Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Inna, świeża, wciągająca. Powinno być o niej głośniej.

Inna, świeża, wciągająca. Powinno być o niej głośniej.

Minimalistycznie, podoba mi się. Mój ulubiony:

"zaproszenie na herbatę jaśminową"

Proszę wejść, odłożyć
smutek, tu
można milczeć

Minimalistycznie, podoba mi się. Mój ulubiony:

"zaproszenie na herbatę jaśminową"

Proszę wejść, odłożyć
smutek, tu
można milczeć

Z opowiadań zrobiła się powieść i przestało być tak zabawnie. Szkoda, ale jak przyznał sam autor, dzieciństwo nie trwa wiecznie, w końcu każdy musi dorosnąć. Tylko Piotruś nie dorósł i widać jak go po...kręciło.

Z opowiadań zrobiła się powieść i przestało być tak zabawnie. Szkoda, ale jak przyznał sam autor, dzieciństwo nie trwa wiecznie, w końcu każdy musi dorosnąć. Tylko Piotruś nie dorósł i widać jak go po...kręciło.

Przyzwoicie :)

Przyzwoicie :)

Nie ma już tyle głupoty Sookie, co przeważało w poprzednich częściach, ale za to jest... nuda.

Nie ma już tyle głupoty Sookie, co przeważało w poprzednich częściach, ale za to jest... nuda.

Jedna gwiazdka za próbę ujęcia ciężkiego tematu gwałtu na mężczyźnie, ale na tym koniec. Nuuuuuuuuuuuuuuuudy...........

Jedna gwiazdka za próbę ujęcia ciężkiego tematu gwałtu na mężczyźnie, ale na tym koniec. Nuuuuuuuuuuuuuuuudy...........

Jest źle i wcale nie chce być lepiej.

Jest źle i wcale nie chce być lepiej.

Opowiadania dobrze się zaczynają, ale kiepsko kończą. Wiele razy zastanawiałam się, co tak właściwie autor chciał nam pokazać? Może sam nie wiedział? Kilka ma swój klimat i te mi się podobały, m.in. "Cadillac Dolana", "Gryziszczęka", "Palec", "Mają tu kapelę jak wszyscy diabli". Tylko to wciąż średnie utwory, na które można poświęcić czas, ale nic wielkiego nas nie ominie, jeśli je sobie po prostu odpuścimy.

Opowiadania dobrze się zaczynają, ale kiepsko kończą. Wiele razy zastanawiałam się, co tak właściwie autor chciał nam pokazać? Może sam nie wiedział? Kilka ma swój klimat i te mi się podobały, m.in. "Cadillac Dolana", "Gryziszczęka", "Palec", "Mają tu kapelę jak wszyscy diabli". Tylko to wciąż średnie utwory, na które można poświęcić czas, ale nic wielkiego nas nie ominie,...

Prawda jest taka, że King tą książką chciał pomóc zasnąć osobom cierpiącym na bezsenność. Gest godny pochwały.

Prawda jest taka, że King tą książką chciał pomóc zasnąć osobom cierpiącym na bezsenność. Gest godny pochwały.

Artykuły wydają się wyjątkowo krótkie i nieciekawe. Z opowiadań "Głodne córki..." są najlepsze, "Letnicy" mogliby mieć inne zakończenie, reszta nuży.

Artykuły wydają się wyjątkowo krótkie i nieciekawe. Z opowiadań "Głodne córki..." są najlepsze, "Letnicy" mogliby mieć inne zakończenie, reszta nuży.

Znalazłam kilka książek, które dodałam na półkę "Chcę przeczytać".
Podobał mi się pomysł z opowieściami niedzielnymi i trafnymi komentarzami Mariusza Szczygła.
Opowiadanie Bondy było... o czym to było?
Po "Wow, wow, umieram" spodziewałam się czegoś więcej, niż ciągłego kręcenia się wokół Sontag.
Najbardziej przypadły mi do gustu artykuły Orlińskiego i Orbitowskiego.
Rudniewski znowu opowiada o wojnie zupełnie inaczej, niż robi się to powszechnie. "Sypiając z wrogiem" było wręcz przerażające.
"Dwa szczyty Davida Lyncha" to był impuls do ściągnięcia "Twin Peaks", którego z racji wieku nigdy nie poznałam.
Podsumowując, numer przyzwoity, umilił mi podróże w święta, ale nie było w nim nic oszałamiającego, czym chciałabym się podzielić z innymi, co zdarzało się przy wcześniejszych wydaniach.

Znalazłam kilka książek, które dodałam na półkę "Chcę przeczytać".
Podobał mi się pomysł z opowieściami niedzielnymi i trafnymi komentarzami Mariusza Szczygła.
Opowiadanie Bondy było... o czym to było?
Po "Wow, wow, umieram" spodziewałam się czegoś więcej, niż ciągłego kręcenia się wokół Sontag.
Najbardziej przypadły mi do gustu artykuły Orlińskiego i...

Autorka świetnych obyczajówek wzięła się za sensację i wyszło marnie. Czuć, że See lepiej się czuje w opisywaniu zawiłości chińskiej kultury, niż w scenach pościgów i zagadek kryminalnych. Odkładam na półkę, nie doczytawszy do końca.

Autorka świetnych obyczajówek wzięła się za sensację i wyszło marnie. Czuć, że See lepiej się czuje w opisywaniu zawiłości chińskiej kultury, niż w scenach pościgów i zagadek kryminalnych. Odkładam na półkę, nie doczytawszy do końca.

Szybko się czyta, połknęłam w dwa dni. Masa seksu, ale opisanego pokrótce w barwny sposób z typowo wschodnimi określeniami. Trochę chińskiej kultury, trochę historii, ogólnie to średnie, ale wciągające czytadło.

PS: Gdzie się podziało nazwisko autora?!

Szybko się czyta, połknęłam w dwa dni. Masa seksu, ale opisanego pokrótce w barwny sposób z typowo wschodnimi określeniami. Trochę chińskiej kultury, trochę historii, ogólnie to średnie, ale wciągające czytadło.

PS: Gdzie się podziało nazwisko autora?!

Nuuudziii...

Nuuudziii...

Ciężko się czyta. Jest nudna, pełna nieznanych nazw i niewyjaśnionych terminów.

Ciężko się czyta. Jest nudna, pełna nieznanych nazw i niewyjaśnionych terminów.

Im dłużej czytałam, tym szybciej zasypiałam.

Im dłużej czytałam, tym szybciej zasypiałam.