Chętnie dałabym niższą ocenę niż cztery gwiazdki, ale to jednak klasyka literatury, więc trochę mi żal. Co nie zmienia faktu, że naprawdę jestem zaskoczona, że ta książka zbiera tak dużo pozytywnych opinii i przypięto jej łatkę jednego z największych romansów wszechczasów.

Ale przejdźmy do rzeczy. Sam początek Dziwnych Losów Jane Eyre, czyli okres kiedy Jane była dzieckiem i mieszkała u ciotki, a następnie jej dorastanie w szkole dla sierot, uważam za dobre wprowadzenie do całej historii i czytało mi się to dobrze i z dużym zaciekawieniem. Natomiast wszystko co się dzieje później, czyli kiedy Jane opuszcza szkołę i wybiera się jako guwernantka do domu Pana Rochestera, jest tragiczne.

Chyba jeszcze żaden książkowy mężczyzna nie zraził mnie do siebie tak bardzo jak wyżej wspomniany Pan Rochester, a jego relacja z Jane moim zdaniem jest, lekko mówiąc, niesmaczna. Chłop ma na karku lat prawie czterdzieści, podczas gdy Jane niecałe dwadzieścia i o ile ta różnica wieku jest jeszcze na pograniczu taktu, tak to, w jaki sposób oboje siebie wzajemnie traktują to jest jakiś żart. Oboje ciągle w zasadzie sobie mówią, że są brzydcy, tak prosto w twarz, ale to przecież NIC NIE SZKODZI. Straszne dyrdymały. Patrząc na tę relację przez pryzmat obecnych czasów to ja bym powiedziała, że główna bohaterka ma "daddy issues". Ona traktuje Rochestera jak ojca, zwraca się do niego niczym służebnica uniżona, podczas gdy Rochester robi sobie czasem z niej jaja, wkręca ją w jakieś dziwne sytuacje, traktuje ją jak swoją owieczkę, którą się musi opiekować niczym dobry pasterz i ciągle zwraca się do niej per "moja ty dziewczyneczko", "moje zwierzątko", "moja Żanetko" (to brzmiało dla mnie absolutnie najgorzej) czy też "moja tyraneczko". Widzicie co tutaj jest nie tak? Tak nie wygląda romantyczna relacja dwóch dorosłych osób. Ona szukała tatusia, którego jej zabrakło w dzieciństwie, a on córeczki czy też owieczki, która będzie mu wdzięczna za to, że w ogóle istnieje i zwrócił na nią uwagę. Znakomicie się pod tym względem dobrali. Oboje lubują się również w rozmowie za pomocą monologów - nie to, żeby tam było dużo treści, ale słów jest ogrom.

Ponadto, tajemnica, którą Rochester ukrywa jest okrutna z poziomu czysto człowieczego. Nie chcę tutaj pisać spojlerów, ale generalnie dodam, że kiedy Jane się dowiaduje o tej tajemnicy to jest ona wzburzona i równie zniesmaczona co ja czytając te bzdury. I wcale się jej nie dziwię.

SPOJLER
W tamtym momencie Jane chce odejść od Rochestera i jak on na to reaguje? Grozi jej przemocą xD na zasadzie "jak to? to teraz jak już wszystko wiesz to nagle mnie nie chcesz? i chcesz odejść? nie zmuszaj mnie, żebym Cię uderzył". I kto mi powie, że to nie jest chore?
Ostatecznie Jane ucieka, zaczyna się kolejny wątek, który w zasadzie wnosi do fabuły tylko to, że bohaterka niesamowitym zbiegiem okoliczności staje się bajecznie bogata. I co robi? No wraca sobie do Rochestera jak gdyby nigdy nic. Zapomina o całej sprawie, nie gniewa się na typa za to co zrobił i żyli długo i szczęśliwie.
KONIEC SPOJLERA

Dodam też, że książkę przesłuchałam w audiobooku i uważam, że lektorka bardzo, ale to bardzo zaszkodziła Panu Rochesterowi. W jej interpretacji jego słowa brzmiały jeszcze bardziej perwersyjnie i obrzydliwie. Także audiobooka nie polecam, może w książce papierowej te wrażenia będą nieco lepsze.

Podsumowując - odradzam. Absolutnie odradzam tę książkę. Uważam, że jest ona szkodliwa i prezentuje niezdrowe relacje partnerskie. Dawno nie byłam niczym tak rozczarowana, ale po prostu chciałam doczytać do końca, bo często słyszę a propos innych książek, że "tutaj jest spojler do Jane Eyre" i chciałam się na własnej skórze przekonać co to za spojler. Gdyby nie to, książkę porzuciłabym na rozdziale numer 25, bo tam już miałam tego dosyć.

Chętnie dałabym niższą ocenę niż cztery gwiazdki, ale to jednak klasyka literatury, więc trochę mi żal. Co nie zmienia faktu, że naprawdę jestem zaskoczona, że ta książka zbiera tak dużo pozytywnych opinii i przypięto jej łatkę jednego z największych romansów wszechczasów.

Ale przejdźmy do rzeczy. Sam początek Dziwnych Losów Jane Eyre, czyli okres kiedy Jane była dzieckiem...