Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To historia braci Abałakowów Witalija i Jewgienija, którzy swoją miłość do gór i pasję realizowali w miejscu i okresie niezwykle trudnym i mrocznym. To czasy Stalina i Wielkiego Terroru, czasy NKWD, które torturowało ludzi po to, żeby wymusić na nich podpisy wymyślonych zeznań, czasy łagrów i poszukiwania swoich zaginionych bliskich przez rodziny, czasy Hitlera i wielkiej "wojny ojczyźnianej", czasy, w których między innymi alpinizm był używany do celów propagandowych. 🌲 Ich popularność zaczęła się od misji ratunkowej w 1931r, kiedy dwóch Szwajcarów zaginęło na Misses Tau - szczycie o wysokości 4425m. Ciał nie odnaleźli, ale nie wstrząśnieci dramatem wspięli się na szczyt Góry Niebios( Dychtau),co wywołało poruszenie w raczkującym świecie socjalistycznego alpinizmu. Wspięli się na górę, na której stopę postawili obcokrajowcy, a oni uratowali narodowy honor. Stawali się coraz bardziej popularni, a wychwalanie ich wspinaczkowego talentu nie miało końca, ale czy takie dokonania i sława dawały poczucie bezpieczeństwa w kraju donosów i doszukiwania się spisków? Otóż nie. Nic nie mogło uratować alpinistów, nawet ich osiągnięcia. To, co mnie przeraziło w tej historii to to, że w tamtym czasie największego spustoszenia w szeregach alpinistów nie dokonała choroba wysokościowa, wypadki w postaci oderwania się od ściany, czy załamania pogody. To były tragedie kompletnie nie związane z górami, a z czystkami stalinowskimi. Niejeden alpinista wolałby zginąć odpadając od górskich ścian niż w lochach Wielkiego Terroru. 🌲 System do łatwego mocowania liny na lodowej ścianie wymyślony przez jednego z braci Witalija, jest do dziś nazywanym "abałakowem" i wciąż używany przez wspinaczy. Niesamowita opowieść o największych alpinistach tamtych czasów i dla mnie również świetnie napisana książka. Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwo.kobiece