Mam mieszane uczucia, jest tu kilka dobrych momentów i rad, ale z drugiej strony miejscami przerost formy nad treścią. Niemniej jednak, dobrze przeczytać i zastanowić się nad życiową gonitwą, w której większość z nas bierze udział.

Mam mieszane uczucia, jest tu kilka dobrych momentów i rad, ale z drugiej strony miejscami przerost formy nad treścią. Niemniej jednak, dobrze przeczytać i zastanowić się nad życiową gonitwą, w której większość z nas bierze udział.

Dla mnie ten poradnik to połączenie minimalizmu, esencjalizmu z motywacyjną książką, która uczy, jak robić w życiu to, co dla nas ważne i jak robić to dobrze. Mnóstwo praktycznych rad, wartościowych narzędzi, ale też dodających otuchy anegdot z życia autorki czy inspirujących treści, które dają motywacyjnego kopa do zmiany swojego życia.

Poza tym książka jest ciepła, pełna przemyśleń autorki na temat życia czy codziennych spraw. Czytanie tej lektury było dla mnie czymś zbliżonym do rozmowy z bliską przyjaciółką przy kawie :)

ig @uwaznieczytam

Dla mnie ten poradnik to połączenie minimalizmu, esencjalizmu z motywacyjną książką, która uczy, jak robić w życiu to, co dla nas ważne i jak robić to dobrze. Mnóstwo praktycznych rad, wartościowych narzędzi, ale też dodających otuchy anegdot z życia autorki czy inspirujących treści, które dają motywacyjnego kopa do zmiany swojego życia.

Poza tym książka jest ciepła, pełna...

To nie jest książka na temat slow life, to książka o Joannie Glogazie. Autorka pławi się w zajebistości swojego życia opisując je zaamerykanizowanym językiem okraszonym magazynowym humorem.

Totalna strata czasu.

To nie jest książka na temat slow life, to książka o Joannie Glogazie. Autorka pławi się w zajebistości swojego życia opisując je zaamerykanizowanym językiem okraszonym magazynowym humorem.

Totalna strata czasu.

Bardzo praktyczna pozycja, niezwykle ciekawie napisana. Moja ulubiona w temacie slow life. Pięknie wydana.

Bardzo praktyczna pozycja, niezwykle ciekawie napisana. Moja ulubiona w temacie slow life. Pięknie wydana.

Bardzo spoko, niby wszystko to wiemy co autorka pisze, ale fajnie, że przypomina, bo jednak chodzi o nasze życie - nie chcemy przez nie przebiec bez namysłu i byle jak.

Dzięki niej kupiłam nowy ekspres do kawy = koniec z lurą w tym domu! Mam nadzieję, ze ta kawka będzie mi codziennie rano przypominać o slow life.

Bardzo spoko, niby wszystko to wiemy co autorka pisze, ale fajnie, że przypomina, bo jednak chodzi o nasze życie - nie chcemy przez nie przebiec bez namysłu i byle jak.

Dzięki niej kupiłam nowy ekspres do kawy = koniec z lurą w tym domu! Mam nadzieję, ze ta kawka będzie mi codziennie rano przypominać o slow life.

Mam alergię na "pseudo-kołczing", ale postanowiłam sięgnąć po "Slow life" ze względu na inną książkę autorki, którą uważam za bardzo udaną ("Wychodząc z mody"). I właściwie nie zawiodłam się! "Slow life" to książka bezpretensjonalna, bez nadęcia i parcia na sukces. To ksiązka o tym, że każdy z nas jest wystarczająco dobry i czasem warto rozejrzeć się, czego chcemy, zamiast ślepo podążać za tym, czego oczekuje od nas otoczenie. Przystępna i ładnie napisana. Nie sądzę, żeby była to lektura, która zmienić czyjeś życie, ale i tak warto przeczytać!

Mam alergię na "pseudo-kołczing", ale postanowiłam sięgnąć po "Slow life" ze względu na inną książkę autorki, którą uważam za bardzo udaną ("Wychodząc z mody"). I właściwie nie zawiodłam się! "Slow life" to książka bezpretensjonalna, bez nadęcia i parcia na sukces. To ksiązka o tym, że każdy z nas jest wystarczająco dobry i czasem warto rozejrzeć się, czego chcemy, zamiast...

Poprzednia książka Asi Glogazy, "Slow fashion", bardzo pomogła mi zrobić porządki w szafie. Udało mi się doprowadzić do stanu, w którym mam w niej tylko te ubrania, które lubię i w których czuję się dobrze. To bardzo duży komfort - stanąć rano przed szafą i nie narzekać "tyle ubrań, a ja nie mam się w co ubrać!", tylko "tyle fajnych ubrań, co by tu założyć tym razem, bo w sumie chciałabym wszystko naraz!". Nie jesteśmy wtedy sfrustrowane zawartością swojej szafy, tylko zamienia się ona w skarbiec pięknych rzeczy.

Jak widać, osobę Asi darzę sympatią - dlatego też spodziewałam się, że jej następna książka, "Slow life", również okaże się tym, czego potrzebowałam i co dużo zmieni w moim życiu. Czy tak się stało? Nie. Czy jest to więc zła książka? Nie!

Kłopot z tą książką polega na tym, że ja już to wszystko wiem, wypracowałam sobie wcześniej i sama dążę do tego. Są tu poruszane różne tematy, które są moimi bolączkami - prokrastynacja, brak organizacji, odkładanie życia na później, bo teraz nie ma na nic czasu, za to w wakacje moje życie się zmieni i będzie inaczej. A potem nigdy nie jest inaczej. Lubię moje studia i dają mi mnóstwo frajdy, jednak czasem łapię się na tym, że nadal mówię sobie: nie mam na nic czasu, za to po sesji zrobię to, to i to. Potem zaś przychodzą nowe zobowiązania, a moje życie nadal wygląda tak samo.

Bardzo mi to przeszkadzało, zaczęłam więc po prostu zmieniać swój sposób patrzenia na to wszystko. I nadal jest to czasem strasznie ciężkie. Zawsze podziwiałam moją mamę za to, że nie odkłada pracy na potem, że po prostu bierze się za robotę i wykonuje ją od początku do końca. Ja tak nie potrafię, łatwo się rozpraszam. Zwłaszcza podczas nauki w domu - tu potrafię czytać trzy godziny tekst, który w bibliotece zajmuje mi godzinę. Zmuszenie się do tego, żeby wziąć się za coś, wymaga ode mnie dużo, ale staram się.

Tak samo - nie chcę już odkładać życia na później. Jeśli chcę obejrzeć w kinie "Krainę Lodu", to mimo innych obowiązków to robię, po prostu muszę się z tymi obowiązkami trochę bardziej spiąć. Nadal nie wybaczyłam sobie tego, że przez takie ciągłe odkładanie wybrania się na "Kogel Mogel 3" właśnie z powodu obowiązków w końcu na niego nie poszłam, bo okazało się, że już go w ogóle nie grają. Przykładów oczywiście mogłabym dawać więcej, ale nie chcę tu robić zbytniej prywaty ;)

I "Slow life" jest właśnie o tym - o nieodkładaniu życia na później, o życiu pełnią życia - tak, abyśmy po latach mieli jakieś fajne wspomnienia, a nie tylko wieczne sesje czy też raporty w pracy. I myślę, że to książka naprawdę wartościowa, tylko po prostu nieskierowana już do mnie - ja to wszystko już wiem i nie odkryłam dla siebie nic nowego. Jeśli jednak nadal jesteście na etapie poszukiwania sposobu na poradzenie sobie z takimi problemami, jak opisałam, to śmiało - przeczytajcie tę książkę. Może właśnie ona okaże się dla Was początkiem zmiany na lepsze.

http://arnikaczyta.blogspot.com/2020/02/joanna-glogaza-slow-life.html

Poprzednia książka Asi Glogazy, "Slow fashion", bardzo pomogła mi zrobić porządki w szafie. Udało mi się doprowadzić do stanu, w którym mam w niej tylko te ubrania, które lubię i w których czuję się dobrze. To bardzo duży komfort - stanąć rano przed szafą i nie narzekać "tyle ubrań, a ja nie mam się w co ubrać!", tylko "tyle fajnych ubrań, co by tu założyć tym razem, bo w...

Autorka to super kobietka, polecam ja obserwować na instagramie, ale z ta książka to trochę nie trafiła, mam wrażenie, ze napisała ja, pewnie nieświadomie, do jakiegoś promila społeczeństwa i dla koleżanek z branży ewentualnie lub dla osób, które chcą isc jej droga? . Bo jak byśmy funkcjonowali, gdyby "każdy zaczął robić to co kocha"? co ze wszystkimi pracownikami służb? Sama jestem tzw "essential worker" i niestety poczułam dyskomfort podczas wielu fragmentów. Książka jest przyjemna, super napisana, ale na pewno nie dla każdego, przedstawianie tego stylu życia jako uniwersalnego to pomyłka i świadczy o bance, w jakiej niektórzy żyją.

Autorka to super kobietka, polecam ja obserwować na instagramie, ale z ta książka to trochę nie trafiła, mam wrażenie, ze napisała ja, pewnie nieświadomie, do jakiegoś promila społeczeństwa i dla koleżanek z branży ewentualnie lub dla osób, które chcą isc jej droga? . Bo jak byśmy funkcjonowali, gdyby "każdy zaczął robić to co kocha"? co ze wszystkimi pracownikami służb?...

Ocenę daję 8 - nie wszystko musi dla wszystkich i wg mnie dla grupy docelowej (młode dziewczyny, średnio zamożne +, bez poważnych problemów) jest to dobra lektura.

Czy lektura jest dobrym wyborem dla innych? Tutaj mam już sporo wątpliwości.

+ lekki poradnik o tym jak zarządzać czasem, aby przeżyć życie po swojemu i spełniać swoje marzenia
+ na pewno nie jest to poradnik z serii "JAK ŻYĆ", autora inspiruje i zachęca, ale niczego nie narzuca
+ super język, przystępny, zabawny, czytelniczka czuje się jak na kawie z ukochaną przyjaciółką
+ mnóstwo pozytywnej energii i ciepła
+ trochę prostych technik jak można polepszyć jakość codziennego życie
+ super forma, tekst, przeplatany ćwiczeniami i wywiadami
+ dobrze złożona graficznie, łatwo wrócić do wybranych fragmentów
+- książka ma zdecydowanego docelowego odbiorcę - trochę bananową klasę średnią, dziewczynę w wieku 15-25 lat. Inne grupy (np. rodzice, osoby z małych miejscowości nie żyjące w świecie kawiarni, podróżyc etc, osoby starsze) znacznie mniej skorzystają z tych porad..
+- lektura dla osób, które już żyją dobrze (sama autorka też to podkreśla). Jeśli ktoś boryka się z poważnymi problemami ta książka raczej nie pomoże.

Ocenę daję 8 - nie wszystko musi dla wszystkich i wg mnie dla grupy docelowej (młode dziewczyny, średnio zamożne +, bez poważnych problemów) jest to dobra lektura.

Czy lektura jest dobrym wyborem dla innych? Tutaj mam już sporo wątpliwości.

+ lekki poradnik o tym jak zarządzać czasem, aby przeżyć życie po swojemu i spełniać swoje marzenia
+ na pewno nie jest to poradnik...

Książkę przeczytałam zaraz po jej wydaniu i była to moja pierwsza książka w tematyce życia bardziej slow. Szczerze mówiąc na tamten moment była dla mnie dość odkrywcza, ponieważ żyłam "w pędzie", przepełniona myślami o tym "jak to będzie kiedyś" i potrzebowałam tych prostych przesłań z książki, która pomogła mi dostrzec, że moje życie toczy się właśnie teraz, a nie "gdzieś, kiedyś". W tym momencie, gdy mam już sporą wiedzę w tym temacie i umiem doceniać proste chwile, pewnie nie byłaby dla mnie tak przełomowa, ale polecam ją osobom, które czują, że chciałby zwolnić i odnaleźć w swojej codzienności to, co dla nich najważniejsze.

Książkę przeczytałam zaraz po jej wydaniu i była to moja pierwsza książka w tematyce życia bardziej slow. Szczerze mówiąc na tamten moment była dla mnie dość odkrywcza, ponieważ żyłam "w pędzie", przepełniona myślami o tym "jak to będzie kiedyś" i potrzebowałam tych prostych przesłań z książki, która pomogła mi dostrzec, że moje życie toczy się właśnie teraz, a nie...