Slow Life. Zwolnij i zacznij żyć

Mam alergię na "pseudo-kołczing", ale postanowiłam sięgnąć po "Slow life" ze względu na inną książkę autorki, którą uważam za bardzo udaną ("Wychodząc z mody"). I właściwie nie zawiodłam się! "Slow life" to książka bezpretensjonalna, bez nadęcia i parcia na sukces. To ksiązka o tym, że każdy z nas jest wystarczająco dobry i czasem warto rozejrzeć się, czego chcemy, zamiast ślepo podążać za tym, czego oczekuje od nas otoczenie. Przystępna i ładnie napisana. Nie sądzę, żeby była to lektura, która zmienić czyjeś życie, ale i tak warto przeczytać!

Mam alergię na "pseudo-kołczing", ale postanowiłam sięgnąć po "Slow life" ze względu na inną książkę autorki, którą uważam za bardzo udaną ("Wychodząc z mody"). I właściwie nie zawiodłam się! "Slow life" to książka bezpretensjonalna, bez nadęcia i parcia na sukces. To ksiązka o tym, że każdy z nas jest wystarczająco dobry i czasem warto rozejrzeć się, czego chcemy, zamiast...

Poprzednia książka Asi Glogazy, "Slow fashion", bardzo pomogła mi zrobić porządki w szafie. Udało mi się doprowadzić do stanu, w którym mam w niej tylko te ubrania, które lubię i w których czuję się dobrze. To bardzo duży komfort - stanąć rano przed szafą i nie narzekać "tyle ubrań, a ja nie mam się w co ubrać!", tylko "tyle fajnych ubrań, co by tu założyć tym razem, bo w sumie chciałabym wszystko naraz!". Nie jesteśmy wtedy sfrustrowane zawartością swojej szafy, tylko zamienia się ona w skarbiec pięknych rzeczy.

Jak widać, osobę Asi darzę sympatią - dlatego też spodziewałam się, że jej następna książka, "Slow life", również okaże się tym, czego potrzebowałam i co dużo zmieni w moim życiu. Czy tak się stało? Nie. Czy jest to więc zła książka? Nie!

Kłopot z tą książką polega na tym, że ja już to wszystko wiem, wypracowałam sobie wcześniej i sama dążę do tego. Są tu poruszane różne tematy, które są moimi bolączkami - prokrastynacja, brak organizacji, odkładanie życia na później, bo teraz nie ma na nic czasu, za to w wakacje moje życie się zmieni i będzie inaczej. A potem nigdy nie jest inaczej. Lubię moje studia i dają mi mnóstwo frajdy, jednak czasem łapię się na tym, że nadal mówię sobie: nie mam na nic czasu, za to po sesji zrobię to, to i to. Potem zaś przychodzą nowe zobowiązania, a moje życie nadal wygląda tak samo.

Bardzo mi to przeszkadzało, zaczęłam więc po prostu zmieniać swój sposób patrzenia na to wszystko. I nadal jest to czasem strasznie ciężkie. Zawsze podziwiałam moją mamę za to, że nie odkłada pracy na potem, że po prostu bierze się za robotę i wykonuje ją od początku do końca. Ja tak nie potrafię, łatwo się rozpraszam. Zwłaszcza podczas nauki w domu - tu potrafię czytać trzy godziny tekst, który w bibliotece zajmuje mi godzinę. Zmuszenie się do tego, żeby wziąć się za coś, wymaga ode mnie dużo, ale staram się.

Tak samo - nie chcę już odkładać życia na później. Jeśli chcę obejrzeć w kinie "Krainę Lodu", to mimo innych obowiązków to robię, po prostu muszę się z tymi obowiązkami trochę bardziej spiąć. Nadal nie wybaczyłam sobie tego, że przez takie ciągłe odkładanie wybrania się na "Kogel Mogel 3" właśnie z powodu obowiązków w końcu na niego nie poszłam, bo okazało się, że już go w ogóle nie grają. Przykładów oczywiście mogłabym dawać więcej, ale nie chcę tu robić zbytniej prywaty ;)

I "Slow life" jest właśnie o tym - o nieodkładaniu życia na później, o życiu pełnią życia - tak, abyśmy po latach mieli jakieś fajne wspomnienia, a nie tylko wieczne sesje czy też raporty w pracy. I myślę, że to książka naprawdę wartościowa, tylko po prostu nieskierowana już do mnie - ja to wszystko już wiem i nie odkryłam dla siebie nic nowego. Jeśli jednak nadal jesteście na etapie poszukiwania sposobu na poradzenie sobie z takimi problemami, jak opisałam, to śmiało - przeczytajcie tę książkę. Może właśnie ona okaże się dla Was początkiem zmiany na lepsze.

http://arnikaczyta.blogspot.com/2020/02/joanna-glogaza-slow-life.html

Poprzednia książka Asi Glogazy, "Slow fashion", bardzo pomogła mi zrobić porządki w szafie. Udało mi się doprowadzić do stanu, w którym mam w niej tylko te ubrania, które lubię i w których czuję się dobrze. To bardzo duży komfort - stanąć rano przed szafą i nie narzekać "tyle ubrań, a ja nie mam się w co ubrać!", tylko "tyle fajnych ubrań, co by tu założyć tym razem, bo w...

Autorka to super kobietka, polecam ja obserwować na instagramie, ale z ta książka to trochę nie trafiła, mam wrażenie, ze napisała ja, pewnie nieświadomie, do jakiegoś promila społeczeństwa i dla koleżanek z branży ewentualnie lub dla osób, które chcą isc jej droga? . Bo jak byśmy funkcjonowali, gdyby "każdy zaczął robić to co kocha"? co ze wszystkimi pracownikami służb? Sama jestem tzw "essential worker" i niestety poczułam dyskomfort podczas wielu fragmentów. Książka jest przyjemna, super napisana, ale na pewno nie dla każdego, przedstawianie tego stylu życia jako uniwersalnego to pomyłka i świadczy o bance, w jakiej niektórzy żyją.

Autorka to super kobietka, polecam ja obserwować na instagramie, ale z ta książka to trochę nie trafiła, mam wrażenie, ze napisała ja, pewnie nieświadomie, do jakiegoś promila społeczeństwa i dla koleżanek z branży ewentualnie lub dla osób, które chcą isc jej droga? . Bo jak byśmy funkcjonowali, gdyby "każdy zaczął robić to co kocha"? co ze wszystkimi pracownikami służb?...

Ocenę daję 8 - nie wszystko musi dla wszystkich i wg mnie dla grupy docelowej (młode dziewczyny, średnio zamożne +, bez poważnych problemów) jest to dobra lektura.

Czy lektura jest dobrym wyborem dla innych? Tutaj mam już sporo wątpliwości.

+ lekki poradnik o tym jak zarządzać czasem, aby przeżyć życie po swojemu i spełniać swoje marzenia
+ na pewno nie jest to poradnik z serii "JAK ŻYĆ", autora inspiruje i zachęca, ale niczego nie narzuca
+ super język, przystępny, zabawny, czytelniczka czuje się jak na kawie z ukochaną przyjaciółką
+ mnóstwo pozytywnej energii i ciepła
+ trochę prostych technik jak można polepszyć jakość codziennego życie
+ super forma, tekst, przeplatany ćwiczeniami i wywiadami
+ dobrze złożona graficznie, łatwo wrócić do wybranych fragmentów
+- książka ma zdecydowanego docelowego odbiorcę - trochę bananową klasę średnią, dziewczynę w wieku 15-25 lat. Inne grupy (np. rodzice, osoby z małych miejscowości nie żyjące w świecie kawiarni, podróżyc etc, osoby starsze) znacznie mniej skorzystają z tych porad..
+- lektura dla osób, które już żyją dobrze (sama autorka też to podkreśla). Jeśli ktoś boryka się z poważnymi problemami ta książka raczej nie pomoże.

Ocenę daję 8 - nie wszystko musi dla wszystkich i wg mnie dla grupy docelowej (młode dziewczyny, średnio zamożne +, bez poważnych problemów) jest to dobra lektura.

Czy lektura jest dobrym wyborem dla innych? Tutaj mam już sporo wątpliwości.

+ lekki poradnik o tym jak zarządzać czasem, aby przeżyć życie po swojemu i spełniać swoje marzenia
+ na pewno nie jest to poradnik...

Książkę przeczytałam zaraz po jej wydaniu i była to moja pierwsza książka w tematyce życia bardziej slow. Szczerze mówiąc na tamten moment była dla mnie dość odkrywcza, ponieważ żyłam "w pędzie", przepełniona myślami o tym "jak to będzie kiedyś" i potrzebowałam tych prostych przesłań z książki, która pomogła mi dostrzec, że moje życie toczy się właśnie teraz, a nie "gdzieś, kiedyś". W tym momencie, gdy mam już sporą wiedzę w tym temacie i umiem doceniać proste chwile, pewnie nie byłaby dla mnie tak przełomowa, ale polecam ją osobom, które czują, że chciałby zwolnić i odnaleźć w swojej codzienności to, co dla nich najważniejsze.

Książkę przeczytałam zaraz po jej wydaniu i była to moja pierwsza książka w tematyce życia bardziej slow. Szczerze mówiąc na tamten moment była dla mnie dość odkrywcza, ponieważ żyłam "w pędzie", przepełniona myślami o tym "jak to będzie kiedyś" i potrzebowałam tych prostych przesłań z książki, która pomogła mi dostrzec, że moje życie toczy się właśnie teraz, a nie...

Nie jest to książka z górnej półki, ale warto przeczytać i zastanowić się nad życiem :)

Nie jest to książka z górnej półki, ale warto przeczytać i zastanowić się nad życiem :)

Następny fajny poradnik tej blogerki. Tym razem jak żyć, żeby było miło i był czas na wszystko. Sporo trafnych przemyśleń, które na pewno wykorzystam w swoim dniu codziennym oraz kupię ślicznie wyglądający notatnik. Przeczytałam i czuję się zmotywowana do działania, czyli poradnik jest też skuteczny.

Następny fajny poradnik tej blogerki. Tym razem jak żyć, żeby było miło i był czas na wszystko. Sporo trafnych przemyśleń, które na pewno wykorzystam w swoim dniu codziennym oraz kupię ślicznie wyglądający notatnik. Przeczytałam i czuję się zmotywowana do działania, czyli poradnik jest też skuteczny.

Czytuję bloga autorki i o ile odczuwam sporo sympatii zarówno dla publikowanych tam treści, jak i dla lekkiego pióra, o tyle przez tę "książkę" nie przebrnęłam: na wielu blogach można znaleźć o wiele więcej cennych treści czy skłaniających do refleksji opinii. Poradnik pełen jest pustych frazesów, nic nieznaczących przemyśleń czy złotych myśli i porad, które mogłyby być odkrywcze czy cenne dla nastolatek na początku okresu dojrzewania. Mam wrażenie, że autorka kompletnie nie miała pomysłu na książkę, a próbowała wydać cokolwiek w tematyce "slow" na fali popularności pierwszej, moim zdaniem przyzwoitej, książki dotyczącej slow fashion. Niestety nie polecam.

Czytuję bloga autorki i o ile odczuwam sporo sympatii zarówno dla publikowanych tam treści, jak i dla lekkiego pióra, o tyle przez tę "książkę" nie przebrnęłam: na wielu blogach można znaleźć o wiele więcej cennych treści czy skłaniających do refleksji opinii. Poradnik pełen jest pustych frazesów, nic nieznaczących przemyśleń czy złotych myśli i porad, które mogłyby być...

Może właśnie teraz, kiedy większość z nas jest w swoich mieszkaniach i już pomału zaczyna coraz trudniej znosić niemal zamknięcie, gdy wychodzimy po to, co najpotrzebniejsze, aby nie zostać zarażonym koranawirusem albo też by nim nie zarażać innych, a pogoda za oknem kusi, żeby wyjść na dwór to jest dobry czas na to, aby docenić zwykły spacer, dobrą herbatę/ kawę, czy książkę? Które być może wydają się nam oczywiste, ale wcale takim nie są. Bo, jak się okazuje może być taki czas, jak teraz, że dbając zarówno o siebie, najbliższych i innych ograniczamy kontakty, szkoły i biblioteki są zamknięte. I to jest dobry moment, aby poszukać, co mi sprawia w życiu radość, mało tego Joanna Glogaza w Slow life. Zwolnij i zaczyniaj żyć przekonuje, że pasja może być także naszą pracą i nie są to tylko marzenia, „Nie wierz ludziom, którzy mówią, że chęć robienia, czegoś, co sprawia Ci ogromną frajdę, świadczy o egoistycznym nastawieniu. Jest odwrotnie. Kiedy wkładasz całe serce w coś, w co głęboko wierzysz, wnosisz w swoje otoczenie wartości, które nigdy nie były w Twoim zasięgu, gdybyś robiła coś, co jest Ci obojętne.” zapraszam na bloga: nieuczesanemilkapisze.blog.deon.pl :)














5
Liczba odbiorców

2
Aktywność




Promuj post

Może właśnie teraz, kiedy większość z nas jest w swoich mieszkaniach i już pomału zaczyna coraz trudniej znosić niemal zamknięcie, gdy wychodzimy po to, co najpotrzebniejsze, aby nie zostać zarażonym koranawirusem albo też by nim nie zarażać innych, a pogoda za oknem kusi, żeby wyjść na dwór to jest dobry czas na to, aby docenić zwykły spacer, dobrą herbatę/ kawę, czy...

Pomimo ogromnej sympatii do Asi, którą znam z Youtube'a, uważam się książka jest słaba - pełna oczywistych, pustych zdań oraz nic niewnoszących rad, typu: "rób to co kochasz", "znajdź czas dla siebie". Choć książka ta daje chwilowe poczucie motywacji do działania, raczej jest tylko inspiracją, a nie sposobem na realną zmianę swojego stylu życia i myślenia.

Pomimo ogromnej sympatii do Asi, którą znam z Youtube'a, uważam się książka jest słaba - pełna oczywistych, pustych zdań oraz nic niewnoszących rad, typu: "rób to co kochasz", "znajdź czas dla siebie". Choć książka ta daje chwilowe poczucie motywacji do działania, raczej jest tylko inspiracją, a nie sposobem na realną zmianę swojego stylu życia i myślenia.