Lis
- Kategoria:
- publicystyka literacka, eseje
- Tytuł oryginału:
- Fox
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2020-02-12
- Data 1. wyd. pol.:
- 2020-02-12
- Liczba stron:
- 344
- Czas czytania
- 5 godz. 44 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308070048
- Tłumacz:
- Dorota Jovanka Ćirlić
- Tagi:
- eseje
Powrót Dubravki Ugrešić – jednej z najciekawszych europejskich eseistek i komentatorek współczesnego świata. Zbiór sześciu esejów połączonych figurą lisa – traktowaną dosłownie lub metaforycznie. Autorka swobodnie przeskakuje między wątkami, zapraszając czytelnika w literacką podróż od Japonii przez Rosję i Bałkany, aż po Amerykę, umiejętnie wplatając w kolejne teksty wątki autobiograficzne. Lis to przejmująco prawdziwe studium geobiografii pisarki – wypędzonej z kraju i ze swej pierwszej tożsamości.
„Lis jest totemem pisarza. (…) Symboliczne znaczenie lisa w niemal wszystkich mitologiczno-folklorystycznych tradycjach sugeruje spryt, zręczność, mistrzostwo, przypochlebność, zdradę, kłamstwo, dwulicowość, pozoranctwo, egoizm, podłość, samouwielbienie, łakomstwo, uwodzicielstwo, seksualność, skłonność do zemsty, samotność”.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Lis doczepiony na siłę
Zbiór esejów chorwackiej pisarki połączonych ledwo zauważalnym, epizodycznym motywem lisa, często zresztą naciąganym. Nierówna pozycja, w której obok utworów intrygujących występują te średnie albo wręcz słabe. Pozycja przede wszystkim przeznaczona dla fanów pisarki, choć na pierwsze spotkanie też się nada.
Bardzo lubię czytać eseje, które przecież są czystymi literackimi pociskami. W nich najłatwiej zetknąć się z oryginalnymi ideami a w dodatku są napisane w taki sposób, aby czytelnik nie był w stanie oderwać się od lektury. Przynajmniej dobre eseje są takie. Ugresic daleko do bycia wybitną eseistką, jej język nie zaskakuje – styl jest przejrzysty, często nadmiernie wygładzony, przez co ma się wrażenie, że bohaterowie jedynie recytują przygotowane przez siebie wcześniej przemówienia. Nie ma tutaj spontaniczności czy naturalności. Ugresic łączy w swoich utworach elementy własnej biografii, przemyśleń z literackimi konikami – opisuje, to co ją zaciekawi czy przyjdzie do głowy, i nie zawsze jedno z drugim ma wiele wspólnego. Choć bardzo się stara połączyć wszystkie zawarte tutaj eseje postacią czy symbolem lisa – a w zasadzie częściej lisicy – to zabieg ten pozostaje raczej nieudany i należałoby się zastanowić czy w ogóle jest potrzebny.
Spektrum zainteresowań autorki to przede wszystkim literatura wschodniej Europy – nawet jak pisze o uczennicy Nabokova, to przecież dotyczy to tak naprawdę jego samego – Rosjanina. Porusza tematy widocznie jej bliskie, czyli tematy uchodźców, degradacji czy też zmiany statusu literatury (książka to produkt), roli kobiet w literaturze czy wreszcie wybranych przez siebie pisarzy. Nie znalazłam tutaj nic, co by mnie całkowicie zaskoczyło, zbiło z tropu, kazało się zastanowić. Autorka ma wiele ciekawych, trafnych spostrzeżeń – zwłaszcza podobały mi się te związane z rolą kobiety-wdowy po pisarzu, a więc strażniczki literatury – ale z drugiej strony równie dużo takich, które prowadzą donikąd.
Tom „Lis” zawiera w sumie sześć niedługich esejów, to jest troszkę ponad 300 stron tekstu, bardzo ładnie zresztą wydanego. Środkowy utwór zwany „Ogrodem diabła” zdaje się nieco wyróżniać na tle innych – blisko mu do spokojnego, melancholijnego romansu – zupełnie jakby dopiero w nim udało się autorce udowodnić, choć sama nie wiem, czy to zauważyła, że życie to powieść, za którą trzeba będzie kiedyś zapłacić „podatek od kiczu”. A zagadnienie to porusza niemal w każdym eseju.
Nie wiem, komu mogłabym polecić tę pozycję poza fanami Ugresic. Pewnie wielbiciele poważnej, pełnej spokojnych, niespecjalnie błyskotliwych skojarzeń prozy byliby zainteresowani lekturą i nie czuliby znużenia. Ja mogę z czystym sumieniem przyznać, że nie jestem nią zachwycona, ale też nie spisuję jej całkowicie na straty. Pomimo tego, że nie rozumiem celu wprowadzania do książki trącających myszką fragmentów o łapaniu motylów z rudego łona starszej bibliotekarki, to wciąż przyjemnie było się zapoznać z niektórymi z przemyśleń autorki. Może po prostu ta książka jest odpowiednia dla tych, którzy lubią poznawać to, co komuś innemu chodzi po głowie.
„Lis” Ugresic to taki typ książki, który przejdzie niezauważony pośród tysiąca innych pozycji i wcale nie trzeba z tego powodu rozpaczać. To lektura, która niczego w życiu nie zmienia, ale wciąż jest wystarczająco interesująca, aby zająć sobie nią tych kilka wieczorów.
Agata Majchrowicz
Książka na półkach
- 181
- 98
- 31
- 6
- 5
- 4
- 3
- 3
- 2
- 2
Cytaty
Miasto jest tekstem. Każdy tekst przeżywa dzięki odtwarzaniu stereotypów i ich dekonstrukcji oraz trywialnością i jej unikaniu.
Opinia
Dubrawka jest pisarką, którą, jak sądzę, najbardziej nęci i ciekawi pisanie. Bycie pisarzem/rką. Inne sprawy też, emigracja i emigranci, wojna w jej kraju rodzinnym, zmiany społeczne w Europie itd. pojawiają się w jej tekstach często, ale i tak wcześniej czy później wracamy do bycia literatem, życia literackiego, życia literata w dzisiejszym świecie, i autorka rozprawia o tych sprawach bez zadęcia, poczucia misji i bez głębin filozoficznych, a przecież mądrze i ciekawie. Można lubić jej bardzo ludzki, pełen bliskości do człowieka, sympatyczny wręcz ton. Ja lubię.
I dziękuję córce za tę książkę. Weronika umie odnajdywać to, co wartościowe.
Dubrawka jest pisarką, którą, jak sądzę, najbardziej nęci i ciekawi pisanie. Bycie pisarzem/rką. Inne sprawy też, emigracja i emigranci, wojna w jej kraju rodzinnym, zmiany społeczne w Europie itd. pojawiają się w jej tekstach często, ale i tak wcześniej czy później wracamy do bycia literatem, życia literackiego, życia literata w dzisiejszym świecie, i autorka rozprawia o...
więcej Pokaż mimo to