Fotografka
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Tytuł oryginału:
- La ragazza con la Leica
- Wydawnictwo:
- Prószyński i S-ka
- Data wydania:
- 2021-05-04
- Data 1. wyd. pol.:
- 2021-05-04
- Liczba stron:
- 344
- Czas czytania
- 5 godz. 44 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788382341430
- Tłumacz:
- Katarzyna Skórska
- Tagi:
- wspominania fotografia wojenna
Uhonorowany najważniejszą włoską nagrodą literacką portret Gerdy Taro - kobiety, która fotografowała wojnę.
Była jedną z pionierek fotografii wojennej i pierwszą fotoreporterką, która zginęła na froncie. Pogrzeb Gerdy Taro odbył się w Paryżu 1 sierpnia 1937 roku - dokładnie w dniu jej 27 urodzin. Ceremonia przerodziła się w wielotysięczną demonstrację, w której wzięli udział działacze polityczni i artyści, między innymi Pablo Neruda i Louis Aragon. "Mała Taro miała wspaniały pogrzeb, na którym spotkały się wszystkie kwiaty świata" - tak pisano o uroczystości, a w kolejnych latach przybywało ulic jej imienia, stała się również patronką licznych stowarzyszeń i grup bojowników. Kim była ta filigranowa, mierzącą ledwie 150 cm wzrostu blondynka, bohaterka ruchu antyfaszystowskiego, która ramię w ramię z mężczyznami, uzbrojona w aparat fotograficzny, stawiała się miejscach najcięższych walk zbrojnych?
"Jeśli twoje zdjęcia nie są dostatecznie dobre, to znaczy, że nie jesteś dostatecznie blisko" - w pracy Gerda Taro kierowała się maksymą swojego wielkiego mentora, przyjaciela i wieloletniego partnera - Roberta Capy, jednego z najwybitniejszych fotoreporterów XX wieku. Wojnę fotografowała z pierwszej linii frontu. Wiele wskazuje na to, że gdyby nie Taro, Capa pewnie nie stałby się gwiazdą takiego formatu, to zresztą ona wymyśliła jego postać i pseudonim artystyczny, a dziś także wiemy, że część zdjęć przypisywanych Capie wykonała właśnie ona - swoim nazwiskiem podpisywała fotografie dopiero w ostatnich dwóch miesiącach życia, wcześniejsze publikowano pod ich wspólnym pseudonimem.
Talent, pasja i odwaga, wolność, duma, niezależność - oto słowa klucze, które tworzą portret i legendę nadzwyczajnie utalentowanej kobiety i niezwykłej fotoreporterki. Powieść Heleny Janeczek przywraca Gerdzie Taro należne jej miejsce w historii (herstorii) świata i fotografii wojennej.
W 2018 roku powieść uhonorowano najważniejszą włoską nagrodą literacką - Premio Strega.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Książka na półkach
- 48
- 36
- 6
- 5
- 3
- 2
- 1
- 1
- 1
- 1
Opinia
Helena Janeczek w swojej książce pod wiele mówiącym tytułem „Fotografka” przeprowadza czytelnika przez początki kariery fotograficznej Gerdy Taro bardzo zręcznie. Czego tak właściwie możemy się dowiedzieć z „Fotografki”? Janeczek pokazuje jak to wszystko się zaczęło, przeprowadza czytającego przez początki aż do śmierci Gerdy.
Janeczek poprzez bohaterów swojej książki stwarza możliwość bycia świadkami; świadkami trudnych czasów jakimi były te, w których rodził się hitleryzm. Czytelnik zostaje świadkiem aresztowań komunistów, tajnych spotkań komunistycznych, rozwieszania ulotek i Wielkiego Kryzysu. To nie wszystko, bo Helena Janeczek na kartach swojej książki zabrała również wspomnienia tego zwyczajnego, normalnego życia.
Czytając książkę „Fotografka” można wraz z jej bohaterami odczuwać niepokój i dyskomfort, a to za sprawą wspomnień lat 30’. Francja lat 30’ nie była malowniczym rajem; fakt była tak jak dzisiaj nazywana miastem miłości, jednak nie była tak tolerancyjna jaką znamy ją współcześnie. „Społeczeństwo otwarte”? O tym nie było mowy, a to właśnie ta „brzydka” część francuskiej historii, o której nie mówi się na co dzień. Dlaczego właściwie tak się dzieje? Ludzie będąc zapatrzonymi w tragedii II Wojny Światowej nie widzą tragedii jakie były obok.
Helena Janeczek przedstawia w „Fotografce” wzajemne niechęci jakie mieli wobec siebie komuniści; niby wspólny cel, a jednak brak porozumienia wybrzmiewał na każdym kroku. Dzięki zapiskom wspomnień bohaterów książki czytelnik poznaje kulisy życia uchodźców, którzy uciekali z krajów ogarniętych nieprzejednanym hitleryzmem i znajdowali schronienie we Francji. Trzeba jednak zaznaczyć, że było to raczej pozorne schronienie. „Liberté, égalité, fraternité”, czyli „wolność, równość, braterstwo”, to zawołanie Rewolucji Francuskiej, piękne prawda? Jednak niestety nie do końca prawdziwe, bo tak jak i dziś; uchodźcy we Francji nie są mile widzianymi gośćmi; byli usuwani ze studiów o ile w ogóle udało im się na nie dostać, deportowano ich. Jednym słowem życie uchodźcy, to we Francji było trudne. Francuzi to po prostu naród, który lubi wyniosłe teksty, pełne romantyzmu i emocji, które nie zawsze są zgodne z prawdą.
Więcej na blogu:
https://www.jolkawitek.pl/fotografka/
Helena Janeczek w swojej książce pod wiele mówiącym tytułem „Fotografka” przeprowadza czytelnika przez początki kariery fotograficznej Gerdy Taro bardzo zręcznie. Czego tak właściwie możemy się dowiedzieć z „Fotografki”? Janeczek pokazuje jak to wszystko się zaczęło, przeprowadza czytającego przez początki aż do śmierci Gerdy.
więcej Pokaż mimo toJaneczek poprzez bohaterów swojej książki...