Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znakomite studium społeczno - obyczajowe zbiorowości 5 756 170 kobiet i mężczyzn, którzy w Polsce kojarzą się przede wszystkim z dokonaniami fajtłapowatego gangu Olsena, H. Ch. Andersenem i klockami lego. Lekka w odbiorze narracja, poparta danymi statystycznymi oraz zobrazowana anegdotami, pozostawia Czytelniczkom i Czytelnikom prawo do osądu, czy rzeczywiście Duńczycy są tacy szczęśliwi. Jednocześnie pokazuje, że warto żyć w społeczeństwie, w którym dzieci uczy się nieużywania słów „każdy”, „”nikt”, „nigdy” i „zawsze”, bo są to wyrazy – zazwyczaj – zbyt łatwe do wypowiedzenia i zbyt trudne do uzasadnienia.

Znakomite studium społeczno - obyczajowe zbiorowości 5 756 170 kobiet i mężczyzn, którzy w Polsce kojarzą się przede wszystkim z dokonaniami fajtłapowatego gangu Olsena, H. Ch. Andersenem i klockami lego. Lekka w odbiorze narracja, poparta danymi statystycznymi oraz zobrazowana anegdotami, pozostawia Czytelniczkom i Czytelnikom prawo do osądu, czy rzeczywiście Duńczycy są...

Świetnie napisany, zabawny i - jednocześnie - traktujący o poważnych sprawach, reportaż społeczno-obyczajowy. Czyta się lekko, a jego treść poprawia każdą pogodę, z pogodą ducha włącznie.

Świetnie napisany, zabawny i - jednocześnie - traktujący o poważnych sprawach, reportaż społeczno-obyczajowy. Czyta się lekko, a jego treść poprawia każdą pogodę, z pogodą ducha włącznie.

Jo Nesbø – niekwestionowany mistrz skandynawskiego kryminału - wyjawił kiedyś, że wymyślając psychikę postaci zakłada, iż „...możliwe jest absolutnie wszystko, co można sobie wyobrazić. Plus sporo rzeczy, których wyobrazić sobie nie można.” Ta reguła zdaje się dotyczyć każdego, dobrze napisanego thrillera, a takim bez wątpienia jest „Indeks strachu” Roberta Harrisa. Autor osią narracji uczynił pojedynek, między ludzkim, sfrustrowanym jestestwem, a stworzoną przezeń sztuczną inteligencją...
Ciąg dalszy opinii:
https://www.dropbox.com/s/4wb6o29ka3ochjg/rec_indeks%20strachu_grregusimplesitecom.pdf?dl=0

Jo Nesbø – niekwestionowany mistrz skandynawskiego kryminału - wyjawił kiedyś, że wymyślając psychikę postaci zakłada, iż „...możliwe jest absolutnie wszystko, co można sobie wyobrazić. Plus sporo rzeczy, których wyobrazić sobie nie można.” Ta reguła zdaje się dotyczyć każdego, dobrze napisanego thrillera, a takim bez wątpienia jest „Indeks strachu” Roberta Harrisa. Autor...

Czy nie wiesz, że stojący fiut nie ma sumienia ?! – taką prawdę o mężczyznach wygłasza jeden z najważniejszych bohaterów powieści Marii Nurowskiej pt. „Drzwi do piekła”. Jak na literaturę kobiecą przystało, Autorka dużo uwagi poświęca brzydszej połowie Rodzaju Ludzkiego. Zwłaszcza, gdy główna bohaterka do jednego z jej przedstawicieli strzela. Celnie, choć w afekcie.
Ciąg dalszy opinii: https://www.dropbox.com/s/nukt4dx43n5oms1/rec_drzwi%20do%20piek%C5%82a_grregusimplesitecom.pdf?dl=0

Czy nie wiesz, że stojący fiut nie ma sumienia ?! – taką prawdę o mężczyznach wygłasza jeden z najważniejszych bohaterów powieści Marii Nurowskiej pt. „Drzwi do piekła”. Jak na literaturę kobiecą przystało, Autorka dużo uwagi poświęca brzydszej połowie Rodzaju Ludzkiego. Zwłaszcza, gdy główna bohaterka do jednego z jej przedstawicieli strzela. Celnie, choć w afekcie....

Cóż, ocena przeciętan jest najwyższą, jaką mogę dać tej powieści. Nie porywa ani fabułą, ani przemyśleniami Autora.

Cóż, ocena przeciętan jest najwyższą, jaką mogę dać tej powieści. Nie porywa ani fabułą, ani przemyśleniami Autora.

W Sztuce Słowa, opowiadania pełnią rolę etiud – są szlifowaniem autorskiego talentu, w którym mistrzostwo polega na skumulowaniu maksimum sensu, w jak najkrótszej formie, co przełożyć się ma na eksplozję czytelniczych emocji. Zbiorek S.Shepard’a pt. „Wielki sen o Niebie” zawiera takie perfekcyjne miniatury, będące jednocześnie urokliwymi preludiami, rozbrzmiewającym głębią świadomych i nieświadomych lęków, urokliwą melodyką codzienności oraz melancholią tęsknoty – za przyjaźnią, miłością i niedostatkiem, tak często nazywanym Spełnieniem. Skomponowane w tonacji reminiscencji, przenoszą nas w rozmaite realności i krajobrazy – jezior, pustyń i przydrożnych barów, wynosząc jednocześnie w przestrzeń, gdzie góra i dół nie mają znaczenia, a na wszystko można spojrzeć z hippisowsko-gwiezdnej perspektywy. Przypominają - parafrazując słowa Autora - że „Wielki sen o Niebie jest tym, co się nam przydarza, gdy z uporem próbujemy śnić coś innego”, oraz że cudowna możność bytowania na Ziemi, staje się wówczas błogosławieństwem.
grregu

W Sztuce Słowa, opowiadania pełnią rolę etiud – są szlifowaniem autorskiego talentu, w którym mistrzostwo polega na skumulowaniu maksimum sensu, w jak najkrótszej formie, co przełożyć się ma na eksplozję czytelniczych emocji. Zbiorek S.Shepard’a pt. „Wielki sen o Niebie” zawiera takie perfekcyjne miniatury, będące jednocześnie urokliwymi preludiami, rozbrzmiewającym głębią...