Córka robiła mi zdjęcie z okładka i pyta- matko, czy Ty masz załamanie nerwowe?

Trochę mam. Mam niestety wiele zarzutów do tego jak działa świat. Nie podoba mi się, że Twoją wartość może wyznaczać, a często wyznacza (sick!) jaki masz telefon, mieszkanie, ciuchy. Jak bardzo markowy jesteś i jak bardzo nigdy nie kupujesz w Biedronce. Zatem Nomadzi trafiają w mój słaby punkt- negatywną ocenę konsumpcjonizmu i kapitalizmu. Tego- "musisz mieć".

Zatem- mamy tu grupę ludzi, mniej lub bardziej zorganizowanych, jeżdżących po Stanach swoimi domami na kółkach, w poszukiwaniu miejsca do zaparkowania i dorywczej pracy. Bo stracili wszystko, bo chcą lub muszą wyrwać się jakoś z kółka hipoteki, bo nie mogą żyć tak, jak żyli. Powody są różne. Niektórzy odnajdują w tym wolność, niektórzy nie mają innego wyjścia. Historie bohaterów (! Powtarzam! Bohaterów!) Są poruszające. Czasem wystarczy, że odrobinę powinie Ci się noga. Tak ciut- nawet nie życiowo złamana, a skręcona, i masz problem, który trudno rozwiązać. I to jest smutne. Że w pewnej mierze znowu stajemy się niewolnikami, mówi się, że systemu, ale przecież za tym stoją ludzie, rządy, lobbyści itp. Samo się takie nie stworzyło.

Nie jest to literackie arcydzieło, język raczej toporny, mam wrażenie, że sporo powtórzeń, że połowa to narzekanie na pracę w Amazonie (nie neguję, ale mnie wystarczy powiedzieć raz). Ale jeśli wiesz, że każda historia, to kolejny człowiek wyrzucony poza nawias, to robi wrażenie. Nawet jeśli słowa nie mają "tego czegoś".

Córka robiła mi zdjęcie z okładka i pyta- matko, czy Ty masz załamanie nerwowe?

Trochę mam. Mam niestety wiele zarzutów do tego jak działa świat. Nie podoba mi się, że Twoją wartość może wyznaczać, a często wyznacza (sick!) jaki masz telefon, mieszkanie, ciuchy. Jak bardzo markowy jesteś i jak bardzo nigdy nie kupujesz w Biedronce. Zatem Nomadzi trafiają w mój słaby...

Przestroga przed idealizowaniem w gruncie rzeczy nieznanych nam krajów i warunków życiowych jakie tam panują. Gorzkie Stany Zjednoczone gdzie łatwo popaść w bezdomność i rozpaczliwe próby związania końca z końcem, choćby mieszkając w kamperze i nomadując za niskopłatną, pozbawioną praw pracę.

Przestroga przed idealizowaniem w gruncie rzeczy nieznanych nam krajów i warunków życiowych jakie tam panują. Gorzkie Stany Zjednoczone gdzie łatwo popaść w bezdomność i rozpaczliwe próby związania końca z końcem, choćby mieszkając w kamperze i nomadując za niskopłatną, pozbawioną praw pracę.

Interesujący reportaż, pozwalający spojrzeć na Amerykę z innej perspektywy. Jednak brakowało mi w nim pewnej głębi i odkrywczości.

Interesujący reportaż, pozwalający spojrzeć na Amerykę z innej perspektywy. Jednak brakowało mi w nim pewnej głębi i odkrywczości.

Znakomity reportaż, pokazujący nie tylko skalę nierówności w Stanach Zjednoczonych, ale także jeden z jej szczególnych przejawów, jakim jest nabyta bezdomność. Nie dotyczy ona - jak chcieliby apologeci neoliberalizmu - leni i obiboków, lecz często zubożałych ludzi z klasy średniej, których, jak się okazuje, od ubóstwa dzieli bardzo niewiele: krótka recesja, źle dobrany kredyt, brak spodziewanego awansu, który miał sfinansować studia dziecka itp. Pętla zadłużenia, jaką uruchomić może każde z tych zdarzeń, okazuje się potem niemożliwa do wyhamowania. Lektura ważna, bo coraz częściej podobne zdarzenia mają miejsce w Polsce i zapewne zapatrzenie w anglosaski model ekonomiczny nie pozostanie bez konsekwencji społecznych dla młodych Polaków.

Znakomity reportaż, pokazujący nie tylko skalę nierówności w Stanach Zjednoczonych, ale także jeden z jej szczególnych przejawów, jakim jest nabyta bezdomność. Nie dotyczy ona - jak chcieliby apologeci neoliberalizmu - leni i obiboków, lecz często zubożałych ludzi z klasy średniej, których, jak się okazuje, od ubóstwa dzieli bardzo niewiele: krótka recesja, źle dobrany...

Jessica Bruder spędziła trzy lata przygotowując reporterską książkę o zjawisku dość nowym w USA, a mianowicie o sytuacji starszych ludzi, którzy należeli do klasy średniej (niektórzy przepracowali w jednym miejscu 20-30 lat),a obecnie zamiast cieszyć się spokojną emeryturą, skazani są na ciężką pracę, na ogół fizyczną i życie w kamperze. Napisałam „skazani” i tu jest chyba pies pogrzebany: w zasadzie mogliby żyć inaczej, zmagać się z długami i, owszem, zapłacić czynsz, ale nie mieć na leczenie i rachunek za prąd czy jedzenie. Jedną z głównych przyczyn tego zjawiska jest krach na rynku nieruchomości w 2008 -2009 r. i jego następstwa. Ktoś stracił w krótkim czasie pracę, wraz z nią ubezpieczenie medyczne, a zaraz potem pojawiła się choroba, która pochłonęła wszystkie oszczędności. W parze szły czasem złe wybory życiowe, które jednak w innych okolicznościach nie miałyby tak tragicznych skutków. Czy ci nomadowie to bezdomni? Oni sami panicznie boją się tego określenia. Inni uważają, że odrzucili system. Niestety, to chyba system odrzucił ich. Zresztą, nie wiem. Podobno od czasów wielkiego kryzysu nie było tak wielu Amerykanów w drodze, wędrujących po kraju w poszukiwaniu sezonowych prac: w Amazonie (wątek harówki w tej firmie jest bardzo istotny),przy zbiorach buraka cukrowego, jako sprzątający na kampingach. Latem w magazynach na północy, zimą w parkach narodowych na południu. Ludzie w wieku powyżej siedemdziesięciu, a nawet osiemdziesięciu lat.
jednocześnie Bruder stara się pokazać, jak tradycyjna amerykańska dzielność, optymizm i robienie dobrej miny do złej gry, są w sytuacjo współczesnych nomadów interpretowane i przetwarzane.

Jessica Bruder spędziła trzy lata przygotowując reporterską książkę o zjawisku dość nowym w USA, a mianowicie o sytuacji starszych ludzi, którzy należeli do klasy średniej (niektórzy przepracowali w jednym miejscu 20-30 lat),a obecnie zamiast cieszyć się spokojną emeryturą, skazani są na ciężką pracę, na ogół fizyczną i życie w kamperze. Napisałam „skazani” i tu jest chyba...

Okazuje się, że słynny american dream dotyczy tylko nielicznych mieszkańców USA, a emeryci nie tylko w Polsce mają ciężkie życie. Z jednej strony w tej książce pokazane są trudy życia Amerykanów, którym się nie powiodło, z drugiej strony, możemy zobaczyć jak Amerykanie niesamowicie potrafią zaadaptować się do niekorzystnych warunków. Pokazany jest też ich niesamowity kult pracy. Książka w sumie nie była jakaś fascynująca, ale dobrze i szybko się ją czytało.

Okazuje się, że słynny american dream dotyczy tylko nielicznych mieszkańców USA, a emeryci nie tylko w Polsce mają ciężkie życie. Z jednej strony w tej książce pokazane są trudy życia Amerykanów, którym się nie powiodło, z drugiej strony, możemy zobaczyć jak Amerykanie niesamowicie potrafią zaadaptować się do niekorzystnych warunków. Pokazany jest też ich niesamowity kult...

Amerykańskie społeczeństwo jest bardzo mobile. Kamperowi nomadzi to zjawisko ze sfery ekonomicznej, ponieważ taki tryb życia w pierwszej kolejności jest skutkiem przymusu ekonomicznego a nie wolnego wyboru stylu życia. Opisana w książce skala zaskoczy przeciętnego czytelnika, ale nie zapominajmy, że USA to też kraj innego pokrewnego i zaskakującego skala zjawiska - "food stamp". Książka smutna w wydźwięku. Czy w Polsce też doczekamy się naszej wersji nomadów?

Amerykańskie społeczeństwo jest bardzo mobile. Kamperowi nomadzi to zjawisko ze sfery ekonomicznej, ponieważ taki tryb życia w pierwszej kolejności jest skutkiem przymusu ekonomicznego a nie wolnego wyboru stylu życia. Opisana w książce skala zaskoczy przeciętnego czytelnika, ale nie zapominajmy, że USA to też kraj innego pokrewnego i zaskakującego skala zjawiska -...

Opowieść o życiu bez domu, bez emerytury, ale też bez zniewolenia konsumpcjonizmem i powinnościami dzisiejszego świata. Choć może to tylko pozory? Książka napisana dość nierówno, są lepsze i gorsze fragmenty. Ze względu na tematykę warto sięgnąć po tę pozycję.

Opowieść o życiu bez domu, bez emerytury, ale też bez zniewolenia konsumpcjonizmem i powinnościami dzisiejszego świata. Choć może to tylko pozory? Książka napisana dość nierówno, są lepsze i gorsze fragmenty. Ze względu na tematykę warto sięgnąć po tę pozycję.

Reportaż, który leczy całkowicie z "amerykańskiego snu". Genialnie napisana, lekkim ale dobitnym językiem. Ciekawie podzielona, temat ogólny przeplatany zbliżeniami na portrety róznych nomadów (książka nie ma u mnie 10/10 tylko dlatego bo na końcu książki zbyt bardzo autorka skupia się nie na temacie głownym a jednej nomadce).
Jest to literatura ciężka, nieoptymiostyczna choć stara się rozświetlić coś, sam nie wiem co bo to strasznie smutny temat przeplatany w jakis sposób pięknymi momentami.
Podziwiam autorkę za próbe życiua jako nomadka.

Reportaż, który leczy całkowicie z "amerykańskiego snu". Genialnie napisana, lekkim ale dobitnym językiem. Ciekawie podzielona, temat ogólny przeplatany zbliżeniami na portrety róznych nomadów (książka nie ma u mnie 10/10 tylko dlatego bo na końcu książki zbyt bardzo autorka skupia się nie na temacie głownym a jednej nomadce).
Jest to literatura ciężka, nieoptymiostyczna...

Moje postrzeganie życia przez pryzmat podróżowania kamperem, uległo całkowitej zmianie po przeczytaniu książki. Osobiste doświadczenie wakacyjnej przygody, ni jak się ma do życia na stałe w aucie, autobusie, przyczepie tudzież innym transporcie kołowym. Codzienna "przygoda" staje się bardziej akceptowalną udręką, niż przyjemnością. Patrząc na losy bohaterów, doznanie straty staje się bliskie i bardzo realne. Bezdomność, bezmiejscowość, to już nie tylko problem Ameryki.

Moje postrzeganie życia przez pryzmat podróżowania kamperem, uległo całkowitej zmianie po przeczytaniu książki. Osobiste doświadczenie wakacyjnej przygody, ni jak się ma do życia na stałe w aucie, autobusie, przyczepie tudzież innym transporcie kołowym. Codzienna "przygoda" staje się bardziej akceptowalną udręką, niż przyjemnością. Patrząc na losy bohaterów, doznanie straty...