Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zbiór tekstów, wycinków opinii, tłumaczeń będących ładnym i dogłębnym zarysowaniem dość niecodziennego dla Polaków zjawiska. Mianowicie fenomenu Chopina w Japonii. Do dziś wielu z nas albo nie wie, albo nie rozumie jak dwa tak odległe kraje mógł połączyć ten niepozorny chorowity człowiek, częstokroć niedoceniany we własnym kraju. Publikacja zrealizowana w bardzo ciekawy sposób, choć druga część opisująca występy pianistów japońskich w Warszawie była trochę zbyt długa i przez to nużąca. Pierwsze epizody i afery były ciekawe i, trzeba to przyznać, traktowanie uczestników wybiórczo sprawdzało się. Sprawiało że interesowaliśmy się sprawą, jednak kolejne i kolejne konkursy sprawiały, że autor trochę odbiegł od tej myśli (a może skandale ucichły?) niestety tracąc tym część mojego zainteresowania. zgrabne zakończenie jak i początek sczepiają całość. Wartość merytoryczna dobrze przedstawiona, w sposób bardziej felietonowy bądź może lepiej to nazwać opisowy i nakreślający sytuację niż trzymający się sztywno schematów widywanych w kronikach czy tekstach opisujących sztywno wydarzenia. Książka jest miła i przyjemna, ładnie wydana. Świetnie nakreśla sytuację i wzbogaca wiedzę. Sądzę że zainteresowałby się nią pianiści, Chopiniści jak i w pewnym stopni fani japońskiej kultury.