Życie każdego z nas obfituje w dobre i złe chwile. Los nie bywa zwykle sprawiedliwy i nie daje ich po równo. Czasem przychodzi czas, że brzemię trudności, smutku i kłopotów nas przygniata. Wtedy często czujemy potrzebę ucieczki i zaszycia się gdzieś daleko. Podróż bywa lekarstwem na wiele trosk i pozwala nam spojrzeć na naszą sytuację z dystansu. Zmiana otoczenia wyzwala w nas siły do walki, pomaga w osiągnięciu równowagi i odnalezieniu drogi ku szczęściu.

Główna bohaterka powieści „Sekret Amishy” ma spore powody do zmartwienia i smutku. Nie dość, że traci trzecią z kolei ciążę, to jeszcze jej małżeństwo chyli się ku końcowi. Mimo iż Jaya i Patrick pobrali się z wielkiej miłości, decydują się na rozstanie. Nagle brakuje między nimi nici porozumienia, a bolesne doświadczenia, zamiast ich połączyć, budują między nimi mur. Dziennikarkę pogrąża jeszcze wiadomość, iż jej mąż zaczyna się spotykać z inną kobietą. Mająca indyjskie korzenie bohaterka postanawia wyruszyć w podróż do Azji, a konkretnie do Indii. Chce odwiedzić rodzinne strony swojej matki i zobaczyć się z dziadkiem. Ta wyprawa pozwala jej nie tylko zobaczyć kraj tak inny niż Ameryka, ale i odkryć przeszłość oraz rodzinne tajemnice. Dzięki opowieści wiernego służącego swojej babki Jaya poznaje historię Amishy, która okazała się kobietą kompletnie wykraczającą poza ramy miejsca, tradycji i kultury oraz czasów, w jakich przyszło jej żyć. Ta podróż zmienia wszystko. Potem nic nie jest już takie samo…

Po książkę Sejal Badani sięgnęłam spragniona czarującej historii, która rozgrywa się w orientalnym miejscu. W tytule znalazłam wszystko, czego pragnęłam i szukałam. Książka porwała mnie od samego początku. Straciłam poczucie czasu i całą sobą przeniosłam się do Indii rządzonych przez Brytyjczyków w latach 30. i 40. XX wieku. Wraz z Jayą poznałam historię jej rodziny, a szczególnie dzieje babki, która z pewnością była kobietą nietuzinkową i niezbyt pasującą do czasów, w których przyszło jej żyć. Amisha była osobą inteligentną, dobrą, pełną życzliwości i serca. Miała też swoje sekrety, które położyły się cieniem na jej dzieciach. Chciała żyć inaczej, niż wymagały od niej panujące obyczaje i tradycje. Pragnęła spełnienia i miłości. Miała dar literacki, a pisanie było jej odskocznią od szarej codzienności. Chęć nauki popchnęła ją na ścieżkę, z której nie było odwrotu. Amisha musiała dokonywać wielu wyborów. Jej sylwetka jest bardzo ciekawa i stanowi symbol kobiety niepokornej, gotowej walczyć o swoje szczęście. A to dla jej rówieśniczek pod indyjskim niebem było zakazane. Śledząc jej losy, możemy uświadomić sobie, jak ciężkie było życie kobiet w tamtych czasach i w tamtym kraju. Ciążyły na nich przede wszystkim obowiązki, zadania do wypełnienia i ciężka codzienna praca. System kastowy zaszeregowywał w chwili narodzin. Odkrywając losy babki, Jaya uświadomiła sobie, jak wiele dostała od losu, jak dużo możliwości miała do wyboru.

W tej powieści zakochałam się bardzo szybko. Jej treść wzruszyła mnie i na długo zapadła w pamięć. Jej fabuła przypomina ważną prawdę, że nasz dom jest dokładnie tam, gdzie nasze serce.

Ta lektura ma wiele atutów. Ciekawa fabuła, plastyczne opisy pobudzające wyobraźnię, wgląd w orientalne obyczaje – wszystko to sprawia, że trudno oderwać się od czytania. „Sekret Amishy” to doskonale napisana powieść o kobietach i dla kobiet. Jej treść elektryzuje, emocjonuje i zachwyca. To opowieść o miłości, mocy przyjaźni i o walce o własne marzenia. To tytuł gwarantujący ujrzenie innego świata, w którym kobiety nie znały poważania i szacunku. Nie spotkałam się z wieloma pochwałami i recenzjami tej książki. Szkoda, bo to naprawdę świetna lektura godna polecenia. Myślę, że nikt, kto się w niej zagłębi, nie poczuje rozczarowania.

Bernardeta Łagodzic-Mielnik