Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słaba, niewciągająca, nawiązująca wyraźnie do prowansalskich klimatów, ale w sposób nieudany. Nie polecam.

Słaba, niewciągająca, nawiązująca wyraźnie do prowansalskich klimatów, ale w sposób nieudany. Nie polecam.

Nie jest to jego najlepsza książka, ale czyta się dobrze. Trafnie zilustrowana tragedia rodzinna.

Nie jest to jego najlepsza książka, ale czyta się dobrze. Trafnie zilustrowana tragedia rodzinna.

Dużo zwrotów akcji nie zawsze oznacza pochwałę dla książki, zwłaszcza gdy towarzyszy im też dużo niekonsekwencji. Czyta się dobrze, co jednak nie oznacza, że to dobra literatura. Książka, o której zapomina się natychmiast po jej zamknięciu.

Dużo zwrotów akcji nie zawsze oznacza pochwałę dla książki, zwłaszcza gdy towarzyszy im też dużo niekonsekwencji. Czyta się dobrze, co jednak nie oznacza, że to dobra literatura. Książka, o której zapomina się natychmiast po jej zamknięciu.

Książka o duchowej spuściźnie indian, trochę zaginionej, trochę zapomnianej ale dzisiaj bardzo aktualnej, kolejnej do ponownego odkrycia po ideach wschodu. W czasach, w których nie czujemy głębszego związku ze światem przyrody, traktujemy go instrumentalnie, robimy wszystko żeby się od niego uneizależnić osiągając efekt odwrotny, autorka pokazuje zupełnie inny punkt widzenia, w którym przyroda i sama ziemia traktowana jest podmiotowo, jako żywą wieloosobową istotę. Taka poezja prozą. Wydobywająca prawdziwe człowieczeństwo, a przez to przepiająca, do nieśpiesznego odczuwania. Miłośników wartkiej akcji i skomplikowanej fabuły nie zachwyci.

Książka o duchowej spuściźnie indian, trochę zaginionej, trochę zapomnianej ale dzisiaj bardzo aktualnej, kolejnej do ponownego odkrycia po ideach wschodu. W czasach, w których nie czujemy głębszego związku ze światem przyrody, traktujemy go instrumentalnie, robimy wszystko żeby się od niego uneizależnić osiągając efekt odwrotny, autorka pokazuje zupełnie inny punkt...

Książka z cyklu romantycznie o ogrodach, a więc dość haotyczna, chociaż miło się to czyta. Niestety mało praktyczna dla polskiego czytelnika-ogrodnika bo porady odnoszą się do cieplejszej strefy klimatycznej (Francja, Wielka Brytania), więc część propozycji (mniej więcej 1/3) nie nadaje się dla nas. Co gorsza nie w każdym przypadku polski wydawca postanowił to zaznaczyć.

Książka z cyklu romantycznie o ogrodach, a więc dość haotyczna, chociaż miło się to czyta. Niestety mało praktyczna dla polskiego czytelnika-ogrodnika bo porady odnoszą się do cieplejszej strefy klimatycznej (Francja, Wielka Brytania), więc część propozycji (mniej więcej 1/3) nie nadaje się dla nas. Co gorsza nie w każdym przypadku polski wydawca postanowił to zaznaczyć.

Ciekawa egzotyką odrębości kulturowej. Ciekawy punkt widzenia człowieka z zewnątrz ale widziane od wewnątrz.Zabrakło mi jednak większej przenikliwości i głębszych przemyśleń, więc tylko ciekawa.

Ciekawa egzotyką odrębości kulturowej. Ciekawy punkt widzenia człowieka z zewnątrz ale widziane od wewnątrz.Zabrakło mi jednak większej przenikliwości i głębszych przemyśleń, więc tylko ciekawa.

Nie porywa, ale zawiera sporo informacji charakteryzujących życie, ludzi i mentalność tej społeczności, widzianej oczami obcokrajowców.

Nie porywa, ale zawiera sporo informacji charakteryzujących życie, ludzi i mentalność tej społeczności, widzianej oczami obcokrajowców.

Nie doczytałam do końca chociaż co kilka stron na nowo dawałam jej szansę. Jak dla mnie jednak harlekin z przewidywalną fabułą, mało wiarygodnymi, czarno - białymi bohaterami i nieżyciowymi, a raczej życzeniowymi historiami.

Nie doczytałam do końca chociaż co kilka stron na nowo dawałam jej szansę. Jak dla mnie jednak harlekin z przewidywalną fabułą, mało wiarygodnymi, czarno - białymi bohaterami i nieżyciowymi, a raczej życzeniowymi historiami.

Chociaż bardzo doceniam prezentowaną w książce filozofię naturalności, podążania za naturą, podglądania jej i naśladowania, to jednak doprowadza ją do przesady, stąd dużo w niej chaosu, sprzeczności i ostatecznie sprowadza wszystko do dwóch zaleceń: do wszystkiego dojdź sam i róbta co chceta.

Chociaż bardzo doceniam prezentowaną w książce filozofię naturalności, podążania za naturą, podglądania jej i naśladowania, to jednak doprowadza ją do przesady, stąd dużo w niej chaosu, sprzeczności i ostatecznie sprowadza wszystko do dwóch zaleceń: do wszystkiego dojdź sam i róbta co chceta.

Spodziewałam się dowiedzieć więcej, jednym słowem miałam nadzieję, że dla mnie bardziej odkrywcza, ale nie był to czas zmarnowany i czytało się dobrze

Spodziewałam się dowiedzieć więcej, jednym słowem miałam nadzieję, że dla mnie bardziej odkrywcza, ale nie był to czas zmarnowany i czytało się dobrze

W niezwykły sposób napisana fabularyzowana biografia. Niemal poetycka proza, za sprawą ciągłych niedomówień. Nie skupiona, jak zazwyczaj, na faktach lecz emocjach. Świetnie oddająca osobowość bohaterki, ale jednak momentami męcząca.

W niezwykły sposób napisana fabularyzowana biografia. Niemal poetycka proza, za sprawą ciągłych niedomówień. Nie skupiona, jak zazwyczaj, na faktach lecz emocjach. Świetnie oddająca osobowość bohaterki, ale jednak momentami męcząca.

Lekko przychodzi na myśl Harlekin, ale w sumie książka się broni. W każdym razie nie żyli długo i szczęśliwie. Pewnie gdybym nie oglądała najpierw filmu, który dość dobrze oddaje książkę doceniłabym suspens bardziej.

Lekko przychodzi na myśl Harlekin, ale w sumie książka się broni. W każdym razie nie żyli długo i szczęśliwie. Pewnie gdybym nie oglądała najpierw filmu, który dość dobrze oddaje książkę doceniłabym suspens bardziej.

Dobrze spędzony czas. Refleksje dojrzałego i wiekowo i emocjonalnie człowieka patrzącego na proces tego dojrzewania.

Dobrze spędzony czas. Refleksje dojrzałego i wiekowo i emocjonalnie człowieka patrzącego na proces tego dojrzewania.

Jak dla mnie książka napisana dobrze, chociaż ze śledzenia wątków internetowych dowiedziałam się, że relacje o tej właśnie wyprawie są zaskajująco różne w zależności od tego, kto je relacjonuje. Czy więc postawione w książce tezy są prawdziwe - nie wiem. Szkoda, ze to środowisko jest tak poróżnione.

Jak dla mnie książka napisana dobrze, chociaż ze śledzenia wątków internetowych dowiedziałam się, że relacje o tej właśnie wyprawie są zaskajująco różne w zależności od tego, kto je relacjonuje. Czy więc postawione w książce tezy są prawdziwe - nie wiem. Szkoda, ze to środowisko jest tak poróżnione.

Książka lepsza od filmu. Znacznie głębiej (co nie jest takie dziwne) opisuje wzajeme relacje bohaterów i lepiej niż film uzasadnia ich działania.

Książka lepsza od filmu. Znacznie głębiej (co nie jest takie dziwne) opisuje wzajeme relacje bohaterów i lepiej niż film uzasadnia ich działania.

Na przykładzie odizolowanej dziecięcej społeczności autor pokazuje mechanizmy socjologiczne funkcjonowania niewielkiej społeczności pozbawionej de facto norm społecznych, a właściwie kształtującej na nowo te normy. Mocne i odzierające z człowieczeństwa jako cechy wyróżniającej ludzkość ze świata zwierząt.

Na przykładzie odizolowanej dziecięcej społeczności autor pokazuje mechanizmy socjologiczne funkcjonowania niewielkiej społeczności pozbawionej de facto norm społecznych, a właściwie kształtującej na nowo te normy. Mocne i odzierające z człowieczeństwa jako cechy wyróżniającej ludzkość ze świata zwierząt.

Autorka jednocześnie w profesjonalny ale i przystępny sposób pisze o istocie tego co zwiemy rzeczywistością. Mnie bardzo poukładało wiedzę na temat (niby)materii i tego co poza nią w głowie. Nie do przecenienia.

Autorka jednocześnie w profesjonalny ale i przystępny sposób pisze o istocie tego co zwiemy rzeczywistością. Mnie bardzo poukładało wiedzę na temat (niby)materii i tego co poza nią w głowie. Nie do przecenienia.

Bardziej opis wrażeń z podróży i spotkań z innymi podróżnikami, niż samej Islandii jako takiej, ale to nie wada, po prostu spodziewałam się tego drugiego. Jako wada - trochę za mało opisów niezwykłej przyrody a za dużo emocji własnych, ale i tak książka zachęciła mnie do przeczytania innych pozycji tego autora.

Bardziej opis wrażeń z podróży i spotkań z innymi podróżnikami, niż samej Islandii jako takiej, ale to nie wada, po prostu spodziewałam się tego drugiego. Jako wada - trochę za mało opisów niezwykłej przyrody a za dużo emocji własnych, ale i tak książka zachęciła mnie do przeczytania innych pozycji tego autora.

Nie chciałabym, aby zabrzmiało to arogancko, ale nic nowego z tej książki się nie dowiedziałam, więc absolutnie dla całkowitych nowicjuszy w temacie.

Nie chciałabym, aby zabrzmiało to arogancko, ale nic nowego z tej książki się nie dowiedziałam, więc absolutnie dla całkowitych nowicjuszy w temacie.

Niezwykle intymna relacja roku żałoby po ukochanym mężu. Pokazuje czym może być dla siebie zgrane, 40 - letnie małżeństwo. Miłość to za mało powiedziane. Szczególnie cenne dla tych, którzy takiej żałoby lub takiego małżeństwa nie przeżyli.

Niezwykle intymna relacja roku żałoby po ukochanym mężu. Pokazuje czym może być dla siebie zgrane, 40 - letnie małżeństwo. Miłość to za mało powiedziane. Szczególnie cenne dla tych, którzy takiej żałoby lub takiego małżeństwa nie przeżyli.