Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mój stosunek do tej części jest raczej ambiwalentny, ponieważ na plus zasługuje główny zarys fabuły, który bardzo mi się spodobał, podobnie jak postać Graysona i jego relacje z Thunderheadem oraz coraz większe szaleństwo Goddorta. Neal Shusterman zwrócił uwagę w tej historii na cechy typowo ludzkie, takie jak żądza władzy, nadzieja, wiara, miłość i troska o najbliższych, zmuszając do zastanowienia się nad granicą humanizmu. Najbardziej poruszyło mnie porównanie człowieka do naczynia, które będzie tym, czym je napełnimy.

To, co mi się nie spodobało, to ciągnący się początek i trochę chaotyczne przeskakiwanie po wątkach pobocznych zdarzeń. Miałem wrażenie, że autor bardziej skupił się na niebinarnej płciowości Jerico i bezsensownych dialogach wyjaśniających jego punkt widzenia, które swoją drogą nic nie wnosiły do fabuły, niż na wątkach Rowana, które były pisane jakby na siłę, aby przypomnieć czytelnikowi, że gdzieś tam jest i żyje.

Pod koniec książki fabuła nabiera tempa i pobudza wyobraźnię, jednak sam finał już niekoniecznie, jak dla mnie, zbyt banalny i naiwny.

Mój stosunek do tej części jest raczej ambiwalentny, ponieważ na plus zasługuje główny zarys fabuły, który bardzo mi się spodobał, podobnie jak postać Graysona i jego relacje z Thunderheadem oraz coraz większe szaleństwo Goddorta. Neal Shusterman zwrócił uwagę w tej historii na cechy typowo ludzkie, takie jak żądza władzy, nadzieja, wiara, miłość i troska o najbliższych,...

Książka ciekawa skłaniająca do refleksji nad swoim życiem i spojrzeniem wgłąb siebie.

Książka ciekawa skłaniająca do refleksji nad swoim życiem i spojrzeniem wgłąb siebie.

Ciekawa i warta przeczytania, biorąc pod uwagę rozwój technologii i kierunek, w którym obecnie zmierza świat, problemy z którymi borykają się bohaterowie tej publikacji, będą dotyczyć coraz to większej grupy ludzi.

Książka przywołała kilka wspomnień moich rozterek i myśli, które sam niejednokrotnie przeżywałem 20 lat temu, zanim poznałem swoją żonę. Trochę przerażające jest to, że w tamtym czasie dołączając do tej społeczności mógłbym utwierdzać się w przekonaniu, że nic się nie da zmienić i coraz bardziej się marginalizować od życia. Bycie członkiem tej społeczności z jednej strony jest swego rodzaju wsparciem, że nie jesteś sam ze swoimi problemami, a jednocześnie samonapędzający się kołem i katem, który na każdym kroku daje ci do zrozumienia, że jesteś "Przegrywem"

Ciekawa i warta przeczytania, biorąc pod uwagę rozwój technologii i kierunek, w którym obecnie zmierza świat, problemy z którymi borykają się bohaterowie tej publikacji, będą dotyczyć coraz to większej grupy ludzi.

Książka przywołała kilka wspomnień moich rozterek i myśli, które sam niejednokrotnie przeżywałem 20 lat temu, zanim poznałem swoją żonę. Trochę przerażające...

"W małżeństwie wiedziałby, że chodzi o proste sprawy, nie o wielkie filozofie. Proste sprawy, które zapobiegają gniciu organizmu. Należało więcej rzeczy robić wspólnie. Trzeba było częściej wychodzić, nawet do lasu, nawet do Wisły pojechać. Mieli tyle pieniędzy i tak mało świata zobaczyli."

Jest to jedyny cytat książki który naprawdę mnie uderzył i musiałem go przetworzyć. Będąc w małżeństwie łatwo i szybko zapomina się, i nie zwraca uwagi na te właśnie proste sprawy które kształtują związek.

Ogólnie książka sama w sobie mnie nie porwała a główny bohater i jego problemy irytowały do tego stopnia że w pewnym momencie przerwałem czytanie.

"W małżeństwie wiedziałby, że chodzi o proste sprawy, nie o wielkie filozofie. Proste sprawy, które zapobiegają gniciu organizmu. Należało więcej rzeczy robić wspólnie. Trzeba było częściej wychodzić, nawet do lasu, nawet do Wisły pojechać. Mieli tyle pieniędzy i tak mało świata zobaczyli."

Jest to jedyny cytat książki który naprawdę mnie uderzył i musiałem go przetworzyć....

Książkę oceniam tak jak pierwszą część trylogii, równie wciągająca i zaskakująca. Co prawda nie mogłem przełknąć "powrotu", ale ostatnie strony wynagradzają z nawiązką wszystkie niedogodności, czytało się jednym tchem, pozostał pewien niedosyt który zaraz bym wypełnił jak by kolejna część była w zasięgu ręki.

Książkę oceniam tak jak pierwszą część trylogii, równie wciągająca i zaskakująca. Co prawda nie mogłem przełknąć "powrotu", ale ostatnie strony wynagradzają z nawiązką wszystkie niedogodności, czytało się jednym tchem, pozostał pewien niedosyt który zaraz bym wypełnił jak by kolejna część była w zasięgu ręki.

Na książkę trafiłem przypadkiem przeglądając katalog Empik premium, zaintrygował mnie tytuł ale po pierwszych stronach miałem wątpliwości czy tematyka mi będzie pasować. Muszę przyznać że pierwszy raz od dawna w niecałe dwa dni przeczytałem książkę, tak bardzo mnie wchłonęła. Ciekawa, pełna zwrotów akcji, czytanie tej książki było jak oglądanie dobrego filmu.

Na książkę trafiłem przypadkiem przeglądając katalog Empik premium, zaintrygował mnie tytuł ale po pierwszych stronach miałem wątpliwości czy tematyka mi będzie pasować. Muszę przyznać że pierwszy raz od dawna w niecałe dwa dni przeczytałem książkę, tak bardzo mnie wchłonęła. Ciekawa, pełna zwrotów akcji, czytanie tej książki było jak oglądanie dobrego filmu.

Książka zawiera trochę ciekawostek oraz osobistych przemyśleń i spostrzeżeń autora, człowieka z zachodu zafascynowanego kulturą Japońską. Jednak odniosłem wrażenie że była "pisana na kolanie"

Książka zawiera trochę ciekawostek oraz osobistych przemyśleń i spostrzeżeń autora, człowieka z zachodu zafascynowanego kulturą Japońską. Jednak odniosłem wrażenie że była "pisana na kolanie"