Ogólnie zbiór oceniam bardzo dobrze, chociaż opowiadania są nierówne - niektóre wciągające w świat legend, budzące grozę i niepokój, inne nieciekawe i nużące. Jednak wydaje mi się, że to kwestia gustu.

Zaznaczę, że nie jestem znawcą mitologii słowiańskiej, raczej miłośnikiem horrorów i to skłoniło mnie do sięgnięcia po tę pozycję.

Najbardziej podobały mi się opowiadania dziejące się w czasach pradawnych, te z czasów współczesnych wypadają słabiej, brakuje im klimatu.

W mojej osobistej klasyfikacji zwycięzcą jest "Wróżda"- opowiadanie jest o mitologii słowiańskiej, o historii piętnowania naszych pradawnych przodków,a przy tym jest horrorem.

Zaraz za nim plasują się: "Szeptucha" (niespodziewane zakończenie), "Żółte oczy lasu" (tu mocno czułam klimat słowiańskich czasów), "Baba Jaga" (przewidywalne, mało straszne, ale pouczająco traktujące o relacjach i o tym, jaka jest cena za słowiańską magię), "Dziennik Praktyk", "W pełnym słońcu" i "Reguła Niczego" (ciekawie zbudowana perspektywa czasowa).

Są opowiadania lepsze i gorsze, ale pozycja jako całość jest warta uwagi i uważam, że najlepiej samemu przekonać się, co się spodoba, a co nie.

Ogólnie zbiór oceniam bardzo dobrze, chociaż opowiadania są nierówne - niektóre wciągające w świat legend, budzące grozę i niepokój, inne nieciekawe i nużące. Jednak wydaje mi się, że to kwestia gustu.

Zaznaczę, że nie jestem znawcą mitologii słowiańskiej, raczej miłośnikiem horrorów i to skłoniło mnie do sięgnięcia po tę pozycję.

Najbardziej podobały mi się opowiadania...