Wielu popularnych blogerów dostaje w pewnym momencie propozycję wydania książki. Niestety, niewielu potrafi ją odrzucić i przyznać, że nie potrafią jej napisać nie powielając 1:1 treści z bloga, że brak im kompetencji i sprawności językowej.

Na bloga Simplicite trafiłam niedawno - książka powstała już 7 lat temu. Na mój odbiór wpłynęła więc wiedza o niekonsekwencji autorki. W międzyczasie bowiem: była (i przestała być) słupem reklamowym, wybudowała i urządziła przy dużym wsparciu sponsorów dom na wsi (w którym mieszkała bardzo krótko, bo rozstała się z wychwalanym w książce narzeczonym), rozkręciła (a potem porzuciła) typowe influencerskie konto na Instagramie. Słowem - dość daleko odeszła od swoich górnolotnych książkowych deklaracji i prezentowania się jako chodzący minimalistyczny ideał.
Blog przejrzałam z zainteresowaniem, acz niewiele z niego wyniosłam, bo o minimalizmie pisało (i pisze) fafdziesiąt innych osób powielając te same mądrości.
Co do książki to - pomijając lanie wody, czyli wspominki autorki o sobie (mało interesujące dla osoby postronnej) - pozostaje zatrważająco mało treści. Plusem jest poprawny język, brak rażących błędów - jak na książkę blogera to naprawdę dużo. Kto czytał kilkanaście lat temu "Sztukę prostoty" Loreau i bloga Ajki nie dowie się jednak absolutnie niczego nowego. Mam też wrażenie, że książki nie widziała na oczy podpisana pod nią redaktorka Znaku.

Zdecydowanie można sobie darować.

Wielu popularnych blogerów dostaje w pewnym momencie propozycję wydania książki. Niestety, niewielu potrafi ją odrzucić i przyznać, że nie potrafią jej napisać nie powielając 1:1 treści z bloga, że brak im kompetencji i sprawności językowej.

Na bloga Simplicite trafiłam niedawno - książka powstała już 7 lat temu. Na mój odbiór wpłynęła więc wiedza o niekonsekwencji...