Historia luźno oparta jest na wydarzeniach z końca X wieku. Mściwój jest księciem u Słowian Połabskich, Swanhilda księżniczką Niemców (nie Germanów), oboje gorliwie kochają Chrystusa oraz siebie wzajemnie. Ich zwaśnione od wieków plemiona właśnie zawarły pokój - stryj Swanhildy obiecał Mściwojowi nie nękać Słowian oraz rękę dziewczyny w zamian za pomoc jego wojów w wojnie Niemców w Italii. Mściwój stracił swoje wojsko w cudzej wojnie, ale Niemcy nie będąc w nastroju uznać Słowian za równych sobie, złamali słowo i poniżyli go. Książę przysiągł zemstę i że siłą odbierze swoją Swanhildę.

Jego zadanie nie jest łatwe. Musi wejść w sojusz z innymi Słowianami, którzy, choć nienawidzą wspólnego wroga, kłócą się również ze sobą. Co więcej, Połabskich uznają za zdrajców za ich wcześniejszy sojusz a Mściwojowi nie ufają za odejście od wiary ojców. Chrześcijaństwa nie akceptują, bo Niemcy narzucali je ogniem i mieczem. Mściwój potępia metody biskupów choć przyjął ich Boga. Poprzysiągł bronić honoru swojego ludu, choć jego wiara zabrania mu mordować, zwłaszcza braci w wierze. Ci bracia również mordują chrześcijan, uważając się za lepszych, ale czy to jego zwalnia z bycia miłosiernym?

Autor przedstawił dylematy najbardziej na zachód wysuniętych plemion Słowiańskich a jednocześnie przekonania Polaków pod zaborami. W tle opowieści o kochankach widzimy silnych, wyniosłych i sprytnych Niemców krzewiących nową wiarę oraz dumnych i niezależnych Słowian o wspaniałej, bogatej kulturze i wierzeniach. Na kartach książki dwie tak różne cywilizacje ścierają się w świętej wojnie a w głowie Mściwoja toczą ze sobą bój słowiańska duma i chrześcijańska wiara.

Historia luźno oparta jest na wydarzeniach z końca X wieku. Mściwój jest księciem u Słowian Połabskich, Swanhilda księżniczką Niemców (nie Germanów), oboje gorliwie kochają Chrystusa oraz siebie wzajemnie. Ich zwaśnione od wieków plemiona właśnie zawarły pokój - stryj Swanhildy obiecał Mściwojowi nie nękać Słowian oraz rękę dziewczyny w zamian za pomoc jego wojów w wojnie...