Najważniejsza i najwspanialsza książka jaką czytałam. Każdy powinien po nią sięgnąć. Ciągle słyszymy w mediach o globalnym ociepleniu i coraz mniejszej bioróżnorodności na Ziemi, lecz większość z nas po usłyszeniu tych wiadomości przejmuje się przez chwilę, a potem o wszystkim zapomina i żyje jak dotychczas. Mimo głosu naukowców nawołujących do zmiany naszego stylu życia i priorytetów, nic sobie z tego nie robimy. Ta książka uświadomi nas, że już dziś musimy zmienić nasze myślenie i postępowanie. Pokaże nam do czego musimy dążyć, abyśmy wciąż mogli żyć. Książka zaczyna się od opisu świata, jakiego doświadczył David Attenborough od roku 1937 do 2020 uwzględniając ludność świata, stężenie dwutlenku węgla w atmosferze oraz dzikie obszary na Ziemi. Przyglądamy się jego dokonaniom w tworzeniu seriali przyrodniczych dla stacji BBC oraz zmianom, które dokonywały się na naszej planecie w ciągu tych lat. Później możemy przeczytać o możliwych scenariuszach, które mogą czekać nas w niedalekiej i nieco dalszej przyszłości. Nie będzie to dla nikogo dużym zaskoczeniem, gdy powiem, że scenariusze te są straszne i zwiastują zagładę wszystkiego, co do tej pory znaliśmy. Wszystko to jest poparte wieloma rzetelnymi badaniami. Ostatni rozdział daje nam jednak nadzieję. Są sposoby, które prawdopodobnie mogą nas uratować. Nas i wiele gatunków, których pozbywaliśmy się z tego świata przez nasze lekkomyślne dążenie do posiadania coraz więcej, bez względu na towarzyszące temu szkody. Gdyby każdy przeczytał tę książkę i schował jej treść głęboko w swoim sercu, świat byłby piękniejszym miejscem. Jesteśmy w stanie wiele zdziałać, lecz już dziś musimy zaangażować się w zmiany i troskę o naszą planetę. Każdy z nas musi zacząć od siebie i swojej wizji postrzegania świata, aby można było te zmiany wprowadzić na skalę światową, a w efekcie uratować wiele istnień.