Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dość przyjemnie się czyta, aczkolwiek w niektórych miejscach książka jest dość infantylna. Wiem, że to ma być powieść historyczna, która nie będzie nudzić czytelniczki (książka została napisana z myślą o paniach), ale po prostu nie podoba mi się taki sposób narracji. Język także mi przeszkadzał, autorka chciała chyba być "na luzie". "Gimbaza"? Naprawdę? Kto tego słowa używa w książkach takiego pokroju?

Dość przyjemnie się czyta, aczkolwiek w niektórych miejscach książka jest dość infantylna. Wiem, że to ma być powieść historyczna, która nie będzie nudzić czytelniczki (książka została napisana z myślą o paniach), ale po prostu nie podoba mi się taki sposób narracji. Język także mi przeszkadzał, autorka chciała chyba być "na luzie". "Gimbaza"? Naprawdę? Kto tego słowa używa...

Jedna z tych lektur, które się łatwo, szybko i dość przyjemnie czyta.

Jedna z tych lektur, które się łatwo, szybko i dość przyjemnie czyta.

Spodobała mi się szczerość, z jaką Lillian opowiadała swoje historie.

Spodobała mi się szczerość, z jaką Lillian opowiadała swoje historie.

Wiadomo, literatura wysokich lotów to nie jest. Brakowało mi czegoś w zakończeniu, nie wszystko było dopowiedziane.

Wiadomo, literatura wysokich lotów to nie jest. Brakowało mi czegoś w zakończeniu, nie wszystko było dopowiedziane.

W niektórych momentach infantylna.

W niektórych momentach infantylna.

Jednym słowem: pfff. Tyle o tej książce słyszałam, myślałam, że będzie ciekawa. Nastya, a raczej Emilia, zachowuje się jak typowe emo. Całą lekturę śmiałam się z głównej bohaterki. Rozumiem, że ma traumę, aczkolwiek niektóre zachowania były nielogiczne.

Jednym słowem: pfff. Tyle o tej książce słyszałam, myślałam, że będzie ciekawa. Nastya, a raczej Emilia, zachowuje się jak typowe emo. Całą lekturę śmiałam się z głównej bohaterki. Rozumiem, że ma traumę, aczkolwiek niektóre zachowania były nielogiczne.

Ta książka ma coś w sobie, że nie chce się jej kończyć. Cały czas do niej wracam. Nie umiem przez to czytać innych książek, gdyż mam wrażenie, że jej nie dorównują. Dawno takiej nie czytałam. Zazwyczaj czytam książki, aby je przeczytać, a ''Feblikiem'' się delektowałam. Lektura mądra i piękna. Ani trochę wulgarna, w przeciwieństwie do książek dla młodzieży w tych czasach. Jedna z najlepszych z tej serii. Czuć ciepło rodziny Borejków, które przenika ze stron książki prosto do serca, przy tym je rozgrzewając i czyniąc wrażliwszym na uczucia innych.

Ta książka ma coś w sobie, że nie chce się jej kończyć. Cały czas do niej wracam. Nie umiem przez to czytać innych książek, gdyż mam wrażenie, że jej nie dorównują. Dawno takiej nie czytałam. Zazwyczaj czytam książki, aby je przeczytać, a ''Feblikiem'' się delektowałam. Lektura mądra i piękna. Ani trochę wulgarna, w przeciwieństwie do książek dla młodzieży w tych czasach....

Niby książka zawiera ciekawe pomysły na dania bez cukru, ale gdzie ja mam w zwykłym spożywczaku znaleźć takie rzeczy jak rodymenia palczasta? Nie wiem, gdzie szukać np.mąki migdałowej.Te przepisy nie są dostosowane do polskich czytelników. Może się znajdzie te produkty, ale na pewno nie są w rozsądnych cenach. W dodatku jakoś nie przekonuje mnie zastępowanie cukru tłuszczem. To też nie jest zdrowe.

Niby książka zawiera ciekawe pomysły na dania bez cukru, ale gdzie ja mam w zwykłym spożywczaku znaleźć takie rzeczy jak rodymenia palczasta? Nie wiem, gdzie szukać np.mąki migdałowej.Te przepisy nie są dostosowane do polskich czytelników. Może się znajdzie te produkty, ale na pewno nie są w rozsądnych cenach. W dodatku jakoś nie przekonuje mnie zastępowanie cukru...

Bardzo mnie wciągnęła. Nie umiałam się od niej oderwać.

Bardzo mnie wciągnęła. Nie umiałam się od niej oderwać.

Tak naprawdę przeczytałam tylko dlatego, bo to każdy czyta.
Ale książka pozytywnie mnie zaskoczyła.

Tak naprawdę przeczytałam tylko dlatego, bo to każdy czyta.
Ale książka pozytywnie mnie zaskoczyła.

Za bardzo dziecinna.

Za bardzo dziecinna.

Najlepsza książka w serii.

Najlepsza książka w serii.

Książka ta bardzo mnie zaskoczyła. Nie okazała się być nudna jak większość lektur.

Książka ta bardzo mnie zaskoczyła. Nie okazała się być nudna jak większość lektur.

Bardzo ciekawe.

Bardzo ciekawe.

Genialne zakończenie.

Genialne zakończenie.

Ciekawa.

Ciekawa.

Książka nie aż taka zła, jednak opisy były za długie.

Książka nie aż taka zła, jednak opisy były za długie.

Podczas czytania aż miałam ochotę wyjechać na kolonie.

Podczas czytania aż miałam ochotę wyjechać na kolonie.

O dziwo, nie jest taka zła, jak wszyscy mówią.

O dziwo, nie jest taka zła, jak wszyscy mówią.

Niestety, gorsze niż "Kwiat kalafiora".

Niestety, gorsze niż "Kwiat kalafiora".