Historia, która wywołuje gęsią skórkę. Prawdziwa, pełna bólu ale i szuka zrozumienia. Rozszerza spojrzenie na moralane dylematy. Po tej lekturze widzi się znacznie szerzej historie ludzi...

Historia, która wywołuje gęsią skórkę. Prawdziwa, pełna bólu ale i szuka zrozumienia. Rozszerza spojrzenie na moralane dylematy. Po tej lekturze widzi się znacznie szerzej historie ludzi...

Autorka opisała cały złożony problem mordów honorowych w Jordanii przez pryzmat li tylko jednej rodziny. To trochę zaskakujące, jak na tak gruby temat, moim zdaniem. Ten zabieg utrudnia percepcję, śmiem twierdzić nawet, że zaburza obiektywizm. W końcu musimy porównywać ze sobą różne dane, wydarzenia, schematy, żeby móc wyrobić sobie opinię. Ta książka bardzo zaniedbuje tę podstawową cechę dobrego reportażu. Wielka szkoda!

Co więcej, o ile autorka świetnie poprowadziła historię ojca i jego "grzesznych" córek, trudno było mi uwierzyć w wiarygodność niektórych wydarzeń, które dotyczyły samej reportażystki.

Najmniej wiarygodnie brzmiała historia próby zdobycia pozwolenia na widzenie w więzieniu. Prawie ot tak, biała kobieta, w dodatku nie-muzułmanka z zachodniego kraju, wchodzi sobie do gmaszyska urzędu i spotyka się z jej szefem, niezapowiedziana. I to w kraju, w którym prawa kobiet duszą się jak ten ryż w tadżinie i skwierczą. Acha! :D

Nie podobało mi się też, że to kolejny reportaż, w którym o problemach tamtych społeczności mówi się z zachodnioeuropejskimi klapkami na oczach. Uważam, że my nie mamy takich mentalnych zakamarków, żeby móc pojąć złożoność tego problemu. Mało tego! Zastanawiam się, skąd w ogóle takie przeświadczenie wśród zachodnich, wykształconych elit, że kobiety, które żyją w tamtych społecznościach tak tłumnie chcą cokolwiek zmieniać? Owszem, ofiary na pewno, ale co z rzeszą tych matek, ciotek, sióstr i babek, które pozwalają na rzezie kobiet w swoich rodzinach? Dlaczego z nimi autorka nie zrobiła wywiadu i nie przedstawiła ich punktu widzenia?

Na zakończenie dodam, że jestem absolutnie przeciwna jakimkolwiek gwałtom, mordom, umniejszaniu kobietom i ich torturowaniu. Praktyki, o których przeczytałam, wstrząsnęły mną do głębi. Uważam jednak, że napisanie takiego wątpliwej jakości reportażu w niczym tym kobietom nie pomoże. Popatrzmy na historię - emancypacja kobiet trwała latami i była krwawa. One same muszą sobie tą drogę wydeptać. Jedyne co mi przychodzi zatem na myśl, to edukowanie tamtych społeczeństw przez ich własne liberalne elity.

Autorka opisała cały złożony problem mordów honorowych w Jordanii przez pryzmat li tylko jednej rodziny. To trochę zaskakujące, jak na tak gruby temat, moim zdaniem. Ten zabieg utrudnia percepcję, śmiem twierdzić nawet, że zaburza obiektywizm. W końcu musimy porównywać ze sobą różne dane, wydarzenia, schematy, żeby móc wyrobić sobie opinię. Ta książka bardzo zaniedbuje tę...

Wstrząsająca i zapadająca w pamięć na bardzo długo. Przystępna w swojej formie co jest bardzo ważne z uwagi na trudny temat. Na pewno będę ją polecać. I być może kiedyś do niej wrócę.

Wstrząsająca i zapadająca w pamięć na bardzo długo. Przystępna w swojej formie co jest bardzo ważne z uwagi na trudny temat. Na pewno będę ją polecać. I być może kiedyś do niej wrócę.

Książka bardzo dobra - autorka ma przystępny styl i potrafi budować napięcie, mieszając opowieść z teraźniejszością, przez co czytelnik nie może doczekać się kolejnej strony. Niestety, ze względu na tematykę pozycja potrafi obciążyć emocjonalnie, szczególnie, że na kartach książki poznajemy historię zarówno oprawcy, jak i ofiary. Po przeczytaniu mam natomiast mieszane uczucia co do tytułowego ojca - zresztą podobnie jak autorka. Z jednej strony człowiek zaczyna go nienawidzić, z drugiej, jeśli się dłużej zastanowić, on też jest poniekąd ofiarą swojej kultury i społeczeństwa, które każe mu zabijać swoją rodzinę w imię wyimaginowanego honoru. Współczuję tamtejszym ludziom, szczególnie kobietom, które najbardziej na tym cierpią, niemniej obawiam się, że ta kultura honorowych zabójstw szybko tamtejszych terenów nie opuści... Podsumowując, książka zdecydowanie warta przeczytania.

Książka bardzo dobra - autorka ma przystępny styl i potrafi budować napięcie, mieszając opowieść z teraźniejszością, przez co czytelnik nie może doczekać się kolejnej strony. Niestety, ze względu na tematykę pozycja potrafi obciążyć emocjonalnie, szczególnie, że na kartach książki poznajemy historię zarówno oprawcy, jak i ofiary. Po przeczytaniu mam natomiast mieszane...

Bardzo rzetelny i mocno wstrząsający reportaż o kobietach, ich ojcach, braciach, zabójstwach honorowych i islamie.

Bardzo rzetelny i mocno wstrząsający reportaż o kobietach, ich ojcach, braciach, zabójstwach honorowych i islamie.

Przerażająca i rozgrywająca serce historia.
Wprost nie jestem w stanie sobie wyobrazić jak można tak żyć i jak bez żadnych skrupułów można pozbawić życia swoich najbliższych tj. żony, córki. Trudno jest mi sobie wyobrazić jak w takich czasach, dalej istnieja kraje, w których kobiety żyją pełne obaw i strachu. Jak mężczyzna może gwałcić, zabijać bez żadnych konsekwencji i w dodatki bez żadnych wyrzutów sumienia.
Coś strasznego i niewyobrażalnego.

Przerażająca i rozgrywająca serce historia.
Wprost nie jestem w stanie sobie wyobrazić jak można tak żyć i jak bez żadnych skrupułów można pozbawić życia swoich najbliższych tj. żony, córki. Trudno jest mi sobie wyobrazić jak w takich czasach, dalej istnieja kraje, w których kobiety żyją pełne obaw i strachu. Jak mężczyzna może gwałcić, zabijać bez żadnych konsekwencji i w...

Bardzo krótka i bardzo treściwa opowieść. Strona za stroną brnęłam z niedowierzaniem. Perspektywa ofiary i sprawcy. Kraj pełen sprzeczności -zabójstwo w imię honoru, więzienie azylem dla ofiar, homoseksualizm legalny, ale w zasadzie to nie. Dramat. Ludzie spętani w wytworzonych przez siebie zasadach, o których Koran milczy. Źródło nie tkwi w religii tylko jak zwykle w człowieku. Nie pojmuję.

Bardzo krótka i bardzo treściwa opowieść. Strona za stroną brnęłam z niedowierzaniem. Perspektywa ofiary i sprawcy. Kraj pełen sprzeczności -zabójstwo w imię honoru, więzienie azylem dla ofiar, homoseksualizm legalny, ale w zasadzie to nie. Dramat. Ludzie spętani w wytworzonych przez siebie zasadach, o których Koran milczy. Źródło nie tkwi w religii tylko jak zwykle w...

"Honor" Lene Wold absolutnie rozłożył mnie emocjonalnie.
Rzadko kiedy reportaż wywołuje u mnie tak silne emocje. Autorka przedstawiła problem zabijania "zhańbionych" (homoseksualizmem czy cudzołóstwem) kobiet, w celu przywrócenia tytułowego honoru rodzinie. Co istotne, kara wymierzana jest przez najbliższe osoby- ojców, braci.
Lene Wold w swoim reportażu skupiła się na jednej, konkretnej rodzinie. Na jednej, przerażającej, pełnej cierpienia historii. Dzięki temu czytelnik łatwo nawiązuje więź z bohaterami reportażu. Dodatkowo, autorka starała się wyjaśnić podłoże tego koszmarnego, a mimo obecnego w Jordanii zjawiska. O ile w ogóle można o jakimś zrozumieniu myśleć.

"Honor" napisany jest w dość specyficzny sposób: przede wszystkim autorka reportażu nie dystansuje się od historii i opisuje nam część swoich doświadczeń, opowiada o tym, w jaki sposób zdobywała informacje do reportażu, przedstawia okoliczności przeprowadzonych rozmów. "Honor" napisany został przepięknym językiem i czyta się go jak nowelę czy opowiadanie. Wstrząsającą opowieść. Opowieść, która, choć wciąż nie do końca w to wierzę, wydarzyła się naprawdę.

"Honor" Lene Wold absolutnie rozłożył mnie emocjonalnie.
Rzadko kiedy reportaż wywołuje u mnie tak silne emocje. Autorka przedstawiła problem zabijania "zhańbionych" (homoseksualizmem czy cudzołóstwem) kobiet, w celu przywrócenia tytułowego honoru rodzinie. Co istotne, kara wymierzana jest przez najbliższe osoby- ojców, braci.
Lene Wold w swoim reportażu skupiła się na...

Kiedy czytamy o wstrząsających historiach ofiar, zawsze zadajemy sobie to jedno pytanie: Dlaczego? W książce poznajemy dwie perspektywy - ofiary i oprawcy, córki i ojca, wstydu i honoru. Poznajemy odpowiedzi, chociaż czasem ich lepiej nie znać.

Kiedy czytamy o wstrząsających historiach ofiar, zawsze zadajemy sobie to jedno pytanie: Dlaczego? W książce poznajemy dwie perspektywy - ofiary i oprawcy, córki i ojca, wstydu i honoru. Poznajemy odpowiedzi, chociaż czasem ich lepiej nie znać.

Autorka porusza bardzo ciężki i istotny temat jakim są morderstwa powodowane chęcią odzyskania "honoru". Historia przedstawionej rodziny niezwykle mną poruszyła, szczególnie, że zawarte w niej były dwie perspektywy - ojca i córki. Zdecydowanie nie jest to książka dla ludzi o słabych nerwach, ale myślę, że warto się z nią zapoznać, aby dowiedzieć się więcej o tej haniebnej praktyce.

Autorka porusza bardzo ciężki i istotny temat jakim są morderstwa powodowane chęcią odzyskania "honoru". Historia przedstawionej rodziny niezwykle mną poruszyła, szczególnie, że zawarte w niej były dwie perspektywy - ojca i córki. Zdecydowanie nie jest to książka dla ludzi o słabych nerwach, ale myślę, że warto się z nią zapoznać, aby dowiedzieć się więcej o tej haniebnej...