Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Hucznie określane mianem reportażu, w mojej opinii jest kiepsim czytadelm i nawet kontrowersyjny temat l, którego podjął się autor nie ratuje książki. Zacznijmy od tego, że mam wrazsnie, ze autor nawet nie zebrał porządnego materiału źródłowego, 3/4 książki to materiały prasowe, niektóre informacje brzmią jak rodem przepisane z Wikipedii. Nie wiadomo, czy wypowiedzi kogokolwiek są autentyczne czy jest to interpretacja autora, oczywiscie pomijam niedopowiedzenia, bledy rzeczowe, podawanie kwot w dolarach strasznie mnie razilo. Opatrzenie książki chociażby 1 zdjęciem już by pomogło. Temat jest potraktowany niezwykle po macoszemu i odnoszę wrażenie, że autor napisał ja z myślą o niewymagającym czytelniku.

Hucznie określane mianem reportażu, w mojej opinii jest kiepsim czytadelm i nawet kontrowersyjny temat l, którego podjął się autor nie ratuje książki. Zacznijmy od tego, że mam wrazsnie, ze autor nawet nie zebrał porządnego materiału źródłowego, 3/4 książki to materiały prasowe, niektóre informacje brzmią jak rodem przepisane z Wikipedii. Nie wiadomo, czy wypowiedzi...

Ta książka musi być jakimś wypadkiem przy pracy, gdyż poprzednie książki autora naprawde nie są złe. Tutaj wszystko jest słabe, od dialogów, poprzez fabule. 10 latek pokonuje pol Polski sam zeby odnaleźć matkę, skróty myślowe autora, przez nierealne postaci. No slabo, co tu dużo mówić. Jakieś 200 str a zmęczyli bardziej niż 1000 stronnictwa "kobyła"

Ta książka musi być jakimś wypadkiem przy pracy, gdyż poprzednie książki autora naprawde nie są złe. Tutaj wszystko jest słabe, od dialogów, poprzez fabule. 10 latek pokonuje pol Polski sam zeby odnaleźć matkę, skróty myślowe autora, przez nierealne postaci. No slabo, co tu dużo mówić. Jakieś 200 str a zmęczyli bardziej niż 1000 stronnictwa "kobyła"

Zawsze będę go pamiętać jaka Panią Pelagie, która rozśmiesza mnie do łez. Ten jego szybki żart, fajne riposty a jednak okazuje sie, ze dalekp mu do wesołka ze sceny. Istotnie pan smolen byl osobą o wielu osobowościach. Po tej lekturze na pewno inaczej na niego patrze.

Zawsze będę go pamiętać jaka Panią Pelagie, która rozśmiesza mnie do łez. Ten jego szybki żart, fajne riposty a jednak okazuje sie, ze dalekp mu do wesołka ze sceny. Istotnie pan smolen byl osobą o wielu osobowościach. Po tej lekturze na pewno inaczej na niego patrze.

Nie jest to reportaż "sensu stricte" ale nie jest to też powieść i dlatego trudno mi trochę ocenić książkę...gdyż z jednej strony autor dokonał porządnego reasearchu, dysponował mocnym materiałem źródłowym, ale zarazem dołożył dialogi, które nie wiemy czy rzeczywiście miały kiejsce i w jakiej postaci. Historia sama w sobie ciekawa, aczkolwiek troxhe szkoda, że autor skupił się bardziej na nic nie wnoszących historiach z życia prywatnego agentów a nie poświęcił chwili na bardziej dokładne objaśnienie funkcjonowania darknetu.

Nie jest to reportaż "sensu stricte" ale nie jest to też powieść i dlatego trudno mi trochę ocenić książkę...gdyż z jednej strony autor dokonał porządnego reasearchu, dysponował mocnym materiałem źródłowym, ale zarazem dołożył dialogi, które nie wiemy czy rzeczywiście miały kiejsce i w jakiej postaci. Historia sama w sobie ciekawa, aczkolwiek troxhe szkoda, że autor skupił...

Reportaż jest bez zarzutu, nie mogę dać gwiazdek, bo to jakby oceniać tragedię małego, niewinnego dziecka. Historią żyła cała Polska, nie potrzebuje dodatkowego komentarza.

Reportaż jest bez zarzutu, nie mogę dać gwiazdek, bo to jakby oceniać tragedię małego, niewinnego dziecka. Historią żyła cała Polska, nie potrzebuje dodatkowego komentarza.

Szkoda, że nie ma połówek, bo dla mnie to takie 6.5 ale za mało na więcej. Nie oceniam historii, bo jak ocenić ludzkie cierpienie i tak niepojęte dla nas zabijanie dzieci i matki w imię honoru? Zatem, biore ppd uwagę, że reporterce z Europy na pewno ciężko było zebrać większy materiał źródłowy w kraju takim jak Jordania, jednak autorka powołuje się na wiele historii jak ta, Aminy, a jednak ksiazka bazuje tylko na jednej rodzinie. Jeśli historii było więcej, dlaczego autorka nie umieściła ich w książce? Uwazam, że 190 stron to trochę mało aby wyczerpać tak kontrowersyjny dla Europejczyków temat. Jeśli autorka już postanowiła dodać wątek homoseksulany, mogla go trochę bardziej zgłębić.

Szkoda, że nie ma połówek, bo dla mnie to takie 6.5 ale za mało na więcej. Nie oceniam historii, bo jak ocenić ludzkie cierpienie i tak niepojęte dla nas zabijanie dzieci i matki w imię honoru? Zatem, biore ppd uwagę, że reporterce z Europy na pewno ciężko było zebrać większy materiał źródłowy w kraju takim jak Jordania, jednak autorka powołuje się na wiele historii jak ta,...

Komisarz Nuda na tropie kolejnej zagadki. Im dalej w las tym gorzej, z każdym kolejnym tomem jest coraz gorzej, emocje jak na grzybach. 450 stron wywodow o zonie i niczym, przeplecione piciem herbaty i chodzeniem po miescie. oczywiście rozwiązanie zagadki na ostatnich 10 stronach. Mam taką teorię, ze to producenci herbaty placa pisarzowi od słowa przy czym użycie slowa herbata jest jakimś przekazem podprogowym, gdyż w żadbej innej książce to słowo nie zostało uzyte tak często jak w tej serii.

Komisarz Nuda na tropie kolejnej zagadki. Im dalej w las tym gorzej, z każdym kolejnym tomem jest coraz gorzej, emocje jak na grzybach. 450 stron wywodow o zonie i niczym, przeplecione piciem herbaty i chodzeniem po miescie. oczywiście rozwiązanie zagadki na ostatnich 10 stronach. Mam taką teorię, ze to producenci herbaty placa pisarzowi od słowa przy czym użycie slowa...

Chciałabym dać więcej bo i język ok i fabuła nawet zgrabna i trzyma się przysłowiowej kupy, no może poza gargantuicznym przypadkiem, ze odchodzacy komisarz daje Grossowi do rozwiązania sprawę, która wiąże się ze sprawą nad którą obecnie pracuje. Troche szansa jakby dostac cegła w drewnianym kościele. Plus niestety kśiazka cierpi na bolączkę wszystkich serii, czyli w każdej kolejnej części mamy powtórzenia z poprzedniej książki. Już wiemy, że Gross lubi herbatę i chleb z pasztetem, że żona jest w śpiączce i dręczą go wyrzuty sumienia, wspominanie tego na co 3 stronie zaczęło mnie na pewnym etapie męczyć. Troche jakby autorowi płacili za ilość stron, a nie jakość.

Chciałabym dać więcej bo i język ok i fabuła nawet zgrabna i trzyma się przysłowiowej kupy, no może poza gargantuicznym przypadkiem, ze odchodzacy komisarz daje Grossowi do rozwiązania sprawę, która wiąże się ze sprawą nad którą obecnie pracuje. Troche szansa jakby dostac cegła w drewnianym kościele. Plus niestety kśiazka cierpi na bolączkę wszystkich serii, czyli w każdej...

Świetnie napisana, fascynująca i przede wszystkim bardzo rzetelnie przygotowana ksiazka. Podobal mi się język autora, troche humorystyczny ale nie infantylny, na plus również brak przemyśleń i wtrąceń autora. Po lekturze książki nasunęła mi się taka refleksja, ze beż względu na czasy ludzie chętnie śledzili losy rojalsow, szukali jakis smaczków i każda epoka miała swoich celebrytow.

Świetnie napisana, fascynująca i przede wszystkim bardzo rzetelnie przygotowana ksiazka. Podobal mi się język autora, troche humorystyczny ale nie infantylny, na plus również brak przemyśleń i wtrąceń autora. Po lekturze książki nasunęła mi się taka refleksja, ze beż względu na czasy ludzie chętnie śledzili losy rojalsow, szukali jakis smaczków i każda epoka miała swoich...

Pierwszy rozdział: o wow ale ciekawe! Drugi rozdział: No nie co za historia, 3 rozdzial: hmm chhba juz to czytalam...6 rozdzial: "heavy breathing". Ta książka miała taki potencjał, ale został zmarnowany na powtarzanie w kolo tych samych historii, w dodatku przedstwwiony po macoszemu. brakowało mi jakieś głębi, nie mamy informacji, czy która kolwiek sprawa została zgłoszona, czy ktokolwiek poniosł jakiekolwiek konsekwencje. Tytuł sugerowal, że mogę spodziewać się czegoś w stylu "Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadecie", a mam wrazenie ze nawet słowo "nadużycie " w tytule jest sporym nadużyciem.

Pierwszy rozdział: o wow ale ciekawe! Drugi rozdział: No nie co za historia, 3 rozdzial: hmm chhba juz to czytalam...6 rozdzial: "heavy breathing". Ta książka miała taki potencjał, ale został zmarnowany na powtarzanie w kolo tych samych historii, w dodatku przedstwwiony po macoszemu. brakowało mi jakieś głębi, nie mamy informacji, czy która kolwiek sprawa została zgłoszona,...

Wg mnie słabsza niż poprzedni "Wachmistrz", przeszkadzały mi powtórzenia i straszne uproszczenie fabuły, troche jakby ksiazka była pisana na kolanie.

Wg mnie słabsza niż poprzedni "Wachmistrz", przeszkadzały mi powtórzenia i straszne uproszczenie fabuły, troche jakby ksiazka była pisana na kolanie.

Fabuła jest w porządku, czyta się szybko, niektóre niedociągnięcia jakos szczególnie nie rażą.
Obniżam ocenę ze wplatanie współczesnych słow: impreza, integracja itp. Być może w latach 30 powszechnie mówiono o imprezie wigilijnej, mi jednak ciężko w to uwierzyć.

Fabuła jest w porządku, czyta się szybko, niektóre niedociągnięcia jakos szczególnie nie rażą.
Obniżam ocenę ze wplatanie współczesnych słow: impreza, integracja itp. Być może w latach 30 powszechnie mówiono o imprezie wigilijnej, mi jednak ciężko w to uwierzyć.

Chyba nigdy nie mialam az tak dużego problemu z oceną książki. Owszem autorowi należy się szacunek za bardzo szczegółowe opisy, stworzenie całego wszechświata, wymyślenie pokrętnej fabuły....ALE...mialam wrazenie, ze momentami fabuła jest strasznie uproszczona: str. 50 jessica jest w ciąży a Paul dopiero pojawią się wśród fremenow, str 57 corka jessici ma 2 lata i nic z opisu oprócz wieku nie wskazuje na to, ze minęły 2 lata. To ogromne uproszczenie, ale w moim odczuciu każdy ważny dla fabuły wątek tak właśnie został potraktowany. Widzialm zarówno stara jak i nowa wersje Diuny i muszę przyznać, że film bardzo pomógł w odnalezieniu poszczególnych wątków w książce, mimo, iż druga część filmu mocno od książki odbiega.

Chyba nigdy nie mialam az tak dużego problemu z oceną książki. Owszem autorowi należy się szacunek za bardzo szczegółowe opisy, stworzenie całego wszechświata, wymyślenie pokrętnej fabuły....ALE...mialam wrazenie, ze momentami fabuła jest strasznie uproszczona: str. 50 jessica jest w ciąży a Paul dopiero pojawią się wśród fremenow, str 57 corka jessici ma 2 lata i nic z...

Dziwna ale fajna. Trochę wszystkiego tam po trochu i emancypacji i frankensteina i historii milosnej, ale bez jakies nachalności.

Dziwna ale fajna. Trochę wszystkiego tam po trochu i emancypacji i frankensteina i historii milosnej, ale bez jakies nachalności.

Książka przeczytana jednym tchem. Wszystko w niej jest dobre, styl, język sposób w jaki przedstawione są fakty. Słowem bardzo dobry reportaż

Książka przeczytana jednym tchem. Wszystko w niej jest dobre, styl, język sposób w jaki przedstawione są fakty. Słowem bardzo dobry reportaż

Ta książka jest naprawdę interesująca, okraszona wieloma ciekawymi faktami, ciekawymi zdjęciami i anegdotami, nie mniej nie potrafię wytłumaczyć dlaczego strasznie mnie zmęczyła, nie odpowiadała mi ani formą dialogu ojca z synem ani język autora. Z trudem przebrnęłam do końca , a naprawde lubie reportaże jako gatunek. Ten mi jednak nie podpasował.

Ta książka jest naprawdę interesująca, okraszona wieloma ciekawymi faktami, ciekawymi zdjęciami i anegdotami, nie mniej nie potrafię wytłumaczyć dlaczego strasznie mnie zmęczyła, nie odpowiadała mi ani formą dialogu ojca z synem ani język autora. Z trudem przebrnęłam do końca , a naprawde lubie reportaże jako gatunek. Ten mi jednak nie podpasował.

I to jest dowod na to, ze na 110 stronach mozna zawrzec calą paletę emocji i nie zawsze trzeba tworzyć "kobyły" żeby stworzyć wartościową treść.

I to jest dowod na to, ze na 110 stronach mozna zawrzec calą paletę emocji i nie zawsze trzeba tworzyć "kobyły" żeby stworzyć wartościową treść.