnych Wojen. Serdecznie polecam.

Wciągająca powieść szpiegowska i kryminalna z ciekawymi, inteligentnymi bohaterami pierwszo- i drugoplanowymi.

Wciągająca powieść szpiegowska i kryminalna z ciekawymi, inteligentnymi bohaterami pierwszo- i drugoplanowymi.

Smażone zielone pomidory to ciepła i wzruszająca opowieść o życiu codziennym i tym co w życiu ludzkim najważniejsze, czyli drugim człowieku. Opowieść o przyjaźni, miłości i odnajdywaniu siebie. Porusza problem emancypacji kobiet i rasizmu w latach 30 i 40 ubiegłego wieku. Wszystko jest opisane w subtelny i ciekawy sposób co dodatkowo powoduje, że książkę bardzo szybko się czyta.

Smażone zielone pomidory to ciepła i wzruszająca opowieść o życiu codziennym i tym co w życiu ludzkim najważniejsze, czyli drugim człowieku. Opowieść o przyjaźni, miłości i odnajdywaniu siebie. Porusza problem emancypacji kobiet i rasizmu w latach 30 i 40 ubiegłego wieku. Wszystko jest opisane w subtelny i ciekawy sposób co dodatkowo powoduje, że książkę bardzo szybko się...

Książka przypisana do gatunku fantasy, według mnie wątki fantastyczne i romantyczne po równo przeplatają się w całej powieści. Świat wykreowany przez autorkę jest ciekawy i realistyczny, a mitologi słowiańska wpleciona w historie mnie oczarowała. Romans nie jest nachalny, z nutką ironii, gdyż z pomocą Gosi autorka żartuje z typowych dla gatunku motywów. Gosia jest sympatyczną i mądrą kobietą, ale ma swoje wady i fobie, bardzo ją polubiłam. Książkę serdecznie polecam, jest to lektura wciągająca na wiosenno-letni okres. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach autorka zachowa proporcję gatunkową i dużą dawkę humoru.

Książka przypisana do gatunku fantasy, według mnie wątki fantastyczne i romantyczne po równo przeplatają się w całej powieści. Świat wykreowany przez autorkę jest ciekawy i realistyczny, a mitologi słowiańska wpleciona w historie mnie oczarowała. Romans nie jest nachalny, z nutką ironii, gdyż z pomocą Gosi autorka żartuje z typowych dla gatunku motywów. Gosia jest...