-
ArtykułyJames Joyce na Bloomsday, czyli 7 faktów na temat pisarza, który odmienił literaturęKonrad Wrzesiński8
-
ArtykułyŚladami autorów, czyli książki o miejscach, które odwiedzali i opisywali twórcyAnna Sierant8
-
ArtykułyCzytamy w weekend. 14 czerwca 2024LubimyCzytać459
-
ArtykułyZnamy laureatki Women’s Prize for Fiction i wręczonej po raz pierwszy Women’s Prize for Non-FictionAnna Sierant15
Biblioteczka
2017-07-24
2016-02-01
2015-08-14
2014-11-21
2014-11-19
2014-10-16
2014-10-01
2014-09-16
Bardzo lubię opowieści z zakatków świata, których raczej nie odwiedzę (przynajmniej w najbliższej przyszłości). Jennifer Steil pokazuje nam Jemen widziany okiem amerykańskiej dziennikarki. Zwyczaje, różnice kulturowe i tło polityczne podane w lekki, nienahalny sposób, zwykle przez pryzmat ludzi, których autorka poznała w tarkcie swojego pobytu. Z niecierpliwością czekam na kolejną książkę Jennifer Steil.
Bardzo lubię opowieści z zakatków świata, których raczej nie odwiedzę (przynajmniej w najbliższej przyszłości). Jennifer Steil pokazuje nam Jemen widziany okiem amerykańskiej dziennikarki. Zwyczaje, różnice kulturowe i tło polityczne podane w lekki, nienahalny sposób, zwykle przez pryzmat ludzi, których autorka poznała w tarkcie swojego pobytu. Z niecierpliwością czekam na...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2014-08-20
2014-04-19
Książka napisana bez patosu, nie ujmująca nic z wielkości JPII.
Do wzruszenia.
Książka napisana bez patosu, nie ujmująca nic z wielkości JPII.
Do wzruszenia.
2014-03-26
W społeczeństwie panuje powszechne przekonanie, że misje wojskowe to takie trochę wakacje z których przywozi się sporą sumkę. Pani Grażyna Jagielska pokazuje w swojej książce drugą stronę medalu. Co się dzieje z zołnierzami po powrocie, gdy nie umieją sobie poradzić ze swoimi przeżyciami i uczuciami. Jest to kawał dobrej dziennikarskiej roboty podanej czytelnikowi w nienachalny sposób. To jest bardzo duża zaleta,a zarazem wada tej ksiażki. Autorka była pacjentką na oddziale razem z ludźmi o których pisze i właśnie jej osobistej historii trochę mi zabrakło. Przewija się ona między poszczególnymi "zyciorysami", ale moim zdaniem trochę za mało. Czytając książkę nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że jest to relacja dziennikarza, który wszedł na oddział żeby zrobić reportaż. Może lektura innych książek autorki pozwoli mi uzupełnić to czego mi tu brakowało.
W społeczeństwie panuje powszechne przekonanie, że misje wojskowe to takie trochę wakacje z których przywozi się sporą sumkę. Pani Grażyna Jagielska pokazuje w swojej książce drugą stronę medalu. Co się dzieje z zołnierzami po powrocie, gdy nie umieją sobie poradzić ze swoimi przeżyciami i uczuciami. Jest to kawał dobrej dziennikarskiej roboty podanej czytelnikowi w...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2014-02-02
2014-01-18
Lubię ksiazki tego autora ponieważ są lekkie łatwe i przyjemne. O tej powiedziałabym jeszcze że jest urocza. Podczas lektury naprawdę bardzo miło spedzilam czas. Nie jest to jakaś ambitna powieść,ale czyta się bardzo przyjemnie, a historia wciąga. Mimo, ze jest bardzo przewidywalna, to po skończonej lekturze człowiek się zastanowi jak silna potrafi byc przyjaźń.
Lubię ksiazki tego autora ponieważ są lekkie łatwe i przyjemne. O tej powiedziałabym jeszcze że jest urocza. Podczas lektury naprawdę bardzo miło spedzilam czas. Nie jest to jakaś ambitna powieść,ale czyta się bardzo przyjemnie, a historia wciąga. Mimo, ze jest bardzo przewidywalna, to po skończonej lekturze człowiek się zastanowi jak silna potrafi byc przyjaźń.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPrzez cały rok trwania kampanii sporo potraw znalazło się u mnie na stole. I co najważniejsze znalazło duże uznanie domowników. Książka jest pięknie wydana i zamiast stosu ulotek reklamowych z zamieszczonymi przepisami mam teraz pięknie to wszystko zebrane w jednej książce.
Przez cały rok trwania kampanii sporo potraw znalazło się u mnie na stole. I co najważniejsze znalazło duże uznanie domowników. Książka jest pięknie wydana i zamiast stosu ulotek reklamowych z zamieszczonymi przepisami mam teraz pięknie to wszystko zebrane w jednej książce.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to2013-11-03
2013-10-11
Bardzo lubię książki, które oprócz przyjemności czytania pobudzają w czytelniku głód wiedzy. Takie, po których siada się do komputera i wyszukuje wiadomości o ludziach, faktach, wydarzeniach. Taka jest właśnie książka Pana Miłoszewskiego i za to ją bardzo cenie. Wydaje mi się dosyć przewidywalna w swoich zwrotach akcji. Natomiast rozbudzona ciekawość co się stało z Młodzieńcem ... bezcenna ;)
Bardzo lubię książki, które oprócz przyjemności czytania pobudzają w czytelniku głód wiedzy. Takie, po których siada się do komputera i wyszukuje wiadomości o ludziach, faktach, wydarzeniach. Taka jest właśnie książka Pana Miłoszewskiego i za to ją bardzo cenie. Wydaje mi się dosyć przewidywalna w swoich zwrotach akcji. Natomiast rozbudzona ciekawość co się stało z...
więcej mniej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to
Uwielbiam. Już od samej okładki, na której refleksy imitujące deszcz zwiastują aurę panujacą w powieści ( a podobno nie powienno się oceniać ksiażki po okładce). Tempo akcji, która sie zagęszcza w miarę czytania powoduje, że człowiek ma poczucie uciekającego czasu (chociaż podczas czytania traci się całkowicie jego poczucie). Humor prokuratora Szackiego, pomysłowy sposóbna zbrodnię to jest coś co właśnie w Miłoszewskim lubię. Żeby nie było zbyt słodko trochę przeszkadzały mi imiona niektórych bohaterów i wątek urzędnika Stanu Cywilnego. Dla mnie zbyt groteskowe.
No i zakończenie. Chociaż całym sercem jestem za powrotem Szackiego, lubię definitywne zakończenia. Mimo wszystko chętnie przeczytam, co Pan Miłoszewski chce zaprezentować swoim czytelnikom. Ma dobre pióro i jego powiesci czyta się jednym tchem, chociaż skoądinąd to wada bo zbyt szybko się kończą.
Uwielbiam. Już od samej okładki, na której refleksy imitujące deszcz zwiastują aurę panujacą w powieści ( a podobno nie powienno się oceniać ksiażki po okładce). Tempo akcji, która sie zagęszcza w miarę czytania powoduje, że człowiek ma poczucie uciekającego czasu (chociaż podczas czytania traci się całkowicie jego poczucie). Humor prokuratora Szackiego, pomysłowy sposóbna...
więcej Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to