Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Powieść niezwykła - barwnie napisana, pobudzająca wyobraźnię. Do tego po przeczytaniu przed długi czas towarzyszyło mi uczucie wdzięczności za to jak wygląda nasza codzienność.
Zdarzały się nudniejsze fragmenty, natomiast zakończenie jest bardzo zaskakujące.

Powieść niezwykła - barwnie napisana, pobudzająca wyobraźnię. Do tego po przeczytaniu przed długi czas towarzyszyło mi uczucie wdzięczności za to jak wygląda nasza codzienność.
Zdarzały się nudniejsze fragmenty, natomiast zakończenie jest bardzo zaskakujące.

Lekka, przyjemna i wciągająca. Miałam dosyć sceptyczne podejście - bałam się że nie uda mi się odnaleźć w tak innej rzeczywistości, jednak myliłam się. Ówczesne obyczaje, styl życia, relacje między ludźmi są przestawione w ponadczasowy sposób. Polecam!

Lekka, przyjemna i wciągająca. Miałam dosyć sceptyczne podejście - bałam się że nie uda mi się odnaleźć w tak innej rzeczywistości, jednak myliłam się. Ówczesne obyczaje, styl życia, relacje między ludźmi są przestawione w ponadczasowy sposób. Polecam!

Warto przeczytać - ciekawy opis świata, zwracający szczególną uwagę na alternatywny wygląd naszego otoczenia, np. istnienie innego gatunku człowieka.
Jedyny minus tej książki to dosyć manipulacyjna narracja a formie: fakt, fakt, opinia. Można się pogubić co jest faktem historycznym, a co jedynie hipotezą czy opinią autora. Mimo wszystko jednak jest to książka lekka, przyjemna i absolutnie nie żałuję poświęconego na nią czasu.

Warto przeczytać - ciekawy opis świata, zwracający szczególną uwagę na alternatywny wygląd naszego otoczenia, np. istnienie innego gatunku człowieka.
Jedyny minus tej książki to dosyć manipulacyjna narracja a formie: fakt, fakt, opinia. Można się pogubić co jest faktem historycznym, a co jedynie hipotezą czy opinią autora. Mimo wszystko jednak jest to książka lekka,...

Długa, nudna, przerysowana fabuła (bardzo bardzo mało prawdopodobny przebieg niefortunnych zdarzeń). Miałam ogromne oczekiwania, niestety równie mocno się zawiodłam. Niestety ta powieść to nieco przydługi hymn ku chwale cierpiętnictwa homoseksualistów.

Długa, nudna, przerysowana fabuła (bardzo bardzo mało prawdopodobny przebieg niefortunnych zdarzeń). Miałam ogromne oczekiwania, niestety równie mocno się zawiodłam. Niestety ta powieść to nieco przydługi hymn ku chwale cierpiętnictwa homoseksualistów.

Koszmarna powieść - przesycona niepotrzebnymi wulgaryzmami. Wyjątkowo nieprzyjemna w odbiorze - upodobanie brzydoty, przemocy i brudu, co wyjątkowo popsuło mi radość z czytania - a męczyłam się z tą pozycją dobre dwa miesiące. Być może osoby pozytywnie oceniające tę książkę nie czerpią przyjemności z estetyki czytanych utworów, jednak mi wyobrażanie sobie tak nieatrakcyjnego świata w ogóle nie przypadło do gustu i za nic nie jestem w stanie zrozumieć tak wysokiej oceny "Morfiny".

Koszmarna powieść - przesycona niepotrzebnymi wulgaryzmami. Wyjątkowo nieprzyjemna w odbiorze - upodobanie brzydoty, przemocy i brudu, co wyjątkowo popsuło mi radość z czytania - a męczyłam się z tą pozycją dobre dwa miesiące. Być może osoby pozytywnie oceniające tę książkę nie czerpią przyjemności z estetyki czytanych utworów, jednak mi wyobrażanie sobie tak...

Poruszająca historia, przyjemnie się czytało. Wprawdzie nie polubiłam za bardzo głównego bohatera gdyż momentami bardzo mnie irytował, jednak mój ogólny odbiór tej powieści jest bardzo pozytywny.

Poruszająca historia, przyjemnie się czytało. Wprawdzie nie polubiłam za bardzo głównego bohatera gdyż momentami bardzo mnie irytował, jednak mój ogólny odbiór tej powieści jest bardzo pozytywny.

Rewelacyjna książka! Historia niesamowicie wciągająca, bardzo przyjemnie czyta się tę powieść.

Rewelacyjna książka! Historia niesamowicie wciągająca, bardzo przyjemnie czyta się tę powieść.

Pomimo ogromnej sympatii do Asi, którą znam z Youtube'a, uważam się książka jest słaba - pełna oczywistych, pustych zdań oraz nic niewnoszących rad, typu: "rób to co kochasz", "znajdź czas dla siebie". Choć książka ta daje chwilowe poczucie motywacji do działania, raczej jest tylko inspiracją, a nie sposobem na realną zmianę swojego stylu życia i myślenia.

Pomimo ogromnej sympatii do Asi, którą znam z Youtube'a, uważam się książka jest słaba - pełna oczywistych, pustych zdań oraz nic niewnoszących rad, typu: "rób to co kochasz", "znajdź czas dla siebie". Choć książka ta daje chwilowe poczucie motywacji do działania, raczej jest tylko inspiracją, a nie sposobem na realną zmianę swojego stylu życia i myślenia.

Przeczytałam tę książkę "w czasach zarazy". Dosyć szybko wciąga, jest barwnie i ciekawie napisana. Obsesyjna miłość Florentina bywała czasami przerażająca, ale bohaterowie tej powieści i tak wzbudzili moją sympatię. Zdecydowanie warto znać tę historię!

Przeczytałam tę książkę "w czasach zarazy". Dosyć szybko wciąga, jest barwnie i ciekawie napisana. Obsesyjna miłość Florentina bywała czasami przerażająca, ale bohaterowie tej powieści i tak wzbudzili moją sympatię. Zdecydowanie warto znać tę historię!

Książka jest zadziwiająco dobra jak na bestseller - kilka razy zdarzyło mi się zaufać reklamie i mocno się zawiodłam. Tu jednak historię czyta się lekko, jest napisana przystępnym językiem, a dramat opisywanych wydarzeń nie potrzebuje dodatkowego ubogacenia.
Wydaje mi się, że pozycja ta będzie jeszcze bardziej wstrząsająca dla osób, które odwiedziły Auschwitz oraz Birkenau - widok baraków ciągnących się po horyzont oraz budynków, w których mordowano setki tysięcy osób robi ogromne wrażenie, a książka w pełni tego nie oddaje. Mimo to będę ją pozytywnie wspominać i zapamiętam ją na długo.

Książka jest zadziwiająco dobra jak na bestseller - kilka razy zdarzyło mi się zaufać reklamie i mocno się zawiodłam. Tu jednak historię czyta się lekko, jest napisana przystępnym językiem, a dramat opisywanych wydarzeń nie potrzebuje dodatkowego ubogacenia.
Wydaje mi się, że pozycja ta będzie jeszcze bardziej wstrząsająca dla osób, które odwiedziły Auschwitz oraz Birkenau...

Sięgnęłam po tę powieść po przeczytaniu "Tysiąca wspaniałych słońc", które pochłonęło mnie bez reszty. "Chłopca z latawcem" nie da się do końca porównać z drugą powieścią Hosseiniego, gdyż opowiada o nieco innej strefie życia Afgańczyków, jednak książka również mocno poucza, wzrusza, wstrząsa. Książka opowiada o przyjaźni, poświęceniu, miłości, zemście - z islamem w tle. W barwny sposób wskazuje na obcą kulturę i moim zdaniem w przystępny sposób pozwala na jej poznanie oczami bohaterów.
"Chłopiec z latawcem" nie wciąga tak mocno jak "Tysiąc wspaniałych słońc", dlatego gdybym miała wybierać, którą książkę przeczytać najpierw to wybrałabym "Chłopca (...)", by później jeszcze bardziej zanurzyć się w drugiej powieści.

Sięgnęłam po tę powieść po przeczytaniu "Tysiąca wspaniałych słońc", które pochłonęło mnie bez reszty. "Chłopca z latawcem" nie da się do końca porównać z drugą powieścią Hosseiniego, gdyż opowiada o nieco innej strefie życia Afgańczyków, jednak książka również mocno poucza, wzrusza, wstrząsa. Książka opowiada o przyjaźni, poświęceniu, miłości, zemście - z islamem w tle. W...

Powieść zdecydowanie wyjątkowa!

Żałuję, że po tę książkę sięgnęłam tak późno. Czekała w czytniku przez kilka tygodni i gdy zaczęłam ją czytać, pochłonęłam ją w jeden dzień nie mogąc się oderwać nawet na posiłki. Nawet będąc zajęta obowiązkami, nie mogłam przestać myśleć o przeczytanych fragmentach i bardzo ciężko było mi wyjść z opisywanego świata. Historie Mariam i Lajli z egzotyczną islamską kulturą w tle wzbudzały we mnie tak dużo emocji, że musiałam ochłonąć - recenzję tę piszę po ponad miesiącu od przeczytania książki.

Powieść czyta się lekko, jednak opowiadane tam zdarzenia zdecydowanie do takich nie należą - wojna, ubóstwo, poniżenie, utrata członów rodziny i przyjaciół to bardzo bliskie bohaterom tematy. Afganistan opisany w "Tysiącu wspaniałych słońc" mnie przeraził swoją brutalnością, jednak wskazał jak różnie wyglądała sytuacja muzułmańskich kobiet w zależności od "przypisanego" im męża, regionu w którym żyją, czy aktualnie panującej władzy. Zdecydowanie zbyt częste stosowanie przemocy fizycznej i psychicznej w opisywanych zdarzeniach niepokojąco szybko powszednieje, co jedynie potęguje szok jaki się odczuwa się po powrocie do polskiej rzeczywistości. Jednocześnie ogromnym plusem tej książki jest bezstronne i dogłębne wskazanie elementów wiary muzułmańskiej obecnej w powieści - pokazanie ich od strony bohaterów książki pozwala lepiej zrozumieć wyznawane wartości czy motywy działania.

Po przeczytaniu tej książki jestem przede wszystkim wdzięczna - pozwoliła mi ona docenić świat, w którym żyję na co dzień. Dzięki tej książce z jeszcze większą świadomością dziękuję za to, że mogę kochać kogo chcę, żyć gdzie tylko mam ochotę, że mam zapewnione bezpieczeństwo, dostęp do edukacji oraz pracę.

Powieść zdecydowanie wyjątkowa!

Żałuję, że po tę książkę sięgnęłam tak późno. Czekała w czytniku przez kilka tygodni i gdy zaczęłam ją czytać, pochłonęłam ją w jeden dzień nie mogąc się oderwać nawet na posiłki. Nawet będąc zajęta obowiązkami, nie mogłam przestać myśleć o przeczytanych fragmentach i bardzo ciężko było mi wyjść z opisywanego świata. Historie Mariam i Lajli...

Sięgnęłam po tę powieść zachęcona wieloma pozytywnymi opiniami i dawno nie czułam tak wielkiego rozczarowania. Skąd ten zachwyt? Nie dotrwałam nawet do 1/3, styl autorki jest tak płytki, że czyta się to gorzej niż wypracowanie licealisty - drętwe dialogi, pozbawione naturalnych emocji, ograniczone słownictwo, nijakie i czarno-białe postacie, z infantylną i głupią główną bohaterką na czele. Niestety straciłam tylko czas, na tę powieść nie warto tracić nawet 10 minut. Jedna gwiazdka za ładną okładkę.

Sięgnęłam po tę powieść zachęcona wieloma pozytywnymi opiniami i dawno nie czułam tak wielkiego rozczarowania. Skąd ten zachwyt? Nie dotrwałam nawet do 1/3, styl autorki jest tak płytki, że czyta się to gorzej niż wypracowanie licealisty - drętwe dialogi, pozbawione naturalnych emocji, ograniczone słownictwo, nijakie i czarno-białe postacie, z infantylną i głupią główną...

Miałam kilka podejść do tej książki i już wiem, że ta powieść w ogóle do mnie nie trafia. Zachęcona pozytywnymi opiniami zaczęłam ją czytać dobre kilka lat temu i wielokrotnie do niej powracałam w wolnych chwilach ale za każdym razem byłam podobnie zawiedziona. Przydługie opisy otoczenia są zbyt skomplikowane i zmetaforyzowane, co na dłuższą metę jest bardzo męczące.

Miałam kilka podejść do tej książki i już wiem, że ta powieść w ogóle do mnie nie trafia. Zachęcona pozytywnymi opiniami zaczęłam ją czytać dobre kilka lat temu i wielokrotnie do niej powracałam w wolnych chwilach ale za każdym razem byłam podobnie zawiedziona. Przydługie opisy otoczenia są zbyt skomplikowane i zmetaforyzowane, co na dłuższą metę jest bardzo męczące.

Książka specyficzna, typowa w stylu Myśliwskiego. Jednak o ile "Traktat..." czy "Ostatnie Rozdanie" czytało się lekko i z zaciekawieniem, ta była dość męcząca - bardziej chaotyczna, pełna rozbudowanych opisów wydarzeń bez puenty. Druga połowa zdecydowanie ciekawsza - pierwszą część książki czytałam przez kilka miesięcy (bo niespecjalnie mnie wciągnęła), drugą - w niecały jeden dzień.

Książka specyficzna, typowa w stylu Myśliwskiego. Jednak o ile "Traktat..." czy "Ostatnie Rozdanie" czytało się lekko i z zaciekawieniem, ta była dość męcząca - bardziej chaotyczna, pełna rozbudowanych opisów wydarzeń bez puenty. Druga połowa zdecydowanie ciekawsza - pierwszą część książki czytałam przez kilka miesięcy (bo niespecjalnie mnie wciągnęła), drugą - w niecały...