Fuck America

Nie wiem, dziwna. Fragmenty amerykańskie odpychające, w dużym nawarstwieniu patologia a’la Bukowski dość odstręczająca. Za to część o wojnie i Holokauście, zwłaszcza końcówka, przejmująca. W jej kontekście to całe pustogłowie, nieudacznictwo i szowinizm głównego bohatera nabierają jakiegoś innego znaczenia.

Nie wiem, dziwna. Fragmenty amerykańskie odpychające, w dużym nawarstwieniu patologia a’la Bukowski dość odstręczająca. Za to część o wojnie i Holokauście, zwłaszcza końcówka, przejmująca. W jej kontekście to całe pustogłowie, nieudacznictwo i szowinizm głównego bohatera nabierają jakiegoś innego znaczenia.

Rozglądam się dookoła
widzę tylko jednym okiem
dym nad głową jak w saunie
słyszę słowa , ciężko zrozumieć
mówią coś , mówią że
coś mi wpadło do oka
oczekuje boskiej interwencji
wiem...zabiję się przed kamerą
zobaczę płaczące tłumy
to nie litość
coś im wpadło do oka

Stickin in my eye NOFX

Cholera...na okładce napisano...żeby zachęcić....humor i Holocaust....hehe....zaje....ubaw. A tu mamy otchłań bezradności , morze martwe wspomnień , a do obrony został malutki ołóweczek....i co ciekawe walka trwa...Owszem , niektóre dialogi są zabawne, niektóre usiłują być....ale jeśli świat cię zeżarł nie wiadomo kiedy i (za przeproszeniem) wysr....nie wiadomo gdzie...t o raczej nie powiesz .że dobrze się bawisz....a może??

Rozglądam się dookoła
widzę tylko jednym okiem
dym nad głową jak w saunie
słyszę słowa , ciężko zrozumieć
mówią coś , mówią że
coś mi wpadło do oka
oczekuje boskiej interwencji
wiem...zabiję się przed kamerą
zobaczę płaczące tłumy
to nie litość
coś im wpadło do oka

Stickin in my eye NOFX

Cholera...na okładce napisano...żeby zachęcić....humor i...

Ciężko się czyta.lubię takie historie i snucie się bohaterów po mieście, z którym im nie pod drodze.
Tutaj jednak jakoś bardziej mnie to zmęczyło.
Książka mocno się zestarzała i już chyba nie wzbudza takich emocji jakie zapewne budziła świeżo po wydaniu.

Ciężko się czyta.lubię takie historie i snucie się bohaterów po mieście, z którym im nie pod drodze.
Tutaj jednak jakoś bardziej mnie to zmęczyło.
Książka mocno się zestarzała i już chyba nie wzbudza takich emocji jakie zapewne budziła świeżo po wydaniu.

Książka przyprawia o niezłą huśtawkę emocjonalną, ale co ciekawe - autor tę huśtawkę buja dość umiejętnie.

Książka przyprawia o niezłą huśtawkę emocjonalną, ale co ciekawe - autor tę huśtawkę buja dość umiejętnie.

Wielkie rozczarowanie!
Pamięć o wojnie i amerykański sen - tak czytamy na okładce książki. Nic z tych rzeczy. Kilka nieskładnych paraopowiastek bohatera o prawdziwych lub wymyślonych (trudno orzec) przeżyciach z czasu Holocaustu.
Jak twierdzi wydawca książki, autor jako jeden z pierwszych odważył się połączyć humor i groteskę z tematyką dotyczącą Holocaustu. Jak dla mnie całość napisana tak bełkotliwie, że ostatecznie i tak na wszystko macha się ręką. To tzw. "literatura" nieangażująca.
Książka powinna się nazywać "Kłopot w postaci sztywnego członka". O ile byłoby trafniej! Bo takie problemy ma bohater mniej więcej przez połowę książki. To jest ta odwaga i humor autora? Gratuluję poczucia humoru

Wielkie rozczarowanie!
Pamięć o wojnie i amerykański sen - tak czytamy na okładce książki. Nic z tych rzeczy. Kilka nieskładnych paraopowiastek bohatera o prawdziwych lub wymyślonych (trudno orzec) przeżyciach z czasu Holocaustu.
Jak twierdzi wydawca książki, autor jako jeden z pierwszych odważył się połączyć humor i groteskę z tematyką dotyczącą Holocaustu. Jak dla mnie...

Ludzie Amerykę kochają albo jej nienawidzą. Nie każdy jest bowiem zdolny do kariery w stylu "amerykańskiego snu". Czy jest do tego zdolny Jakob Bronsky, bohater powieści "Fuck America" Edgara Hilsenratha? Główny bohater to europejski Żyd, który funkcjonuje na granicy przeżycia. Jego codzienne wysiłki ograniczają się do zdobycia dachu nad głową, ciepłego posiłku i papierosów. Jakob mieszka i pracuje dorywczo w Nowym Jorku lat pięćdziesiątych. Marzy o prawdziwej kobiecie, ale na taki "luksus" go nie stać, może sobie pozwolić od czasu do czasu na prostytutkę. Pracuje tylko na zaspokojenie najskromniejszych potrzeb, a cały swój czas poświęca na pisanie książki o Holokauście. To autobiograficzna powieść o jego życiu w getcie. Pisze ją zawsze wieczorem w emigranckiej kawiarence, gdzie spotyka innych emigrantów, najczęściej nieudaczników, którzy, podobnie jak Jakob, nie potrafią się odnaleźć w amerykańskiej rzeczywistości. Edgar Hilsenrath napisał książkę pełną humoru i ironii o tułaczce europejskich Żydów po świecie. Historia Bronsky'ego pełna jest absurdów. Już sama emigracja rodziny Bronskich do Ameryki wywołuje mieszane uczucia. Zgodnie z amerykańskim systemem kwotowym, do USA rocznie może wyemigrować określona ilość ludzi, więc w obliczu Holokaustu i nieuchronnej śmierci całej rodziny, ambasador USA wyliczył Bronskim, że ich emigracja do "raju" będzie możliwa w 1952 roku! "Fuck America" to rodzaj satyry na amerykańskie społeczeństwo, ale Hilsenrath nie żartuje z cierpienia, zbrodni czy zagłady. Możemy poznać także realia Ameryki widzianej oczami żydowskiego emigranta i zobaczyć, jak pisanie książki wpływa terapeutycznie na głównego bohatera. Ameryka Jakoba to z pewnością nie jest "amerykański sen".

Ludzie Amerykę kochają albo jej nienawidzą. Nie każdy jest bowiem zdolny do kariery w stylu "amerykańskiego snu". Czy jest do tego zdolny Jakob Bronsky, bohater powieści "Fuck America" Edgara Hilsenratha? Główny bohater to europejski Żyd, który funkcjonuje na granicy przeżycia. Jego codzienne wysiłki ograniczają się do zdobycia dachu nad głową, ciepłego posiłku i...

Książka o prostej formie, emigrancko bezczelnej i wulgarnej treści, dialogach bez ozdób, didaskaliów, oprawy budowanej z pięknych słów. Banalne tematy, spośród których wyzierają wyparte przez bohatera pojedyncze echa holokaustu.

Ojciec Jakoba Bronskiego prowadzi tuż przed wybuchem wojny listowną wojenkę z konsulem amerykańskim. Na jego prośby o ratunek przed falą nazizmu zalewającą Niemcy, odpowiedzią są listy pełne liczb, statystyk, wyliczeń obrazujących miejsce potencjalnego emigranta w szeregu. Taki prolog funduje nam Edgar Hilsenrath. Prolog, po którym wraz z bohaterem wykrzykujemy głośnym chórem "Fuck America".

Mijają lata. Te wyliczone na oczekiwanie. Może nawet kilka więcej. Wraz z nadal młodym ale "staro wyglądającym" Jakobem, przeżyliśmy wojnę i wyparliśmy ją z pamięci na rzecz codziennej imigranckiej walki o przetrwanie. Zmartwimy się niemożnością ulżenia popędom seksualnym, zjemy w kafeterii przyznaną nam tanią zupę, pokelnerujemy by utrzymać się przy życiu przez kolejne kilka dni. Będziemy oszukiwali, trochę kradli, pracowali tyleż nieumiejętnie co z niechęcią i będziemy znali swoje szarobure miejsce w społeczeństwie dobrobytu i wyobrażenia o karierze "od pucybuta do milionera".

Gdzieś, pomiędzy dialogi proste, nie pozwalające poznać rozmówcy, plecione z powtórzeń, potwierdzeń i zaprzeczeń wrzucimy, niemalże przypadkiem, jednowyrazowe, czasem zdaniowe wspomnienie obozowe, wygnańcze, krzyk spośród ruin, spośród trupów. Ale mówić o tym nie będziemy. O tym napiszemy. Książkę.

Kpina z amerykańskiego snu, ironiczny wgląd w międzynarodowe, fachowe zrzucanie odpowiedzialności na innych. I jeden rozdział, w którym serce płonie z żalu i gniewu po Zagładzie, po jej wizjach, po dwóch alternatywnych niemożliwościach godnego, a może jakiegokolwiek jej przeżycia.
Groteska, kpina, wielki ból, żal, wytknięcie palcem prawdy.

Okładkowe pozory mylą. To nie bajka, to nie sen i nie dziecinna kolorowanka. To wyjątkowo ciekawie potraktowana treść, ubrane w niepozorną banalność słowa wielkiej wagi. Trudno się oderwać, czytać równie trudno. Ale warto.

Pani_Ka Czyta

Książka o prostej formie, emigrancko bezczelnej i wulgarnej treści, dialogach bez ozdób, didaskaliów, oprawy budowanej z pięknych słów. Banalne tematy, spośród których wyzierają wyparte przez bohatera pojedyncze echa holokaustu.

Ojciec Jakoba Bronskiego prowadzi tuż przed wybuchem wojny listowną wojenkę z konsulem amerykańskim. Na jego prośby o ratunek przed falą nazizmu...

Rewelacja, naprawdę! Wybrałam tę książkę tylko i wyłacznie ze względu na okładkę. Już pierwsze 3 strony mi powiedziały, że to będzie coś, co mnie rozśmieszy, a jestem osobą, która niezbyt często śmieje się podczas czytania ksiązki !Jest to książka dla semitów i antysemitów. Dla Dużych, średnich i małych. Dla osób lubiących coca colę i hamburgery. Dla śmiałych i nieśmiałych. Przeczytane w 3 dni. Śmieszne dialogi i opisy. takich książek jest niewiele. Proste, a jakże efektowne! polecam.

Rewelacja, naprawdę! Wybrałam tę książkę tylko i wyłacznie ze względu na okładkę. Już pierwsze 3 strony mi powiedziały, że to będzie coś, co mnie rozśmieszy, a jestem osobą, która niezbyt często śmieje się podczas czytania ksiązki !Jest to książka dla semitów i antysemitów. Dla Dużych, średnich i małych. Dla osób lubiących coca colę i hamburgery. Dla śmiałych i nieśmiałych....

Oryginalność i nietuzinkowość – to wyznaczniki stylu i pisarskiego rzemiosła Edgara Hilsenratha. Tak jest i tym razem. „Fuck America” to proza pełna gorzkiej ironii, groteski i humoru. A nade wszystko wielkiego dystansu jej Autora, nie tylko do problematyki Holokaustu, lecz ludzkiej egzystencji w ogóle.
W moim przekonaniu (a pewnie taki był też zamysł Autora),opowieść ta miała wzbudzać u Czytelników skrajne emocje. U jednych wywoła nie lada oburzenie postawą życiową głównego bohatera, emigranta żydowskiego pochodzenia, próbującego realizować własną „american way of life”. Dla innych z kolei może stanowić inspirację do kształtowania w sobie myśli i postaw, dajmy na to – nonkonformistycznych wobec powszechnie obowiązującego systemu wartości, stylu życia.
Przecież przez życie można podążać swoją odrębną ścieżką. Prawda Jakobie Bronsky?

Oryginalność i nietuzinkowość – to wyznaczniki stylu i pisarskiego rzemiosła Edgara Hilsenratha. Tak jest i tym razem. „Fuck America” to proza pełna gorzkiej ironii, groteski i humoru. A nade wszystko wielkiego dystansu jej Autora, nie tylko do problematyki Holokaustu, lecz ludzkiej egzystencji w ogóle.
W moim przekonaniu (a pewnie taki był też zamysł Autora),opowieść ta...

Mam wyjątkowo mieszane uczucia po lekturze. Jeśli "Fuck America" rzeczywiście miało być satyrą, to reprezentuje humor dla mnie ciężkostrawny. I bynajmniej nie chodzi o fakt, że poznajemy historię ocalałego z Holocaustu i sposób narracji może w tym kontekście zaskakiwać. Ostatnie rozdziały (przejmujące) są pewnym wyjaśnieniem czy nawet usprawiedliwieniem tego chwytu, ale nie do końca.

Mam wyjątkowo mieszane uczucia po lekturze. Jeśli "Fuck America" rzeczywiście miało być satyrą, to reprezentuje humor dla mnie ciężkostrawny. I bynajmniej nie chodzi o fakt, że poznajemy historię ocalałego z Holocaustu i sposób narracji może w tym kontekście zaskakiwać. Ostatnie rozdziały (przejmujące) są pewnym wyjaśnieniem czy nawet usprawiedliwieniem tego chwytu, ale nie...