Po lekturze tej antologii można odczuwać lekki niedosyt, gdyż przy niektórych nazwiskach poetów, także tych powszechnie znanych, znajdujemy zaledwie kilka wierszy, a czasem tylko jeden utwór (np. trzy wiersze Pasternaka albo zaledwie dwa Majakowskiego na pewno nie są w stanie oddać ducha i charakteru ich twórczości).
Takie jednak są prawa zbiorów wybranych wierszy - nie zawsze oczekiwania czytelnika muszą pokrywać się z intencjami redaktora. Poza tym trudno zmieścić na niespełna dwustu stronach bogaty wybór wierszy obejmujący 125 lat...

Po tę antologię jednak warto sięgnąć. Ci, którzy nie znają poezji rosyjskiej, mają okazję posmakować choćby jej namiastki, co może zachęcić do sięgnięcia po kolejne utwory. Ci, którzy mają za sobą lekturę wierszy takich sław jak Cwietajewa, Achmatowa, Mandelsztam, Jesienin, Bunin, Błok,Okudżawa czy Brodski, mogą poznać twórczość mniej znanych autorów. Przyznam, że wiersze Annieńskiego, Sołoguba czy Winokurowa czytałam pierwszy raz.

Za najbardziej udane uważam utwory akmeistów, ale zapewne dlatego, że mam do nich słabość i od dawna co jakiś czas sięgam po ich twórczość. Tym, którzy pragną rozczytać się w nich bardziej, polecam inny zbiór - "Akme znaczy szczyt" (wydana pierwszy raz w 1986 roku antologia stanowi chyba najpełniejszy i najtrafniejszy wybór poezji twórców zgrupowanych wokół Gumilowa).

Po lekturze tej antologii można odczuwać lekki niedosyt, gdyż przy niektórych nazwiskach poetów, także tych powszechnie znanych, znajdujemy zaledwie kilka wierszy, a czasem tylko jeden utwór (np. trzy wiersze Pasternaka albo zaledwie dwa Majakowskiego na pewno nie są w stanie oddać ducha i charakteru ich twórczości).
Takie jednak są prawa zbiorów wybranych wierszy - nie...