Fajne i dynamiczne wykonanie. Bardzo lubię czeskie spojrzenie na rzeczywistość i podkręcenie jej, czasem aż do granicy absurdu. Słuchając, przypomniało mi się jałowe spotkanie mojej poprzedniej wspólnoty mieszkaniowej, gdy przez 3 godziny dyskutowano o kolorze płotu - do wyboru były czerń i granat, a pierwszeństwo w tej dyskusji wiedli panowie.

Fajne i dynamiczne wykonanie. Bardzo lubię czeskie spojrzenie na rzeczywistość i podkręcenie jej, czasem aż do granicy absurdu. Słuchając, przypomniało mi się jałowe spotkanie mojej poprzedniej wspólnoty mieszkaniowej, gdy przez 3 godziny dyskutowano o kolorze płotu - do wyboru były czerń i granat, a pierwszeństwo w tej dyskusji wiedli panowie.

Niby nic wielkiego, a jednak z każdą minutą wciąga coraz bardziej. Dobre dialogi, choć komediowo nieco przerysowane. Czyli otrzymujemy to, co w czeskich produkcjach lubimy najbardziej.

Niby nic wielkiego, a jednak z każdą minutą wciąga coraz bardziej. Dobre dialogi, choć komediowo nieco przerysowane. Czyli otrzymujemy to, co w czeskich produkcjach lubimy najbardziej.

Poczułam się jak w domu. Wesołe podejście do kontaktów i relacji sąsiedzkich.

Poczułam się jak w domu. Wesołe podejście do kontaktów i relacji sąsiedzkich.

Zastanawiałem się czy za to się zabrać, ale w sumie krótkie to i posłucham. Są zabawne momenty, ale niestety większość czasu czułem mega poirytowanie. Dużo złych emocji, nie lubię się wkurzać słuchając takich rzeczy.
Jakby to powiedział Pilch. Na co dzień jest i tak sporo takich irytacji, żeby jeszcze w wolnym czasie słuchać podobne historie.

Zastanawiałem się czy za to się zabrać, ale w sumie krótkie to i posłucham. Są zabawne momenty, ale niestety większość czasu czułem mega poirytowanie. Dużo złych emocji, nie lubię się wkurzać słuchając takich rzeczy.
Jakby to powiedział Pilch. Na co dzień jest i tak sporo takich irytacji, żeby jeszcze w wolnym czasie słuchać podobne historie.

Satyra na jeden wieczór.

Jerzy Pilch, znakomity polski pisarz, publicysta, felietonista i dramaturg, w „Dzienniku” pisał o tym, że wspólnoty nigdy nie były jego mocną stroną, ale „wiadomo, są takie chwile, kiedy my Polacy chcemy być razem”, by już po chwili wyznać z ulgą, że od tej wspólnoty nieskończoność go dzieli.

Na kilka wieczorów polecam „Dziennik” Jerzego Pilcha.

Satyra na jeden wieczór.

Jerzy Pilch, znakomity polski pisarz, publicysta, felietonista i dramaturg, w „Dzienniku” pisał o tym, że wspólnoty nigdy nie były jego mocną stroną, ale „wiadomo, są takie chwile, kiedy my Polacy chcemy być razem”, by już po chwili wyznać z ulgą, że od tej wspólnoty nieskończoność go dzieli.

Na kilka wieczorów polecam „Dziennik” Jerzego Pilcha.

Należę do wspólnoty mieszkaniowej.
Mojej, prywatnej, polskiej….
Czytałam i myślałam: serio? Autor też należy do mojej wspólnoty? Nie? Jak to nie? To skąd wie, jak to wygląda?
A tak serio: zabawna (tak, że śmiałam się w głos),mega realistyczna i niestety troszkę smutna (gdy wejdziemy na głębszy poziom myślenia i doczytamy do końca).
Króciutka - polecam na chwilkę wytchnienia od codzienności lub na dłuższa podróż pociągiem.

Należę do wspólnoty mieszkaniowej.
Mojej, prywatnej, polskiej….
Czytałam i myślałam: serio? Autor też należy do mojej wspólnoty? Nie? Jak to nie? To skąd wie, jak to wygląda?
A tak serio: zabawna (tak, że śmiałam się w głos),mega realistyczna i niestety troszkę smutna (gdy wejdziemy na głębszy poziom myślenia i doczytamy do końca).
Króciutka - polecam na chwilkę...

Tragikomedia ukazująca problemy z którymi mógł się spotkać każdy mieszkający w wspólnotach.

Tragikomedia ukazująca problemy z którymi mógł się spotkać każdy mieszkający w wspólnotach.

Kolejna fajna tragikomedia dostępna w Audiotece! Podpatrujemy spotkanie wspólnoty mieszkaniowej, które (jak możecie się domyślić) nie przebiega w spokoju i zgodzie. Z jednej strony te absurdy bawią, z drugiej… no cóż, przypomniałam sobie czemu takich spotkań unikam! Ci sąsiedzi ewidentnie wtykają nos w nie swoje sprawy. Oceniają, krytykują, no i oczywiście robią wszystko, aby na tym spotkaniu jak najwięcej zyskać. Nawet jeśli ma to być kosztem innych.

Spodziewałam się czegoś zabawniejszego, ale muszę przyznać, że raz czy dwa zdarzyło mi się parsknąć śmiechem! A były też momenty, kiedy czułam irytację, bo na takich sąsiadów może z pewnością trafić każdx z nas…

Całość trwa niecałe 1,5 godziny, więc to kolejna propozycja idealna na jeden wieczór. Przy okazji przypomniała mi te wszystkie historie o sąsiedzkich konfliktach. Krótka, ale treściwa i dająca do myślenia!

Kolejna fajna tragikomedia dostępna w Audiotece! Podpatrujemy spotkanie wspólnoty mieszkaniowej, które (jak możecie się domyślić) nie przebiega w spokoju i zgodzie. Z jednej strony te absurdy bawią, z drugiej… no cóż, przypomniałam sobie czemu takich spotkań unikam! Ci sąsiedzi ewidentnie wtykają nos w nie swoje sprawy. Oceniają, krytykują, no i oczywiście robią wszystko,...

Lekka łatwa i przyjemna satyra. Słuchając czułem się jak na spotkaniu "swojej" wspólnoty ;) Jak ktoś chce się dobrze pobawić i się uśmiać warto posłuchać w wolnej chwili ... to "tylko" 1h22' i nie będzie to stracony czas.

Lekka łatwa i przyjemna satyra. Słuchając czułem się jak na spotkaniu "swojej" wspólnoty ;) Jak ktoś chce się dobrze pobawić i się uśmiać warto posłuchać w wolnej chwili ... to "tylko" 1h22' i nie będzie to stracony czas.

Dobry przerywnik do kryminałów. Satyra ukazująca nie jedno spotkanie wspólnot mieszkaniowych.

Dobry przerywnik do kryminałów. Satyra ukazująca nie jedno spotkanie wspólnot mieszkaniowych.