Jądro ciemności

Mimo że była to moja lektura, to czytało mi się bardzo przyjemnie. Uważam, że jest ona bardzo ciekawa oraz napisana fajnym, prostym językiem.

Mimo że była to moja lektura, to czytało mi się bardzo przyjemnie. Uważam, że jest ona bardzo ciekawa oraz napisana fajnym, prostym językiem.

Pokaż mimo to

100 książek, które trzeba przeczytać przed śmiercią.
nr.44, 2019
👍Arcydzieło👍

100 książek, które trzeba przeczytać przed śmiercią.
nr.44, 2019
👍Arcydzieło👍

Pokaż mimo to

I pomyśleć, że walka bokserska w Kinszasie o pas WBC, w której nasz polski pretendent wziął niezły oklep i dziwne sytuacje wokół niej, stały się bodźcem do ponownego przeczytania wspaniałego opowiadania Józefa. Swego rodzaju traktat filozoficzny, dla którego pretekstem jest sytuacja w Wolnym Państwie Kongo pod koniec XIX wieku oraz okrucieństwo króla Leopolda II i jego urzędników.Dzięki wielkiemu talentowi Autora, wspomaganemu przez jego osobiste doświadczenia, dostaliśmy literacki brylant inspirujący do przemyśleń. Opowiadanie jak najbardziej słusznie zaliczone do kanonu literatury.

I pomyśleć, że walka bokserska w Kinszasie o pas WBC, w której nasz polski pretendent wziął niezły oklep i dziwne sytuacje wokół niej, stały się bodźcem do ponownego przeczytania wspaniałego opowiadania Józefa. Swego rodzaju traktat filozoficzny, dla którego pretekstem jest sytuacja w Wolnym Państwie Kongo pod koniec XIX wieku oraz okrucieństwo króla Leopolda II i jego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Podróż w mrok, a raczej w półmrok. Klimatyczna, trochę senna, bez wyrazistej i wciągającej fabuły. To bardziej opowieść o odczuciach niż relacjonowanie ciągu zdarzeń. Zastanawiająca, ale nie porywająca. Zostaje w głowie. Może stanowić rozczarowanie dla oczekujących wartkiej akcji i przygody. To książka dla tych, którzy chcieliby przyjrzeć się doznaniom i pogrzebać w cudzych myślach.

Podróż w mrok, a raczej w półmrok. Klimatyczna, trochę senna, bez wyrazistej i wciągającej fabuły. To bardziej opowieść o odczuciach niż relacjonowanie ciągu zdarzeń. Zastanawiająca, ale nie porywająca. Zostaje w głowie. Może stanowić rozczarowanie dla oczekujących wartkiej akcji i przygody. To książka dla tych, którzy chcieliby przyjrzeć się doznaniom i pogrzebać w cudzych...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

ch*jowe

ch*jowe

Pokaż mimo to

Dla mnie ta książka to metafora czegoś co Freud nazywał id, ale w zamyśle autora miała być pewnie bardziej wieloznaczna i złożona. Ja dostrzegam jedynie tę warstwę, no i raczej ostrożny stosunek autora do tego wymiaru naszej psychiki. Obrazowy, refleksyjny, nieco nostalgiczny klimat narracji. Czy to nie jedna z tych powieści w której każdy widzi to co chce widzieć?

Dla mnie ta książka to metafora czegoś co Freud nazywał id, ale w zamyśle autora miała być pewnie bardziej wieloznaczna i złożona. Ja dostrzegam jedynie tę warstwę, no i raczej ostrożny stosunek autora do tego wymiaru naszej psychiki. Obrazowy, refleksyjny, nieco nostalgiczny klimat narracji. Czy to nie jedna z tych powieści w której każdy widzi to co chce widzieć?

Pokaż mimo to

Przeczytałam ze względu na to, że znajduje się na liście lektur szkolnych. Mimo niewielkiej liczbie stron książka niesamowicie mi się dłużyła. Spodziewałam się, że szybko ją skończę , ale zajęło mi to kilka dni. Po przeczytaniu lektury nie do końca wiedziałam o czym tak naprawdę jest. Dopiero po omówieniu w szkole zauważyłam w książce głębsze wartości. W moim odczuciu nie jest to lektura, którą zaliczyłabym do przyjemnych, które czyta się dla rozrywki. Przebrnięcie przez nią było męczące, a zrozumienie możliwe dopiero w trakcie dyskusji klasowych.

Przeczytałam ze względu na to, że znajduje się na liście lektur szkolnych. Mimo niewielkiej liczbie stron książka niesamowicie mi się dłużyła. Spodziewałam się, że szybko ją skończę , ale zajęło mi to kilka dni. Po przeczytaniu lektury nie do końca wiedziałam o czym tak naprawdę jest. Dopiero po omówieniu w szkole zauważyłam w książce głębsze wartości. W moim odczuciu nie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wiem na ile kompetentna jestem, by oceniać dzieło będące klasykiem i wchodzące w kanon lektur, niemniej podzielę się moją opinią, bo twór Conrada wywarł na mnie wrażenie. Styl pisania jest piękny, niezwykle opisowy i taki, jaki chętnie bym widziała w wszystkich szkolnych lekturach. Książka zapadła mi w pamieć, postać Kurtza zaznaczyła się w niej niemal tak, jak w umyśle Marlowa. Może dlatego, że do ostatniej kartki nie byłam pewna, co o niej myśleć.
"Jądro ciemności" skłania do refleksji i, chociażby, by móc wytworzyć własną interpretację, warto je przeczytać. Poza tym wiernie oddaje ducha epoki. To jedna z tych lepszych lektur.

Nie wiem na ile kompetentna jestem, by oceniać dzieło będące klasykiem i wchodzące w kanon lektur, niemniej podzielę się moją opinią, bo twór Conrada wywarł na mnie wrażenie. Styl pisania jest piękny, niezwykle opisowy i taki, jaki chętnie bym widziała w wszystkich szkolnych lekturach. Książka zapadła mi w pamieć, postać Kurtza zaznaczyła się w niej niemal tak, jak w umyśle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Lektury szkolne nigdy mnie nie przerażały. Być może dla tego, iż od małego miałam styczność z książkami - rodzice czytali mi codziennie przed snem - i od tamtej pory byłam z nimi za pan brat.
"Jądro ciemności" jest pozycją, którą omawiałam w drugiej klasie liceum, kiedy to każdy wolny moment poświęcałam na czytanie. Widząc grubość tej książki, byłam pewna, że będzie to przygoda na jedno posiedzenie. Tak kolorowo jednak nie było. Choć dzieło Josepha Conrada liczy sobie niecałe 80 stron, to przebrnięcie mi przez nie całe zajęło mi trzy dni. Do tej pory nie jestem pewna, co tak bardzo nie przypadło mi do gustu w tej książce, lecz cokolwiek to było, sprawiło, iż czytało mi się ją fatalnie. Naturalistyczne, delikatnie turpistyczne opisy rdzennych mieszkańców Afryki oraz realistyczne przedstawienie kolonizatorów, choć niezaprzeczalnie dobrze napisane, nie zaskoczyły mnie. Jednakże, ku mojemu zdziwieniu, "Jądro Ciemności" okazało się powieścią, która zyskała w moich oczach z czasem. Ta dość minimalistyczna książka, jak się okazało, jest mniej oczywista niż mi się wydawało. Ilość możliwych interpretacji mnie zadziwiła i postawiła "Jądro Ciemności" w zupełnie innym świetle.
Dzieło Josepha Conrada jest utworem, do którego mój stosunek zmienił się diametralnie, dlatego też uważam, że aby docenić tę pozycję, należy "dojrzeć".

Lektury szkolne nigdy mnie nie przerażały. Być może dla tego, iż od małego miałam styczność z książkami - rodzice czytali mi codziennie przed snem - i od tamtej pory byłam z nimi za pan brat.
"Jądro ciemności" jest pozycją, którą omawiałam w drugiej klasie liceum, kiedy to każdy wolny moment poświęcałam na czytanie. Widząc grubość tej książki, byłam pewna, że będzie to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

cywilizacja współczesności ad 2030

cywilizacja współczesności ad 2030

Pokaż mimo to